الان واقعا غصمه برای مردم خوی و ترکیه و سوریه.

ویدیو هاش واقعا روانمو خراش میده(((((:

خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت.

شروین عزیز.این جایزه مبارکت باشه.هر روز صبح بهش نگاه کن و یاد جوون هایی بیوفت که به تحریک امثال تو تا پای مرگ رفتن یاد جوون هایی بیوفت که آدم کشتن و اعدام شدن. یاد پیروزی بیوفت که حتی احتمال انقراضشم نیست. یاد اقتصادی بیوفت که توسط همون کشوری که ازش جایزه گرفتی به این روز افتاد. هر روز صبح نگاهش کن و به یادت بیار که این جایزه... بوی خون میده.

هرچند ک شروینو میدوستم و شاید تا چند وقت پیش جز کسایی بود ک براش ارزش زیادی قائل بودم.

ولی خب بُعد تلخ ماجرا رو عوض نمیکنه(:

نمیتونم واقعا وقتی یه نفر رو داخل مدرسه میبینم که تنهاست یا غمیگنه وقتی یه دستفروش میبینم وقتی میبینم یه پیرمرد یا پیرزن مجبوره گدایی کنه نمیتونم . اینجور وقتا میخوام زمین دهن باز کنه منو قورت بده . بعد از دیدن اینجور آدما تا مدتها اگه چیزی بخورم یا بخرم یا چیز خاصی بپوشم عذاب وجدان وجودم رو میجوعه .

بلا تکلیفی عزیز مجددا برگشته.

چرا نمیمیری؟

از این احساس واقعا متنفرم و هی با زور از ذهنم بیرونش میکنم دوباره برمیگرده برمیگردهههههه. با خودش ترس از آینده، بی انگیزگی، گم کردن هدف، نا امیدی و کلی احساس چرت دیگه میاره.

[از راننده هایی که بدون هیچ وجه اشتراکی با تو شروع میکنن به صحبت یک طرفه و ولکن قضیه هم نیستن، برادر من وا بده دیگه]

اگر همین امشب زلزله بیاد و فردا نباشیم چی؟((((: