💠🔹- امام عليه السلام اين سخن حكمت‌آميز را در پاسخ كسى مى‌گويد كه از آن حضرت پرسيد چرا شما در گرفتن حق خود در امر امامت شتاب نكرديد. امام عليه السلام در پاسخ مى‌فرمايد: «براى انسان عيب نيست كه حقش به تأخير افتد. عيب آن است كه چيزى را كه حقش نيست بگيرد»؛ (لَا يُعَابُ‌ الْمَرْءُ‌ بِتَأْخِيرِ حَقِّهِ‌، إِنَّمَا يُعَابُ‌ مَنْ‌ أَخَذَ مَا لَيْسَ‌ لَهُ‌) . البته شك نيست كه تأخير امام عليه السلام در مسئلۀ امامت - كه از يك سو نص رسول اكرم صلى الله عليه و آله بر خلافت آن حضرت در داستان غدير و غير آن بود و از سوى ديگر افضليت آن حضرت نسبت به تمام صحابه كه جاى انكار براى هيچ فرد منصفى نيست ايجاب مى‌كرد كه آن حضرت خليفۀ بلا فصل پيامبر صلى الله عليه و آله باشد - بدين رو بود كه آن حضرت حق خود را در مسئلۀ امامت كه در واقع حق مسلمانان است مطالبه كرد؛ اما مخالفان دست به دست هم دادند و او را از رسيدن به آن حق محروم نمودند، بنابراين ايراد كسانى كه مى‌گويند: «امامت حق شخصى نبود كه حضرت از آن چشم بپوشد، بلكه حق مردم بود و تأخير در مطالبۀ چنين حقى روا نيست» پاسخش روشن است و آن اين‌كه تأخير مزبور در واقع از ناحيۀ امام عليه السلام نبود، بلكه از ناحيۀ كسانى بود كه سال‌ها براى رسيدن به آن نقشه‌ها كشيده بودند و حتى زمانى كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله مى‌خواست در آستانۀ وداع با دار دنيا نامه‌اى بنگارد و اين حق را تثبيت كند آنها مانع شده و نسبت‌هاى بسيار ناروايى به ساحت قدس پيامبر صلى الله عليه و آله دادند كه داستان اسف‌انگيزش در تمام كتاب‌هاى اهل سنت و شيعه آمده است. مقايسۀ اين دو با يكديگر (تأخير حق و گرفتن ناحق) و ترجيح اول بر دومى كاملاً روشن است، زيرا گرفتن ناحق گناه قطعى است در حالى كه تأخير حق چه شخصى باشد و از ناحيۀ خود انسان تأخير بيفتد و چه حق مردم باشد و از ناحيۀ دشمنان به تأخير افتد، چيزى نيست كه بر انسان عيب به شمار آيد #حکمت_166 🔶 @Nahj_Et

✅ گذر نامه روز قیامت 💎اعلم أن كل شىء من عملك تبع لصلاتك. 🌖بدان كه هر عملى از اعمال تو تابع نمازت مى باشد . 📘#نامه_27 🎤حجت الاسلام والمسلمین #رفیعی 🔶 @Nahj_Et

🌹سلسله جلسات درسهای نهج البلاغه 📒 #حکمت_113 2⃣ ⭕️ ارزشهاى والاى اخلاقى (ارزش عقل) 🎙حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ مهمى در مورد ترك گناه و مقايسۀ آن با توبه از گناه اشاره كرده مى‌فرمايد: «ترك گناه آسان‌تر از تقاضاى توبه است»؛ (تَرْكُ‌ الذَّنْبِ‌ أَهْوَنُ‌ مِنْ‌ طَلَبِ‌ التَّوبةِ‌ ). امام عليه السلام فرمود ترك گناه از تقاضاى توبه آسان‌تر است اين نكته دلايل زيادى دارد، زيرا از يك سو ممكن است انسان پس از ارتكاب گناه توفيق توبه نيابد و از دنيا برود به خصوص اگر توبه را به تأخير بيندازد آن‌گونه كه سيرۀ بسيارى از غافلان است. از سوى ديگر توبه شرايط زيادى دارد پشيمانى قطعى از گناه و تصميم بر ترك در آينده و پرداخت حق الناس و قضاى عبادات و پرداختن كفاره اگر عملى است كه داراى قضا و كفاره بوده مانند ترك روزۀ واجب و جبران كردن خطاهاى گذشته با اعمال صالح آينده، زيرا در قرآن مجيد كرارا بعد از جملۀ «تابُوا» واژۀ «اَصْلَحُوا» ذكر شده است #حکمت_170 🔶 @Nahj_Et

💠ادامه حکمت ۱۷۰ 🔹از همۀ اينها گذشته گناه رسوباتى در روح انسان از خود بجاى مى‌گذارد كه برطرف ساختن آن بسيار مشكل است و درست به اين مى‌ماند كه به كسى بگويند مراقب باش بدنت مجروح نشود و دست و پايت نشكند. او بگويد مهم نيست اگر مجروح شد مداوا مى‌كنم و اگر شكست به شكسته‌بند مراجعه مى‌نمايم در حالى كه بعد از مداواى جراحات و جبران استخوان‌هاى شكسته آثارى از آن در ظاهر يا در باطن باقى مى‌ماند كه گاه تا آخر عمر همراه انسان است. مرحوم علامۀ مجلسى در روضۀ بحار الانوار در حديث معروف «هشام بن حكم» از امام موسى بن جعفر عليه السلام جمله‌اى از حضرت مسيح نقل مى‌كند و آن جمله اين است: «بِحَقِّ‌ أقُولُ‌ لَكُمْ‌ إنَّ‌ مَنْ‌ لَيْسَ‌ عَلَيْهِ‌ دَيْنٌ‌ مِنَ‌ النّاسِ‌ أرْوَحُ‌ وَ أقَلُّ‌ هَمّاً مِمَّنْ‌ عَلَيْهِ‌ دَيْنٌ‌ وَ إنْ‌ أحْسَنَ‌ الْقَضاءَ‌ وَ كَذلِكَ‌ مَنْ‌ لَمْ‌ يَعْمَلِ‌ الْخَطيئَةِ‌ أرْوَحُ‌ هَمّاً (مِمَّنْ‌) عَمِلَ‌ الْخَطيئَةَ‌ وَ إنْ‌ أخْلَصَ‌ التَّوْبَةَ‌ وَ أنابَ‌ ؛ به حق براى شما مى‌گويم شرح#حکمت_170 🔶 @Nahj_Et

#اراده_خدا_فوق_اراده_هاست #نهج_البلاغه 💥عَرَفْتُ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ الْعَزَائِمِ، وَ حَلِّ الْعُقُودِ، وَ نَقْضِ الْهِمَم. 🌎خدا را از سست شدن اراده هاى قوى، گشوده شدن گره هاى دشوار، و درهم شكسته شدن تصميم ها، شناختم. 📘#حکمت_250 🔶 @Nahj_Et

💠🔹چنان كه روايت شده است اين سخن را در روز جنگ صفين، هنگامى كه مردم براى صلح آماده شده بودند ايراد فرموده است. آغاز كلام با عباراتى شروع مى‌شده كه بدين مضامين بوده است. اى ياران صلح طلب من! بدانيد كه معاويه و اطرافيانش چنين نيستند كه حق طلب بوده و از اين طرح صلح، قصد عدالت و رعايت آن را داشته باشند. اين پيشنهاد را وقتى مطرح كردند كه صدها سواره را فراروى خود ديدند، كه با لشكريان فراوان ديگرى پشتيبانى مى‌شدند، خود را در مقابل سپاهى گران يافتند كه با تداركات عظيم جنگى پيش مى‌آمدند و سرزمين آنها را در مى‌نورديدند، و جايگاهى كه شاميان اردو زده بودند، با سواره نظامشان اشغال كرده، اطراف چاههاى آب و چراگاهها را بتصرّف در آوردند. و از هر سو آنها را در ميان گرفته و آثار شكست را بر آنها آشكار ساختند؛ و در نهايت خود را با جمعيّتى روبرو ديدند كه براستى شكيبا بوده، و كشته شدن، عزم‌شان را بر كارزار استوارتر مى‌كرد، مرگ‌شان براى خدا و در راه حق تعالى بود. و چنين مرگى بيشتر آنان را در اطاعت جدّى مى‌ساخت و به ملاقات خداوند حريص مى‌كرد. آرى چنين هيبتى معاويه و يارانش را به صلح طلبى واداشته، ولى شما فريب خورده سستى كرديد. #خطبه_56 🔶 @Nahj_Et

#حدیث_روز امام علی علیه السلام : اللَّهُمَّ اسْقِنَا ذُلُلَ السَّحَابِ دُونَ صِعَابِهَا خداوندا ما را با ابرهای رام سيراب کن، نه با ابرهای سرکش نهج البلاغه #حکمت_472 ‌‌🔶 @Nahj_Et

💠🔹خطبه در يك نگاه اين سخن مشتمل بر چهار دعاى بسيار پرمعنا و آموزنده از اميرمؤمنان على عليه السّلام است، كه از قراين به دست مى‌آيد امام عليه السّلام كرارا آن را تلاوت مى‌فرمود و با خداى خود، با اين جمله‌ها راز و نياز مى‌كرد. درست است كه امام عليه السّلام معصوم است و هرگز گناهى از او سر نمى‌زند، خواه پنهانى باشد يا آشكار، در دل باشد يا در برون، با زبان باشد يا با اشاره‌هاى چشم، ولى با توجّه به مقام بسيار والايى كه در پيشگاه خدا دارد، از كمترين ترك اولى‌ها وحشت دارد و پيوسته با اين كلمات از خداوند رحمت مى‌طلبد. به علاوه اين سخنان، درس بسيار آموزنده‌اى براى عموم مردم است. تا طريقه مناجات با پروردگار متعال را فراگيرند و راه و رسم راز و نياز را بياموزند، در ضمن از محتواى اين دعاها كه بازگو كنندۀ وظايف انسان در پيشگاه خدا و خلق است، معارف بيشترى بيندوزنداللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَيَّ بِالْمَغْفِرَةِ، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا وَأَيْتُ مِنْ نَفْسِي وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ بِلِسَانِي ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِي، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ‏. ترجمه بار خدايا! آنچه تو از من به آن آگاهترى بر من ببخشاى و اگر بار ديگر به سوى آن باز گردم، تو نيز آمرزش خود را بر من بازگردان. خداوندا! آنچه از كارهاى نيك كه بر آن تصميم گرفتم و عهد و پيمان بر آن بستم، ولى وفايى نسبت به آن از من نديدى، بر من ببخش. خداوندا! آنچه را با زبان به تو تقرّب جستم، سپس قلبم با آن مخالفت نمود بر من ببخش #خطبه_78 🔶 @Nahj_Et

مادامی که افکار شما پراکنده است فراوانی تعدادِ شما سودی ندارد. آنکس که استقامت کرد بسویِ بهشت شتافت و آنکس که لغزید در آتش سرنگون شد. 📙#خطبه_119 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

ترجمه و توضیح تصویری نهج البلاغه نهج البلاغه #حکمت_161 🔶 @Nahj_Et

🌹سلسله جلسات درسهای نهج البلاغه 📒 #حکمت113 3⃣ ⭕️ ارزشهاى والاى اخلاقى(تقوی) 🎙حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🔶 @Nahj_Et

◽️امیرالمومنین(علیه‌السلام): 💥 فَإِنَّ اللّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ يَلْعَنِ الْقَرْنَ الْمَاضِيَ بَيْنَ أَيْدِيکُمْ إِلاَّ لِتَرْکِهِمُ الاَْمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْکَرِ. فَلَعَنَ اللّهُ السُّفَهَاءَ لِرُکُوبِ الْمَعَاصِي،وَ الْحُلَمَاءَ لِتَرْکِ التَّنَاهِي. 💎 خداوند سبحان مردم قرون پيشين را از رحمت خود دور نساخت جز به اين سبب که امر به معروف و نهى از منکر را ترک کردند، لذا افراد سفيه و نادان را به سبب گناه و دانايان را به علت ترک نهى از منکر از رحمت خود دور ساخت. 📚 نهج البلاغه،#خطبه_192 🔶 @Nahj_Et

#حکمت_ربانی 🎥بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی «فرازهایی از تفسیر کلمات حکیمانه امیر المؤمنین سلام الله علیه» 🖌درباره ی فتنه ها ‌ #نهج_البلاغه شماره1 🔶 @Nahj_Et

💠🔹مى‌دانيم عبادات نيز مانند انسان، روح و جسمى دارند. امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه‌اش اشاره به عبادات بى‌روح و كم‌نتيجه يا بى‌نتيجه كرده مى‌فرمايد: «چه بسيار روزه‌دارانى كه از روزۀ خود جز گرسنگى و تشنگى بهره‌اى نمى‌برند و چه بسيار شب زنده دارانى كه از قيام شبانۀ خود جز بى‌خوابى و خستگى ثمره‌اى نمى‌گيرند. آفرين بر خواب هوشمندان و افطارشان»؛ (كَمْ‌ مِنْ‌ صَائِمٍ‌ لَيْسَ‌ لَهُ‌ مِنْ‌ صِيَامِهِ‌ إِلَّا الْجُوعُ‌ وَ الظَّمَأُ، وَ كَمْ‌ مِنْ‌ قَائِمٍ‌ لَيْسَ‌ لَهُ‌ مِنْ‌ قِيَامِهِ‌ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ‌، حَبَّذَا نَوْمُ‌ الْأَكْيَاسِ‌ وَ إِفْطَارُهُمْ‌) . «سَهَر» (بر وزن سفر) به معناى شب‌بيدارى و «عَناء» به معناى رنج و تعب است. همان‌گونه كه در بالا اشاره شد عبادات، ظاهرى دارد و باطنى يا صورتى و سيرتى؛ صورت عبادات افعالى است كه در ظاهر بايد انجام شود؛ ولى باطن آنها فلسفه‌هاى تربيتى است كه نتيجۀ آن قرب الى الله است. براى رسيدن به اين نتايج قناعت به شكل عبادات كافى نيست بلكه توجه به آداب آن نيز لازم است. #حکمت_145 🔶 @Nahj_Et

💠🔹دربارۀ پستى دنيا و بى‌ارزش بودن زرق و برق آن در قرآن مجيد تعبيرات مختلفى ديده مى‌شود. گاهى از آن تعبير به لهو و لعب شده: « وَ مَا هَذِهِ‌ الْحَيَاةُ‌ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ‌ » و گاه از آن تعبير به زخرف شده و اين‌كه اگر مردمِ‌ دنياپرست همگى به دنيا اقبال نمى‌كردند به‌قدرى دنيا بى‌ارزش بود كه براى كافران خانه‌هاى پرزرق و برق و زينتى قرار مى‌داديم: « وَ لَوْ لَا أَنْ‌ يَكُونَ‌ النَّاسُ‌ أُمَّةً‌ وَاحِدَةً‌ لَّجَعَلْنَا لِمَنْ‌ يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ‌ لِبُيُوتِهِمْ‌ سُقُفاً مِّنْ‌ فَضَّةٍ‌ وَ مَعَارِجَ‌ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ‌ * وَ لِبُيُوتِهِمْ‌ أَبْوَاباً وَ سُرُراً عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ‌ * وَ زُخْرُفاً وَ إِنْ‌ كُلُّ‌ ذَلِكَ‌ لَمَّا مَتَاعُ‌ الْحَيَاةِ‌ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ‌ عِنْدَ رَبِّكَ‌ لِلْمُتَّقِينَ‌ ». و در احاديث اسلامى به برگ درخت نيم‌جويده در دهان ملخ تشبيه شده است (وَإِنَّ‌ دُنْيَاكُمْ‌ عِنْدِي لَأَهْوَنُ‌ مِنْ‌ وَرَقَةٍ‌ فِي فَمِ‌ جَرَادَةٍ‌ تَقْضَمُهَا) . و امثال اين تعبيرات. آنچه در اين گفتار حكيمانه مى‌بينيم تعبير جديدى در اين زمينه است. امام عليه السلام مى‌فرمايد: «براى پستى دنيا (ى فريبنده و پرزرق و برق) همين بس كه معصيت خداوند فقط در آن انجام مى‌شود و براى رسيدن به پاداش الهى راهى جز ترك آن نيست»؛ #حکمت_385 🔶 @Nahj_Et

💠🔹از آنچه گفتيم روشن مى‌شود كه عمل در اينجا - بر خلاف آنچه ابن ابى‌الحديد نگاشته - به معناى عبادت نيست بلكه هرگونه عمل مثبت معنوى و مادى را شامل مى‌شود. در حديث معروف و مشروحى اين حقيقت در لباس ديگرى از امام سجاد نقل شده است و خلاصۀ حديث چنين است كه «اصمعى» مى‌گويد: شبى در مكه بودم كه شبى مهتابى بود هنگامى كه اطراف خانۀ خدا طواف مى‌كردم صداى زيبا و غم‌انگيزى گوش مرا نوازش داد. به دنبال صاحب صدا مى‌گشتم كه چشمم به جوان زيبا و خوش‌قامتى افتاد كه آثار نيكى از او نمايان بود. دست در پردۀ خانۀ كعبه افكنده و با جمله‌هاى پرمعنا و تكان دهنده‌اى با خدا مناجات مى‌كند. مناجات او مرا سخت تحت تأثير قرار داد. آن قدر ادامه داد و گفت و گفت كه مدهوش شد و به روى زمين افتاد #حکمت_23 🔶 @Nahj_Et

امام علی (ع): شما به پروا پیشه ساختن از خداوند فرمان یافته و برای نیکوکاری و فرمانداری (از خدا) آفریده شده اید. 📚(شرح نهج البلاغه ج ۳ ص ۱۰۸) 🔶 @Nahj_Et

💠امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به نكتۀ مهمى مى‌كند كه در سرنوشت افراد و امت‌ها تأثير قابل توجهى دارد. مى‌فرمايد: «آن كس كه به كار جمعيتى راضى باشد همچون كسى است كه در آن كار با آنها شركت نموده (منتها) آن كس كه در انجام كار باطل دخالت دارد دو گناه مى‌كند: گناه عمل و گناه رضايت به آن (ولى شخصى كه بيرون از دايرۀ عمل است و به آن راضى است تنها مرتكب يك گناه مى‌شود و آن گناه رضايت است)»؛ (الرَّاضِي بِفِعْلِ‌ قَوْمٍ‌ كَالدَّاخِلِ‌ فِيهِ‌ مَعَهُمْ‌. وَ عَلَى كُلِّ‌ دَاخِلٍ‌ فِي بَاطِلٍ‌ إِثْمَانِ‌: إِثْمُ‌ الْعَمَلِ‌ بِهِ‌، وَ إِثْمُ‌ الرِّضَى بِهِ‌) . ممكن است در بدو نظر چنين تصور شود كه اگر كسى گناهى را مرتكب نشود و هيچ‌گونه دخالتى حتى در اعانت و يارى گنهكاران در آن نداشته باشد چرا رضايت قلبى به آن گناه او را هم شريك گناه سازد؟ دليل آن با دقت روشن مى‌شود و آن اين‌كه هنگامى كه رضايت به كارهاى خلاف ديگران در قلب انسان جايگزين شد تدريجاً در اقوال و افعال او خود را نشان مى‌دهد، زيرا نمى‌شود انسان به چيزى محبت داشته باشد و در اعمال و اقوالش ظاهر نگردد. اضافه بر اين كسى كه به اعمال خلاف ديگران راضى مى‌شود هرگز به وظيفۀ امر به معروف و نهى از منكر عمل نخواهد كرد، زيرا آن عمل را دوست دارد و به گنهكاران به سبب اين گناه عشق مى‌ورزد. شرح#حکمت_154 🔶 @Nahj_Et

ترجمه و توضیح تصویری نهج البلاغه نهج البلاغه #حکمت_162 🔶 @Nahj_Et

ادامه حکمت ۱۵۴ 💠اين مسئله بازتاب گسترده‌اى در آيات قرآن و روايات اسلامى دارد كه مسئلۀ رضايت به گناه گنهكاران جزء گناهان كبيره شمرده شده و حتى عذاب الهى دامن چنين افرادى را مى‌گيرد. در داستان كشتن ناقۀ ثمود (همان معجزۀ الهى خداوند كه به پيامبرشان حضرت صالح داد) قرآن مى‌گويد: همۀ آن قوم بر اثر عذاب الهى از ميان رفتند در حالى كه همان‌گونه كه در كلام ديگرى از اميرمؤمنان به آن اشاره شده ناقۀ ثمود را يك نفر كشت و چون ديگران به آن رضايت دادند خداوند همگى را عذاب كرد: (وَإِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ‌ ثَمُودَ رَجُلٌ‌ وَاحِدٌ، فَعَمَّهُمُ‌ اللَّهُ‌ بِالْعَذَابِ‌ لَمَّا عَمُّوهُ‌ بِالرِّضَا) شرح#حکمت_155 🔶 @Nahj_Et