#حرف_دل
فقط اونی میتونه درکم کنه که تجربه کرده..
نشسته باشی
بگن پاشو پاشو پسر حضرت زهرا اومده میخوایم تابوت رو بیاریم..
صدای روضه هم بیاد..
بگه برای پسر حضرت زهرا که حضرت مادر گمنام خریده میخوام فقط روضه بخونما برا شما نمیخونم..
تو بری زیر تابوت رو بگیری..
تویی که پارسال دلت شکست نتونستی جای شهید گمنام بری...
چشم باز کنی
ببینی جلوت تابوته..
راست میگن شهدا زنده ان
وگرنه منی که از مُرده ها میترسم...
چجوری کنار تابوت اون شهید نشستم؟!
تابوتی که انگار خیلی ها بهش قول داده بودن
روش پر از نوشته بود...
هنوز که هنوزه باورم نمیشه کنار اون شهید گمنام بودم..
دیشب وقتی برگشتم دست و صورتم بوی اون شهید میداد..
بوی خاصی بود
نه گلاب بود
نه گل
یک بویی که آشنا بود و خیلی دوسش داشتم..
و گرنه منی که وقتی عطر میزنم خیلی بزنم حالم بد میشه سر گیجه میگیرم
چرا دستام رو باید هی بزارم روی بینی اون بویی که تابه حال استشمام نکردم رو استشمام کنم..
جالبه بوی این عطر شهید با شهدای دیگه که از راه دور دیده بودمشون خیلی فرق داشت..
اونا بوی گلاب میدادن
اما امان از این شهید اصلا اومده بود بگه من پسر حضرت مادرم اخه مگه میشه یک هیئت مدت کوتاهی شده که افتتاح شده نهایتش دو هفته
بعد شهید بیارن داخلش؟!
وقتی هیئت های معروف شهر نرفته؟!
چه حال و هوای عجیبی...
