سوره 91 قرآن کریم: الشمس تعداد آیه: 15 جزء : 30 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿۱﴾ سوگند به خورشيد و تابندگى‏ اش (۱) وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿۲﴾ سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود (۲) وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿۳﴾ سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند (۳) وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿۴﴾ سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد (۴) وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿۵﴾ سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت (۵) وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿۶﴾ سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد (۶) وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿۷﴾ سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد (۷) فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿۸﴾ سپس پليدكارى و پرهيزگارى‏ اش را به آن الهام كرد (۸) قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿۹﴾ كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد (۹) وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿۱۰﴾ و هر كه آلوده‏ اش ساخت قطعا درباخت (۱۰) كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿۱۱﴾ [قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند (۱۱) إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿۱۲﴾ آنگاه كه شقى‏ ترينشان بر[پا] خاست (۱۲) فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ﴿۱۳﴾ پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده‏ شتر خدا و [نوبت] آب‏خوردنش را [حرمت نهيد] (۱۳) فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿۱۴﴾ و[لى] دروغزنش خواندند و آن [ماده‏ شتر] را پى كردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد (۱۴) وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿۱۵﴾ و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد (۱۵)

بسم الله الرحمن الرحیم توکلت علی الله

زیارت امام رضا علیه السلام امام رئوف معین الضعفا و الفقرا

مداحی کربلایی مهدی اکبری کاش آقا منم غلامت بودم مث خوبات پا رکابت بودم کاش مث گذشته عاشق بودم کاش همون نوکر سابق بودم... (٢) میرم آقا میرم خوش باشی میرم با زائرا تنها باشی میرم حتی نمیگم نوکرتم ولی اینو بدون خمارتم [غلامتم بنامتم] نوش جونم که برات دلتنگم نگران من نباش... اگه من پای غم تو لنگم نگران من نباش... اگه عمرم داره از کف میره نگران من نباش... اگه نوکرت داره میمیره نگران من نباش... اگر ساقی حسین است من می نخورده مستم خبر از خود ندارم چه بودم یا چه هستم تو چه در پیمانه کردی که مرا دیوانه دیوانه کردی به فسون چشم شهلات تو مرا افسانه افسانه کردی ای حبیبم ای حبیبم ای طبیبم بی تو در عالم غریبم من (٢) کلید قفل مشکل هاست، عباس به مردی شهره ی دنیاست، عباس اگر چه زاده ی ام البنین است حسین دوم زهراست، عباس ولیکن مادرش زهراست عباس