9. Heavy #Inktober

اون فکری که این روزا داره اذیتت میکنه چیه؟

این سوالیه که اکثرِ اوقاتِ روز از خودم میپرسم. خیلی بده اینکه در اکثریت زمان‌هام دارم اذیت میشم و بهش عمیقا فکر میکنم..

دارم یه چیز‌های جدیدی رو توی دانشگاه تجربه میکنم که خیلی دوست دارم به اشتراک بذارمشون، ولی هرشب خستم اه.

«لَقَد خَلَقنَا الإِنسان‌َ فِی‌ کَبَدٍ‌-‌ آدمی‌ ‌را‌ ‌در‌ رنج‌ و ‌برای‌ رنج‌ آفریدیم‌.»

این رو هم هر روز میگم در جوابِ خودم و ممنونم که شماهم نوشتینش.

یک دقیقه مونده تا به آغوش افسردگی پناه ببرم و همه ناراحتیام رو باهم یادم بیاد.

اون شب‌ یادمه قبل از اینکه بیام پایین سعی کردم از عسل چندتا سوال بپرسم، که بیینم جامعه چقدر جایِ درستیه برای اینکه من یکی از رویاهام رو اجرا کنم اما زود این بحث تموم شد و من رفتم به آغوش خواب. حالا بعد از دوماه و شونزده روزی که از اون شب میگذره، فردا قراره یک کوچک به سمت اون رویا قدم برداریم. شاید تو ذهنم این رویا، رویایِ بزرگتری بود، یا حتی شاید به طور کُلی رویایِ اونقدر بزرگی نبود اما، مشخصا با واقعیت متفاوت بود. الآن میفهمم. اونقدر همه چیز سر راست نبود که تویِ ذهن من تصویر سازی شده بود و همه‌چیز و همه‌کس به اندازه ما اشتیاق نداشتن. اون مسیری که تو ذهن من برای تغییر تعریف شده بود حالا میفهمم که چقدر فراز و نشیب داره و چقدر تغییر ایجاد کردن سخته و چقدر یکباره نیست..

این چیزِ خوبیه. من بابت همه چیزش میگم خداروشکر و خوشحالم. امیدوارم که شماهم حرف‌هایِ بی سر و ته من رو بفهمید.

نمیتونم افکارم رو منسجم کنم که بنویسم اما الان یک ترکیبی از خوشحالی، شوق، ذوق، ترس و اضطرابم. اما دوستش دارم و از شما هم میخوام دعا کنید تا کارمون رویِ نیت و هدف درستش جلو بره و در نهایت خدا از هممون راضی باشه. این واقعا مهم ترین چیزه برام الآن.

در کُلِ موضوع، برامون بسیار دعا کنید.