‌ گناهی‌که‌توروبنده‌کنه،بهترازثوابیه‌که‌تو‌روآزادکنه! پس‌هر‌گناه‌یک‌فرصت و هرحسنه‌یک‌تهدیده .. ! - @Moein_Ch | معین -

‌‌ #طوبى_لِمَن مَنَعَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ المُؤمِنينَ مِن إخوانِهِ ...! خوشا به حال کسی كه عيب خودش ، او را از پرداختن به عیوب برادران مؤمنش باز دارد .. - محمدرسول‌الله ! { الکافی , ج۸ ص۱۶۹ } - @Moein_Ch | معین -

شبت به‌خیر آقای بی‌همتا ؛ اَلسّلامُ عَلَیْكَ یا بَقیة الله ..

صبحت به‌خیر صاحب من ؛ اَلسّلامُ عَلَیْكَ یا بَقیة الله ..

ولی حاجی دنیا خیلی ظرفیت داشت ، ما خیلی کم برداشتیم ..

‌ 📜 #حکمت_24 نهج‌البلاغه : " مِنْ كَفَّارَاتِ اَلذُّنُوبِ اَلْعِظَامِ إِغَاثَةُ اَلْمَلْهُوفِ وَ اَلتَّنْفِيسُ عَنِ اَلْمَكْرُوبِ " [ از كفّارۀ گناهان بزرگ ، به فرياد مردم رسيدن، و آرام كردن مصيبت ديدگان است.. ] - @Moein_Ch | معین -

📪 پیام جدید نهج‌البلاغه امروز صوت نداره؟ ___

استغفرالله قطعا داره .. ؛ چرا که نداره ؟ تقدیم‌تون میشه .. چه خوب که مشتاقین 🌿

🌱 #میراث_پدر «۲۴» «راه بخشش🍃» - راه جبران همیشه وجود داره ✨️ - به‌بنده‌هاش‌کمک‌کن‌تا‌بهت‌رحم‌کنه.. - گره از کار مؤمنین باز کن 🧶 { متن و ترجمهٔ حکمت } 📖 #نهج‌البلاغه_خوانی : 🌿 #حکمت_24 ‌ - @Moein_Ch | معین -🔈

نجف‌نشینی علامه‌ها به من فهماند خداشناس نشد کس ، مگر کنار علی ..

#سوال_مفید ⁉️ سلام احادیث مارو به سکوت توصیه کردن از طرفی مومن باید شوخ و با نشاط و... باشه چجوری میشه این دو تا باهم؟ و میشه برا با نشاط و شوخ بودن مومن حدیث معتبری بگید؟ ____

‌‌ سلام ارادت چه سوال قشنگ و پخته‌ای ، احسنت .. روایت قشنگی از امام سجاد ( اگر اشتباه نکنم ) داریم ، که می‌فرمان : سکوت کردن آفت‌هایی داره ، حرف زدن هم آفت‌هایی .. ؛ اگر آدم بتونه خودش رو از آفت‌ها در امان نگه داره ، حرف زدن بهتره ! پیامبران برای حرف زدن مبعوث شدن .. یعنی روایاتی که ما رو به سکوت کردن ترغیب و تشویق می‌کنن به خاطر خطراتیه که در حرف زدن وجود داره .. احتمال به گناه افتادن زیاده ( تهمت ، غیبت ، قضاوت ، تمسخر ... ) اما اگر حواس آدم به این چیزا باشه باشه و از زبونش درست استفاده کنه حرف زدن خیلی هم عالیه .. یکی از استفاده‌های مفید زبان ، همین شوخی کردنه .. منتها شوخی کردن شرط‌هایی داره : ۱. باعث ناراحتی نشه ۲. باعث تمسخر نشه ۳. لودگی نباشه ۴. بیش از حد هم نباشه .. با این شرایط خیلی کار خوبیه .. میزان‌الحکمه ، ج ۱۰ ، ص ۵۱۱ ، باب مزاح ‌‌