🔹اصل بر صلح است یا جنگ؟ 🔹از ابتدای انقلاب چهره‌های روشنفکر حوزوی و دانشگاهی با این بیان که اسلام دین رحمت است، به دنبال ترویج و تثبیت این هستند که اصل در تعامل ما با دنیا باید «صلح» باشد و نه جنگ و برای اثبات این دیدگاه خود به تعبیر قرآنی «وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ» استناد می‌کنند. 🔹این موضوع نشان از ضعف علمی و بینش سیاسی این جریان دارد چرا که: 🔸اولا اصل در اسلام، «تکلیف‌گرایی» است نه صلح، و تکلیف اقتضا می‌کند گاهی با دشمن بجنگیم و گاهی با او وارد معاهده و تعامل سیاسی، اقتصادی و ... شویم البته این تعامل هم باید از موضع #عزّت و به #مصلحت اسلام و حکومت اسلامی باشد. 🔸ثانیا چیزی به نام «صلح» با «کفار، اشغالگران، ظالمین، مشرکین و...» در اسلام وجود ندارد، آنچه که مورد نظر اسلام و قرآن است، «#آتش‌بس» با دشمن آن هم تحت شرایط خاصی و با توجه به مصالح اسلام و مسلمین، آن هم به شکل #موقت و زمان‌دار نه به صورت دائمی و همیشگی. 🔸ثالثا تعبیر قرآنی «وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ» ربطی به صلح با کفار و دشمنان ندارد بلکه مربوط به زن و شوهر است که قرار است تا پایان عمر در کنار هم زندگی کنند، قرآن به آنها توصیه می‌کند در کنار یکدیگر زندگی همراه با صلح و صفا و محبت داشته باشید تا کانون خانواده همواره گرم باشد و اختلافات، آن را دچار خلل نکند. همچنین از تعبیر «وَ الصُّلْحُ خَيْرٌ» می‌توان برای حل نزاع دو گروه مسلمان و آشتی دادن آنها استفاده شود تا با هم در کمال محبت و مودّت معاشرت داشته باشند لذا این تعبیر ربطی به صلح با کفار و دشمنان ندارد. 🔹آنچه که مایه نگرانی است این است که جریان روشنفکر و سکولار حوزوی با استفاده از برداشت‌های سطحی و غیر فقهیانه، به دنبال تحریف مبانی دینی و تامین عقبه فقهی جریان لیبرال است. در واقع این چهره‌های حوزوی، به دنبال تامین دینی متناسب با #خواست_جریان_لیبرال هستند تا این جریان بتواند با پوشش دین بهتر به منافع خود برسد. آنچه که در روند مذاکرات برجام توسط برخی مسوولین و بعضی از چهره‌های سکولار حوزوی صورت گرفت و تاکیدی که بر صلح با دنیا و #اصالت دادن به آن شد، متاسفانه از این قبیل بود. 1400/2/12 @MohsenRezaei