🔵 در محضر سیره بزرگان #بیاموزیم 🔹 روزی فیض کاشانی و ملا خلیل قزوینی درباره مسئله ای علمی با یکدیگر مناظره می‌کردند و نظر آنها در این باره با هم متفاوت بود. ازاین رو، هر کدام می‌کوشید درستی نظریه خود را به دیگری اثبات کند. 🔸 سرانجام، مرحوم قزوینی توانست فیض را قانع و درستی نظر خود را اثبات کند، ولی پس از چند روز متوجه شد نظر فیض درست بوده و وی اشتباه می‌کرده است. بنابراین، برای عذرخواهی و بیان حقیقت، از قزوین با پای پیاده، راهی کاشان و منزل مرحوم کاشانی شد و پس از دیدن فیض به او گفت: «در مورد آن مسئله حق با شما بود. من اشتباه می‌کردم. » سپس خداحافظی کرد تا به قزوین بازگردد. فیض مانع او شد و از وی خواست مدتی استراحت کند و بعد راهی شود، ولی مرحوم قزوینی نپذیرفت و گفت: «من این راه طولانی را آمدم تا اشتباهم را بیان کنم و منظور دیگری نداشتم». ✅ کتاب : فوائد الرضویه، ص ۱۷۳ ✔️ پی نوشت : 🔸 براستی امروزه در مراکز آموزشی اصلا خبری از مناظره و گفتگو نیست. گفتگو و محاجه بسیار کمرنگ و حتی بی رنگ است. همگان در کنج منزل و گوشه اتاق خویش ، خود را حق دار اعلام کرده و بعضا چنان برخوردی زشت و تندی میکنند که آدم نمی تواند حتی یک سوالی از محضر حضرت مستطاب نماید! تا چه رسد که کرسی گفتگو پهن کرده و ابعاد مسائل مختلف را از بیخ و بن واکاوی نماید! 🔹 گفتگو سبب تشویق و ترغیب ، ایجاد انگیزه و رهایی از رکود و خمودگی در اندیشه ها خواهد شد.گفتگوی عالمانه و بدون رسوخ تعصب ، می تواند شمع محافل شده و معرفت لازم را در جهت پیمودن راه حقیقت و استواری در آن را به ارمغان آورد. 🔸 گفتگو و التزام به آداب آن ، عامل نجات و رهایی از غل و زنجیر هوای نفس می باشد. سیره بزرگان دینی ما از جمله امام رضا علیه السلام و دانشمندان مختلف اسلامی در اعصار و امصار گذشته بر محور گفتگو و مناظره با نحله های فکری مختلف بوده است. 🔹 در گذشته بزرگان ما گاهی بدون هیچ امکاناتی ، در باب گفتگو افتخارات می آفریدند مثل علامه طباطبایی و پرفسور هانری کربن و یا سلطان الواعظین در پاکستان ( کتاب شبهای پیشاور ). لذا باید توجه کنیم : امروزه که شاهد رشد شبکه های اجتماعی و سهل الوصول بودن آن هستیم اگر باب گفتگوی عالمانه را باز نکنیم ، قطعا گرفتار عقاب الهی و محرومیت از نعمت های زیادی خواهیم شد. ✍ موسی آقایاری...1402/2/8 🆔 @Myidea