چه آدمای فاخری اینجا عضون دیگه نمیتونم چرت و پرت بگم*

همیشه یک قدم عقب‌تر از من راه می آید. نه آن‌قدر دور که فراموشش کنم، و نه آن‌قدر نزدیک که ببینمش. اسمم را می‌داند، خاطراتم را زندگی میکند، و صدایم را ماهرانه تقلید می‌کند. می‌گوید قصد کشتنم را ندارد و فقط می‌خواهد ارام و آهسته جایم را بگیرد. هر شب، وقتی خوابم می‌برد او بیدار می‌شود، و هر صبح، وقتی بیدار می‌شوم مطمئن نیستم هنوز همان انسان قبلی باشم.

یه لحظه شاهرگم منقبض شد.

اگه ذهن تو یه اتاق تاریکه، بذار من اون صدای مبهمی باشم که تورو سمت خودش میکشونه. _من به من

*من در هر حال قرائت ایات سوره مبارکه یوسف همزمان با تیتراژ یوسف پیامبر در حالی که تو حس فرو رفتم

و اگر بر تو ببندد همه ره ها و گذرها، ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند!

هر چیزِ ایرانی اسلامی ای تا ابد مورد علاقم می مونه.

اصن میبینم از خود بیخود میشم.