کاش میشد که پیشت بیام عباس.

خداجون سر شوخی رو باهام باز کردی؟

بچه‌هاجون، آهنگ‌های اینجارو من تولید نکردم ولی قطعا دیدن بعضی چیز‌ها اذیت و ناراحتم میکنه. مثلا سیو کردن آهنگ‌های اینجا و آپلود کردنشون جای دیگه به طور جداگانه و فور نزدن. یا استفاده از کلمات یا علائم نگارشی ای که من توی آهنگ‌ها استفاده میکنم:)))))) نکنید دیگه.

چجوری انقدر من و همهٔ آدمایی دور و ورم غمگینیم؟💔

دلم نمیخواد غرغر کنم، یعنی، نمیدونم شایدم دلم میخواد ولی فقط برای چند روز احساس کردم دارم وارد یه داستان جالب میشم توی زندگیم. دارم احساساتی رو تجربه میکنم که خیلی عمیق و خیلی عجیبن. و انگار داشتم جلویِ عقلم سر فرود میوردم کم کم که بپذیرم مثل یه دختر بالغ زندگی کنم، ولی باز زده شد زیر میز. انگار یه نقطه استراحت چند روزه بود.

شاید نباید اینقدر زود از همه چیز نتیجه گرفت.

این ذوق کسیه که تو با بی‌رحمی کورش کردی:

کسی دلِ من رو نمی‌شکنه، دلِ من رو خودم می‌شکنم از زیاد فکر کردن، از تحلیل زیادی. از توهم زدن و شکست خوردنِ اون توهم‌ها. از توهم دوستداشته شدن. رها کن حانیه رها کن خسته‌ام ازت :::))))))

از ۲۸ آذر ۱۴۰۴ ، بماند به یادگار از روز عروسی ما . . .