📍 میرحسین موسوی، تو را "سردار بی‌افتخار" و "تلف‌شده" و "جنایت‌کار" خوانده است! 📍 نمی‌تواند فراموش کند که تو در اوج "فتنه‌"ای که او در تهران به پا کرده بود، چگونه "توطئه‌"اش را عقیم کردی و داغ "اثربخشیِ لشکرکشی خیابانی" را بر دل خبیثش نهادی. آری، از تو، "خاطرات تلخ" دارد! 📍 این تو بودی که چشم فتنه را کور کردی و با "اخلاق حسنه" و "تبیین منطقی" و "حضور میدانی"، فریب‌خوردگانِ جبهه‌اش را به این سو سوق دادی! و هم معارضانِ وطن‌فروش را خاموش ساختی. 📍او "ملعبه موقتی" بود و تو "سرباز ولیّ". او "بازی‌خورده ساده‌لوح" بود و تو "بازی‌ساز پیچیده". او "جنون قدرت" داشت و تو "سودای خدمت". 📍 و امّا امروز، او "سیاست‌مدار سیه‌بخت" است و تو "شهید نیک‌بخت". او "حصرنشین مغلوب" است و تو "آسمان‌نشین فاتح". 📍چرندیاتی که نگاشته، جلوه‌ای دیگر از "سفاهت سیاسی‌"اش است. این "نخست‌وزیر مذبذب"، همیشه نامعقول و ندانم‌کارانه زیسته... بار اوّلش نیست. #محرم #عاشورا #امام_حسین

🛑 زندگی نامه نادر شاه افشار 🔺 پسر شمشیر ، سردار نا آرام *قسمت سی و نهم* پیک نادر بهمراه ده نفر سوار بسوی دهلی حرکت کردند ، آنها هنگامی که به جلال آباد رسیدند فرماندار جلال اباد آنها را احضار کرد ، وی هنگامی که متوجه شد آنها با نامه نادر بسوی دهلی حرکت می کنند آنها را از رفتن به دهلی برحذر داشت و گفت رفتن شما به دهلی ، هرگز به صلاح تان نیست زیرا محمدشاه گورکانی بشدت خشمگین است و چنانچه در حال حاضر نزد وی بروید بعید است جان سالم بدر ببرید ، ضمن اینکه در حال حاضر ، گروه فراوانی از افغانها و ایرانی های ساکن هند نیز در خطر است و هر لحظه ممکن است دچار خشم پادشاه شوند ، فرمانده سواران نادر به فرماندار جلال آباد گفت ما هیچ واهمه ای از پادشاه هندوستان نداریم و محال است بدون ابلاغ نامه سرورمان نادر به محمد شاه بازگردیم ، فرماندار جلال آباد خشمگین شد و به آنان گفت ، من بشما دستور میدهم همین حالا بازگردید ، پیک نادر در جواب فرماندار گفت ، محال است بدون انجام ماموریت خود بازگردیم و سپس بدون اینکه منتظر عکس العمل فرماندار جلال آباد بشود ، از نزد وی بیرون آمد و بسوی دهلی رهسپار شد در میان اطرافیان فرماندار جلال آباد ، یک افغانی فراری بنام میرعباس که بعلت یاغیگری و هجوم های گاه و بیگاه به مرزهای ایران ، تحت تعقیب نیروهای حکومتی ایران بود حضور داشت ، وی برای خوش خدمتی به فرماندار و حکومت هند با پنجاه نفر از یاران خود ، راه را بر پیک نادر و سواران همراه وی بسته و تحت عنوان خیرخواهی آنان را از رفتن به دهلی برحذر داشت و سپس با جلب اطمینان آنها ، ناگهان بسوی آنان حمله ور و تمامی آنان را دستگیر و پس از آن با دستان بسته ، پس از شکنجه های وحشیانه ، بطرز فجیعی پیک و ده نفر سواران همراه را به قتل رسانیده و سر از بدن آنها جدا و بر نیزه زده و به پایکوبی پرداختند ، فرماندار جلال آباد با وجودی که سعی فراوان کرد این خبر به اردوی نادر نرسد ولی سه روز بعد ، این خبر به نادر رسید حال نادر با شنیدن این خبر نگفتنی بود ، او به اندازه ای خشمگین شده بود که نزدیکترین یاران او نیز جرات نزدیک شدن به وی را نداشتند ، ظرف یه ساعت لشگری آراسته شد و نادر بدون استراحت ، شب هنگام بهمراه چهار هزار نفر سوار ، با شتاب تمام ، بسوی جلال آباد براه افتاد و بامداد روز بعد بدون حتی یک لحظه استراحت ، به آنجا رسید ، فرماندار شهر بهمراه میرعباس و دیگر وابستگان حکومتی ، سراسیمه جلال آباد را ترک و بسوی دهلی فرار کردند و شهر را بی دفاع بر جای گذاشتند نادر و سپاهیانش آماده هجوم به داخل شهر بودند که چند نفر از ریش سفیدان شهر ، با پرچم هائی که همرنگ ریش هایشان بود ، از دروازه های شهر بیرون شده و از نادر ، درخواست امان کردند ، نادر عفو عمومی اعلام کرد ولی دستور داد خانه های فرماندار و میرعباس و تمامی همراهان آنان را خراب ، و اموالشان را مصادره کرده و بدون فوت وقت به تعقیب آنان بپردازند سواران تعقیب کننده نادری ، پس از هشت ساعت راهپیمائی سریع ، به فراریان که خانواده هایشان را نیز بهمراه داشتند رسیدند ، جنگی سخت درگرفت و در مدتی کوتاه ، تمامی فراریان کشته شدند و خانواده و حرمسرای آنان به اسارت درآمده و به اردوی نادر اعزام شدند نادر از اینکه می دید میرعباس را زنده بحضورش نیاورده اند در حالیکه از خشم می لرزید در اقدامی عجیب که تا آنموقع سابقه نداشت ، دستور داد تمامی اعضای خانواده فراریان را اعدام کنند که دستور وی بلافاصله اجراء شد ، در اثناء این حوادث ، پیک محمد شاه گورکانی به جلال آباد رسید و مستقیما نزد نادر رفت پیک محمد شاه پس از حضور در چادر نادر ، نامه پادشاه را تقدیم کرد که در آن محمد شاه از نادر ، علت لشگرکشی به هندوستان را پرسیده بود ، نادر پس از خواندن نامه محمد شاه ، بدون آنکه پاسخی بدهد با بی اعتنائی ، از چادر خود بیرون رفت ، در این احوالات رضا قلی میرزا ، پسر ارشد و محبوب نادر از مشهد به حضور پدرش رسید ، نادر دستور داد نشستی با حضور سرداران و بزرگان تشکیل شود و در آن جلسه گفت ، جنگ من در هندوستان ممکن است به درازا بکشد ، چنانچه هر اتفاقی برای من بیفتد رضا قلی میرزا جانشین من و پادشاه ایران زمین خواهد بود ، بزرگان و سرداران همگی بالاتفاق سوگند خوردند از رضا قلی میرزا با خون خود پشتیبانی کنند و رصا قلی میرزا رسما ولیعهد ایران زمین شد ، نادر پس از تعیین جانشین خود ، با سپاه خود بسوی تنگه باریک و هراس انگیز خیبر براه افتاد امروز نیز در قرن بیست و یکم ، تنگه خیبر همچنان سخت گذر و رام نشدنی و خطرناک است ، عبور از این گذرگاه بطول پنجاه کیلومتر ، هنوز هم آنچنان دست نیافتنی است که تا به امروز ، دولت فعلی پاکستان هم نتوانسته قوم و قبیله پاتان ها را که در آنجا ساکن هستند را تحت سلطه خود درآوَرَد و ناچارا با آنها کجدار و مریز رفتار می کند ، حال شما محاسبه کنید که

نادر با تجهیزات آن زمان چگونه توانسته یکصد وبیست هزار سپاهی و یکصد و پنج هزار اسب و دوهزار شتر و تعداد زیادی چادر و مهمات و توپخانه سنگین و گلوله های آن را از چنین راه ناشناخته و دشوار ، آن هم در یک موقعیت جنگی که هر زمان با مقاومت مدافعان بی شمار هندی روبرو بود بگذراند ، در اینجا لازم است کمی به مشخصات منحصر به فرد تنگه خیبر بپرداریم در حال حاضر نیز با جاده سازی و بهسازی هائی که انجام شده ، در بسیاری از مسیر تنگه ، راه به اندازه ای باریک می شود که فقط یک جیپ ، با سختی و احتیاط زیاد می تواند از آن عبور کند زیرا اگر اندکی به چپ براند به دره ای بس عمیق به ژرفای هزار متر ، سقوط خواهد کرد و اگر اندکی به راست براند تیزی های بُران سنگ های خارای کوه ، به خودرو و سرنشین های آن ، آسیب جدی وارد می کند ، ضمن اینکه این سنگ های تیز ، تا دوهزار متر ارتفاع دارند و عبور از این مسیر پنجاه کیلومتری و بشدت پیچ در پیچ ، آن هم با وجود دشمنان آماده و غدار و کمین کرده ، منظره ای بس هولناک و دست نیافتنی را در ذهن هر رهگذری تداعی می سازد ، نادر بلافاصله پس از فتح جلال آباد بدون معطلی ، به سوی تنگه خیبر براه افتاد ، از آن طرف ناصر خان فرمانده فراری شهر کابل که از مقابل نادر فرار کرده بود بهمراه خیل بی شمار سربازان هندی ، در دهها نقطه و در پیچ های خطرناک تنگه خیبر ، با سنگ چین های بسیار و سلاح های آتشین با اعتماد به نفس کامل ، برای ورود نادر و گرفتن انتقام از وی لحظه شماری می کرد نادر شخصا بهمراه دوهزار تن از سربازان پیاده خود ، سخت ترین مسیر تنگه را که راهی سنگلاخ و بسیار باریک (در حدود نیم متر) و دارای شیبی تند ، بنام سه چوبه ، که فقط راهِ گذر چوپانان محلی و بزهای آنان بود را ، برای عبور و رسیدن به مدافعان تنگه برگزید ، این راه *(اگر بشود آن را ، راه نامید)* از نزدیکی قله های بسیار خطرناک ، با شیب های هزار متری و پرتگاهها و تیغه های تیز صخره های ریز و درشت و پیج های کوه همراه است ، ولی تنگه خیبر را دور میزند و در سی کیلومتری درون تنگه ، دوباره به آن می پیوندد ، (در بعضی از نقاط این مسیر ، فقط کوهنوردان ماهر و کاربلد قادرند بجلو حرکت کنند) ، ولی نادر و همراهانش با سختی و مشقت تمام ، بمدت چهار شبانه روز فقط با چهار ساعت خواب شبانه و خوردن آب و غذا در حال حرکت (غذای نادر و همراهانش به لحاظ سبک بار بودن در این چهار روز کوهنوردی ، فقط نخود و کشمش و مقادیری خرما بود) در نهایت توانستند تنگه را دور بزنند و بدون اینکه دیده شوند در چند کیلومتری پشت مدافعان هندی ، در لابلای سنگ ها و دیگر موانع طبیعی تا موعد مقرر پنهان شدند بدون اینکه حتی صدای نفس کشیدنشان شنیده شود (در سپاه نادر بجز سه نفر از سرداران وی ، هیچکس از عزیمت نادر به پشت سر مدافعان تنگه ، خبر نداشت) از این سو ، یعنی از سمت مقابل ، مدافعان هندی به فرماندهی ناصر خان (فرمانده فراری شهر کابل) که از سوی محمد شاه گورکانی ماموریت دفاع از تنگه را یافته بود از بالای ارتفاعات تنگه ، مشاهده کردند ستون نیروهای ارتش ایران ، آرام آرام ، در نهایت هوشیاری و احتیاط ، همانند ماری بزرگ و خزنده ، که در گذرگاه باریکی می خزد به پیش می آیند ، و پیشتازان سپاه با بیل و کلنگ و پتک های سنگین ، در حال پاک کردن راه و در بعضی نقاط عریض و پهن نمودن محدود راه ، برای عبور بعضی تجهیزات سنگین هستند ، در نهایت نیروهای ایران رفته رفته و با آرامی آمیخته با سختی به محلی رسیدند که دیدبانهای هندی و جلوداران سپاه ایران ، یکدیگر را می دیدند ، ناصر خان و سربازانش مطمئن بودند حتی یکنفر ، زنده از این جهنم دره عبور نخواهد کرد ، سپاه ایران در همان محل توقف کرد بدون اینکه بتواند قدمی از قدم به جلو بردارد ، شب فرا رسید و دو طرف ، هوشیار ولی آماده ، به استراحت پرداختند صبح روز بعد ناگهان دیدبانهای هندی با یورش یکهزار تن از نیروهای ایرانی مواجه شدند (حمله صوری و غیر واقعی بود) شلیک تفنگ ها از هر دو طرف آغاز شد ، در این بین ، بدون اینکه اینکه کوچکترین آسیبی به مدافعان تنگه وارد شود تلفات اندکی به سپاه نادر وارد آمد ، شب هنگام نیز مجددا حمله دیگری صورت گرفت که بی نتیجه بود ، روز و شب فردا و پس فردا نیز ، همان حملات محدود ، تکرار و باز هم تکرار شد ، مدافعان هندی به لحاظ بیخوابی های مداوم ، به سختی افتاده بودند ولی سپاه ایران حتی یکقدم به جلو نگذاشته بود در شب پنجم ، ناصرخان مشاهده کرد عده ای از سپاهیان ایران با مشعل های روشن در حال عقب نشینی هستند ، این عقب نشینی تا نیمه های شب بدون توقف ادامه داشت ، ناصر خان نفسی به راحتی کشید و غریو شادی نیز ، در میان مدافعان تنگه بلند شد و سرداران به ناصر خان تبریک گفتند *عقب نشینی دروغین سربازان ایران از ابتکارات بی همتای نادر بود و آن ، از این قرار بود که سربازان ایرانی در تاریکی شب ، با مشعل ها

ی فروزان به سمت عقب میرفتند و پس از پنهان شدن از دید مدافعان تنگه ، مشعل ها را خاموش کرده و مجددا به جای اول بازمی گشتند و دوباره با روشن کردن مشعل همان عمل را تکرار و باز هم تکرار می کردند ، بطوریکه عقب نشینی سپاه ایران از نظر دیدبانها ، حتمی قلمداد شده و به فرماندهان خود گزارش کردند ، در حالیکه حتی یکنفر هم ، عقب نشینی نکرده بود* ، بیشتر مدافعان تنگه که در این چند روز خواب با چشمانشان بیگانه شده بود ، شادمان و آسوده خاطر از عقب نشینی ارتش ایران ، بدستور ناصر خان به استراحت پرداختند آن شب ، شب بیست و یکم شعبان بود ، ماه نه به آن اندازه کم نور بود که نادر و همراهانش نتوانند پیش پای خود را ببینند ، و نه آنقدر درخشان ، که نیروهای هندی از دور آنها را ببینند ، شب از نیمه گذشته بود و سپیده هنوز ندمیده بود که نادر و همراهانش ، با سکوتی مطلق و سنگین ، از بلندترین بخش کوهستان ، بدون اینکه صدائی از آنان برخیزد ، به بالای سر مدافعان تنگه رسیده بودند ، و منتظر علامت از پائین کوهستان و درون تنگه بودند ، از این سو ، از روبروی مدافعان تنگه ، ده هنگ نیرومند از ارتش ایران آماده حمله بود ، سکوتی مطلق و سنگین حکمفرمای کوهستان شده بود ، در حالیکه لهیب آتشی سوزنده و جانگداز ، از زیر خاکستری خاموش ، در حال زبانه کشیدن بود در این لحطات حساس تاریخ ، ناگهان هنگ های مهاجم ایرانی ، با سرعت تمام بسوی جلو حرکت کردند و خواب شیرین مدافعان تنگه را برهم زدند ، آوای شلیک تفنگ ها از هر دو طرف آغاز شد ، تمام توجه ناصر خان و سربازانش رو بجلو بود و در عین اینکه محاسبات خود را نقش بر آب می دیدند ولی با توجه به موقعیت برتر خود ، به پیروزی خود ایمان داشتند و ترسی به دل راه نمی دادند هنگ های ایران با شلیک های پی در پی تفنگ ها ، دست به حمله زدند ولی ماموریت اصلی آنان شکستن سکوت کوهستان و توجه مدافعان تنگه به جلو بود ، حمله و دفاع تا نزدیکی دمیدن خورشید از افق ، با شدت ادامه یافت که ناگهان فریاد تُندَرآسای نادر در کوه پیچید و بدنبال آن شلیک بی امان گلوله ها از پشت سر ، وقتی مدافعان تنگه را از خواب خرگوشی بیدار کرد که کار از کار گذشته بود و هیبت نادر و یاران فداکارش ، خواب خوش آنان را به کابوسی وحشتناک مبدل کرده بود حمله غافلگیر کننده نادر ، شیرازه نیروهای هندی را از هم پاشید ، نادر و همراهانش بالای سر آنان رسیده بودند و جنگی سخت و تن به تن درگرفته بود ، در سپیده دم بامدادی ، شمشیرها ، خنجرها ، تفنگ ها ، گرزها و در آخر تبرزین نادر چنان در هم تنیده شده بود که از هر دو سو ، سرها و بدنهائی بود که بر سنگ های ناهموار و تیز کوهستان سقوط می کرد ، نادر نیز مانند همیشه ، به سانِ شیری خشمگین و مهاجم می غرید و تبرزین را در هوا می چرخاند و بر سر و گردن هندیان فرود می آورد ، در این هنگام ، فرمانده منصوب نادر در پائین گذرگاه از موقعیت ایجاد شده استفاده کرد و با شتاب تمام دستور پیشروی سریع داد و سربازان ایرانی با حالت دویدن از گذرگاه عبور کردند و بدنبال آن ، تعداد زیادی تدارکات سنگین و توپخانه و گلوله های آنرا با عجله ، از منطقه خطر عبور دادند ، مدافعان هندی که در بالای کوه ، مبتلا به دلاور بی باکی بنام نادر شده بودند ، حتی نتوانستند کوچکترین عکس العملی از خود بروز دهند با عبور عده زیادی سپاهی ایران از تنگه ، نیروهائی که توانسته بودند از تنگه عبور کنند به کمک نادر و همراهانش که در ارتفاعات بالا با از جان گذشتگی ، در حال نبرد بودند شتافته و به نیروهای ناصرخان که با شدت تمام می جنگیدند رسیدند ، جنگ مغلوبه شد ، ناصرخان علاوه بر اینکه در برابر این شاهکار جنگی نادر ، مات و مبهوت شده بود روحیه خود را نیز باخته و با اندک نیروهای خود که هنوز زنده مانده بودند روی به گریز نهاد و بسوی رودخانه سند براه افتاد *پایان قسمت سی و نهم*

🥀🍂برادر شهـیدم،رحمان عزیزم🍂🥀 دلم گرفته ،غم بزرگی بر قلبم سنگینی میکند، غمی از جنس از دست دادن فرزند دلبندم *علی عزیزم* روحـم پـژمـرد صبر و طاقتم بـه سـرآمـد ... از گذشـتـه ها شـــرمنـده ام و از آینده ها بیمناڪـم... تنها تسلے ام آب دیده است اشـڪـے ڪـه تقـدیم تـو و فرزند دلبندم میڪنیم ... آبے ڪـه با آن دل خــود را شستــشــو مـیدهـیـم و بـا ایـــن وسیله غمهــاے درونے خـود را تسـڪـین میبخـشیم ... از آتش درونے خــود میڪاهـیـم و بـراے لحـظـه اے آرامش ضـمیــر مــے یــابیـم ... 🥀🍂برادر شهیدم رحمان جان،🍂🥀 دعایمان ڪن که برای صبوری براین غم جانکاه به دعایت سخت محتاجیم. ✋😔 🌷پنج شنبه است 🌹 #شهدا رویاد کنیم... 🌺با #ذکریک #صلوات و یک #فاتحه... 🖤برای در گذشتگان 🌷 شاید همه دلتنگیم ؛ بهر #پدرباشد 💐که نیست. یااینکه دل دیوانه وار دلتنگ ♥️ #مادرمیشود. #یا که دلتنگ جگر گوشه مان ،فرزند دلبندمان،گل نشکفته زندگیمان که زود پژمرده شده. #روحشان قرین #رحمت_الهی ❤️تمام اسیران خاک ♻️اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍوآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ♻️ #کانال_ما_را_به_دوستان_انقلابیِ_خود_معرّفی_نمایید 👈 به نیابت از قمرالعشیره ابالفضل العباس علیه السلام (#صلوات_صلوات_صلوات) ✨جهت تعجیل و تسهیل در امر فرج ✨ #نیروهای_متحد_اسلام @noori82325 #تمدن_نوین_اسلامی

💚 نجات اهل عالم با حسین(ع) است 💚 #محرم #فقرا

▪️" صباحاً و مسائا " بشنویم مصیبتی را که او هر صبح و شام می‌بیند و خون می‌گرید! 🎧روایت اول: فردای روز واقعه... صباحا_و_مسائا

▪️" صباحاً و مساءً " بشنویم مصیبتی را که او هر صبح و شام می‌بیند و خون می‌گرید! 🎵روایت دوّم: حرکت کاروان به سمتِ کوفه... صباحا_و_مساء

🔺فیلم حمله صدام با تانک به حرم امام حسین علیه‌السلام | زمان انتفاضه عراق...

‍ 💻 فیلم مستند: حمله صدام به کربلا و حرم امام حسین (ع) 👈 اوایل دهه 1370 ش / حمله صدام با توپخانه، به گنبد و بارگاه امام حسين‏ (عليه‎السلام) و آثار دلخراش آن در حرم سيدالشهدا و حضرت ابوالفضل (عليهما‎السلام) همراه با ناله های شیعیان