3_ امام علیه السلام در جمله سوم مى فرماید:
کسى که زبانش را بر خود امیر سازد شخصیت او تحقیر مى شود .(وَهَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ).
منظور از امیر شدن زبان آن است که از تحت کنترل عقل و فکر خارج شود و هرچه بر زبانش آمد بگوید.
کوتاه سخن این که انسان عاقل باید زبانش را در اختیار عقلش قرار دهد نه این که عقلش را در اختیار زبان که اولى مایه سعادت است و دومى اسباب حقارت.
و چه زیبا مى گوید شاعر:
اى انسان زبان خود را حفظ کن مراقب باش تو را نگزد که اژدهایى است.
صفات سه گانه نکوهیده اى را که امام در این بیان کوتاه ذکر کرده (طمع، فاش کردن ناراحتى ها نزد هرکس و امیر ساختن زبان بر خود) هرسه در این جهت مشترکند که سبب ذلت و خوارى مى شوند و این هماهنگى در اثر سبب شده است که مولای متقیان هر سه را کنار هم قرار دهد
برای دوستانتون کلاس نهج البلاغه بذارید و همین شرحی که در اینجا قرار میدیم ، براشون توضیح بدید
قبلش هم توسلی به امیرالمومنین ع داشته باشید که مولا در انتقال نورانیت کلامشون ، بهتون یاری و کمک کنه
هرروزحکمت ها رو دنبال کنید
انشالله برای اعضای این گروه با عمل به حکمت ها ،
🌹 مرام علی پررونق تر از نام علی بشه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
هیچ انسانی بی نقص نیست
بحثمون رو با یه روایت از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم شروع میکنیم
که انرژی ها دوچندان بشه
در روایت داریم پیامبر هرموقع از کسی خیلی خوششو می اود و میخواست به نحوی اون رو تحویل بگیره
جایگاه نماز اینقدر در نزد پیامبر بالا بوده که به دوستان و مریدانش این سفارش رو دایم میکردن
ابوبصیر میگه نزد امام صادق (ع )نشسته بودم و از ایشان سوال کردم درباره حوریان ،
توباید از من از نماز سوال کنی ،تو حیف هستی که درباره حوریان سوال کنی ،تو باید فکرت و مشغله ات نماز باشه
به میزانی که در طول روز در کار ، زندگی ،درس و برنامه هاش بهش توجه داره و به عنوان یه جایگاه جدی بهش نگاه میکنه