🔵 چه زمانی من بهترم ؟ بهتر بودن اولا یک مفهوم مشکک و دارای مرتبه است که هرگز نمی توان به اوج بهتر بودن دست یافت یعنی این راه تا زمانی که جهان و عالم هستی باقیست ادامه دارد . هر کسی می تواند طبق زمان و مکان و نوع آموزش و توانایی خویش بهتر و بهتر شود. اما در این نوشتار بحث بنده بهتر بودن نظری نیست چون طبیعی است که خیلی ها در مقام نظر و تحلیل و سخن گفتن آدم بهتری هستند که دیگر تقریبا آدمی بالا دست آنها پیدا نمی شود. اینجا بحث بنده بهتر بودن عملی است یعنی ببینیم چه کسانی در مقام عمل آدم بهتری هستند؟ و اصولا ملاک بهتری از نگاه عقل ، دین چیست؟ ✔️ بهتر آن است که : به کمک مردم خویش بر بیاید، از درد و رنج آنها کاسته ، تا می تواند مرارت و تلخی را از آنها دور کند. حالا این شخص چه در لباس فیلسوف و متفکر جامعه و به اصطلاح جزء اربابان فکر و اندیشه باشد و چه در لباس رفتگر شهرداری باشد و چه در لباس صندلی ریاست نشسته باشد. فیلسوف اگر آدم سخت نویسی است و روی سهل و آسان نویسی و آسان گویی را سیاه کرده، او آدم بهتری نیست چون در مقام عمل، مشتاقان فلسفه را گیچ و حیران می کند ( که نظایر این افراد را در طول تاریخ کم نداشتیم ) اما برخلاف سقراط که برای مبنای فلسفه اش دو جمله ساده بود : " خودت را بشناس " " زندگی نیازموده ارزش زیستن ندارد" رفتگر اگر نتواند و یا نخواهد مسئولیت و وظایف خود را به احسن وجه انجام دهد مثلا در زمان مناسب جارو زنی را انجام ندهد. رئیس یک اداره اگر به جای پرداختن به حل و فصل مشکلات مردم در وقت اداری تشکیل جلسه داده و نسبت به دادرسری مردم و حل و فصل گرفتاری آنها بی اعتنا و کم توجه باشد و به اصطلاح دسترسی به او کار حضرت فیل بخواهد. همه و همه در مقام عمل آدم نابهتری هستند که نه دین الهی کار آنها را ستوده و جایزه می دهد و نه عقل درونی به اعمال و رفتار آنها مهر تأیید و امضای صلاحیت می زند. #به_عمل_کار_بر_آید ✍ موسی آقایاری 1398/10/9 @myfekrv تلگرام @myfekr ایتا