و آنچه از منابع تاريخي استفاده مي شود،آن حضرت به اندازه فراواني آب به همراه داشتند،تا جايي كه وقتي با كاروان حر بن يزيد رياحي مواجه شدند و تشنگي لشكريان حر را مشاهده كردند،آن جوانمردان بي نظير،نه تنها نيروهاي كوفي همراه حر كه بالغ بر هزار نفر بودند را سير آب نمودند،بلكه اسب ها و شتران آنها را هم آب دادند،و آن منزلي كه اين اتفاق افتاده بود،در واقع آخرين توقفگاه كاراون حسيني تا كربلا بوده است.

محدث بزرگوار مرحوم شيخ عباس قمي در كتاب ارزشمند نفس المهموم،اين جوانمردي و بزرگوار سالار شهيدان را اينگونه بيان مي كند:👇 «... آن گروه كه نزديك به هزار نفر بودند با حربن يزيد رياحي آمدند تا اينكه در گرماي ظهر در برابر امام حسين(عليه السلام) ايستادند.پس اما به جوانانش فرمود: اين جماعت و اسبان آنان را سيراب كنيد.

آنان چنين كردند و ظرفها را پر از آب كرده و نزديك اسب ميبردند و چون سه يا چهار و پنج جرعه مي آشاميد،اسب ديگري را آب مي دادند تا همه آنها را آب دادند. در اين ميان علي بن طعّان محاربي،آخرين نفر از ياران حر بود كه به آنجا رسيده بود،و خود امام حسين(عليه السلام) به او و اسبش آب نوشاند. { نفس المهموم، ترجمه علی نظری منفرد،ص235}.

اگر منظور شما اين است كه آن حضرت بايد براي كل اين مدتي كه قرار بود در محاصره دشمن قرار گيرند،آب بر مي داشتند، اولاً بايد توجه باشته باشيم كه با توجه به امكانات و شرايط آن زمان، امكان حمل و ذخيره سازي اين مقدار آب به راحتي امكان پذير نبوده است.

ثانياً اينگونه نبوده است كه آن حضرت به هيچوجه به آب دسترسی نداشته باشند،چرا كه طبق نقل منابع تاريخي،از روز هفتم محرم به دستور عبيدالله بن زياد،آب را به روي اهل بيت(عليهم السلام) بستند،و در اين مدت هم ياران آن حضرت در چند مورد توانستند،از شريعه فرات آب بياورند.

سوال: 👇👇 سلام چه کسی دیده که حضرت عباس از آب فرات نخورد؟ به همراه او که کسی نبوده تا این واقعه را برای گروه خبر دهد که عباس آب را به دهان نزدیک کرد و ریخت.

پاسخ: ⤵️⤵️ با عرض سلام و ادب در حادثه عاشورا،برخي از افراد بودند كه به بيان حوادث و اتفاقات آن ايام پرداخته و بسياري از جزئيات را براي ديگران نقل كرده اند، بعنوان مثال حميد بن مسلم از راویان و شاهدان عینی واقعه تلخ روز عاشورا 61 هـ.ق در کربلا مي باشد،وي در جریان نهضت امام حسین علیه السلام، از اول تا به آخر حضور داشت و بیشتر وقایع کربلا در تاریخ طبری و بعضی منابع دیگر از قول اوست.البته وي از نيروهاي لشكر عمربن سعد بوده است.

مورّخان ذکر کرده ‏اند که حضرت ابوالفضل العباس‏عليه السلام اراده رفتن به ميدان نمود. امام حسين ‏عليه السلام از او خواست تا براي اطفال آب بياورد. حضرت عباس‏عليه السلام مشک را برداشت، سوار بر اسب شد و به طرف شطّ فرات حرکت نمود. چهار هزار نفر او را احاطه کرده و از هر طرف به او تيراندازي نمودند.

ولي حضرت توجهي نکرد و دشمن را به تنهايي از کنار شط دور زد. با آرامش تمام کنار نهر فرود آمد. دست برد و مشتي آب برداشت، چون خواست بياشامد (چون شديداً تشنه بود) به ياد تشنگي امام حسين‏عليه السلام و اطفال و عيالات حضرت افتاد، آب را بر روي آب ريخت و آن شعر معروف را خواند: 👇

يا نفس من بعد الحسين هوني *** و بعده لاکنت ان تکوني هذا حسين وارد المنون *** و تشربين بارد المعين تاللَّه ما هذا فعال ديني «اي نفس! از بعد حسين خوار باشي و بعد از او زنده نباشي. اين حسين است که بر مرگ وارد شده ولي تو آب سرد و گوارا مي‏آشامي. به خدا سوگند! اين از عملکرد دين من نيست.» آن گاه مشک را پر از آب کرده و سوار بر اسب شد و به طرف خيمه‏ها حرکت کرد. دشمن راه را بر او بست { مقتل الحسين‏عليه السلام، مقرّم، ص 267.}

مرحوم محدث قمي در كتاب «نفس المهموم» در بيان چگونگي شهادت آقا اباالفضل العباس،به ورود آن حضرت به شريعه فرات و خودداري از نوشيدن آب اشاره كرده است، و از قول مرحوم مجلسي نقل مي كند كه اين مطلب در بعضي تأليفات اصحاب آمده است.{نفس المهموم،ترجمه علي نظري منفرد،ص409}. والسلام ان شاءالله ادامه دارد ...

🌿بسم الله الرحمن الرحیم🌿 #سلام_علی_آل_یاسین #گفتگوی_عصرانه #پرسش و پاسخ های مهدوی🌱 ساعت اجرا: حدود ۱۷/۳۰ سلام مهربان پدر، مهدی جان!✋🏻🌹 محتاج گرمی دستان توام، طنین دلنشین صدایت، عطر ملایم و بهشتی گریبانت، تشعشع نافذ نگاهت، و طنین پدرانه ی گام هایت ... محتاج توام پدر ... در این گفتگو سعی خواهیم کرد به پرسش های مهدوی شما پاسخی درخور تقدیم نماییم✔️ شما هم اگر سوالی دارید، مطرح کنید .. با ذکر شریف یا ابا صالح المهدی ادرکنی 🤲🏻 گفتگو را آغاز می کنیم⤵️

سوال: 👇👇 چرا ولی خدا در رابطه با ظهور برای خود دعا نمی کنندتا فرج ایشان برسد و ما خوشحال شویم؟

پاسخ: ⤵️⤵️ با سلام و عرض ادب هر چند امام عصر(عج الله تعالی) انسان کامل بوده و دعای ایشان نزد حضرت حق مستجاب است، ولی باید دانست که خداوند این جهان را بر پایه اسباب قرار داده است بدین معنی که برای تحقق هر پدیده باید شرایط آن فراهم شود. قیام جهانی حضرت چون با جامعه انسانی در ارتباط است و انسان‌ها دارای اختیار و انتخاب هستند و خود باید چگونگی زندگی جمعی خود را رقم بزنند، بنابراین باید انسان‌ها بخواهند تا ظهور تحقق پذیرد. امام زمان(عج الله تعالی) هر چند دعا می‌کند و برای امر ظهور تلاش کرده و زمینه‌سازی می‌نماید، ولی این کافی نیست بلکه تلاش انسان‌ها نیز لازم است .

امام مهدی(عج الله تعالی) زمانی ظهور می‌کند که شرایط آن فراهم شده باشد؛ یعنی، افرادی باشند که واقعا یار و یاور امام(عج الله تعالی) باشند. او را شناخته و ایمان قوی به او و اهدافش داشته باشند و لحظه ای دست از یاری و حمایت وی بر ندارند. از طرفی مردم آمادگی پذیرش حضرت را واقعا داشته باشند و خواستار ظهورش شوند … و این زمانی است که مردم در زندگی خود یاد حضرت را زنده کنند و اعمال و رفتار و کردارشان به گونه ای باشد که نشان دهد منتظر ظهورند. وضعیت مردم جهان نیز به گونه‌ای باشد که منتظر ظهور مرد آسمانی باشند.

سوال: 👇👇 شنیده ایم که هرکس چهل صباح دعای عهد بخواند از یاران امام (عج) میگردد. من ۷۰ روز خواندم اما اثری نکرد و روز به روز از آقا دور میشوم؟

پاسخ: ⤵️⤵️ با سلام و عرض ادب برای آنکه انسان از گروه یاران امام مهدی(علیه السلام) باشد، باید سعی کند ویژگی‌ها و صفات آنان را در خود ایجاد کند. برای یاران امام زمان(عج الله تعالی) ویژگی‌هایی گفته شده است؛ از جمله: الف. معرفت: آنان معرفت و شناخت عمیقی از خداوند و امام دارند. امام علی(علیه السلام) درباره‌ آنان فرموده است: مردانی که خدا را چنان که شایسته است شناخته‌اند». (منتخب الاثر، فصل ۸، ب۱، ح۲)

چنین معرفت هنگامی امکان پذیر است که انسان، امام زمان خود را بشناسد. امام صادق(علیه السلام) به نقل از امام حسین(علیه السلام) فرمود: ای مردم! خداوند خلق نکرد بندگان را مگر اینکه او را بشناسند پس وقتی او را شناختند عبادتش کنند. پس هنگامی که او را عبادت کردند از عبادت(ذلت در برابر) غیر او بی نیاز می‌شوند. مردی پرسید: ای پسر رسول خدا، پدر و مادرم فدایت باد، معرفت خدا چیست؟ ⬅️ فرمود: اینکه مردم هر زمانی امام خود را که اطاعتش بر آنان واجب است بشناسند». (بحار الانوار، ج ۲۳، ص۸۳، ح۲۲).

پس معرفت امام راه شناخت خداست و یاران امام مهدی(عج الله تعالی) شناخت عمیقی از امام دارند. این شناخت فراتر از دانستن نام و نشان و نسبت امام است؛ بلکه معرفت به حق ولایت امام و جایگاه بلند او در عالم هستی است.

ب. اطاعت: نتیجه معرفت درست اطاعت از امام است؛ چرا که اطاعت از او، اطاعت از خداست. پیامبر(صلی الله علیه و آله) در توصیف یاران حضرت مهدی(عج الله تعالی) فرمود: «آنان در اطاعت از امام خود کوشا هستند» (بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۰۹، ح۴).

ج. عبادت و صلابت: امام صادق(علیه السلام) در بیانی فرمود: شب‌ها را با عبادت به صبح می‌رسانند و روزها را با روزه به پایان می‌رسانند. و در فراز دیگر فرمود: آنان مردانی هستند که گویا دل‌هایشان پاره‌های آهن است (بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۰۸). د. شهادت طلبی: امام صادق(علیه السلام) فرمود: «آنان آرزو می‌کنند در راه خدا شهید شوند».(همان) ه. اتحاد و همدلی: امام علی(علیه السلام) فرمود: «ایشان یکدل و هماهنگ هستند» (یوم‌الخلاص، ۲۲۴).

و. بصیرت و نورانیت: آنان کسانی اند که دل‌های نورانی داشته و چشم حقیقت بین قلبی آنان باز شده است و دیگران را نیز به راه راست هدایت می‌کنند. امام صادق(علیه السلام) فرمود: «آنان مانند چراغند گویا قلب‌هایشان مانند قندیل می‌درخشد». (بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۰۸).

باید دانست دعا، یکی از راه‌هایی است که انسان به کمک آن و با تأمل در فراز‌های آن، هم طهارت باطن بیشتری پیدا می‌کند و هم برای عمل کردن آمادگی بیشتری پیدا می‌کند. دعا، 🔴 اگر همراه با عمل به وظایف دین و وظایف یک منتظر نباشد، کافی نیست.

انتظار امام مهدی(عج الله تعالی) از ما آن است که به وظیفه یک منتظر واقعی عمل کنیم. در روایات و بیانات پیشوایان دین وظایف متعددی برای منتظر بیان شده است که مهم‌ترین آنها عبارت است از: الف. شناخت امام: حرکت در جاده انتظار، بدون شناخت امام امکان ندارد، البته علاوه بر شناخت امام به اسم و نسب، باید نسبت به جایگاه و مقام او نیز آگاهی کافی داشت. در روایتی نقل شده که فردی به نام ابو نصر پیش از غیبت امام، به حضور آن حضرت رسید. امام مهدی(عج الله تعالی) از او پرسید: مرا می شناسی؟ پاسخ داد: آری شما سرور من و فرزند سرور من هستید. امام(عج الله تعالی) فرمود: مقصود من این (شناخت) نبود. ابو نصر می‌گوید: خودتان بفرمایید(مرادتان چیست). امام(عج الله تعالی) فرمود: من آخرین جانشین پیامبر خدا هستم و خداوند به (برکت) من بلا را از خاندان و شیعیانم دور می کند». (بحار الانوار، ج ۵۲ ، ص ۳۰).

ب. الگو پذیری: آدمی باید از رهبر و مقتدای خود الگو گرفته و منش و رفتار خود را شبیه او قرار دهد تا بتواند او را همراهی کند. از پیامبر(صلی الله علیه و آله) نقل شده است: ⬅️«خوشا حال آنان که قائم خاندان مرا درک کنند؛ در حالی که پیش از دوران قیام، به او و امامان قبل از او اقتدا کرده و از دشمنان ایشان، اعلام بیزاری کرده باشند. آنان دوستان و همراهان من و گرامی ترین امت من، در نزد من هستند». (بحار الانوار ، ج ۵۲ ، ص ۱۲۹).

از مهم ترین رفتارها ورع و حسن خلق است. امام صادق(علیه السلام) در روایتی فرمود: ⬅️«هر کس دوست دارد از یاران حضرت قائم(عج الله تعالی) باشد، باید منتظر باشد و در حال انتظار به پرهیز کاری و اخلاق نیکو رفتار کند». (بحار الانوار ـ ج ۵۲ ـ ص ۱۴۰).

ج. یاد امام: ✅ یک منتظر واقعی باید همیشه سعی کند به یاد حضرت مهدی(عج الله تعالی) باشد. هر روز صبح با خواندن «دعای عهد»(مفاتیح الجنان، بعد از دعای ندبه) پیمان یاوری خود را با امام تجدید کند، برای سلامتی و فرج او همیشه دعا کند و بگوید: «اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن…»(مفاتیح الجنان، اعمال شب ۲۳ ماه مبارک رمضان). در هر محفل و مجلسی یاد حضرت را زنده کند و مردم را با او آشنا سازد تا مردم همگی منتظر ظهور باشند. امام عصر(عج الله تعالی) در پیامی چنین فرمود: «اگر شیعیان ما ـ که خداوند آنان را در راه طاعتش یاری دهد ـ در وفای پیمانی که از ایشان گرفته شد اجتماع کرده و مصمم باشند؛ البته نعمت دیدار از آنان به تاخیر نمی افتد و سعادت ملآقات ما برای آنان با معرفت کامل و راستین نسبت به ما، تعجیل می گردد». (بحار الانوار، ج ۵۳ ، ص۱۷۶)

البته نباید فراموش کرد که یک پیرو واقعی در همان گام‌های نخستین، به انجام واجبات ـ به خصوص نماز اول وقت ـ و ترک محرمات توجه ویژه‌ای دارد، چرا که بدون اطاعت از اوامر خدا، سخن از انتظار و یاری حضرت معنا ندارد.