هرپيامبری به اين سرزمين میرسيد،
خطاب به زمين كربلا میفرمود:
وَ قَالَ إِنَّكِ لَبُقْعَةٌ كَثِيرَةُ اَلْخَيْرِ فِيكِ يُدْفَنُ اَلْقَمَرُ اَلْأَزْهَرُ:
فَدَمَعَت عَينَاهُ وَ قَال اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ
بِكَ مِنَ الْكَرْبِ وَ الْبَلَاءِ"
اشك از چشمان آقا سرازير شد،
فرمود
پناه ميبرم به خدا از اين سرزمين پربلا . . .