آنگاه که گروهـی او را ستایـش کردند فرمود: بار خدایا تو مرا بهتر از من می‌شناسی، و من خـود را بهتـر از آنان مـی‌شناسـم؛ خـدایـا مـرا از آنچـه اینان مـی‌پندارنـد، نیکوتر قرار ده، و آنچـه را که نمـی‌دانند بیامرز.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۰۰ ]

ما تکیه‌گاهِ میانه‌ایم، عقب‌ماندگان به ما مـی‌رسند و پیـش‌تاختگان به ما باز می‌گردند. - ارزش والای اهل‌بیتِ پیامبر ص' [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۰۹ ]

چـه بسـا کسـی که با نعـمـت‌هایـی که به او رسیـده، به دام افتـد و با پـرده‌پوشـی بر گناه، فریب خورد، و با ستایـش شدن، آزمایش گردد؛ و خدا هیچ‌کس را همانندِ مهلت دادن، نیاموزد. - انسان و انواع آزمایش‌ها [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۱۶ ]

از دست دادنِ فرصت، اندوهبار است.. - استفاده از فرصت‌ها [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۱۸ ]

دنیای حرام چون مار سمّی است، پوستِ آن نـرم ولـی سمِّ کـشـنـده در درون دارد، نـادانِ فـریـب خـورده به آن مـی‌گراید، و هوشمندِ عاقل از آن دوری گزیند.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۱۹ ]

آن کس که در عمل کوتاهـی کنید، دچار اندوه گردد. و آن را که از مال و جانـش بهره‌ای در راهِ خدا نباشـد، خـدا را به او نیازی نیست [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۲۷ ]

بزرگیِ پرودگار در جانـت، پدیده‌ها را در چشـمت کوچـک مـی‌نمـایـانـد [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۲۹ ]

و درود خدا بر او، فرمود: خدا را فرشته‌ای اسـت که هر روز بانگ مـی‌زند: بزایید برای مـردن، و فراهـم آورید برای نابود شـدن، و بسازید برای ویران گشتن . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۲ ]

دنیا گذرگاهِ عبور است، نه جای ماندن؛ و مردم در آن دو دستـه‌اند: یکـی آن که خود را فروخـت و به تباهی کشـانـد، و دیگری آن که خود را خرید و آزاد کرد. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۳ ]

روزی را با صدقه دادن فرود آورید [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۷ ]

آن که پاداش الهی را باور دارد، در بـخشش سخـاوتمند است . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۸ ]

کمک الهی به اندازه‌یِ نیـاز فــرود مــی‌آیـد.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۹ ]

آن که میانـه‌روی کند، تهیدست نخواهد شد [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۰ ]

اندک بودن تعداد زن و فرزند، یـکـی از دو آسـایـش اسـت . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۱ ]

دوستی کردن نیمی از خردمندی است. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۲ ]

صبـر به انـدازه‌یِ مصیبت فـرود آید، و آن که در مصیبت بی‌تاب بر رانش زند، اَجرش نابود می‌گردد . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۴ ]

ایمان خود را با صدقه دادن، و اموالتان را با زکات دادن نگاهـدارید، و امواج بلا را با دعا از خود برانید [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۶ ]

نـابــود شـد کســی کـه ارزش خود را ندانست [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۹ ]

هـر کسـی را پایانـی است؛ تلخ یا شیرین - ضرورتِ آینده‌نگری [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۵۱ ]

خــدای را اطـاعــت کنـیـد که در نشناختن پروردگار عذری ندارید [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۵۶ ]

هر کس خود رأی شد، به هلاکت رسید، و هـر کـس با دیگـران مشـورت کرد، در عقل‌های آنان شریک شد. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۶۱ ]

آن‌کس که راز خود را پنهان دارد، اخـتیـار آن در دسـتِ اوسـت . . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۶۲ ]

رعایـت حق کسـی که او حقـش را محترم نشمارد، نوعی بردگی است - روش برخورد با متجاوزان [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۶ ]

همانا خداونـد پاداش را بر اطاعـت، و کیفر را بر نافرمانی قرار داد، تا بندگان را از عذابـش برهاند، و به سویِ بهشت کِشاند. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۳۶۸ ]

هر کس را پایانی است؛ تلخ یا شیرین.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۵۱ ]

مردم دشمنِ چیزهایی هستند که نمـی‌دانـنـد [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۷۲ ]

حاصـل کـوتاهـی، پشـیـمانـی و حاصل دوراندیشی، سلامت است.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۸۱ ]

دو دعوت به اختلاف نرسد، جز این که یکـی باطل باشد [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۸۳ ]

هرگز دروغ نگفتم و به من دروغ نگفتند، و هرگز گمراه نشـدم و کسـی به وسیله‌یِ من گمراه نشده است. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۸۵ ]

مالـی که نابـودی آن تو را پند می‌دهد، از دست نرفته است.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۹۶ ]