🍂آثار عمل نکردن به قرآن کریم از زبان "مقام معظم رهبری"

✨💚🌺 ✨قرار ما حرم توست یا امام رضا(ع) ✨امید ما کرم توست یا امام رضا(ع) ✨خوشا به حال دل عاشقی که در هر حال 🕊کبوتر حرم توست یا امام رضا(ع) پیشاپیش ولادت امام رضا علیه‌السلام مبارک‌باد🌷

『شهیدعبدالحسین‌برونسی در هر ڪار ، اگر ڪھ انسان خــــــدا " را در نظر بگیــرد ..🍁 انحراف ایجاد نمۍشوی این‌جملھ‌رو‌باید‌بزنیم‌بھ‌دیوار و روزۍ‌ده‌بار‌نگاش‌کنیم..

✨🌸#عهد_ثابت پنج شنبه ها🌸⚡️ ↩️ اذکار روز،،، 🔸لا اله الا الله الملک الحق المبین👈100مرتبه 🔶 یا رزاق 👈308 مرتبه 🍃🌸🍃🌸🍃 ↩️سوره روز،،، 🔅سوره مبارک قیامت "خداوند به اومژده عبور از پل صراط را میدهد. 🍃🌸🍃🌸🍃 ↩️ادعیه و زیارت روز ،،، 1/ دعای روز پنج شنبه 2/ دعای کمیل 🍃🌸🍃🌸🍃 🍃🌼 #نماز روز پنج شنبه ↩️ هر کس در این روز چهار رکعت نماز بجا آوردو در هر رکعتی بعد از حمد،و ده مرتبه سوره توحید وسوره را بخواند ، ملائکه به او خواهند گفت که هر حاجتی داری بخواه و خداوند توبه او را از هر گناهی قبول میکند. 🍃 🌸

حقوق کدام بشر؟! کسانیکه بیشترین ظلم را به بشر کردند، امروز مدعی حقوق بشر هستند! از قتل عام یک میلیون انسان در «روآندا» چه میدانیم؟

#حديث_روز 🔺حديث روز🔺 امیرالمؤمنین‌ (ع): 💠بدانید و آگاه باشید در قرآن خواندنی که تدبر در آن نباشد، خیری نیست .

✨ 🍃شرح نامه ۲۷ بخش دوم ( مکارم شیرازی ) 🌷ساده زيست ها هم دنيا را دارند و هم آخرت را: امام(عليه السلام) در اين بخش از نامه خود بحث جامعى درباره صفات پرهيزکاران و افتخارات و امتيازات آنها دارد تا درسى براى محمد بن ابى بکر و ساير مردم مصر باشد. نخست مى فرمايد: «بدانيد اى بندگان خدا که پرهيزکاران هم از دنياى زودگذر بهره گرفتند و هم از سراى آخرت، با اهل دنيا در دنيايشان شرکت جستند در حالى که با اهل دنيا در آخرت (تاريک) آنها شرکت نکردند»; (وَاعْلَمُوا عِبَادَ اللهِ أَنَّ الْمُتَّقِينَ ذَهَبُوا بِعَاجِلِ الدُّنْيَا وَآجِلِ الاْخِرَةِ، فَشَارَکُوا أَهْلَ الدُّنْيَا فِي دُنْيَاهُمْ، وَلَمْ يُشَارِکُوا(1) أَهْلَ الدُّنْيَا فِي آخِرَتِهِمْ). آن گاه امام(عليه السلام) به شرح اين معنا پرداخته و مى فرمايد: «آنها در دنيا بهترين مسکن (مسکن هاى ساده و دور از تکلف و زرق و برق) را برگزيدند و بهترين خوراک ها (خوراک ساده و حلال و مورد نياز) را تناول کردند و همان لذتى را که متنعمان از دنيا بردند، نصيبشان شد و آنچه را جباران مستکبر از آن بهره گرفتند، بهره آنان گشت (زندگى ساده آنها لذت بخش تر از زندگى پر زرق و برق جباران بود)»; (سَکَنُوا الدُّنْيَا بِأَفْضَلِ مَا سُکِنَتْ، وَأَکَلُوهَا بِأَفْضَلِ مَا أُکِلَتْ، فَحَظُوا مِنَ الدُّنْيَا بِمَا حَظِيَ بِهِ الْمُتْرَفُونَ(2)، وَأَخَذُوا مِنْهَا مَا أَخَذَهُ الْجَبَابِرَةُ الْمُتَکَبِّرُونَ). مفهوم اين سخن آن نيست که پرهيزکاران زهد پيشه، مانند اهل دنيا سفره هاى رنگين و کاخ هاى زيبا و لباس هاى زربفت براى خود تهيّه مى بينند، بلکه منظور اين است که آنها از آن زندگى ساده خود به همان اندازه لذت مى برند که متنعمان، لذت مى برند; زيرا از يک سو به اندازه نياز تهيه مى کنند و انسان نيازمند هنگامى که به مقصود خود برسد بسيار لذت مى برد همچون انسان گرسنه اى که به غذاى ساده اى دست يابد و از سوى ديگر چون مى دانند حلال است و رضاى خدا در آن است و عقاب اخروى ندارد، با روحى آرام و فکرى راحت و قلبى مطمئن از اين مواهب ساده بهره مى گيرند. بسيارند کسانى که در خانه اى ساده و کوچک با وسايلى محدود و غذا و لباسى کم ارزش زندگى مى کنند; ولى بر اثر روحيات عالى، از زندگى خود کاملا راضى هستند و آرامش بى نظيرى احساس مى کنند و خود را بسيار خوشبخت مى بينند در حالى که اکثر ثروتمندان که در کاخ هاى مجلل و با بهترين وسايل زندگى و سفره هاى بسيار رنگين روزگار مى گذرانند، گرفتار پريشانى خاطر، اضطراب و گاه افسردگى و بيمارى روانى هستند. تجربه اين موضوع واقعيّت گفتار مولا على(عليه السلام) را در جمله هاى بالا کاملا روشن مى سازد. اضافه بر اينها، پرهيزکاران چون زندگى کاملا ساده اى دارند به هنگام ترک دنيا حسرتى بر دل آنها نمى ماند; ولى جباران متکبّر و مترَف با آن زندگى زيبا و پرزرق و برق به هنگام جدايى از دنيا بالاترين حسرت را دارند به خصوص اينکه اگر اعتقادى به آخرت داشته باشند مى دانند وزر و وبال اين همه ثروت ها به گردن آنها خواهد بود. اين بدر مى رود از باغ به صد حسرت و داغ وان چه دارد که به حسرت بگذارد آن را آن گاه امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن مى فرمايد: «سپس آنها (پرهيزکاران) از اين جهان با زاد و توشه کافى و تجارتى پرسود، به سوى سفر آخرت رفتند. از لذت زهد در دنيا بهره مند شدند و يقين کردند که در آخرت همسايگان خدايند در سرايى که هرچه تقاضا کنند اجابت مى شود و هيچ گونه لذتى از آنها دريغ نخواهد شد»; (ثُمَّ انْقَلَبُوا عَنْهَا بِالزَّادِ الْمُبَلِّغِ(3)، وَالْمَتْجَرِ الرَّابِحِ أَصَابُوا لَذَّةَ زُهْدِ الدُّنْيَا فِي دُنْيَاهُمْ، وَتَيَقَّنُوا أَنَّهُمْ جِيرَانُ اللهِ(4) غَداً فِي آخِرَتِهِمْ، لاَ تُرَدُّ لَهُمْ دَعْوَةٌ، وَلاَ يَنْقُصُ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنْ لَذَّة). جمله «لاَ تُرَدُّ لَهُمْ دَعْوَةٌ» اشاره است به آيه شريفه (لَهُمْ فِيهَا فَاکِهَةٌ وَلَهُمْ مَّا يَدَّعُونَ); براى آنها در بهشت ميوه بسيار لذّت بخشى است، و هر چه بخواهند در اختيارشان خواهد بود»(5); و جمله «وَلاَ يَنْقُصُ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنْ لَذَّة» اشاره است به آيه شريفه «(وَلَکُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِى أَنفُسُکُمْ وَلَکُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ); و براى شما هر چه دلتان بخواهد در بهشت فراهم است و هرچه طلب کنيد به شما داده مى شود».(6) ادامه مطلب در پست بعدی⬇️ @Nahjolbalaghe2

✨ 🌷ادامه شرح نامه ۲۷ بخش دوم ... بعضى از شارحان و مترجمان نهج البلاغه جمله «لاَ تُرَدُّ لَهُمْ دَعْوَةٌ وَلاَ يَنْقُصُ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنْ لَذَّة» را ناظر به حال متقيان در دنيا دانسته اند که دعاهاى آنها بر اثر ايمان و حسن يقين و عمل مستجاب مى شود و هيچ يک از لذات دنيا از آنها دريغ نخواهد شد; ولى اين تفسير صحيح به نظر نمى رسد، زيرا اين جمله دنبال جمله اى است که درباره آخرت سخن مى گويد و آنچه درباره حال متقيان در دنيا بود در جمله هاى قبل آمده است و همان گونه که در بالا گفتيم اين دو جمله اشاره به آياتى از قرآن مجيد است که ذکر شد. 📚پی نوشت: 1 . ضمير در «لَمْ يُشارِکُوا» به متقين و پرهيزکاران بر مى گردد و مفهومش اين است که پرهيزکاران در آخرتِ پر از عذاب دنياپرستان شرکت ندارند; ولى در چندين نسخ و نيز نسخه تصحيح شده نهج البلاغه «لَمْ يُشارِکْهُم» آمده که بسيار مناسب تر است و مفهومش اين است که اهل دنيا در آخرت پرهيزکاران شرکت ندارند در حالى که اهل دنيا در دنياى آنها به صورت معقول شريکند. 2 . «مَتْرَف» همان گونه که در شرح نامه 10 گفتيم به معناى ثروتمندان مغرور و گردنکش است. 3 . «المبلّغ» در اينجا به معناى زاد و توشه اى است که انسان را به مقصد مى رساند از ريشه «بلوغ» به معناى رسيدن گرفته شده است. 4 . «جيران الله» به معناى همسايگان خدا، معناى کنايى دارد، زيرا مسلم است خداوند خانه اى ندارد تا همسايه اى داشته باشد و اشاره به مقام قرب معنوى با پروردگار است. 5 . يس، آيه 57 . 6 . فصلت، آيه 31.

🌺🌿 🔹 امام صادق علیه السلام: «... در آخرالزمان شنیدن آیات کریمه قرآن، برای مردم سنگین، اما شنیدن سخنان بیهوده و باطل، آسان و شیرین است.» 📚 بحارالانوار، ج ۵٢، ص ٢۵٧ 🌺🌿