از آنجا که هر کسی دارای ویژگی های خاصی در مبارزه است باید هنر رزمی انتخاب کنید که با روحیات و فیزیک شما سازگار باشد و بتوانید در آن مهارت کسب کنید. اگر با هنرهای رزمی ژاپنی آشنایی زیادی ندارید در اینجا آنها را به شما معرفی می کنیم: - کنجوتسو (Kenjutsu) : آموزش با کاتانا و سلاح های دیگر (نوع سلاحی که با آن تمرین می کنید به باشگاهی بستگی دارد که در آن فعالیت می کنید) برای استفاده در مبارزه - کندو (Kendo): هنر شمشیر زنی ژاپنی. مبارزه با shinai با استفاده از زره. - لایدو (Iaido): هنر طراحی شمشیر 2- تجهیزات لازم را تهیه کنید

تجهیزات ممکن است بسته به نوع هنر رزمی متفاوت باشند. بعضی از سلاح های مشترک عبارتنداز: - Shinai: یک شمشیر از جنس بامبو برای کندو و کنجوتسو - Bokken: شمشیر تمرینی ساخته شده از چوب که بسیار شبیه کاتانا یا واکیزاشی می باشد. از این شمشیر نیز بیشتر در کنجوتسو استفاده می شود. - Tanto: خنجر ژاپنی که در حدود 0.5 فوت (0.2 متر) تا 1 فوت (0.3 متر) طول دارد. - واکیزاشی Wakizashi: یک شمشیر کوتاه که در حدود 1.5 فوت (0.5 متر) تا 2 فوت (0.6 متر) طول دارد. - کاتانا (Katana): یک شمشیر که در حدود 3.5 فوت (1.1 متر) طول دارد. - نینجاتو (Ninjato): پسر عموی کاتانا اما یا یک تیغه مستقیم - Nodachi/Odachi:: یک کاتانای واقعا طولانی که از 86 تا 150 سانتی متر طول دارد. 3- یک کتاب بردارید پس از پیدا کردن یک فرم هنری که احساس کردید برای شما مناسب است و به آن علاقه دارید و همچنین تجهیزات لازم برای آن را تهیه کرده اید، شروع به تهیه کتاب هایی در مورد آن هنر رزمی کنید و تحقیقات خود در آن مورد را شروع کنید. تلاش برای یادگیری تکنیک ها به تنهایی ممکن است کاری بسیار دلسرد کننده و همچنین اشتباه باشد. زیرا انجام این کار ممکن است منجر به آن شود که از پایه حرکات را اشتباه یاد بگیرید. 4- پیدا کردن یک مربی خوب

هیچ راهی وجود ندارد که بتوانید بصورت خود آموز و بدون کمک گرفتن از راهنمایی های دیگران بطور کامل یک هنر رزمی را یاد بگیرید. سعی کنید یکی باشگاه ورزشی معتبر پیدا کرده و فعالیت خود را از آنجا شروع کنید. 5- تمرین

کاتاهای معین یا روتین را تا زمانی که می توانید آنها را به صورت روان و موثر انجام دهید تمرین کنید. اگر دوست داشتید یک شریک تمرینی پیدا کرده و با او مشغول تمرین کردن شوید. فراموش نکنید که کلید اصلی پیشرفت در هر چیزی و بخصوص هنرهای رزمی تمرین مداوم می باشد. 6- اکوئویرای واقعی را بدست بگیرید

پس از آنکه احساس کردید به اندازه کافی اعتماد به نفس بدست آورده اید وارد مرحله بعدی شده و یک سلاح واقعی در دست بگیرید. یکی از کاتاناهای زیر را انتخاب کنید: - انتخاب کاتانایی که اغلب یک موضوع از اولویت است: برخی از کاتاناها سبک هستند در حالیکه کاتاناهای دیگر سنگین تر هستند. این بسته به شرایط و کاری است که انجام می دهید. از مربی یا یکی از اعضای ارشد کلاس تان بخواهید که یک مکان معتبر برای خرید کاتانا را به شما معرفی کند. با جستجو در اینترنت و مطالعه در مورد کاتاناهای مختلف و نحوه ساخت آنها، قادر خواهید بود که تفاوت انواع کاتانا را به خوبی درک کنید. - لبه برش "کیساکای" مناسبی ( نوک) برای آن انتخاب کنید: هنرهای رزمی گوناگون نیازمند کیساکای متناسب با آن هستند. انواع کیساکاهای معمولی عبارتنداز: o-kissaki ، chu-kissaki و Ko-kissaki که به ترتیب بزرگ، متوسط و کوچک هستند. معمولا اندازه کیساکای را فقط با نگاه کردن به تیغه مشخص می کنند. نوک را بچرخانید و شمشیر را از گوشه نگاه کنید. توجه کنید که تیغه در انتها باریک می شود و یک زاویه را با سمت راست نسبتا مستقیم از شمشیر شکل می دهد. اگر زاویه بیش از 45 درجه باشد معمولا o-kissaki است ، اگر زاویه حدود 45 درجه باشد chu-kissaki است و همچنین اگر کمتر از 45 درجه باشد Ko-kissaki است. - سوری (انحنای) مناسبی را انتخاب کنید: الزامات انحنای تیغه از یک شکل به شکل دیگر متفاوت است. الگوی سوری (sori) نه تنها در در درجه انحنا متفاوت است بلکه در جایی که عمیق ترین قسمت منحنی قرار دارد با کیساکای مرتبط است. - یک طرح را انتخاب کنید: منظور از طرح زیبایی شناسی شمشیر است، باور کنید یا نه زیبایی شناسی یک سلاح بر استفاده شما از آن تاثیر می گذارد. شمشیری را انتخاب کنید ذوق شما را بر انگیزد، اما انقدر نباشد که دلتان نیاید با آن کار کنید. انتخاب یک سلاح نچسب و غیر جذاب می تواند بطور بالقوه منجر به ایجاد بی نظمی در مهارت شما هنگام کار با آن شود. نکات مهم - نحوه صحیح گرفتن شمشیر را یاد بگیرید. دست راست ( یا دست غالب تان) باید باید درست زیر تسوا (گارد) باشد و دست چپ تان (دست غیر غالب) باید تا حد امکان از دست راست دور باشد. هنگام چرخش، دست چپ باید حرکت کششی را انجام دهد در حالیکه سمت راست باید سمت چپ را هدایت کند. - به دنبال کسی باشید که بتوانید با او تمرین کنید. این امر در مبارزه بسیار تاثیر گذار و حیاتی است. - پس از اتمام کار با شمشیر، بهترین کار این است که آن را با یک پارچه تمیز پاک کنید و چند قطره روغن به آن بمالید و با پارچه ای تمیز کنید. - یادگیری و تسلط به هر هنر رزمی می تواند 30 سال به طول بیانجامد. پس برای یادگیری عجله نکنید و صبور باشید. - هنرهای رزمی را برای انتقام گرفتن و یا بهتر انجام دادن جرایم خشونت آمیز یاد نگیرید.

نینجا: استراتژی برای زندگی بهتر

قرن ها پیش هنر نینجوتسو هنگامی که جنگ جهان را فرا گرفته بود متولد شد. این واقعیت باعث می شود که این هنر بسیار متفاوت تر از سبک هایی مانند آیکیدو و برزیل جیو ، که در زمان صلح تاسیس شدند باشد. نینجوتسو بالغ به یک سیستمی است که در مبارزه با روش هایی است که در میدان جنگ کار می کنند و در پشت خطوط دشمن و در برابر حمله های متعدد متمرکز می شود. شاید شما نتوانید محیط خود را کنترل کنید اما می توانید خود را کنترل کنید. این هنر بزرگ برای در بر گرفتن اصول برای دفاع از خود در شرایط شدید و خشن روانی مفید می باشد. همان اصول در حال حاضر توسط پرسنل نظامی در سراسر جهان استفاده می شود. نینجوتسو به معنای هنر پنهانی است که شیوه ای به وجود آمده برای دفاع از خود و رسیدن به مهارتهای ویژه رزمی برای غلبه بر دشمن است.در مورد تاریخچه این سبک رزمی باید گفت: در قرن ششم میلادی مذهب بودیسم وارد کشورژاپن شد وموجب بوجود آمدن چالش بین دو مذهب بودیسم و«شینوئیسم» شد که مذهب ملی آن دوران بود طرفداران مذهب بودیسم به روایتی همان پیشینیان نینجا بودند آنها دراوایل قرن هفتم برای فرار از شکنجه مذهبیون به جنگلها و کوهها سوزوکا رفتند و با مابوشی نام گرفتند مبدأ نینجاها دو سرزمین کوگا و ایگا بوده با معروفترین خانواده های نینجا «هاتوری،فوجی بایاشی موموچی» است نینجوتسوبه ما یاد می دهد که برای پیروزی و غلبه، چگونه با تمامی طرحها و نقشه ها هماهنگ و سازگار شویم. نینجوتسو در واقع شامل مرحله رزمی و عملیاتی گروه و یا تشکیلات پنهانی سلحشوران کشور ژاپن می باشد که بر پایه بوجوتسو بنا نهاده شده نینجوتسو شامل موارد زیادی از مهارتهای رزمی می¬شود که مجموع این مهارتها باعث پدید آمدن هنر رزمی بسیار پیشرفته و تکامل یافته با بکارگیری فنون رزمی در تمامی شرایط ایجاد شده گردید. نین جوتسو هنری است که مهارت یافتن در هر یک از بخشهای آن مستلزم صرف سالها وقت و تمرینات فشرده و پیچیده رزمی است، تمام اعمال و تکنیکهای نین جوتسو در ژاپن باستان بصورت سری و مکنون تنها به عده خاصی آموزش داده شده و اساتید این شیوه محرمان و خواص را به تمامی جنبه¬های پنهانی این هنر آشنا می کردند. نجوتسوجینین ها برای انجام ماموریت با طرز استفاده اغلب سلاحهای زمان خود آشنائی کامل داشتند و روانشناسی جامعه را بخوبی می دانستند و با همدیگر از طریق رمز ارتباط داشتند. اگر احیانا یک نینجا به دام می افتاد و اسیر می شد (که بسیار کم رخ می داد) مردم او را زجر فراوان می دادند تا بتوانند اسرار آنها را بدست آورند. یکی از برجسته ترین خصوصیات نین جوتسو این است که بدن و جسم را پایگاه فکر و اندیشه می‌داند و کالبد آدمی را آموزش می‌دهد تا با آن روح را بسازد. اصول اصلی و اجرای تکنیک‌ها نیاز به سرعت، تعادل، تمرکز، قدرت و تنظیم زمان تنفس و کنترل آن دارد و بدون آن فاقد ارزش است که از شعار های نین جوتسو نیز می باشد یعنی" قدرت سرعت تعادل انعطاف تمرکز پنج هنر نینجاست ." به زنان نینجوتسوکار کونوایچی و به مردانی که این رشته را کار میکنند نینجا می گویند . یک نینجوتسو کار : زرنگ چون اشخاص آگاه از خطر . تسلیم پذیر چون یخ در مقابل آفتاب . مودب چون مهمــــان . و سلطان شب .

#مسیربهشت🀄️ جنگجویی به نام نوبوشیگه، نزد #هاکویین (استاد قرن هشتم میلادی) رفت، و پرسید: آیا واقعا #بهشت و #جهنمی وجود دارد؟ هاکویین گفت: تو که هستی؟ #جنگجو پاسخ داد: یک سامورایی! هاکویین با تعجب گفت: تو، یک سربازی؟ کدام فرمان روا تو را محافظ خویش قرار داده؟ بیشتر شبیه گدایان هستی. نوبوشیگه خشمگین شده و خواست شمشیر خود را از غلاف خارج سازد، اما هاکویین ادامه داد: خوب پس شمشیر هم داری! سلاح تو کندتر از آن است که بتواند سر مرا از بدن جدا کند. هنگامی که نوبوشیگه شمشیر خود را کشید، هاکویین متذکر شد: اینجا دروازه‌های #جهنم باز می‌شود. نوبوشیگه که #آرامش و تسلط استاد بر خویشتن را مشاهده کرد، شمشیر خویش را در غلاف گذاشته و تعظیم نمود. هاکویین گفت: «اینجا دروازه‌های بهشت باز می‌شود.» #خشم و رزم

نینجا (یا در ژاپن شینوبی) به مزدوران مخفی در دوران ژاپن فئودال گفته می‌شود. نینجا در لغت امروزی به هنرجویان رشته نینجوتسو گفته می‌شود. نینجاها تخصصشان در جنگ‌های غیرمتعارف بود. آن‌ها معمولاً برای جاسوسی، خرابکاری، نفوذ، ترور، جنگ چریکی و عملیات های مختلف و گاهی هم برای مبارزات مستقیم استخدام می‌شدند و از مهارت رزمی و روش جنگی نینجوتسو استفاده می‌کردند.[۱] کاربرد این کلمه به هنرجویان مهارتهای رزمی نینجوتسو اشاره دارد. نینجاها در مقابل سامورایی‌ها بودند. سامورایی‌ها نجیب زادگانی بودند که از طبقه بالای جامعه محسوب میشدند و از لحاظ مهارت و فن، حرفه‌ای بودند. نینجاها از طبقه پایین جامعه و اکثرا کشاورز یا کارگر بودند که تحت ظلم و ستم قرار گرفته بودند و از این رو هنر نینجوتسو را آموخته و به نینجاهایی تبدیل شدند که وحشت بر دل سامورایی ها می انداخت.نینجا ها به دلیل اینکه از طبقه بالا نبودند و نمیتوانستند در مقام های دولتی باشند معمولا برای افراد خاصی کار میکردند و اکثرا عملیات ترور انجام میدادند. @NIMJARNJR

نینجوتسو نینجوتسو (Ninjutsu) به مجموعه مهارت های رزمی گفته میشود که از سلاح های نامتعارف برای مبارزات مخفیانه، جاسوسی یا نفوذ بهره می گیرد. یادگیری و اجرای تکنیک های نینجوتسو به چابکی، سرعت، قدرت تمرکز و تصمیم گیری بستگی دارد.

تاریخچه و پیدایش نینجوتسو نینجوتسو یک سیستم نظامی- جنگی در ژاپن بوده است که برای اهداف خاصی مانند جاسوسی، قتل، نفوذ توسط افرادی به نام شینوبی یا نینجا انجام می گرفته است. منشا پیدایش نینجوتسو همانند رفتار نینجاها محرمانه باقی مانده است. اما احتمال می رود که کلمه شیوبی یا نینجا حدود قرن چهارده میلادی بوجود آمده باشد. یک روایت از پیدایش نینجوتسو، ریشه های این هنر رزمی را در امپراطوری تانگ چین پیدا کرده است. در آن زمان نینجاهای چینی بیشتر تمرینات خود را در جنگل های شمال چین انجام می داده اند. در این دوره تاریخی، نسل های امپراطوری کره مانند گوگوریو و شیلا حکومت را در دست داشتند. امپراوطری تانگ چین با ارسال نینجاها و با پشتیبانی نظامی از شیلا، در مبارزه با دشمنان کره به خصوص ژاپن نقش زیادی داشته است. @NIMJARNJR

پس از سقوط امپراطوری تانگ در چین، جمعی از کارشناسان نظامی چین به ژاپن آمدند. این افراد تاکتیک ها و فنون آمورزش رزمی متنوعی را به همراه خود به این جزیره منتقل کردند. دایسوکه توگاکوره و کاین دوشی اولین استادان نینجوتسو در ژاپن لقب دارند. در ابتدای پیدایش نینجوتسو در ژاپن، این هنر نظامی یک رقیب به نام بوشیدو سامورایی داشت. بوشیدو هنری مستحکم و با نظم سامورایی است و هشت قانون اصلی و اخلاقی دارد. فنون جنگ بوشیدو بیشتر موارد با شکست مواجه می شد چراکه شرافت، اخلاق، ادب، متانت و … از مبانی بوشیدو هستند. اما از طرف دیگر، نینجوتسو از هر روشی برای پیروزی استفاده می کرد. هر نینجا اجزاه مسموم کردن، جاسوسی، نفوذ و فریب داشت و این با اصول سامورایی در تناقض بود. با این حال، نینجوتسو در زمان حکومت فئودالی ژاپن پیشرفت زیادی داشت. ابداع کنندگان این رشته آموزشگاه های متعددی برای گسترش این هنر رزمی بوجود آوردند. تمرینات نینجوتسو شامل دویدن، فرار کردن، پنهان شدن، کار با سلاح، فریب و جاسوسی و آشنایی با دارو می شد. نینجوتسو شامل لگد زدن، چنگ زدن و تای یوزسو (مهارت های خالی دست خطی و دایره ای) می شود. همچنین بر استفاده از سلاح های سنتی مانند شمشیر، خنجر، دارت، زنجیره وزن و شوریکن (ستاره نینجا) تاکید دارد. آموزش مدرن مهارت های نینجا با الهام گرفتن از گذشته شامل اسب سواری، مواد منفجره و سم می شود. @NIMJARNJR

مهارت های آموزشی نینجوتسو اولین مدرسه نینجوتسو توسط شاگردان دایسوکه توگاکوره تاسیس شد. 18 مهارت متنوع و کارآمد زیر در نوشته ها و آموزه های این مدرسه جای گرفته است. 1. سِیشین تِکی کیویو – Seishin Teki Kyoyo – فرهنگ یا پالایش روحی 2. تای جوتسو – Tai Jutsu – مبارزه بدون سلاح 3. نینجاتو – Ninjato – مبارزه با شمشیر 4. بوجوتسو – Bo Jutsu – مبارزه با چوب 5. شوریکِن جوتسو – Shuriken Jutsu – هنر استفاده از تیغه‌های چندپر (ستاره) 6. سو جوتسو – So Jutsu – مبارزه با نیزه 7. ناگیناتا جوتسو – Naginata Jutsu – مبارزه با تبرزین 8. کوساری کاما جوتسو – Kusarigama Jutsu – داس و زنجیر 9. کایاکو جوتسو – Kayaku Jutsu – هنر آتش و انفجار 10. هِنسو جوتسو – Henso Jutsu – هنر تغییر چهره و جعل هویت 11. شینوبی ایری – Shinobi Iri – نفوذ به مکان یا منطقه هدف 12. با جوتسو – Ba Jutsu – هنر سوارکاری 13. سوئیرِن جوتسو – Suiren jutsu – مبارزه در آب و نفوذ از طریق رودخانه ها، برکه ها و دریاچه 14. بوری یاکو – Boryaku – تاکتیک و استراتژی 15. چوهو – Choho – جاسوسی و کسب اطلاع 16. اینتون جوتسو – Inton Jutsu – هنر فرار و مخفی شدن 17. تِن مُن- Ten mon – شناخت وضعیت آب و هوا 18. چی مُن – chi mon – جغرافیا و جهت شناسی @NIMJARNJR سه عنصر اصلی در آموزش نینجوتسو

1) Nagare – ناگاره: در معنای لغوی به عنوان “جریان” ترجمه شده، و مفهوم تحرک آرام، زیبا و با طمانینه قسمت های مختلف بدن یک نینجا از آن برداشت می شود. این حرکات تنها مختص نینجا نیست، بلکه هنگام درگیری با فرد مهاجم نیز باید رعایت شود. به جای اجرای حرکات با وقفه که دارای یک نقطه آغاز و یک نقطه پایان هستند، سبکی که امروزه، تقریبا در بسیاری از هنرهای رزمی دیده می شود، نینجوتسو نینجا “هنر بدن” است و شامل ایجاد یک جریان پیوسته در حرکات بدن می شود. 2) Ritsudo – ریتسودو: این عنصر زمان بندی یا “ریتم” مبارزه است. سه جنبه درباره یک سناریوی دفاع شخصی در مبارزات نینجوتسو وجود دارد. در سطح شخصی، این زمان بندی حرکت بخش های بدن نینجا است که باید به صورت دقیق تنظیم شود تا تمام طول حرکات به درستی و به موقع اجرا شود. این ویژگی شرط لازم برای یک مبارزه کارآمد نینجوتسو است. همچنین، سرعت عکس العمل نینجا برای برابری یا غلبه بر حرکات حریف نکته قابل توجهی است. در نینجوتسو ریتم مبارزه باید تنظیم شود، بهتر است به موقع عقب نشینی کرد و با ذخیره انرژی دوباره حمله را از سر گرفت. 3) Kotsu – کوتسو: در ریشه هر گونه روش یا مدل رزمی معتبر برای پاسخ مؤثر به خطر، یک استراتژی اصلی یا “طبیعت ضروری” وجود دارد. هنگام تمرین و مبارزه، قبل از مشت زدن، ضربه زدن، قفل کردن حریف، و پرتاب به سوال: “این حرکت چه تاثیری بر رقیب دارد؟” پاسخ دهید. به جای محدود کردن درک خود از نینجوتسو، به عنوان یک مبتدی که ضربه زدن را فقط راهی برای آسیب و غلبه بر حریف می داند، باید بدانید که یک نینجای حرفه ای به فکر اجرای حرکاتی است که حرکات بعدی رقیب را محدود می کند، تکنیک های او را آنالیز کرده و به موقع ضربه تمام کننده را وارد می کند. @NIMJARNJR

ماهیت مرموز نینجاها، در قرن اخیر توجه مردم ژاپن و سپس کل دنیا را جلب کرد و آن را به بخشی از فولکلور و افسانه‌های ژاپن تبدیل کرد. نتیجه این افسانه‌سازی، مشکل‌تر شدن جدا کردن افسانه از واقعیت بود تا حدی که قابلیت‌های فراطبیعی مثل نامرئی شدن و راه رفتن روی آب، به نینجاها نسبت داده شد و این شخصیت، به شکل فیلم و داستان به فرهنگ عامه تمامی جهان، راه یافت. از واژه نینجوتسو برای توصیف فعالیت‌های مختلف نینجاها استفاده می‌شود. نینجاها با رنگ لباس تیره خود و پوشیدن نقاب همواره نمادی از ترس و دلهره برای سامورایی‌ها مطرح بوده‌اند. برعکس سامورایی‌ها که از سلاح کاتانا به عنوان سلاح اصلی خود استفاده می‌کردند، نینجاها هر ابزاری را که می‌توانستند برای رسیدن به هدف خود به کار گیرند به عنوان سلاح در نظر می‌گرفتند. این تنوع در بکارگیری سلاح از آنان مبارزانی مخوف و راز آلود ساخته بود. شاید معروف‌ترین سلاح یک نینجا شوریکن یا ستاره نینجا باشد که تقریباً نماد این افراد یا این هنر نیز شده‌است. ستاره نینجا یا شوریکن سلاحی بود که از فاصله به طرف دشمن پرتاب می‌شد و با زخمی‌کردن یا کشتن حریف و دشمن او را از مقابله با نینجاها بازمی‌داشت. توانایی این افراد در جاسوسی در گرو تغییر چهره و استتار آن‌ها بود که ایشان از کودکی آن را فرا می‌گرفتند و استادان این هنر بودند.[۲] یک تفاوت مهم نینجاها با سامورایی‌ها این است که سامورایی‌ها اگر نتوانند مأموریتشان را انجام دهند هاراگیری(خودکشی) میکنند، اما نینجاها هر کاری می‌کنند که مأموریتشان را به درستی انجام دهند. @NIMJARNJR