هیچی دیگه، بشینیم برای خانواده معمولیم گریه کنیم، کم بدبختی داریم. عالی شد.

•🌘•

دیدین چی شد؟ منم قمرک دار شدم. دوست جونیم خرید برام، نگفت دوسم داره، خرید. حالا منم با خودم همیشه یه تیکه از حرم حضرت عباس رو دارم. دیدی هادی؟

هدیه های ریحانه خیلی نقطه زن عمل میکنه. من همیشه میدونم دوستام چی دوست دارن داشته باشن، همیشه هم سعی میکنم کادوهایی بگیرم که واقعا مخصوص اون آدمه، برای ریحانه حتی بیشتر این وسواس رو دارم. همیشه سعی میکنم کادوم خاص باشه. ولی این لامصب یه وجهه‌ای از تبحر در کادو دادن و غافلگیر کردن رو برای آدم رو میکنه که خاک بر سر من.

حانیه داری گند میزنی تو تصمیماتم عزیزم.

من انسان احساسی و بغلی‌ای هستم. لوس نیستم. بغلم کنید.

پایتخت دیگه داره خیلی با احساساتم بازی میکنه.

امروز داره شبیه فیلما، عجیب و غریب میگذره.

امروز اینقدر تو دانشگاه سلام علیک کردم دارم دیگه فوبیا دیدن آدم آشنا میگیرم.

از امروزی که انگار به منِ خر تیتاپ داده بودن.