⭕️ قبل از شرکت در انتخابات "امیدی‌هِ" را ببینید 💢 امیدی‌هِ مستندی درباره یک شهر نیست، بلکه درباره عدالتخواهی در کل کشور است. پشت پرده‌ای‌‌ است از حمله ماموران به خانه جانباز مدافع حرم در شهر امیدیه. روایتی که نتیجه یک انتخاب درست را بیش از پیش نمایان می‌سازد" 🔰 برای دانلود این مستند به عماریار مراجعه کنید www.ammaryar.ir ✅ @AmmarFest

🔺"هنوز جریان اجتماعی نشدیم که آغاجری‌ها را از مسجد مطالبه کنیم..." 🔸قسمتی از صحبت‌های میلاد گودرزی در مراسم رونمایی از مستند #امیدی_ه #انتخابات_مجلس @omidi_he

1- استان: تهران 2- شهرستان: 3- شهر: تهران 4- روستا: 5-مکان:مسجد جامع باغ فیض 6- تاریخ اکران: ۱۶بهمن ۹۸ 7- فیلم های اکران شده: نماهنگ فتنه شاید و مستند اُمیدی هِ 8- تعداد مخاطبان: ۹۰نفر 9- نام اکران کننده: قرنی و خانبابایی 10- تلفن اکران کننده(اختیاری): 11- عکس از اکران: دارد 12.جمله اکران: یک اکران انتخاباتی بود که با استقبال رو به رو شد . ✅اکران کننده‌های جشنواره عمار یکی از سرمایه های مردمی هستند که در طول سال فیلمهایی که به دبیرخانه ارسال می‌شوند را با اجازه تهیه کننده اثر در هر جایی که برایشان امکان داشته باشد اکران می‌کنند و گزارش مختصری همچون گزارش بالا از اکران خود ارائه می‌دهند. @omidi_he

🖊یادداشت خانم محدثه ایزدی بعد از تماشای مستند امیدی_ه همه فکر می کردند که نمی شود‌. حتی این وسط عده ای تمام زورشان را می زدند که نشود. اجرای عدالت را می گویم‌‌! مگر عدالت چیز خوبی نیست؟ مگر همه برای اجرای آن شعار نمی دهند؟ برای گرفتن رای که همه شعار عدالت طلبی می دهند!! ولی آن جا حتی کسانی که به اسم دفاع از مردم و اجرای عدالت مسئولیت گرفته بودند هم اجرای عدالت برایشان کابوس شده بود. با ریش و بی ریش هم فرقی نداشت. حتی با دکمه یقه بسته هم می خواستند حق مردم خورده شود. بحث منفعت بود. بحث سود دنیا و کیف زندگی. در آنجا ضرب المثل جلوی قاضی و ملق بازی تحقق پیدا کرده بود؛ چون خود قاضی و بزرگ دستگاه قضاوت مانع اجرای عدالت شده بود. میشود گفت: هرچه بگندد نمکش می زنند وای به روزی که بگندد نمک! در میان این همه ناامیدی از اجرای عدالت در یک شهر کوچک یک مشت بچه حزب اللهی معتقد به آرمان های انقلاب جمع شدند و همه با هم با توکل بر خدا و با پشتوانه آموخته هایشان از انقلاب گفتند: "امیدی هه"! همان هایی که هر روز یک برچسب به پیشانیشان خورده می شود. یک روز متهم به تندروی می شوند و یک روز متعصب لقب می گیرند. از جان و مالشان برای این کشور مایه می گذارند ولی هرجا حرفی می زنند بهشان خیانتکار به آرمان های انقلاب گفته می شود. در جمهوری اسلامی زندگی می کنند ولی حق اجرای عدالت اسلامی را ندارند. اگر دیگران اشتباه بکنند بی دلیل متهم می شوند به اخلالگر و حتی بدون مجوز به به حریم خانواده شان حمله می شود. این بچه مسجدی های معتقد به آرمان امام می دانستند مسیر سخت است و مانع ها بسیار؛ ولی وارد میدان شدند. فهمیدند کسی جز یک گزینه انقلابی نمی تواند عدالت را در شهرشان اجرا کند. کسی که با گرفتن مسئولیت برای خودش کیسه ندوزد، مسئولیت کلید ایجاد شغل و رانت برای کل قبیله نباشد. همه جمع شدند و با اتحاد تلاش کردند. مسئولیت ها به اهلش رسید. همه باهم وارد میدان عدالتخواهی شدند و شد آنچه که به دنبالش بودند. باید امیدیه بود تا معنی انتخاب خوب را فهمید. فهمید که می توان جلوی خیلی از حاشیه سازان را گرفت. فهمید که با انتخاب یک مسئول دلسوز می توان حق را به حق دار رساند‌. اجرای عدالت حلقه مفقوده این روزهای ناخوش کشورمان هست که می توان با یک انتخاب خوب به آن رسید. @omidi_he

🔸جنبش امیدیه نمونه مناسبی است که میتواند در همه‌ی شهر ها شکل گیرد. 🖌 #زینب_اسماعیل_زاده در آستانه‌ی چهل و یک سالگی انقلاب اسلامی هستیم و فرصت کافی برای تحقق آرمان های آن را داشته ایم، بسیج مردمی و کمیته امداد و جهاد سازندگی هایمان را ساخته ایم مهم ترین دغدغه مردمانمان فقر و فاصله‌ی طبقاتی و رانت های بعضا کلان است. با نگاهی به جغرافیا و ترکیب تجمعات و آشوب های اخیر که عمدتا بخش کم درآمد و حاشیه نشین بوده اند این گمان به وجود می آید که به اندازه همه‌ی این چهل و یک سال نه تنها از تاریخ وقوع انقلاب فاصله گرفته ایم بلکه از برخی اهداف آن نیز دور شده ایم. نکته ای که باید آن را مد نظر داشت این است که با مقایسه‌ی متوسط شاخص های رفاه عمومی در سطح کشور، امروز نسبت به سال های اولیه‌ی انقلاب در وضعیت بدتری نیستیم، چیزی که از دست داده ایم، و البته به حق، امید به بهبود است. چه انقلاب به دست نااهلان افتاده باشد و چه اهل ها راه نااهلی پیش گرفته باشند ،اینان عنصر امید را تا حد زیادی در جامعه تضعیف کرده اند و این ناامیدی تنها از کارگزاران حکومتی نیست بلکه به نوعی ناامیدی از اثرگذاری خود به عنوان یک شهروند انجامیده است. شاید بتوان یکی از دلایل مهم عصیان های اجتماعی مثل آسیب زدن به اموال عمومی و سردادن شعار های مغایر با آرمان های جمعی انقلاب را همین ناامیدی از تاثیرگذاری خود دانست. شهروندی که با سازوکار های به ظاهر قانونی مواجه است که حقوقش را زیر پا میگذارد و خود را نیز قادر به تغییر آنها نمیداند مستعد پیوستن به اجتماعاتی است که به او نوید تغییر و تاثیرگذاری میدهد، اجتماعاتی که عمدتا رادیکال و برای مقاصد سیاسی مشخص سازمان دهی میشوند. در این بین باید به دنبال راهی گشت که نه انفعال و رضایت در قبال وضع موجود باشد و نه دربرگیرنده‌ی حرکات احساسی و بی حاصل. امیدیه شهر کوچکی در استان خوزستان است، با مردمی که دغدغه های شهری مشابه خیلی از شهر های کشور را دارند،از مشکلات راه ها و آب و فاضلاب تا ناکارآمدی و سوءاستفاده های مسئولین شهری و بی توجهی به قانون. یک قول معروف هست که میگوید همیشه اقلیتی متعصب قادر به مدریت اکثریتی منفعل اند،از قضا در امیدیه هم جمع کوچکی از فعالین اجتماعی در مسجد حجت تصمیم گرفتند این جو غالب بی قانونی و عادت به آن را برهم بزنند و کارشان را با انتخاب یک عضو معتمد در شورای شهر آغاز کردند و در دور بعدی با در دست گرفتن اکثریت شورای شهر و تغییر شهردار جریان امور را به دست گرفتند. در این زمان دیگر قانون شکنان با یک جمع کوچک فعال مواجه نبودند بلکه کل شهر با مشاهده تغیرات محسوس ایجاد شده نسبت به اوضاع حساس شده بودند، البته در برابر امنیتی که از فساد اداری گرفته بودند هزینه هایی هم متحمل شدند، هزینه هایی که تا حد صدور حکم جلب های ناعادلانه هم بالا رفت و نهایتا با درگیر شدن افکار عمومی پس از هجوم به خانه جانباز مدافع حرم اسماعیل شریفی، با پیروزی مردم امیدیه و برکناری دادستان پایان یافت. شاید مهم ترین دستاورد این جنبش اجتماعی حس خودباوری و مسئولیت پذیری جمعی بود. جنبش امیدیه نمونه مناسبی است که میتواند در همه‌ی شهر ها و حتی در مقیاس بزرگ ترِ کشوری شکل گیرد. سال های دور وقتی شرایط اولیه برای سکنا و ساختن شهری جدید ایجاد شد،خوزستانی ها با لهجه محلی میگفتند اینجا امیدی هِ! و چه تقارن جالبی که این امید را تا سال ها بعد حفظ کردند. مشخصا غالب مردم عامل فساد اداری و زیرپا گذاشتن های کلان قانون نیستند اما همه‌ی ما مردم در چنین شرایطی قرار گرفته ایم و اینک وقت انتخاب رسیده است که آیا هنوز امیدی هِ؟ @omidi_he

زمین دادستان از داخل جاده رد شده است یا جاده از داخل زمین دادستان⁉️ مسئله این است. رئیس دادگستری خوزستان مدعی شده است سال ۸۵ که تعاونی مسکن دادگستری تشکیل شد، زمینی به همکارشون در امیدیه واگذار شد و آن موقع جاده‌ای در کار نبود، این در حالیست که طبق طرح تفکیکی مصوب سال ۸۳، این جاده پیشبینی شده بوده و در نقشه ساکنان منطقه نیز وجود دارد 🔸کاش رسانه‌ محلی رهاب که بودجه دولتی می‌گیرد، فیلم سوال و جواب بعد از این صحبت‌های رئیس را هم منتشر می‌کرد تا وظیفه‌اش را به درستی انجام داده باشد. به تاریخ مدارک در فیلم توجه کنید. @omidi_he

💢 اعاده حیثیت قدرت/ ماجرای شهر امیدیه می‌تواند مدلی برای سیاست‌ورزی انقلابی‌ها باشد ⭕️ یادداشت "سید علی سیدان"؛ روزنامه‌نگار فرهنگ و علوم انسانی بر مستند «امیدیه» 🔹 قدرتی که از دل مردم مؤمن می‌جوشد، موانع را پشت سر می‌گذارد و یک‌به‌یک سنگرها را فتح می‌کند و آرام‌آرام خودش را توسعه می‌دهد. «امیدی‌هِ» اعاده حیثیت سیاست و قدرت است. 🔸 ماجرای شهر امیدیه می‌تواند مدلی برای سیاست‌ورزی انقلابی‌ها در ایران امروز باشد: مردم مؤمن، افراد بااخلاص و کارآمد و مجاهد را شناسایی و به صحنه کسب قدرت دعوت می‌کنند. 🔰 مشروح در عمار فیلم 📥 دانلود و تماشا در عماریار ✅ @AmmarFest

📣 #به_زودی ⭕️ مفهوم و جایگاه اصلی دانشگاه در ایران کجاست؟ 💥 مشکلات دانشجو و دانشگاه در رابطه با پیشرفت جامعه چگونه است؟ 🔗 آیا این جایگاه در کشورهای دیگر مثل آمریکا به این مفهوم است؟ ▶️ برای پاسخ به این سوالات، منتظر مستند "#مغزهای_یخ_زده" باشید... 🎬 تهیه کننده: رضا مسعودی 🎭 کارگردان: محمد مختوای ⬅️ رونمایی این مستند جنجالی، امروز در خبرگزاری مهر برگزار می‌شود. #نظام_آموزشی #دانشگاه #نیروی_جوان ✅ #عماریار عرضه‌کننده آثار جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی 🆔 @AmmarYar_IR

🎥نمایش مستند مغزهای یخ زده در همایش انتخاب رشته 🔸موسسه فرهنگی شهید بهشتی اصفهان، پنجشنبه 20 شهریور