🔴 لبخندِ مدیر با هیبت پدرانه سال ۱۳۸۱، روزهایی بود که هوای حیاط حوزه علمیه شهید مصطفی خمینی(ره) بوی اخلاص می‌داد. دورانی که سینی‌های چای ساده‌اش ، شیرین‌تر از شیرینی بود؛ چون نگاه مهربان مدیری بالای سرمان بود که سخت را آسان می‌کرد و درس را شیرین. حجت‌الاسلام والمسلمین حاج آقا خدادادبیگی ؛ مدیری آرام، خنده های ملیح ، اما مقتدر. اهل تندی نبود، اما وقتی نام درس، اخلاق و نظم می‌آمد، چشم‌هایش جدی می‌شد؛ درست مثل پدری که می‌خواهد پسرش بزرگ شود، اما بزرگ باادب. از ایشان فقط مدیریت ندیدیم؛ لبخندهایش، دعاهای بعد از نمازهایش، و قدم‌هایی که آهسته و بی‌صدا برای مشکلات طلبه‌ها برداشته می‌شد، همه درس بود، اما درسی که در کتاب‌ها نوشته نمی‌شد. یک روز خاص هنوز یادم هست روزی که با احتیاط شادی کودکانه‌ام را در نگاهش دید. جسارت کرده بودم و از ایشان خواستم عکسی به یادگار بگیرم. با همان لبخند پدرانه‌اش گفت : این‌ها برای آینده‌تان خوب است… اما شرطش این است که خوب درس بخوانید. بعد کنار تابش نور معنوی ایشان ایستادیم. من خجالت‌زده، او آرام و مطمئن. شاتر دوربین که کلیک خورد، انگار بر صفحه‌ی دلم، یادگاری ثبت شد: طلبگی با اخلاق زیباست؛ و شخصیت عالم، قبل از لباسش، در رفتارش پیداست. امروز هر بار آن عکس را می‌بینم، فقط چهره نمی‌بینم… راهی را می‌بینم که باید ادامه دهم. راهی که حاج آقا خداداد بیگی با لبخند به ما یاد داد : راهِ علم، همراه با تواضع، اخلاص و احترام. یادشان، درسشان و نگاه پدرانه‌شان ماندگار باد. 🌷 ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7173

🔴 وقتی عمامه 《 آقای اردستانی که در مواضع خود مسلمات تاریخی همچون شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را منکر شده ، 》 از شمشیر خطرناک‌تر می‌شود گاهی تاریخ را نمی‌خوانیم، اما تاریخ دوباره برایمان خطابه می‌خواند؛ با صدایی سنگین، لرزاننده و بی‌رحم. مناظره اخیر آقای اردستانی، نه یک مناظره ساده، بلکه آینه‌ای بود که عمودهای تاریک تاریخ را پیش چشم ما علم کرد؛ آینه‌ای که نشان داد لباس دین، اگر روح دین در آن نباشد، می‌تواند ابزار کشتن دین شود. ما همیشه با خود می‌پرسیدیم : چطور ممکن است علمای زمان امام حسین علیه‌السلام حکم قتل فرزند پیامبر را امضا کنند؟ چگونه قلم‌هایی که سال‌ها بر لوح دین دویده بود، ناگهان سرنیزه شد؟ اما امروز، پاسخ را میان زنده‌ها دیدیم؛ میان آنان که به جای دفاع از حقیقت، قهرمانان تحریف می‌شوند. امروز دانستیم که همیشه خطر از بیرونِ دین نیست؛ گاه سخنران آراسته، منبری مدعی، و تلبّس به دین، جاده‌ای برای تحریف می‌سازد؛ تحریفی که از شمشیر تیزتر است. دین را گاهی دشمنان آشکار نمی‌کشند ؛ گاهی عالمانی که علم دارند، اما ایمان ندارند. اینجاست که عمامه می‌تواند سنگین‌تر از تاج فرعون باشد؛ خطابه می‌تواند بلندتر از فریاد شمر زخم بزند؛ و واژه‌ها، اگر از عقل و اخلاق تهی شوند، می‌توانند بی‌صدا هزاران حقیقت را سر برید. ■ درس بزرگ این روزها مناظره آقای اردستانی با استاد کاشانی یک درس بزرگ داشت : احترام، بدون معیار عقل و حقیقت، بت‌پرستی است. برخی را فقط به دلیل تریبونشان بزرگ می‌کنیم، نه به دلیل تفکرشان. برخی را تنها به دلیل لباسشان تقدیس می‌کنیم، نه به خاطر رفتارشان. اما لباس دین، نه سند امامت است و نه ضمانت عصمت. دین از ما تعقل می‌خواهد، نه تعصب. حقیقت به ما جرئت می‌دهد، نه جمود. و جامعه‌ای که تاریخش را بفهمد، دیگر فریب تلبّس بی‌تقوا را نمی‌خورد. ✅ و اکنون : وقت آن است بفهمیم : دین را باید از دین‌فروشان همچون اردستانی پاسداری کرد و حقیقت را باید از صداهای بلندِ بی‌فهم نجات داد. جامعه‌ای که تاریخ را نخواند، مجبور می‌شود همان فاجعه را دوباره اما این‌بار با چهره‌های آشنا تجربه کند. شجاعت امروز، تنها شمشیر کشیدن نیست؛ شجاعت، تشخیص است. تشخیص اینکه هر عمامه‌ای مقدس نیست، هر منبری حق نمی‌گوید، و هر سخنوری ترجمان وحی نیست. آن‌کس که با لباس دین، تیشه به ریشه دین می‌زند، نه تنها خیانتکارتر از دشمن بی‌لباس است، بلکه خطرناک‌ترین چهره تاریخ است. و تنها عقلانیتِ بیدار می‌تواند در برابر او بایستد. ✍️ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7174

🔴 بعضی آدم‌ها چقدر با #معرفت‌اند بی‌صدا می‌فهمندت، بی‌ادعا خوبی می‌کنند؛ می‌آیند مثل #باران، بی‌هیاهو، بی‌نام‌ونشان، اما رد لطفشان تا همیشه بر دل می‌ماند. این‌ها گوهری‌اند بی‌صدا؛ اما عمق جانت را می‌خوانند، نه توقعی دارند، نه منتی می‌گذارند؛ فقط #خوبی می‌کنند و می‌گذرند. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7175

🔴 آقای اردستانی ، آن کس که شهادت حضرت فاطمه زهرا‌ سلام‌الله‌ علیها را انکار می‌کند و در عین حال گریه‌کنان و عزاداران مصیبت آن بانو را #خر می‌نامد، مرتکب بزرگ‌ترین ظلم و توهین به شیعه و تاریخ مظلومیت اهل‌بیت می‌شود. این سخن، نه اختلاف‌نظر علمی، که هتک حرمت مقدسات و جسارت به عزاداران صدیقه طاهره است. از طرفی، گویا شما فتنه‌گران سال ۸۸ را نشناخته‌اید؛ کسانی که همچون میرحسین موسوی و مهدی کروبی خسارت‌های سنگینی بر کشور تحمیل کردند؛ مسجد آتش زدند، قرآن سوزاندند، پرچم امام حسین علیه‌السلام را آتش زدند و امنیت مردم را هدف قرار دادند. جرم آنان از نظر قانون قابل اعدام بود، اما رهبر حکیم انقلاب با رأفت اسلامی، تنها به حصر خانگی رضایت دادند. حال با چه منطق و معیاری، رهبر انقلاب را ظالم معرفی می‌کنید؟ ظلم، از جانب کسی است که به شیعیان، عزاداران و گریه‌ کنان صدیقه کبری سلام‌الله‌علیها توهین می‌کند و اصل شهادت آن حضرت را نیز انکار می‌نماید. اتهام ظلم، سزاوارِ ظالمِ به حقیقت و هتاکِ به مقدسات است، نه رهبری که با حلم و رأفت از حق گذشت و کشور را از فتنه خونین نجات داد. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7176

عزیزان التماس دعا دارم

🔴 دانشجو؛ فرمانده جنگ امید در ایران اسلامی روز دانشجو یادآور حقیقتی عمیق است : دانشگاه اگر چشم بیدار جامعه نباشد، به سالن تکرار و بی‌تفاوتی تبدیل می‌شود. دانشجو در جمهوری اسلامی، صرفا معترض احساسی یا تماشاگر مشکلات نیست؛ او باید در برابر هر نابسامانی، هم نقد داشته باشد و هم نسخه. معنای ۱۶ آذر، فریاد بی‌منطق نیست، بلکه دفاع شجاعانه و مستدل از عزت و استقلال این ملت است. دانشگاه تراز انقلاب، نه میدان غوغاسالاری که میدان اندیشه، پژوهش، عدالت‌خواهی عقلانی و مطالبه‌گری حکیمانه است. امروز دشمن نه در مرزها، بلکه در ذهن‌ها حمله می‌کند؛ می‌خواهد جوان ایرانی باور کند که توان حل مشکلات را ندارد، آینده‌سازی ممکن نیست، و نقد علمی بی‌فایده است. می‌خواهد عدالت‌خواهی به آشوب، و مطالبه‌گری به یأس بدل شود. در چنین نبرد پیچیده‌ای، دانشجو اگر فقط فریاد بزند، بازی می‌خورد؛ اگر فقط درس بخواند و سکوت کند، خیانت به مردم است. رسالت او این است که امید را نه با شعار، بلکه با تخصص و راه‌حل واقعی احیا کند. مشکلات معیشتی مردم حقیقت انکار‌ناپذیر است؛ سوء مدیریت‌ها تلخ و آزاردهنده است؛ اما درمان این درد، تحسین غرب و تحقیر توان ملی نیست. هر نسلی که از امید تهی شود، به قربانی سیاست دشمن بدل می‌گردد. آینده این کشور را نه مدیران کهنه، بلکه دانشجوی مسئول، متخصص، مطالبه‌گر مؤدب، و عدالت‌خواه با استدلال خواهد ساخت. بیانیه گام دوم انقلاب از جوان می‌خواهد تنها منتقد نباشد، بلکه جایگزین مدیران ناکارآمد شود و به‌جای خطابه‌های تند، راه‌های دقیق و علمی برای اداره کشور ارائه دهد. دانشجو چشم جامعه است؛ چشمی که اگر فقط رنج را ببیند، کور است، و اگر فقط عصبانیت را ببیند، باز هم کور. چشم سالم حقیقت را می‌بیند و مسیر را نشان می‌دهد. بنابراین ۱۶ آذر نه روز خشونت کلامی است، نه روز تکرار اتهام‌زنی‌ها؛ بلکه روزی است که جوان ایرانی اعلام می‌کند: من به‌جای تسلیم در برابر مشکلات، طراح راه‌حل هستم. به‌جای تخریب کشور، به‌دنبال ساختن آنم. و به‌جای ناامیدی، چراغ می‌افروزم. روز دانشجو، روز کسانی است که ایران را نه از روی تعصب و نه از روی هیجان، بلکه از سر عقلانیت، غیرت علمی، و باور به آینده‌ای بهتر دوست دارند. روز کسانی که ثابت می‌کنند آینده این سرزمین، نه در دستان سیاست‌بازان ناامید، بلکه در دست جوانانی است که می‌دانند امید، دانایی و شجاعت، سلاح‌های اصلی یک ملت پیروزند. روز دانشجو مبارک 🇮🇷 ✍ موسی آقایاری 🆔https://eitaa.com/Myidea/7179

💠 زندگی با آیه‌ها، با اپلیکیشن قرآنی مهجور 🌿 دوست داری هر روز با چند آیه قشنگ از قرآن، حال دلتو تازه کنی؟ 😊 ما تو مهجور هر روز چند آیه‌ی زیبا رو به‌صورت اعلان برات می‌فرستیم تا یادت بندازیم خدا همیشه باهاته💫 می‌تونی خودت انتخاب کنی چند تا آیه دریافت کنی، آیات رو مرور کنی، صوت قاریان رو گوش بدی و تفسیرشون رو بخونی 📖 مهجور با عشق و به‌صورت مستقل توسط جمعی از دانشجویان دانشگاه شریف ساخته شده و به هیچ نهاد یا سازمانی وابسته نیست ❤️ 📥 همین حالا از کافه‌بازار رایگان دانلودش کن! http://cafebazaar.ir/app/?id=com.mahjoorapp.daily&ref=share

🔴 سیاست‌ورزی جمهوری اسلامی بر اساس اسلام ناب وقتی گفته می‌شود جمهوری اسلامی حرکت خود را بر اساس اسلام ناب سامان داده، لازم است این ادعا در چارچوبی علمی و تاریخی مورد مطالعه قرار گیرد. نکته اول این است که سیاست در سنت انبیا و اهل‌بیت دارای الگوی ثابت و تکراری نیست. در قرآن، سیاست انبیاء متناسب با شرایط و مأموریت آنان شکل‌های متفاوتی می‌گیرد : یوسف(ع) در حکومت مصر نقش مدیریتی می‌پذیرد، موسی(ع) علیه طاغوت قیام می‌کند، داود و سلیمان(ع) حکومت مستقل تشکیل می‌دهند، عیسی(ع) حکومت تشکیل نمی‌دهد و ابراهیم(ع) تابع حکومت جائر نمی شود و تشکیل‌دهنده قدرت سیاسی. همین تفاوت‌ها نشان می‌دهد اسلام یک سبک واحد حکومت‌داری ارائه نمی‌کند، بلکه ضابطه کلی ارائه می‌دهد. قرآن برای این تفاوت‌ها معیار مشخص می‌کند : لِکُلٍّ جَعَلْنا مِنْکُمْ شِرْعَةً وَمِنْهاجًا (مائده/۴۸) این آیه نشان می‌دهد که مسیرهای اجرایی دین، حتی در حوزه سیاست، تابع شرایط محیطی و هدف‌گذاری الهی است، نه تابع یک نسخه از پیش تعیین‌شده. بنابراین، ملاک پیامبران نه قدرت‌گریزی است و نه قدرت‌طلبی. بلکه ملاک، تحقق ولایت الهی و امکان اقامه دین است. بر این اساس، رفتارهای متفاوت در سنت انبیاء، تابع یک ضابطه واحد‌اند : وقتی امکان تحقق ولایت الهی وجود دارد، تشکیل حکومت وظیفه دینی است؛ هنگامی که امکان آن وجود ندارد و مقبولیت نیست ، تربیت نیرو، حفظ هویت دین، تقیه فعال، کار فکری و کادرسازی مثل حضور پیامبر ص در مکه ، اولویت پیدا می‌کند. و همین طور مثال روشن، امام صادق(ع) است؛ ایشان در شرایطی که امکان تشکیل حکومت نبود، تقیه را انتخاب کردند، اما این تقیه به معنای کناره‌گیری از سیاست نبود، بلکه سیاست‌سازی پنهان و شبکه‌سازی برای آینده بود. خود امام صادق(ع) روش سیاسی خویش را به استراتژی حضرت داود(ع) مستند کرده است، اما نه از حیث نوع حکومت، بلکه از حیث اصل ولایت الهی. این نشان می‌دهد که الگوها به شکل دقیق تکرار نمی‌شوند، بلکه ضابطه ولایت در شرایط متفاوت، رفتار متفاوت می‌سازد. حالا سؤال اصلی روشن‌تر می‌شود : آیا انقلاب اسلامی در شرایطی قرار داشت که وظیفه اقامه ولایت الهی و تشکیل حکومت بر آن واجب باشد؟ پاسخ به این پرسش نه با احساسات بلکه با بررسی نظریه ولایت، مشروعیت مردمی، سقوط مشروعیت طاغوت و امکان تحقق قوانین الهی سنجیده می‌شود. در سال ۱۳۵۷، ساختار اجتماعی ایران، همراهی مردمی، بحران مشروعیت حکومت شاه و ظرفیت مدیریت دینی، شرایطی را فراهم کرد که از نگاه فقه سیاسی اسلام، اقامه ولایت الهی ممکن و بلکه واجب می‌شد. اگر حکومت اسلامی در چنین شرایطی تشکیل نمی‌شد، این رفتار ـ برخلاف حرکت انبیاء ـ به معنای تسلیم شدن نابهنگام و ترک تکلیف سیاسی بود، نه تقیه عالمانه. بنابراین، تحلیل دقیق نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی نه مقلد یک الگوی تاریخی خاص، بلکه عامل به ضابطه کلی سیاست دینی در سنت انبیاء و ائمه علیهم‌السلام است. این ضابطه می‌گوید : هرگاه جامعه ظرفیت تحقق ولایت الهی را داشته باشد، اقامه حکومت تکلیف الهی است؛ و هرگاه این امکان فراهم نباشد، وظیفه اصلی تربیت، حفظ نیرو و بسط معرفت دینی یا همان انسان سازی به حای جامعه سازی است. ✅ بر همین مبنا، نقد جمهوری اسلامی تنها زمانی علمی و معتبر است که به جای مقایسه سطحی با یک دوره تاریخی خاص، بر اساس همان ضابطه الهی و مأموریت سیاسی پیامبران مورد ارزیابی قرار گیرد. اسناد قرآنی و تاریخی نشان می‌دهد انقلاب اسلامی، در شرایط امکان اقامه ولایت، همان مسیری را برگزید که انبیاء در شرایط مشابه برگزیدند. این، نه ادعا بلکه نتیجه تطبیق روش‌ شناختی سیاست اسلامی با واقعیت انقلاب است. ✍ موسی آقایاری 🆔https://eitaa.com/Myidea/7181

🔴 سخنان صریح و عدالت‌خواهانه دانشجوی زنجانی در دیدار با رییس دستگاه قضا، یادآور یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای حکومت اسلامی است : حق نقد رو در رو و مطالبه‌گری بی‌هراس در برابر مسئولان. چنان‌که امیرالمؤمنین(ع) در نهج‌البلاغه مردم را به پرسشگری و نظارت بر حاکمان فراخوانده و فرموده‌اند : لَا تَكُفُّوا عَنْ مَقَالَةٍ بِحَقٍّ أَوْ مَشُورَةٍ بِعَدْلٍ. این آزادیِ نقد که در رژیم طاغوت نه تنها وجود نداشت بلکه با شکنجه و حذف مواجه می‌شد، امروز سرمایه‌ای الهی و امتیازی روشن برای نظام اسلامی است. از همین رو، مطالبه عدالت در پرونده‌هایی همچون بانک آینده و سایر مؤسسات متخلف نه فقط خواسته‌ای اجتماعی بلکه تکلیفی شرعی و برآمده از عقل دینی است؛ تکلیفی که بر اساس آن باید هزینه فساد از جیب مفسدان پرداخت شود، نه از سفره مردم. این مطالبه بحق، نشانه زنده بودن روح انقلاب در نسل جوان و پاسداشت آرمان عدالت علوی در عصر ماست. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/7182

🔴 پرسش بسیار خوبی است. علّت اینکه میّت را با کفن و نه با لباس عادی دفن می‌کنند چند نکته است ؛ 1_ حکم شرعی است و در روایات تأکید شده و از سنت پیامبر و اهل‌بیت(ع) گرفته شده است. 2_ کفن نماد پاکی و مساوات است؛ همه انسان‌ها بعد از مرگ یکسان می‌شوند و هیچ‌کس با لباس‌های گران یا نشان‌های اجتماعی دفن نمی‌شود. 3_ لباس‌های عادی غالبا نجس، آلوده یا دنیایی است و مناسب حضور در محضر الهی نیست. 4_ کفن طاهر و مخصوص ملاقات با خدا محسوب می‌شود و بدن را با احترام می‌پوشاند. پس کفن، یادآور پاکی، مساوات و احترام در آخرین منزل انسان است. ✍ موسی آقایاری 🆔https://eitaa.com/Myidea/7183

پاسخ 👇👇

پاسخ به پرسش فلسفی