⚫️ چاووش محرم
در سالهای اخیر آیینی به نام چاووش محرّم در استقبال از این ماه، مرسوم شده است. در واقع رسوماتی از حدود صد سال پیش وجود داشته (👈پیوست) که گسترش یافته و شکل آن تغییر کرده است. چنین برنامههایی را نمیتوان از منظر روایات یا سیره نظری و عملی ائمه و حتی با سیره اندیشمندان پیگیری کرد چون کاملاً جدید است.
☑️ در واقع همه آیینها و آداب را نمیتوان با روشهای گذشته، سنجه و مقایسه کرد و به دنبال تأیید یا ردّ آن در سیره معصومین بود. بدعت هم تعریف خاصی دارد و هر حرکت جدیدی را نمیتوان با این نام از گردونه آداب و رسوم خارج کرد.
🔵 برداشت این قلم (والله اعلم و نظر هر کس محترم) این است اصل عزاداری از سوی آن بزرگان توصیه شده ولی شکل آن در هر دورهای متفاوت است. پس اگر رسوم جدید با شرع مقدس و احکام کلی اسلام منافاتی نداشته باشد؛ حتی اگر جزو شعائر محسوب نشود، منعی هم نخواهد داشت.
✅ حتماً این نکته ملحوظ است که نام دین بر آن نهاده نشود و به افراط نگراید. پرافزایی نمادها میتواند سردرگمی و بیتوجهی به کل نمادها را در پی داشته باشد.
#چاووش_محرم
https://eitaa.com/Mostabin
https://t.me/AlMostabin
مُستَبین
⚫️ چاووش محرم در سالهای اخیر آیینی به نام چاووش محرّم در استقبال از این ماه، مرسوم شده است. در واقع
📎 پیوست فرستۀ پیشین👆
✂️ برشی از مقاله «چاووشخوانی»
آیین چاووشیخوانی منحصر به سفرهای زیارتی نیست و در برخی مناطق ایران، ازجمله در سمنان و خراسان، به مناسبتهای دیگر نظیر فرارسیدن ایام عزا یا بهعنوان بخشی از آیینهای عزاداری مثل تعزیه نیز انجام میشود. در بیرجند بهمناسبت سالروز ورود کاروان اهلبیت به کربلا چاووشخوانی میکنند و از نزدیکشدن ایام عزاداری محرم و رسم عَلَمبندان خبر میدهند.
↩️ در گذشته، در کاشان، روز آخر ماه ذیحجه، چاووشخوان پرچم عزا بر دوش در بازار چاووشخوانی میکرد و آمدن محرم را خبر میداد. امروزه نیز در این شهر کاروانی به نام «چاووش عزا» متشکل از مداحان و سقایان آمدن ایام عزا را خبر میدهند. در مراسم آیینی «شمع و چراغ» در شبهای شهادت امامحسن(ع) و امامحسین(ع) در تکیهی «بیدآباد» شاهرود هم پس از خواندن خطبه و دعا، چاووش ترکیببند محتشم کاشانی را میخواند.
✍️ محمد مشهدی، فرهنگ سوگ شیعی، به سرویراستاری محسنحسام مظاهری، آرما: 1399.
#چاووش_محرم
https://eitaa.com/Mostabin
https://t.me/AlMostabin