من از صبح: تموم کردن شهربازی، شستن ظرفا ، غر غر، کردن، خود زنی و نا امیدی، گریه کردن، نهار خوردن، کاور کردن یه آهنگ، دوباره گریه کردن، رفتن سر یه کار جدید، گریه کردن، دوباره نا امیدی، خوشحالی برای قشنگ شدن کارم، رقصیدن، کاور کردن یه اهنگ دیگه، دوباره گریه.

از دوستانت متنفرم که بسیار کمتر از من دوستت دارند و بسیار بیشتر از من کنار تو هستند.

امشب تا صبح بیدارم

-

فی الحال.

این روحه منم حیحا

دستمو داره از جا کنده میشه دوستان.

خداجونم شکرت شکرت شکرت.

فک کنم خیلی خوشحالم

لحظه نمیخوام چیزی شبیه جنگ سوریه رو تجربه کنم

کاش چهره ی شهر همیشه همینشکلی بمونه.