کاش یه علی اوجی داشتم تو زندگیم. یه فوادی که علی اوجی باشه.

کاش اگر آشنای حضوری هستین و اینجا رو پیدا میکنید اصلا عضو نشید. اصلا خودتون نیاید که من مجبور بشم ریموتون کنم. اگر بشناسمتون و بدونم شمایین ریمو میکنم، کاش نیاید که من بعدش عذاب وجدان ریمو کردنتون رو نداشته باشم.

دوسش دارم.

"دلقک سیبیلو" واقعا از زهرا ممنونم برای این القاب بی نقصش.

من آدم‌هایِ معمولی نزدیک به خودم رو میشناسم که تویِ اون محله‌ها زندگی میکنن و الان نمیتونم از احوالشون خبر بگیرم و نگرانم. و دارم فکر میکنم چقدر بعضی آدم‌ها مفت مفت اسم ایرانی بودن رو یدک میکشن فقط. ایرانی غیرت داره و کسی که از مرگِ هموطنش خوشحاله و سمتِ دشمن وایساده، نه غیرت داره و نه هیچ بویی از آریایی بودن برده.

اسرائیل همچنان برای اینا آدم خوبه‌ست. بعد میگن بیاید جهاد تبیین، آقا جهادِ چه تبیینی با یه مشت گاو؟

واقعیتا، الان برای هیچکس آرزویِ مرگ نمیکنم جز پزشکیان. کاش مرده بودی اون روز قبل از اینکه اسمتو بنویسی برای ریاست جمهوری. کاش شقه شقه شده بودی وسط راه. کاش کاش کاش..

یهودی بی‌پدر تا همیشه بغضِ خیبر رو یدک میکشه. اینقدری که حتی هزار و چهارصد سال بعدش هم قبل از غدیر شیعه میکشه.

آخه زن، قحط مهارت و حرفه و کوفت و مرض بود تو رفتی سراغ هنر و انیمیشن. الان انیمیشنو لوله کن بزن تو سر اسرائیل. خدایا کاش غیر مفید نبودم اینقدر.

چه خوش خیالانه فکر کردم که برای مدتی رنگِ آرامش رو میبینیم. تا نجاست صهیونیسم و سگ های کاسه لیسش در جهان زنده‌ن هیچ انسانی رویِ زمین رنگ خوشحالی و آرامش رو نمیبینه.

«اگر کوه‌ها متزلزل شود، تو تکان مخور! دندان‌هایت را بر یکدیگر بفشار و جمجمه خویش را به خدا عاریت ده! قدم‌هایت را بر زمین میخ‌کوب کن! و نگاهت به آخر لشکر دشمن باشد! چشمت را فرو گیر و بدان نصرت و پیروزی از سوی خداوند سبحان است!» مولای ما امیرالمؤمنین فرمود!