بعضی موقعا هم هست که دیگه خیلی حال خوبی بهمون دست میده
خیلی حالوهوای روضه میچسبه و اشک و آهی روزیمون میشه . . .
بعد هرحال خوبی
چه هیأت چه نماز چه مزار شهدا و حرم و . . .
یک شرایط گناه جلو رومون قرار میده که هرچی گرفتیم رو از دست بدیم ...
نگاه حرامی
گفتوگو با نامحرمی
غیبتی
اُف گفتن به پدر و مادری
یا هرچیز دیگه . . .
واقعا اگه تا الآنِ زندگیمون حال خوب معنویمون رو با گناه از بین نمیبردیم الآن کجا بودیم ؟!