🔴 علت حاشیه‌سازی روحانی چیست؟ 🔺بعد از افشای علت سقوط #هواپیمای_اوکراینی و تایید #خطای_انسانی، روحانی چندین سخنرانی پرحاشیه داشت که پرداختن متهورانه و خارج از عرف او به این حواشی قابل توجه است. 🔹سه روز پشت سر هم صحبت های جنجالی روحانی یعنی جدای از اعوان رسانه ایش می خواهد آتش فتنه را خودش شخصا روشن نگه دارد؛ چراکه اگر آرامش به جامعه برگردد، 1⃣ روحانی باید جوابگوی عملکرد بدش در کنترل #تورم باشد؛ 2⃣ نمی تواند بی برنامگی دولتش برای معیشت مردم را پشت قصور و تقصیر دیگران پنهان کند؛ 3⃣ نمي تواند در انتخابات پیش رو از فرصت #دوقطبی_سازی بهره کافی را ببرد؛ 4⃣ باید جوابگوی متن بد برجام که اجازه داده پیمان شکنان برجام در جایگاه شاکی قرار بگیرند باشد(مکانیسم ماشه)؛ 5⃣ نمي تواند از آب گل آلود فضای فتنه ماهی #مذاکره را صید کند؛ 6⃣ باید سوالات جدی در زمینه قصور دولت در سقوط هواپیما مثل عدم محدودیت پروازی، توییت مشکوک... را پاسخ دهد... 📝 رها عبداللهی

🔵 وقتی سخنان طرف مقابل را نفهمیدی یعنی قابلیت فهمیدن را نداشتی ناچاری که گوینده آن را مغالطه گر ، بیسواد و یا کم سواد تلقی کنی . به عبارتی ناگزیری فاعلیت او را زیر سؤال برده و همه تقصیرها را به گردنش بیندازی! تا بلکه برای خود اندک زمانی کسب اعتبار کرده باشی. علت این عمل ناپسند را باید در اتخاذ ایدئولوژی خاص متعصبانه یا همان پیش فرض های ذهنی و پیشینی و بدون پایه و استدلال و بدون تکیه گاه مطمئن خود ، جستجو کنیم. کسی که فقط خود را می بیند و به ساخته های خودش ارزش و بهایی قائل است هر ارزش دیگر را انکار خواهد کرد. ✔️ خود گرایی مطلق قطعا سر از جحد و انکار دیگران در خواهد آورد. این خود گرایی می تواند در امر سیاست و مدیریت باشد همانند فرعونها و نمرودها و هیتلرها و..... که خود گرای محض بودند. می تواند در امر فرهنگ و اخلاق باشد و نیز می تواند در مدیریت اقتصادی و.... ریشه بدواند. شک نکنید که چنین ریشه نحسی، این درخت ما را به مرور زمان خشک خواهد کرد. ✍ موسی آقایاری...۱۳۹۸/۱۰/۲۸ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا

🔵 دریچه های شعور را به خود نبندیم آفرینش ما انسانها به گونه ای است که هم از ساحت عواطف و احساسات برخورداریم و هم از ساحت عقلانیت و خردمندی بهره مندیم ، به عبارتی خلقت ما طوری است که هم می توانیم احساسی فکر کرده و با شور عمل کنیم و هم چنین می توانیم عقلانی اندیشیده و با خرد مداری و با شعور و آگاهی پیش برویم. چقدر نارواست که دریچه های شعور را در دیدن پستوهای جامعه و لایه های فراموش شده آن بدانیم . آری کسی که خودش را در آن سوی بازارها و خانه ها و ویلاها و ثروت های هنگفت مخفی می کند تا اینکه درد دیگران را ندیده و اذیت نشود، چنین انسانی دریچه های شعور را بر خود بسته و صفات رذیلانه و سبوعانه را در خود پروریده است ، چنین انسانی در احساساتِ انسانی گوی سبقت را از همگان ربوده ولی در آگاهانه زیستن و انتخاب از روی شعور خیلی عقب مانده و نادار است. او دریچه شعور را بر خود بسته و جاهلانه زندگی می کند. هر انسانی بسبب حُبّ ذات مدعی خوب بودن است یعنی خود را بهتر و بلکه خیلی بهتر می داند تا آنجا که همیشه بر عملکرد خویش مُهر تأیید و بلکه مُهر تأکید هم می زند. او در این مسیر پر تلاطم همیشه می خواهد که دیگران نیز از وی متابعت کرده و هم نوای او شوند. غافل از اینکه باران از آسمان می بارد نه از زمین! وظیفه زمین رویش گیاه و وظیفه آسمان ریزش باران است. کسی که دریچه های شعور را بر خود ببندد هرگز و الی الابد نمی تواند مورد مقتدای دیگران واقع شود. ❌ مثلا انسانی که محله های شهر را به بالای شهر و پایین شهر تقسیم می کند و در واقع معیار و مناط خوبیّت و ارزشگذاری در نزد او مکانها و محله ها هست نه نوعِ عملکردها ! چنین انسانی دریچه ها و مَنافذ شعور و آگاهی زیستن را بر خود بسته و عقلانیت در زندگی را به فراموشی سپرده است. او ما دامی با دیگران می زیَد که منافعش حفظ شده باشد. ادامه دارد.... ✍ موسی آقایاری...۱۳۹۸/۱۰/۲۹ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا

🔵 دریچه های شعور را به خود نبندیم « قسمت دوم » به ضِرس قاطع می توان گفت که رسالت همه انبیای الهی و متفکران جهان و اندیشمندان عالَم هستی برای افزودن فهمِ بشریّت بوده و هست . آنها برای اینکه بشریت چگونه راهِ سعادت و کمال را طی کنند؛ مبعوث شده اند. سخن به گزافه نیست که بگوییم آنها برای بیدار کردن وجدانها و پَراندن خفتگان از خوابِ غفلت ظاهر شده اند. اگر فیلسوفی در این جهانِ هستی تفلسف ورزیده و با قلم و فکر خویش عرضِ اندام می کند از برای خاطر رشدِ بشریت و افزودنِ شعور انسانیت است ، فیلسوف همیشه به واقعیت ها می اندیشد و با جدّیتِ تمام و تلاشِ شبانه روزی سعی می کند که مردم را از خرافات و ناواقعیت ها دور نگه داشته تا چشم دلِ آنها را باز کند. او عاشق استدلال و گشودن دریچه های فهم و آگاهی و شعور بوده و دستِ استدلال را در این مسیر می بوسد. او با انسانهای خام اندیش و خیال پرداز قهر بوده و هیچگاه درِ آشتی را به روی آنها باز نمی کند. اگر نزد او حرف زدی ولی نتوانستی آن را مدلّل کرده به اثبات برسانی ؛ چنین عملی را توهین برای خود قلمداد کرده فلذا آتشِ دشمنی را شعله ور می کند تا به سمت او نروی. اگر انبیای الهی دعوت به یکتا پرستی و توحید می کرده اند همگی به دنبال افزایشِ فهم و قدرت تعقل و توانایی انتخابِ راه بوده است . در واقع آنها می خواستند که مردم را با جهان پیش رو و حقیقت آن آشنا کرده و چگونه زیستن و چگونه ماندن و چگونه مردن و چگونه رفتن از این کره خاکی را یاد بدهند. اما از آنجا که ما انسانها از قوه اختیار برخورداریم یعنی همیشه می توانیم یا راه عقلانیت و خردمداری را برویم و یا می توانیم راه احساسات را طی کنیم! لذا گاهی اوقات بسبب سوء اختیار و غلبه احساسات و عواطف بر عقلانیت از راهی که فیلسوفِ انسان ساز و نبی الهی نشان می دهد استنکاف ورزیده و درِ دشمنی را به روی آنها باز می کنیم. آنها می گویند : انسان آزاری ممنوع است! ولی ما نصف شب وقتی با ماشین خود به دم در می رسیم با بوق زنان دنبال باز کردن درِ پارکینگ هستیم و یا با پارک کردن ماشین خود در جای نامناسب و لو چند لحظه ای سبب آزردن دیگران هستیم و یا در لباسِ مسئول سرتا پا خیانت و کم کاری کرده و برای راه گم کردن تزویرها و حیله ها را رو می کنیم! و یا وقتی بزرگی حرفی زد و یا صاحب تجربه ای تحلیلی کرد بدون عطفِ توجه ؛ همگی را پشت گوش انداخته و بعداً دنبال راههای پیشرفت در جاهای دیگر می گردیم! غافل از اینکه این عملِ ما مصداق بارزِ بستنِ دریچه شعور و آگاهی و گذاشتن پنبه در گوش است زیرا عقل سلیم می گوید : ✔️ هر سخنی را باید شنید و سنجیده های آن را از ناسنجیده هایش تفکیک و تمییز نمود. ✍️ موسی آقایاری...۱۳۹۸/۱۰/۳۰ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا

🔵 میزِ سیاست تزاحم آراء در میان انسانها امری اجتناب ناپذیر است یعنی این دنیای خاکی به گونه ای طراحی شده که توافق آراء در آن و " یکسان اندیشی " بسیار کم و اندک بوده و متقابلا کثرت آراء و " متفاوت اندیشی " بسیار بسیار زیاد است زیرا هر شخصی بر اساس درک و فهم خود اظهار نظر می کند ؛ او سعی می کند که حرف خودش را بر کرسی نشانده و در مقام اجرا آن را در سطح جامعه ببیند. بنابر این وجود تزاحمِ اَنظار و اصطکاک آراء امری تردید ناپذیر است. حالا برای اینکه بشریت در این معرکه خونین ؛ جان سالم به در برده و آرامش و طمأنینه را تجربه کند نیازمند به میزِ سیاست یا همان تدبیر امور و تعدیل آن است. میزِ سیاست می تواند امورات بشریت را تعدیل بخشیده و در حکمرانی جامعه و زمینه سازی آرامش و امنیت را فراهم کند. میز سیاست می تواند میز خدمت برای بشریت باشد ؛ می تواند میزِ دور کردن مردم از افراط و تفریط و افتادن در دام هوا و هوس باشد. این میز می تواند با دقت و تدبیرِ خود، افراد جامعه را به اوج قله ها رسانده و زندگی آنها را سراسر نورانیت ببخشد و در عینِ حال می تواند بسبب بی تدبیری و بی دقتی و منفعت خواهی ؛ افراد جامعه را به اسفل سافلین انتقال داده و شعب ابی طالب را تکرار کند. می تواند عزت ها را فروخته و ذلّت ها را بخرد ؛ می تواند خانواده ها و جوانان را به کلی نا امید و داغون کرده و مجوّز آشوب و اغتشاش و شورش را به آنها صادر کند و در عین حال می تواند مدینه فاضله و آرامش صد در صدی را نیز به جامعه ارزانی کند. به-انتخابات-مجلس-نزدیک-می-شویم امید است که کاندیداها به این میزِ سیاست به چشم طُعمه و تفرعُن آمیز و تاراج بیت المال نگاه نکنند بلکه به چشم فرصت برای خدمت ببینند چرا که در غیر این صورت تاریخ نام آنها را فراموش نکرده و در صفحات رنگین و مجلّدات قطورِ خود توأم با صدَماتشان را برای عبرت گیری و قضاوت آیندگان خواهد نوشت. ✔️ اگر توانایی خدمت نداری بهترین خدمت همان کنار کشیدن و ورود پیدا نکردن به روی این میزِ سیاست است. ✍️ موسی آقایاری...۱۳۹۸/۱۱/۱ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا

🔵 مانند مرده در دستان مرده شور نباشیم سعادت ؛ خوشبختی ؛ موفقیت و پیروزی ؛ عاقبت بخیری و نیک فرجامی ؛ خرید آینده روشن و عدمِ ابتلا به خود تخریبی همه و همه در گرو تلاش و کوشش ماست . تا ما انسانها نخواهیم و اراده نکنیم که به یک نقطه خاصی برسیم هرگز و الی الابد به آن نخواهیم رسید و اگر بالفرض هم برسیم با زور و اجبار دیگران رسیده ایم که ارزش چندانی نخواهد داشت و نمی توان به این قبیل موفقیت ها بالیده و افتخار نمود. این قبیل موفقیت ها قابل توزین در نزد تجّار و بازار اهل معرفت و خرد نخواهد بود. ✔️ تعیینِ هدف و تنظیمِ برنامه و تحکیمِ انگیزه سه مرحله مهم و بسیار با ارزشِ زندگیِ همه ما انسانهاست البته بشرطی که اینها را مورد مطالعه و مداقّه جدّی خود قرار داده و آشنایِ با آنها شویم. آری کسانی که " خود " هدف ندارند ناچارند یا به اهداف تعیین شده دیگران برسند و یا تنها و تنها پُل یا همان ابزار برای رسیدنِ دیگران به اهدافشان واقع شوند. کسانی که هدف دارند ولی در مرحله برنامه ریزی مشکل دارند یعنی نمی توانند یک برنامه منسجم و مستحکم و مهندسی شده را پی ریزی کنند چنین انسانهایی هم در معرض استعمار و استثمار دیگران واقع خواهند شد. میوه و ثمره و عمر اینها را دیگران خواهند چید. نظیر این انسانها در دنیا زیاد است چه در قالب فردی که من و شما نمونه های زیادی در همین گوشه و کنار خود سراغ داریم و چه در قالب اجتماعی و سیاسی همانند بسیاری از کشورهای اروپایی و آسیایی و... که سالهاست مورد استعمار و دست ساز آمریکا و زور گویی های آنها هستند. اینها کالمیّت بین یدیِ الغسّال « همانند مرده در دستان مرده شور » هستند. اینهاها به جای اینکه شخص باشند تا بتوانند خودشان حرکت کنند شیء هستند شیءِ بی روح و بی جان! کسانی که هدف دارند و برنامه هم دارند ولی انگیزه برای حرکت به سمت کار و تلاش و فعالیت ندارند نیز در شُرُف سقوط و هلاکت اند. طولی نخواهد کشید که عنان اختیار را از کف داده و با تمام وجود برده و نوکر و جارو کشِ دیگران خواهند شد. اینها آتشِ سوزنان بر خرمنِ اهداف و برنامه های خود نیز خواهند زد و در نهایت همان کالمیّت بین یدی الغسّال خواهند شد. ✍️ موسی آقایاری....۱۳۹۸/۱۱/۳ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا

✍چرا اصرار دارند که شورای نگهبان در ایران نباشد؟ شورای نگهبان👇 در جهان یک استثنا نیست و در هیچ کجای جهان، آزادی بی قید و شرط برای انتخابات وجود ندارد. شورای👇 قانون اساسی در فرانسه دادگاه 👇 قانون اساسی در آلمان دادگاه👇 ویژه در انگلستان و دو حزب،👇 دیوان عالی، مجلس سنا در آمریکا، همان مسئولیت شورای نگهبان در ایران را دارند یعنی👇 تایید یا رد صلاحیت نامزد های انتخابات.... وقتی 👇 در همه دموکراسی های دنیا چنین سازوکاری وجود دارد ، چرا اصرار دارند که در ایران نباشد؟! اصلاح_طلبان، 👇 به جای پاسخ گویی، طلبکار شده اند و به جای👇 مسئولیت پذیری، طبق معمول ناکارآمدی خود را فرافکنی و به گردن این و آن (این بار شورای_نگهبان) انداخته اند! می گویند👇 که بله! نظارت استصوابی نمی گذارد اصلح ها انتخاب شوند! مگر 👇 در کشورهای دیگر نظارت_استصوابی و فرآیند ردصلاحیت نامزدها وجود ندارد؟ پس لطفاً👇 پاسخ عملکرد دولت روحانی را بدهید نه اینکه طلبکار ملت باشید ... @myfekr

شهید مطهری در اسلام و نیازهای زمان : یکی از اروپاییها گفته است: اگر ما سه چیز را در نظر بگیریم آنوقت اعتراف خواهیم کرد که در دنیا مانند محمّد صلی الله علیه و آله رهبری وجود نداشته است. یکی اهمیت و عظمت هدف. هدف بزرگ بود، زیر و رو کردن روحیه و اخلاق و عقاید و نظامات اجتماعی مردم بود. دوم قلّت وسایل و امکانات. از وسایل چه داشته است؟ همان خویشان نزدیک خودش با او طرف بودند. نه پولی داشت، نه زوری و نه همدستی. یک نفر یک نفر افراد را به خود مؤمن ساخت و دور خود جمع کرد تا به صورت بزرگترین قدرت جهان درآمد. عامل سوم سرعت وصول به هدف بود، یعنی در کمتر از نیم قرن بیش از نیمی از مردم دنیا تسلیم دین او شدند و ایمان آوردند. آنوقت می‌بینید چنین رهبری در دنیا وجود نداشته است. این است مقصود قرآن از این مثل که می‌گوید: یعْجِبُ الزُّرّاعَ‏ متخصصین و دهقانها و کشاورزانِ انسانیت تا ابد در تعجب فرو می‌روند که اینها چطور به این سرعت پیدا شدند و رشد کردند و روی پا ایستادند و میوه دادند؟! این مثل در خود قرآن مجید برای امت اسلام ذکر شده است. شهید والا مقام استاد مطهری ره @myfekr

🔵 ماشینِ گذشته دنده عقب ندارد درست است که ما تا حدود زیادی محصولِ انتخابِ و برنامه ریزی گذشتگانیم اما اگر راکد مانده و بدون تغییر و تجدید نظر و بدون اینکه قالب ها را تغییر دهیم، زندگی کنیم قطعا مستحق سرزنش عُقلای جهان واقع خواهیم شد. محتوای خوب را باید حفظ کرد اما تغییر قالب و آبدیت کردن آن توصیه عقل است. زمان به تعبیر فلاسفه اگر حقیقت داشته باشد بر سه قسم است : گذشته ، حال و آینده سهمِ ما در ساختن گذشته در حد صفر است یعنی به هیچ عنوان نمی توانیم نوارِ گذشته را برگردانده تا تغییراتی را در آن اِعمال کنیم. به عبارت بهتر « ماشین ِ گذشته دنده عقب ندارد » نمی تواند به عقب برگشته و راه دیگری برگزیند. پس هیچ یک از ما نسبت به ساختنِ گذشته هیچ مسئولیت و وظیفه ای نداریم زیرا چنین تکلیفی جزء تکالیف ما لا یُطاق و غیر مقدور بوده که هیچ عقل سلیمی آن را تأیید نمی کند. تنها تکلیفِ ما نسبت به گذشته عبرت گیری برای ساختنِ حال حاضر و یا آینده خودمان و فرزندانمان است. ما وظیفه داریم از رخدادها و حوادث گذشته ؛ از علل و اسباب بروز آنها و .... فقط پند و عبرت گرفته تا با دیدِ روشن و به دور از پرتاب شدگی و بی هویّتی در آینده حرکت کنیم؛ یعنی در آینده بفهمیم که کیستیم؟ چه باید بکنیم؟ و کجای کار هستیم؟و در رویایی با فلان مشکل راههای برون رفت از آن چیست؟ و.... . اما سهمِ ما نسبت به ساختن حال حاضر و آینده به طور مسلّم مشخص است. سهمی که کاملا مورد تایید عقل بوده و هیچ عاقلی هرگز تلاش برای ساختنِ حال حاضر و آینده را نیز ملامت نمی کند بلکه همه عُقلای جهان می کوشند تا از خرد انسانیِ خویش در جهت دست یافتن به آینده ای درخشان و به دور از تاریکی و افق های بلند و ساختنِ قلّه های مرتفع استفاده کرده و هنرِ چگونه زیستن را یاد بگیرند. ✍️ موسی آقایاری....۱۳۹۸/۱۱/۵ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا

#عقل_نباشد_جان_در_عذاب_است #وهن_مذهب جناب آقای #تبریزیان طبیب گرامی شما کار اشتباهی کردید ماهیچ‌ ارادتی به #هاریسون نویسنده کتاب علمی پزشکی طب نوین نداریم وهیچ مخالفتی هم با طب اسلامی نداریم مابه هاریسون خوش بین نیستیم که کتابش را قربه الی الله نوشته ولی او را نیز شخصی اهل بدعت که درصدد دشمنی با خدا وخلقش بوده نمی دانیم بلکه او فقط یک کتاب پزشکی با توان علمی خودش نوشته است و درحوزه دانشگاهی خود نظراتی داده است مطالب اگر هم باطل وخلاف طب اسلامی باشد هیچ کس او را یک رفرنس اعتقادی و دینی نمی داند و فقط مثل دانشمندان در حوزه تخصصی خود مطلب نوشته است. اما شماجناب اقای طبیب ؛ لباس دین به تن کردید و با تکیه به دین نظر میدهید و شما رانماینده قسمتی ازعلوم دینی می دانند! اگر هاریسون خطا کرده خطری برای دین و اعتقاد مردم ندارد ولی اگرشما خطا کنیدچطور؟ جناب طبیب ؛ شماکتاب محترمی نزد پزشکان را آتش زدید که او رابه نوعی پدر علمی خود می دانند حالا اگر در میان طرفداران و پیروان طب نوین (شیمایی به قول شما) ؛ شخصی پیدا شود برای انتقام رساله طبی و محترم #ذهبیه امام رضا علیه السلام را آتش بزند چکار می کنید؟ شماخطا کردید @myfekr

🔵 نقد و مدح در زندگی ما آیا در زندگی روزمره خود مادحیم یا ناقد؟ آیا چشم ما به قضایای ا‌طراف روزمره خود، به اتفاقات و حوادث روزمره ؛ به پدیده هایی که با آنها مواجه می شویم چشمِ نقّادانه است یا مدّاحانه؟ آیا حقایق را به صِرف تقدّس می ستاییم یا اینکه نقدش کرده و مو را از لای ماست بیرون می کشیم؟ بالاخره کدام سمت هستیم مدّاح مداری یا نقّاد مَنِشی؟ و یا هر دو ؟ شخصی که مدح می کند الّا و لابد به نقاط قوّت نظر می افکند یعنی نقاط ضعف را پوشانده و هیچ گونه حرف و حدیثی از آنها به میان نمی آورد چرا که رسالت او بیانی مطالبی است که به مذاقها خوش آمده و احزاب او و هم کیشانش آزرده خاطر نشوند تا بلکه به او صله ای داده و احترامش کنند لذا چنین فردی می تواند بدترین افراد را خوبترین فرد جلوه داده ، مقامات و منزلت های کاذبی را برای آنها بتراشد. اما بر خلاف نقد کننده مُنصف که هیچ گونه اِبایی از بیان نقاط ضعف و آسیب ها و تهدیدها و ناکار آمدگی ها و شکست ها و علل آنها در جامعه خویش ندارد . او می گوید و لو اینکه جانش و مالش و موقعیتش به خطر افتاده باشد ؛ به اصطلاح او نان به نرخ روز نمی خورد مَشرب و مَسلک او کاملا مشخص و عیان بوده و حزب باد نیست بلکه او مُصلح است مصلحی که به نیکی می داند در مسیر اصلاحات : گفتنِ واقعیتها و سماجت در پخش و تبیین آنها امرِ لازم البیانی بوده و دستورِ عقل سلیم است. ✔️ " کتمان " در کارنامه او نمره صفری داشته ولی بیان واقعیت های موجود چه در قالبِ بیان وضعِ موجود نامطلوب و چه در قالبِ بیان وضعِ ناموجود مطلوب نمره ی بیستی به خود اختصاص داده است. انصاف این است که در محل نقد ناقدِ خوب و در محل مدح مادحِ خوب باشیم یعنی نه افراطِ در مدح کنیم که سر از غلوّ و زیاده روی در آورده باشیم و نه تفریطِ در نقد که سر از بی تفاوتی و عدمِ احساس مسئولیت در جامعه در آورده باشیم. ✍️ موسی آقایاری....۱۳۹۸/۱۱/۸ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا

🔵 خوش عاقبتی به دست ماست منتها بشرطها و شروطها همه ما در معرض كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ شدن هستیم یعنی هر لحظه امکان دارد که زندگی ما به گونه ای رقم خورده و فضا عوض شود که سر از یالقوز آباد یا همان ناکجا آباد در آوریم و کلاهمان بسبب بی تدبیری ؛ بی برنامگی و عدمِ آموزش صحیح پسِ معرکه رفته و همانند پشمِ حلّاجی شده بگردیم که دیگر نه راه برگشتی باقی مانده و نه عِرض و آبرو و حیثیت اجتماعی برایمان باقی بماند . چه بسیار افرادی را در تاریخ سراغ داریم که اول عزیز و محبوب بودند مردم به سرِ آنها قسم خورده و در صدر مجلس می نشاندند اما بعداٌ ذلیل و مبغوض و بد عاقبت شده تا آنجا که دیگر اصلا به مجلس راهش نمی دهند نه عزتی نه احترامی و نه جایگاهی..... کسی که نه شیوه سخن گفتن را بلد است یعنی مقیّد به آداب گفتن و شنفتن و به عبارتی آشنایِ به موقع گفتن و به موقع شنیدن و اهل تجزیه و تحلیل بودن نیست . نه دغدغه اجتماعی دارد و نه اهل مطالعه است و حسّ آموختن دارد و نه ذوق آموزاندن و رایگان بخشی و نه دهها مورد دیگر که او از آنها محروم است. چنین شخصی به جای استواری و استقامت و چاره اندیشی در برابر حوادث و ناملایمات روزگار ؛ ترمز بریده و به درّه هلاکت خواهد رفت. در این هنگام است که گرد و غبار خفّت و ذلّت بر تنِ او سنگینی خواهد کرد! استخوانهایش خورد شده ؛ نفسش بند آمده ؛ نای حرکت را از دست داده و نور چشمانش کم شده تا بدانجا که حتّی اشخاص نزدیک خود را هم نخواهد دید. ✔️ اگر واقعیت هایی هم چون صدقه دهی به مردم آن هم به شصت میلیون نفر که حاصل سوء مدیریت از سوی دولت و مجلس است را در جامعه نبینیم بد عاقبت شدیم. حالا واقعا نوبر است که همین افراد دوباره خواستار نشستن بر صندلی قدرت برای خدمتی دیگر هستند!! ✍️ موسی آقایاری....۱۳۹۸/۱۱/۱۰ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا

🔵 گرسنگی روحی در جامعه ما هر چیزی برای خود مختصّات و ویژگیهایی دارد که از طریق آنها از اشیاء دیگر تمییز داده شده و شناخته می شوند به عبارتی بسیاری از شناخت های ما در گروِ پناه بردن به علامات و نشانه های اشیاء هست مثلا طبیب از رنگ پریدگی و تند تند زدنِ نبض بدن و امثال اینها به مریض بودن شخص پی می برد ؛ باغبان و کشاورز از طریق علائم و نشانه ها پی به صحت و ناصحتی محصولات خود می برند و .... شخصی که نمی تواند چند کلامِ مفید و اثر بخش با اعضای خانواده خود صحبت کند یعنی قادر به ارتباط صحیح و انس با آنها نیست کسی که در میان گفتگوها به جای رسیدن به حقیقت و تسلیمِ در برابر دلیل ؛ دنبال حمیّت و برتری طلبی و تبعیت از هوای نفس و شهرت و امثالِ این قبیل ناشایستگی هاست کسی که نفهمیده بر مسند قضاوت نشسته و عینِ آب خوردن حکمرانی و قضاوت می کند یکی را حدّ شلاق زده و آن دیگری را تعزیز و زندانی و تبعید می کند و یا کسی که از مردم عادی هست اما در کوچه و خیابان گرفتار زود قضاوت کردنها بر علیه مردم است فردی که به جای پذیرشِ اشباهات و نا کار آمدگیهای خود ؛ همیشه دیگران را عامل بروز اشتباه خود می داند انسانی که دیگر نایِ مطالعه و اندیشیدن و تولید فکر و ایده و حتی حوصله دیدنِ یک سریال و فیلمِ آموزنده را ندارد انسانی که در هر قضیه ای دنبال منفعت و سود خواهی خود بوده یعنی طرفدار پَر و پا قرص قاعده کثیف و غیر انسانیِ " اصالت سود " است فردی که اسم و رسمش دانشمند بوده و لقب دکتر ، حجت الاسلام ، آیت الله و مهندس و.... را یدک می کشد ولی دانشی که بی اهمیت و بی کاربرد بوده و یا کم اهمیت و کم کاربرد است به گونه ای که مسیرِ او کاملا با مسیرِ مردم جدا و مُنفک شده ✔️ همه و همه از علامات و نشانه های گرسنگی روحی و ابتلایِ به سرطان و غده بد خیمِ روح هستند که اگر بزودی مداوا و عمل جراحی نشوند همانند ویروس کرونا شیوع پیدا کرده و همگان را به کام مرگ خواهد برد. ✍️ موسی آقایاری....۱۳۹۸/۱۱/۱۱ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا

🔵 رسالت پرسشهای ما پرسش های ما حاکی از دغدغه ذهنی ما برای ساختنِ خود و جهانِ پیرامون است. ما با پرسش های کلیدی و استفهام های بنیادین علاوه بر اشارتِ به مکنونات قلبی اهدافمان را نیز بر ملا کرده و خط فکری و ایدئولوژی خود را نیز تعیین کنیم. در عینِ حال با پرسشهای اساسی می توانیم به خود آگاهی و خویشتن شناسیِ کامل هم برسیم . می توانیم به دیگران نیز تلنگرِ یاد گرفتن و آموختنْ زده و چگونه زیستن را یاد بدهیم. جامعه ای که نحوه ی پرسیدن و طرح سؤال را در مراکز آموزشی و در کتب درسی یاد بگیرند نتیجه اش این خواهد شد که : یا اصلا گرفتار مشکلات بزرگ در عرصه سیاست و اقتصاد و فرهنگ نخواهند شد و یا در صورت گرفتاری هم می توانند در اندک زمانی بدون صَرف هزینه های هنگفت ؛ آنها را حل و فصل نمایند. اولویت ها در پرسشهای ما چه چیزی باید باشند؟ از مادیات بپرسیم یا از معنویات ؟ از راهبردها بپرسیم یا از راهکارها ؟ از آسیب ها و دردها بپرسیم یا از درمانها و داروها ؟ از علت ها بپرسیم یا از معلولها ؟ و اما پرسش اساسی بنده : آیا مجلسِ بعدی ما خواهد توانست در اسرع وقت یا در زمانی نه چندان دور از طریق وضع قوانین خاص و ویژه و مطالعه شده ؛ مشکلات سیاسیِ سیستماتیک و اقتصادیِ فلج کننده و فرهنگیِ خود کم بینی توأم با لحاظ منافع ملی را بر طرف کند یا نه؟ ✍️ موسی آقایاری....۱۳۹۸/۱۱/۱۲ @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا