زندگیم یه سیکلِ تکراری شده و خودم یه غولِ بی عاطفه. سعی میکنم این نباشم، سعی میکنم با خودم مهربون باشم ولی نیستم. این ادم جدید من نیستم.
هدایت شده از • خونه پیشولیا •
16.04M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بخاطر رتبه یک شدن خوشحالم ولی، نه نیستم. رتبه های بالایِ قبلی اومدن پایین چون دارن برای کنکور میخونن. و من اینبار شدم یک چون امتحانام برای بیست شدن خوندم نه برای پاس شدن. این بیخیالی و بی اهمتیم نسبت به کنکور داره عذابم میده.
نباید اینکارو بکنم، باید قسمت های خوبِ داستانو ببینم، باید فاجعه نگری رو به قول خانم موسوی کنار بذارم ولی حقیقتا نمیدونم چطوری اینکارو بکنم.
ذهنم پر از ایدست که توانایی و مهارت اجراشون رو ندارم. شایدم نیست نمیدونم ولی در کل نمیتونم و این نتونستن، و همیشه کم بودن باعث میشه برم تو لاکِ یاس فلسفی خودم و نیام بیرون اصلا دیگه.
از ژاپن میباختیم، واقعا فشارش برام کمتر بود تا از این یا مفتا ببازیم.