#اطلاعیه 🗣مصاحبه با رادیو گفتگو در رابطه با دادگاه رسیدگی به پرونده ترور حاج قاسم سلیمانی و همراهانشان ⏳️ ساعت ۱۲:۵۰ رادیو گفتگو http://radio.iranseda.ir/live/?VALID=TRUE&ch=60 📿@Myrlohi

⚠️کار دنیا به جایی‌ رسیده که دیگر این صحنه های تکان دهنده هیچ کس را تکان نمی دهد!😢💔 🚩 فیلمی دردناک از تسلی یک کودک به برادر کوچکترش در سوگ‌ پدر در غزه #اللهم_عجل_لولیك_الفرج 📿@Myrlohi

🎯فرق سلبریتی با سواد و کاربلد و سلبریتی که حتی فرهنگ کار خودش رو بلد نیست! 📿@Myrlohi

⭕️ خوشحالی بی‌بی‌سی فارسی ازحرمت شکنی و جابجایی خطر قرمزهای شرعی در سریال‌های شبکه نمایش خانگی آغوش باز رسانه های بیگانه و غفلت مسئولین جز انحطاط روابط و نابودی خانواده ها نتیجه دیگری نخواهد داشت 📿@Myrlohi

. 🔶 فكر انسان همانند يك قطب‏نما مى‏تواند راه را روشن و مشخص كند، به شرط اين‏كه يك قطب‏نما تحت تأثير كشش‏ها و جاذبه‏ها قرار نگرفته باشد...آن‏ها كه با تفكراتى مغشوش و گرفتار حركت مى‏كنند، خيلى گمراه‏تر از آن‏هايى هستند كه هرگز تفكراتى ندارند و كارى را آغاز نكرده‏اند. 🔷 تفكر انسان چه‌بسا كه تحت تأثير عادت‏ها، تقليدها، منافع، غريزه‏ها و تعصب‏ها قرار بگيرد و در نتيجه، اين تفكر فقط به همين‏ها منتهى مى‏شود نه به حق و همين‏ها را نتيجه مى‏دهد نه حق را...انسان قبل از شروع به حركت بايد آزاد بشود و از سودها، هواها، تعصب‏ها، عادت‏ها و تقليدها خود را خلاص كند... 🔶 انسان چگونه مى‏تواند خود را از كشش اين عوامل آزاد بنماید؟... نيروى حقيقت‌طلبى، انسان را از هواها، سودها و تعصب‏ها آزاد مى‏نمايد. 🔷 اما عادت‏ها و تقليدها، اين دو به وسيله‏ى رشد شخصيت و ايجاد شخصيت از بين مى‏روند. تقليد لازمه‏ى نبود شخصيت است و هنگامى‏كه در انسان شخصيتى راه يافت، تقليد و عادت كنار مى‏روند. عواملى كه بتواند شخصيت را در انسان زياد كند و او را بزرگ سازد متعدد است. تلقين، مقايسه، رقابت، بزرگداشت و احترام، مى‏تواند به رشد شخصيت كمك كند... 🔶 به وسيله‏ى عوامل زهد و آزادى و شناخت‏هايى كه از تعليم و آموزش بدست مى‏آيد مى‏توانيم به آزادى‏هاى زيادترى برسيم. شناخت عظمت انسان و وسعت راه و شناخت رحمت اللَّه و شناخت دردها و رنج‏ها و شناخت مرگ،ما را به آزادى‏هاى عظيم‏تر و متنوع‏ترى مى‏رساند. ✍ #صفایی_حائری | مسئولیت و سازندگی ┈••✧❁📚🖊📚❁✧••┈ سید علی میرلوحی مشاور آموزشی و پژوهشگر حوزه حقوق و رسانه https://zil.ink/samirlohy

🔺 اظهارات ضد اسرائیلی کارگردان یهودی - آمریکایی هنگام دریافت جایزه در جشنواره فیلم ونیز؛ در مبارزه مردم فلسطین برای آزادی ایستاده‌ام! 🔶 «سارا فریدلند» فیلمساز یهودی-آمریکایی هنگام دریافت جایزه در هشتاد و یکمین جشنواره فیلم ونیز: 🔺من این جایزه را در سیصد و سی و ششمین روز از نسل کشی اسرائیل در غزه و هفتاد و ششمین سال اشغال غزه دریافت می‌کنم. 📿@Myrlohi

❌ بلایند دیت گروهی ؛گامهای بعدی ترویج روابط ناسالم‼️ 🔹‌شبیه‌سازی بازار برده فروشیه؟ #هوای_نفس_پرستی #دختران_تاریکی #پسران_ظلمت 📿@Myrlohi

⭕️ کانال غزه الان جواب توئیت مبهم اقای پزشکیان رو اینطور داده 📿@Myrlohi

*📍 اتهامات بانکی و املاک نجومی: دروغ‌های جهانگیری در مناظرات انتخاباتی محمدباقر قالیباف تبرئه شد و جهانگیری محکوم شد* 📌 اسحاق جهانگیری، معاون اول روحانی، در جریان مناظرات انتخابات سال ۱۳۹۶ در صداوسیما، تهمت‌هایی به قالیباف زد: «اختلاس در ارائۀ تسهیلات مسکن به کارکنان شهرداری، اختلاس ۲۲۰۰ میلیارد تومان در املاک شهرداری تهران، فروختن آپارتمان‌هایی ده‌میلیاردی به قیمت دو میلیارد تومان، اعمال نفوذ و لابی‌کردن در مجلس و شورای شهر برای جلوگیری از تحقیق و تفحص، و انتقال سهم شهرداری در بانک سرمایه به یک مفسد اقتصادی». 📌 قالیباف به‌دلیل این تهمت‌ها و افتراها، از جهانگیری شکایت کرد و دادستان وقت تهران پرونده را به شعبۀ ۱۵ دادسرای ویژۀ رسیدگی به جرائم کارکنان دولت ارجاع داد. جهانگیری، علی‌رغم تجدیدنظرخواهی، در این دادگاه به دو جرم «افترا» و «اتهام نشر اکاذیب» با اجرای مجازات اشد محکوم شد. 📌 در رأی دادگاه به شمارۀ پروندۀ ۹۷۰۹۹۸۲۱۳۳۵۰۰۰۵۲ در تاریخ ۱۴۰۲/۱۰/۱۹ چند نکته آمده است: 1️⃣ جهانگیری بدون سند تهمت زده است: «از حیث اثبات عناوین اتهامی به شاکی در فرآیند رسیدگی، دلیل و مستندی بر اثبات ادعای خود ارائه نکرده است». 2️⃣ قالیباف در پروندۀ تسهیلات مسکن و اتهامات بانکی تبرئه شده است: قالیباف «از اتهام تضییع اموال عمومی و تبانی در معاملات در موضوع ارائۀ تسهیلات مسکن به کارکنان شهرداری مبرا شده است». 3️⃣ قالیباف در پروندۀ املاک شهرداری تبرئه شده است. 🔹 پروندۀ پاسخ به تهمت‌ها و تخریب‌ها علیه محمدباقر قالیباف را در لینک زیر بخوانید: ghalibaf.ir/?p=2007 📿@Myrlohi

🔴 غافل! نوشته حسن روح‌الامین (نقاش معروف آثار اهل بیتی) زمستان سال۱۳۷۶ بود، کلاس دوم راهنمایی بودم، در مدرسه‌ای که مدیر به اصطلاح خوش‌فکری داشت که در اواسط سال تحصیلی اومده بودن بر اساس نمره‌ی امتحانات، انضباط و کارنامه‌ی شبانه‌ای هر شب که توسط والدین پر می‌شد (که در اون مثلاً ساعت خواب بعد از ساعت ۹ تخلف محسوب می‌شد) به دانش‌آموز درجه و رتبه می‌دادند. به این صورت که دانش‌آموز عالی و درس‌خون و پسر خوب می‌شد (ساعی) دانش‌آموزی که مستعد بود و محتاج به تلاشی بیش‌تر می‌شد (کوشا) و زباله‌های مدرسه هم می‌شدند (غافل) پس چی شد؟ به‌ترتیب شأنیت: ساعی، کوشا، غافل. پس از تعیین سطح توسط شورای مدرسه شما کارت خودت رو باید به جلوی لباست با سنجاق وصل می‌کردی و اگر جوری قرار می‌گرفت که دیده نمی‌شد تخلف محسوب می‌شد! مثل پلاک ماشین، حالا شما حساب کنید نوجوونی که عرض شونش ۴۵ سانته یک کارت پرس‌شده‌ی مثلا ً ۱۸ سانتی رو روی سینه‌ش که سطح و شأن اجتماعی‌ش رو نشون می‌داد باید نگه می‌داشت. من توی درجه‌بندی توی دسته‌ی (غافل) قرار گرفتم. روزهای اول خیلی باهاش کلنجار رفتم تا دیده نشه، مثلاً پشت کارت غافل کارت دانش‌آموزی‌م رو می‌ذاشتم و می‌چرخوندمش به سمت کارت دانش‌آموزی‌ تا کم‌تر آبروریزی بشه که اینجا هم با برخورد خشن ناظم مواجه می‌شدم که چرا کارتت پیدا نیست ... چند هفته گذشت دیدم نمیشه باید خودم رو از این ذلت نجات بدم با کلی تلاش و زود خوابیدن و چند امتحان نمره بالاتر گرفتن شایسته‌ی درجه‌ی کوشا شده بودم که وقتی رفتم برای تعویض کارت کسی پاسخگو نبود، متوجه شدم که سیاست عوض شده رتبه‌بندی این جوری شده بود؛ به ترتیب از عالی به نازل: (ممتاز) (ساعی) (کوشا) اینجوری عملاً همون غافل محسوب می‌شدم. این خاطرات رو مدت‌ها بود می‌خواستم بگم. یک بار یادمه توی مدرسه دارالفنون، دوستانی از آموزش و پرورش محبت کرده بودند و برای من نکوداشتی گرفته بودند. با لوح کاغذ A4 و از من خواستن که بیام بالا و صحبت کنم. من حوصله نداشتم ولی برای اینکه نگن متکبری، رفتم اونجا و گفتم زمانی که من بچه بودم و به مدرسه می‌رفتم هیچ احساس احترامی دریافت نمی‌کردم. از دم در مدرسه که وارد می‌شدم در سطل اشغال، تخته سیاه، میزها، معلم، دانش‌آموزها، همه و همه بهم با زبون بی‌زبون می‌گفتن خاک بر سرت کنن، ریاضی بلد نیستی، زبانت خوب نیست، دیکته بلد نیستی، اما هیچ وقت کسی نیومد بگه چقدر خوب طراحی می‌کنی حتی معلم هنر! حالا شماها هر چی به من بگید استاد هنرمند فلان و چنان من، همون حرفای بچیگیم رو باور دارم همون خاک بر سرت رو! آدم‌ها در کودکی همان آدم‌های بزرگسالی‌ان با تجربه‌ی کمتر. وقتی در اول دوران حیات من رو به اسمی بخوانی من با همون اسم خودم می‌شناسم. تصویر پست هم کارنامه سال آخر هنرستان من هست، سال ۱۳۸۲ و حالا در سن نزدیک به چهل سالگی وقتی یه نفر تحقیرم می‌کنه و نادیده‌ام می‌گیره برام یادآور دوران نوجوانی و باورهای پایه‌ای هست که توی اون دوران به مغز استخونم رسوخ کرد و به خودم میگم در گوشی راست میگه .‌‌.. ┈••✧❁📚🖊📚❁✧••┈ سید علی میرلوحی مشاور آموزشی و پژوهشگر حوزه حقوق و رسانه https://zil.ink/samirlohy