بداخلاقی: بر اساس روایتی نقل‌شده از پیامبر(ص)، دلیل عذاب قبر سعد بن معاذ، بداخلاقی با خانواده بوده است.[۱۴] اهمیت ندادن به نماز: بر پایه روایتی که در کتاب المواعظ العددیهٔ علی مشکینی نقل شده، سستی در به جا آوردن نماز سبب تنگی و فشار قبر می‌گردد.[۱۵] ضایع کردن نعمت‌های خدا:[۱۶] بر پایه حدیثی عذاب قبر مؤمن کفاره نعمت‌هایی است که ضایع کرده است

عوامل کاهش عذاب قبر محبت اهل بیت(ع): بنابر روایتی که از پیامبر(ص) در بحار الانوار نقل شده، محبت پیامبر(ص) و اهل بیتش در هفت جا سودمند است؛ از جمله در قبر.[۲۳] خواندن نمازهای مستحبی خاص: بر پایه روایاتی که سید بن طاووس در اقبال الاعمال از معصومان نقل کرده، خواندن نمازهایی خاص در ماه‌های رجب و شعبان سبب برطرف‌شدن عذاب قبر می‌گردد.[۲۴] دفن شدن در نجف: به گفته حسن بن محمد دیلمی در کتاب ارشاد القلوب چنانکه در روایات آمده، از ویژگی‌های خاک نجف این است که عذاب قبر و محاسبه سوال نکیر و منکر از دفن‌شدگان در آن برداشته می‌شود.[۲۵] قرائت قرآن: در منابع روایی احادیثی در باب فضائل السور نقل شده است که بر اساس آنها خواندن برخی از سوره‌های قرآن سبب برطرف‌شدن عذاب قبر می‌شود؛ از آن جمله است مداومت بر خواندن سوره زخرف و سوره نساء در هر جمعه[۲۶] و خواندن سوره تکاثر در هنگام خواب.[۲۷]

بر اساس روایتی از امام علی (ع) مال و اولاد و اعمال برای فرد مرده مجسم می‌شود؛ هنگامی که انسان متوجه مال خود می‌شود، می‌گوید:‌ ای مال! به خدا سوگند من بر جمع تو حریص و بر انفاق تو بخیل بودم. شب و روز خود را برای به دست آوردن تو صرف کردم و چیزی از تو را از خود جدا نمی‌کردم، پس چه سود و بهره‌ای از تو به من می‌رسد؟ مال پاسخ می‌ دهد: کفن خود را از من بگیر؛ استفاده تو از من کفنی بیش نیست

هنگامی به فرزندان خود می رسد، می‌گوید: به خدا سوگند! من برای شما مهربان و حامی و نگهدارنده بودم، پس در این حال چه نفع و فایده‌ای از شما به من می‌رسد؟ فرزندان می‌گویند: ما تو را به قبر و گودالی که آرامگاه توست، می‌رسانیم و در آن پنهان می‌سازیم.

روح فرد مرده وقتی متوجه اعمال خود می‌شود، می‌گوید: به خدا سوگند! من نسبت به انجام شما میل و رغبت نداشتم و بر من گران و سنگین بودید. چه نفع و فایده‌ای از تو به من می‌رسد؟ عمل فرد اینجا می‌گوید: من قرین و همنشین تو هستم؛ در قبر و روز رستاخیزت تا زمانی که من و تو بر پروردگارت عرضه شویم. (وسائل‌الشیعه، شیخ حرّ عاملی، ج 16، ص 105)

مومنان پس از مرگ، بهشت و درجات والای آن را می‌بینند و به دلیل جدا شدن از خانواده و نزدیکان خود حسرت و اندوه فراوانی دارند. ملک الموت به آنها بهشت را نشان می‌دهد و می گوید: اینجا منزل شماست و نعمت پایدار، اموال، خانواده و خویشاوندانت در اینجا هستند. هر کدام از خویشاوندان و خانواده ات صالح باشند، در اینجا با شما خواهند بود. آیا راضی هستی به جای مال و ملک دنیا، این نعمت‌ها را دریابی؟‌ فرد مومن در پاسخ می‌گوید: به خدا قسم مشتاقم و حاضرم

در آیات قرآن کلمه موت 165 مرتبه، قتل 150 مرتبه، هلک 68 مرتبه، وفی 14 مرتبه آورده شده است و این امر اهمیت مرگ را نشان می‌دهد. بر اساس احادیث و روایات دوری از گناه، وابسته نبودن به دنیا و شهوت‌ها، انفاق مال و نیکی به والدین از سختی‌های مرگ می‌کاهند

پنجشنبه‌شب، زمانی است که اموات در همان زمان صدای ما را می‌شنوند. چون این زمان به عنوان میعادگاه تعیین شده است. همان طور که در زمان دفن نیز روح میت در همان جا حضور دارد و همه چیز را می‌بیند و می‌شنود. حتی در روایتی از حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام نقل شده زمانی که مردم جنازه‌ای را برای دفن به سوی قبرستان می‌برند، روح میت بر بالای جنازه حرکت می‌کند و حتی با کسانی که در تشییع جنازه شرکت می‌کنند صحبت کرده و آن‌ها را به عبرت‌آموزی دعوت می‌کند

خداوند برای تمام مومنین جایگاهی خاص در بهشت بر اساس علم و حکمت خود مشخص فرموده

که اگر اینچنین نبود بندگان در حسرت بی انتها از محرومیت های درجات بهشت که متعلق به آن ها می بود قرار می گرفتند

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم به حق حضرت زینب سلام الله علیها🌺

🔴 شغال‌ها بعد از تو شیر شدند! زود برگرد مرد، بهمراه اقا سربازها منتظرند... #اردوغان_غلط_کرد

#جمع_بندی #آدم #حوا #انسان #زندگی #مهدی_کرار بسم الله الرحمن الرحیم سوال: اگر خطای آدم(ع) نبود، نسل او برای همیشه در همان مکانی زندگی می کردند که آدم و حوا در آن بودند؟ اگر آدم (ع) دچار خطا و اشتباه نمی شد، وضعیت کنونی ما چه بود؟! #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم #گفتگوی_شبانه گفتگوی امشب ممکنه ادامه دار باشد و فردا شب هم به آن بپردازیم تا به امید خداوند به جوابی درخور برسیم یا رب زینب سلام الله علیها بحق زینب اشف صدر حضرت زینب بظهور المهدی (عج)

 زندگی آدم بعد از اتفاقاتی که برای آدم ابوالبشر افتاد در زمین ادامه پیدا کرد ولی آیا می توان گفت اگر خطای آدم نبود، نسل او برای همیشه در همان مکانی زندگی می کردند که آدم و حوا در آن بودند؟ اگر آدم (ع) دچار خطا و اشتباه نمی شد، وضعیت کنونی ما چه بود؟!

ممکن است پاسخ این پرسش در خوشبینانه ترین نگاه، این باشد که ما نیز همانند فرشتگان بهشتی و دیگر موجودات آن، همچنان در بهشت می ماندیم و از رفاه و آسایش بدون دردسر برخوردار می شدیم! و یا در بدبینانه ترین نگاه این که ممکن بود، آزمایشی که آدم (ع) نتوانست به طور موفق از آن خارج شود، برای یکایک ما نیز اجرا می شد و در صورت عدم قبولی؛ به جای آن که به زمین هبوط کنیم؛ مستقیما روانۀ جهنم می شدیم

البته به این موضوع هم باید بپردازیم که آیا واقعا" آن باغ و نعمات بهشتی بوده؟

خیر بهشتی واقعی نبوده چون بهشت اصلی رو هر کی بره داخلش دیگه بیرون نمیاد

و یا در دیدگاهی متوسط، ما نیز همانند آدم (ع) به زمین هبوط می کردیم؛ یعنی می شدیم آنچه اکنون هستیم! قضاوت نمایید، اگر هر کدام از این پاسخ ها صحیح باشد، چه تأثیری بر وظایف کنونی ما خواهد گذاشت؟!

چنین پرسش هایی ممکن است در ارتباط با موارد دیگر نیز مطرح شود، نظیر: اگر نوح (ع) دشمنان خود را نفرین نمی کرد و طوفان نازل نمی شد؟! اگر ابراهیم (ع) با افتادن در آتش به شهادت رسیده و نجات نمی یافت؟! اگر فرعون، حرف همسرش را قبول نکرده و موسی (ع) را به فرزندی نمی پذیرفت؟!

اگر امام حسین (ع) در مبارزه با یزید، در ظاهر نیز پیروز شده و حکومتی اسلامی برقرار می نمود؟ هزاران پرسش از این دست را می توان مطرح نمود که اگر این اتفاق انجام می شد و یا نمی شد، چه رخ می داد؟! و یا پرسش هایی؛ مانند این که ماهی یونس از چه نوعی بود، کشتی نوح چند متر بود و … .

خداوند در قرآن کریم بعد از بیان داستان اصحاب کهف، به موضوعی اشاره می نماید که دقت در آن، خالی از لطف نیست: به طور مثال در آیۀ ۲۲ سورۀ کهف چنین بیان شده که گروهی از مردم اظهار می دارند اصحاب کهف، سه نفر بوده و سگ آنها نفر چهارمشان بوده است! گروهی دیگر نیز با حدس و گمان می گویند: نه! آنان پنج نفر بودند و سگشان نفر ششم بود! برخی نیز معتقدند که آنان هفت نفر بوده و با سگشان هشت نفر می شدند! ای پیامبر! به آنان بگو که خداوند از تعداد آنان آگاه تر است و هیچ کس، جز اندکی (از اولیای الهی) تعداد دقیق آنان را نمی دانند، پس بیهوده با آنان به گفت و گو مپرداز و … .[1]

نکتۀ مورد نظر ما این است که موضوع تعداد اصحاب کهف به عنوان موضوعی جالب مورد بحث و گفت و گو بود و نظریات مختلفی در مورد آن بیان می شد، اما خداوند با این که در مواردی؛ مانند مدت توقف آنان در غار به صورت جزئی و دقیق سخن گفته و فرموده که آنان ۳۰۹ سال در غار توقف داشتند،[2] در مورد تعداد آنان فقط به بیان اختلاف نظرها بسنده نموده و این ابهام را برطرف ننمودند.

ممکن است، دلیل چنین رفتاری را از جانب پروردگار، این گونه ارزیابی نمود که(حکمت خداوند) بحث و گفت و گوی بیش از حد، در برخی موارد جزئی که ندانستن آن ضرری به دین داری و فهم پیام های الهی نمی رساند، نوعی انحراف از مسائل مهم تر و اصلی تر به شمار آمده و نیازی به آن نیست.

پیام الهی در ماجرای اصحاب کهف آن بود که نباید در مقابل کفر و ستم تسلیم شد و در صورت امکان باید از منافع دنیوی دست کشیده و از سرزمین خود هجرت نمود و این که خداوند بر هر کاری توانا است و می تواند افرادی را صدها سال؛ بدون غذا و در حال خواب زنده و سالم نگه دارد، تا نشانه ای برای معاد باشد. اما دانستن تعداد افراد موجود در غار، هیچ نقشی در شناخت پیام الهی نداشته و می توان از آن صرف نظر نمود.

به همین دلیل، با بیان صریح این که پاسخ پرسش مبنی بر شناخت وضعیت فرزندان آدم (ع) در صورت باقی ماندن ایشان در بهشت را ندانسته و دانش آن در اختیار خداوند می دانیم، ولی معتقدیم که این موضوع از اموری نیست که ندانستن آن، تأثیری در اعتقادات و وظایف کنونی ما داشته باشد