✅ متن زیر از دکتر باباخان هست، ایشون تعبیر جالب «تصمیمگیری اسکرین شاتی» رو به کار برده که قابل تامل است ...
-------------------
مدیریت اسکرین شاتی
شنیده ایم که در سالیان دور، یکی از پادشاهان بازدیدی از فرنگ داشته و بعد که برگشته ایران، گفته من چیزی که در فرنگ دیدم را اینجا می خواهم داشته باشیم!
این وضعیت بسیاری از مدیران در بخش های دولتی و خصوصی کشورمان است. مدیرانی که به یکباره با یک مجموعه مشابه و البته موفق آشنا می شوند و آرزو می کنند که ای کاش یک نمونه از آن ها را می داشتند!
مثلا، شرکتی پس از بازدید از یک نمایشگاه در اروپا، وقتی به ایران باز می گردد فورا دستور می دهد واحد تحقیق و توسعه پروژه های متعددی را شروع کند تا به سرعت محصولات جدید را روانه بازار کند؛ بدون اینکه دقت کند توانمندی و امکانات شرکتش در چه حد قرار دارد!
یا برخی از جوانان را مشاهده می کنم که یک «اسکرین شات» از وضعیت زندگی و کسب و کار مدیران باسابقه تر و موفق می گیرند و آرزو می کنند کاش جای آن ها بودند. کار با آرزو تمام نمی شود و برای طی کردن ره صدساله در یک شب، گاهی دست به تصمیمات شتابزده می زنند که هزینه های بیشتری را ایجاد می کند.
مدیری که تصمیم اسکرین شاتی می گیرد، تنها به وضع موجود نگاه می کند و از گذشته، غفلت می کند. دوست ندارد وضع موجود را، معلول تلاش ها یا غفلت های گذشته بداند و آینده موفق را نتیجه ی تصمیمات صحیح فعلی، توصیف کند.
توانمندی در تحلیل مساله و نگاه علی-معلولی، گمشده نگاه اسکرین شاتی است و سعی می کند با شلوغ کاری، فرافکنی، عدم مسئولیت پذیری و ...، مدام اذهان را متوجه موضوعات دیگری کند. وقتی علت اصلی وقوع مسائل، شناسایی نشود، هیچ تضمینی وجود ندارد که در آینده مجددا شاهد تکرار و حتی تشدید مسائل نباشیم.
مدیر اسکرین شاتی، دقت ندارد که همانطور که تا کنون به علت عدم فراهم کردن پیش نیازها، مشکلاتی را ایجاد کرده، با همین سبک و سیاق در آینده هم هیچ موفقیتی نخواهد داشت.
در تصمیم گیری اسکرین شاتی، صبر کافی برای «ساختن» وجود ندارد. دستیابی به نتایج زودگذر و حل مسائل جاری، به جای پرداختن به مسائل ریشه ای، ویژگی دیگر این طیف مدیران است.
یک مدیر اسکرین شاتی، مدام «وضع موجود» خودش را با «وضع موجود» سایرین مقایسه می کند و از زحمات، تلاش ها، ریسک پذیری ها و مشقت های دیگران در راه پیشرفت و موفقیت، چشم پوشی می کند و آن ها را نادیده می انگارد. گاهی هم به «شانس» و «اقبال» در عدم موفقیت های خود، وزن بالایی قائل می شود، گو اینکه خودش هیچگونه «اراده» برای حل مسائل و دستیابی به موفقیت نداشته است.
ممکن است همه ما در زندگی شخصی و کاری خود با این افراد و مدیران، زیاد برخورد داشته باشیم. عدم تحلیل عمیق مسائل و جابجا کردن علل وقوع مسائل و مشکلات، ممکن است برای کسانی که اهل فکر هستند بسیار آزاردهنده باشد ولی باید پذیرفت که اشخاص با تصمیم گیری اسکرین شاتی، جزئی از جامعه ما هستند و باید تمرین کنیم چگونه با آن ها همزیستی مسالمت آمیزی داشته باشیم!
علیرضا باباخان - مدیرعامل صندوق پژوهش و فناوری استان البرز
#تصمیم_گیری_اسکرین_شاتی #مدیر_اسکرین_شاتی #اسکرین_شات #حل_مساله
Mousazadeh_IR
✅ متن زیر از دکتر باباخان هست، ایشون تعبیر جالب «تصمیمگیری اسکرین شاتی» رو به کار برده که قابل تامل
✅ و البته پیام زیر نظر من در پاسخ به پست بالای ایشان بود:
✅ تعبیر جالبی بود. البته مزیت این رویکرد میتواند توسعه چشم انداز و تقویت توانایی بلندپروازی افراد/سازمان باشد، حداقل به منزله یک ستاره قطبی به آن بنگرد (در نگاه اول) و بعد میتواند برای دستیابی به ستاره قطبی بومی شده خودش (یا سازمان خودش) تلاش کند و چه بسا سفینهاش را با موفقیت بر روی این ستاره قطبی (به ظاهر دست نیافتنی) بنشاند و رستگار شود. اما در این پست به نظر رسید شما به جنبههای تاریک این نظریه خواستید بپردازید
10.62M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔹 اگر فکر میکنید غیرت مردم ایران کم شده حتما این ویدئو را تماشا کنید
✅ ملتی که تاریخ خودش رو نخونه، محکوم به تکرار تاریخه 🤦🏻♂
آمارها به روایت کاریکاتورها
البته همه شاخصها رو باید با هم دید و تحلیل کرد
اما اینها هم مصادیق پیشرفت هست و کار گرافیکی قشنگی است ...
#ایران_ما
#اقتدار_پایدار