📹 زیارت با رضایت 🔻کی گفته امام رضا(ع) دلشکسته‌ها رو بیشتر تحویل می‌گیره؟!

✨ 🍃ادامه تفسیر سوره آل عمران 🌷آیه ۷۰ 🔻چرا کتمان حق مى کنید؟ در ادامه گفتگو درباره فعالیت هاى تخریبى اهل کتاب، که در آیه سابق به آن اشاره شد، در این دو آیه روى سخن را به آنان کرده، و به خاطر کتمان حق و عدم تسلیم در برابر آن، آنها را شدیداً مورد سرزنش قرار مى دهد: نخست مى فرماید: اى اهل کتاب! چرا به آیات خدا کافر مى شوید در حالى که (به صحت و صدق آن) گواهى مى دهید (یا أَهْلَ الْکِتابِ لِمَ تَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ).(۱) شما نشانه هاى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را در تورات و انجیل خوانده اید و نسبت به آن آگاهى دارید، چرا راه انکار را در پیش مى گیرید؟ در آیه دوم بار دیگر آنها را مخاطب ساخته، مى گوید: اى اهل کتاب! چرا حق را با باطل مى آمیزید و مشتبه مى کنید؟ (تا مردم را به گمراهى بکشانید و خودتان نیز گمراه شوید) و چرا حق را پنهان مى دارید در حالى که مى دانید ؟ (یا أَهْلَ الْکِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ). در حقیقت در آیه قبل، خود آنها را به انحراف از راه حق که با علم و آگاهى صورت مى گرفته مؤاخذه مى کند، و در آیه دوم به منحرف ساختن دیگران. در ذیل آیه ۴۲ سوره بقره که همین مضمون را در بر داشت، بحث هاى دیگرى در این زمینه گذشت. 📚۱ ـ جمله تَشْهَدُونَ طبق تفسیرى که در بالا ذکر شد، به معنى علم و آگاهى است ـ همان گونه که در مجمع البیان و غیر آن آمده است ـ این علم و آگاهى از ذکر اوصاف پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در تورات و انجیل سرچشمه مى گرفت. ولى بعضى گفته اند: منظور از آن، علم و آگاهى به کفایت معجزات براى اثبات نبوت پیامبر اسلام است.و بعضى گفته اند: منظور این است که شما در ظاهر انکار مى کنید، ولى در جلسات خصوصى شهادت به صدق دعوت پیامبر(صلى الله علیه وآله) و حقانیت او مى دهید. @Nahjolbalaghe2

✨✧﷽✧✨ 📖 ترتیل 🍃جزء۸ 🎤استاد پرهیزگار @Nahjolbalaghe2

🌷شرح نامه های نهج‌البلاغه ⬇️

✨ 🔹ادامه شرح نامه ۲۷ بخش ۴ ... بسيارى از شارحان نهج البلاغه گفته اند امام(عليه السلام) در نخستين سفارش در مورد نماز به اين نظر دارد که نماز را پيش از وقت (مثلا نماز ظهر را پيش از ظهر و نماز صبح را قبل از طلوع فجر) به جهت فراغت و بيکارى به جاى نياور; ولى با توجّه به اينکه کمتر کسى ديده ايم و شنيده ايم که نماز خود را قبل از ظهر يا قبل از غروب و طلوع فجر به جا آورد، زيرا اين مطلب بر همه حتى براى افراد کاهل نماز هم مسلم است که نماز قبل از وقت محتوايى ندارد، با توجّه به اين نکته، احتمال ديگرى در تفسير اين جمله هست که فرمايش امام(عليه السلام) ناظر به نماز اوّل وقت و آخر وقت است; مى فرمايد: چنان نباش که اگر بيکار باشى نماز را اوّل وقت بخوانى و اگر مشغول به کار باشى نماز را موکول به آخر وقت کنى، بلکه هميشه و در هر حال کار خود را تعطيل کن و نماز را در اوّل وقتش به جاى آور. در واقع اشاره به همان جمله معروف است که انسان به نمازش نگويد کار دارم بلکه به کارش بگويد نماز دارد. به يقين تقيد به نماز در اوّل وقت روح و جان و زندگى انسان را نورانى مى کند و کارهاى ديگر او از برکت نماز سامان مى يابد. در حديثى از امام باقر(عليه السلام) نقل شده است: «إِنَّ الصَّلاَةَ إِذَا ارْتَفَعَتْ فِي أَوَّلِ وَقْتِهَا رَجَعَتْ إِلَى صَاحِبِهَا وَهِيَ بَيْضَاءُ مُشْرِقَةٌ تَقُولُ حَفِظْتَنِي حَفِظَکَ اللهُ وَإِذَا ارْتَفَعَتْ فِي غَيْرِ وَقْتِهَا بِغَيْرِ حُدُودِهَا رَجَعَتْ إِلَى صَاحِبِهَا وَهِيَ سَوْدَاءُ مُظْلِمَةٌ تَقُولُ ضَيَّعْتَنِي ضَيَّعَکَ اللهُ; هنگامى که نماز در اوّل وقت خوانده شود به سوى صاحبش باز مى گردد در حالى که سفيد و نورانى است و به او مى گويد: مرا محفوظ داشتى خداوند تو را حفظ کند و هنگامى که در غير وقت و بدون رعايت حدود انجام شود به صاحبش باز مى گردد در حالى که سياه و تاريک است و به او مى گويد مرا ضايع کردى خدا تو را ضايع کند».(5) جمله «وَاعْلَمْ...» همان گونه که در بالا اشاره شد دو معنا دارد يکى اينکه در دنيا ساير اعمال انسان تابع نماز اوست اگر نماز را به درستى انجام دهد از برکت نماز ساير اعمال او نيز به درستى انجام خواهد گرفت و ديگر اينکه در آخرت همان گونه که در روايات آمده نخستين چيزى که مورد حساب قرار مى گيرد، نماز است و سپس ساير اعمال: «إِنَّ أَوَّلَ مَا يُحَاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ الصَّلاَةُ فَإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ مَا سِوَاهَا; نخستين چيزى که بندگان با آن حساب مى شوند نماز است اگر نماز مقبول شد بقيّه اعمال نيز قبول مى شود».(6) 📚پی نوشت: 1 . «محقوق» از ريشه «حق» گرفته شده و در اينجا به معناى شايسته و سزاوار است. 2 . «تنافح» از ريشه «منافحه» به معناى دفاع از چيزى گرفته شده و ريشه آن «نفح» بر وزن «فتح» است که غالباً به معناى نسيم ملايم و بوى خوش مى آيد و گاه به معناى دفع کردن چيزى است و «منافحه» از همين معنا گرفته شده است. 3 . کافى، ج 2، ص 57، ح 2. 4 . بحارالانوار، ج 74، ص 156، ح 132. 5 . کافى، ج 3، ص 268، باب من حافظ على صلاته، ح 4. 6 . همان مدرک.   @Nahjolbalaghe2

🍃 اسباب ‌قرب ‌به‌ خدا 🎤 حجت‌الاسلام ‌مومنی

#روزدست_دادن ✍️ امام رضا علیه السلام می‌فرماید: ✅ بخدا سوگند اگر مردم به درستى از فضیلت این روز آگاهى داشتند، هر آینه فرشتگان روزانه ده بار با آنان مصافحه مى‌كردند». 🤝 مصافحه 🤝 یا دست دادن از آداب اسلامی است و در روز عید غدیر به آن تاکید بیشتری شده است. امام علی علیه السلام می فرمایند: «روز عید غدیر هنگامی که یکدیگر را ملاقات می کنید با هم مصافحه کنید.»

🌷 #سردار_دلها #پنج‌شنبه‌های‌شهدایی🕊 #الّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلَی‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍوَعَجِّلْ‌فَرَجَهُمْ

🎥نماهنگ از فتنه ها #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج #اللّهُمَّ‌اجْعَلْ‌عَواقِبَ‌امُورِنا‌خَیْراً

✨ 🍃ادامه تفسیر سوره آل عمران 🌷آیه ۷۲ 🔹شأن نزول: بعضى از مفسران پیشین نقل کرده اند: دوازده نفر از دانشمندان یهود خیبر و نقاط دیگر، نقشه اى ماهرانه براى متزلزل ساختن بعضى از مؤمنان طرح نموده و با یکدیگر تبانى کردند که: صبحگاهان خدمت پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) برسند و ظاهراً ایمان بیاورند و مسلمان شوند، ولى در آخر روز از این آئین برگردند و هنگامى که از آنها سؤال شود، چرا چنین کرده اند بگویند: ما صفات محمّد(صلى الله علیه وآله) را از نزدیک مشاهده کردیم و هنگامى که به کتب دینى خود مراجعه نموده و یا با دانشمندان دینى خود مشورت کردیم، دیدیم صفات و روش او با آنچه در کتب ما است تطبیق نمى کند و لذا برگشتیم. تا این موضوع سبب شود که: عده اى بگویند اینها به کتب آسمانى از ما آگاهترند، لابد آنچه را مى گویند: راست گفته اند: و به این وسیله متزلزل مى گردند.(۱) شأن نزول دیگرى نیز درباره آیه نقل شده اما آنچه در بالا گفته شد به معنى آیه نزدیک تر است.(۲) 🌿تفسیر: 🔻یک توطئه خطرناک! آیات فوق، پرده از روى یکى دیگر از نقشه هاى ویرانگر یهود بر مى دارد و نشان مى دهد: آنها براى متزلزل ساختن ایمان مسلمانان از هر وسیله اى استفاده مى کردند، تهاجم نظامى، سیاسى، اقتصادى، فرهنگى و آیات فوق، اشاره به بخشى از تهاجم فرهنگى آنها دارد. مى فرماید: گروهى از اهل کتاب گفتند: (بروید و ظاهراً) به آنچه بر مؤمنان نازل شده در آغاز روز ایمان بیاورید، و در پایان روز کافر شوید (و کفر خود را آشکار سازید) شاید آنها ـ مؤمنان ـ (نیز متزلزل شده)، باز گردند (وَ قالَتْ طائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ آمِنُوا بِالَّذی أُنْزِلَ عَلَى الَّذینَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهارِ وَ اکْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ). 🔹شاید منظور از آغاز و پایان روز، این باشد که فاصله میان ایمان و کفر شما کوتاه باشد، این کوتاهى فاصله، سبب خواهد شد که بگویند: آنها اسلام را چیز مهمى خیال مى کردند، ولى از نزدیک چیز دیگرى یافتند و لذا، به سرعت از آن بازگشتند. این توطئه در افراد ضعیف النفس اثر قابل ملاحظه اى خواهد داشت به خصوص این که عده مزبور از دانشمندان یهود بودند، و همه مى دانستند آنها نسبت به کتب آسمانى و نشانه هاى آخرین پیامبر، آشنایى کامل دارند، و این امر لااقل پایه هاى ایمان تازه مسلمانان را متزلزل مى سازد، جمله لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ نشان مى دهد آنها امیدوار به تأثیر این نقشه بودند. ولى براى این که پیروان خود را از دست ندهند، تأکید کردند: ایمان شما باید تنها جنبه صورى داشته باشد شما جز به کسى که (واقعاً) از آئینتان پیروى مى کند، ایمان نیاورید (وَ لاتُؤْمِنُوا إِلاّ لِمَنْ تَبِعَ دینَکُمْ). 🔸از بعضى از تفاسیر بر مى آید یهودِ خیبر ، به یهودِ مدینه این توصیه را کردند مبادا آنها که نزدیک تر به پیامبرند، تحت تأثیر او قرار گرفته ایمان بیاورند; زیرا گروهى از آنها عقیده داشتند نبوت تنها در نژاد یهود خواهد بود، و اگر پیامبرى ظهور کند باید از یهود باشد. بعضى از مفسران، جمله لا تُؤْمِنُوا را از ماده ایمان به معنى اطمینان و اعتماد گرفته اند (این ماده به این معنى نیز آمده است). بنابراین، منظور از جمله بالا این است که این توطئه باید کاملاً محرمانه باشد و آن را جز به افراد یهود، به دیگران ـ حتى مشرکان ـ بازگو نکنید، مبادا این سر فاش گردد و نقشه، نقش بر آب شود; ولى خداوند عالم و آگاه پرده از رازشان برداشت و آنها را رسوا ساخت، تا درس عبرتى براى مؤمنان باشد و وسیله هدایتى براى کافران. آن گاه در یک جمله معترضه که از کلام خداوند است، مى فرماید: به آنها بگو: هدایت، تنها هدایت الهى است (قُلْ إِنَّ الْهُدى هُدَى اللّهِ) و این توطئه هاى شما در برابر آن بى اثر است. در این جمله به اصطلاح معترضه که در لابلاى سخنان یهود قرار گرفته، خداوند، پاسخ پر معنى و کوتاهى به آنها مى دهد که: اولاً ـ هدایت از ناحیه خدا است و در انحصار نژاد و قوم خاصى نیست و هیچ لزومى ندارد که پیامبر(صلى الله علیه وآله) تنها از یهود باشد. ثانیاً ـ آنها که مشمول هدایت الهى شده اند، با این توطئه ها متزلزل نخواهند شد. 🔹بار دیگر، به ادامه سخنان یهود باز مى گردد، و مى فرماید: آنها گفتند: هرگز باور نکنید به کسى همانند شما (کتاب آسمانى) داده شود، (بلکه نبوت مخصوص شما است) و همچنین تصور نکنید آنها مى توانند در پیشگاه پروردگارتان با شما بحث و گفتگو کنند (أَنْ یُؤْتى أَحَدٌ مِثْلَ ما أُوتیتُمْ أَوْ یُحاجُّوکُمْ عِنْدَ رَبِّکُمْ).(۳) ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨✧﷽✧✨ 📖 ترتیل 🍃جزء۹ 🎤استاد پرهیزگار @Nahjolbalaghe2