🌸🌸🌸🌸🌸🌸
رمان_لبخند_بهشتی
نویسنده: میم بانو
قسمت_صد_بیست_چهارم
بخش_چهارم
_میخوام برای سوریه ثبت نام کنم ، اول باید رضایت تو رو بگیرم ، راضی من برم سوریه ؟
آب دهانم را با شدت قورت میدهم . با فکر اینکه حتما خاله شیرین اجازه نمیدهد برود خودم را آرام میکنم
+خاله شیرین اجازه داده ؟
سر تکان میدهد
_هنوز اجازه نگرفتم ، میخوام وقتی رضایت تو رو گرفتم با هم بریم ازش اجازه بگیریم . اگه تو به مامان بگی اجازه میده .
دستی به موهایم میکشم .
برایم خبر خوبی نبود . نه دلم میاید بگزارم سجاد برود در دل داعش نه میتوانم ناراحتی اش را ببینم .
مضطرب با دست هایم بازی میکنم ، چطور از من میخواهد اجازه بدهم برود جایی که احتمال مرگش بیشتر از زنده ماندنش است ؟ اگر خودش بود اجازه میداد ؟ نمیداد ، مطمئنم نمیداد .
سجاد که حال و روزم را میبیند سعی میکند قانعم کند
_ببین ما فقط نباید به فکر خودمون باشیم . فکر میکنی برا من سخت نیست برم با یه مشت حرومی بی شرف بجنگم ، فکر میکنی من اذست نمیشم وقتی نمیبینمت ؟
ولی اگه بخوایم فقط خودمون رو در نظر بگیریم خود خواهیه .
مگه تو ناموس من نیستی ؟ مگه تو برای من مهم نیستی ؟
خیلی از مرد ها هستن که الان ناموسشون دست داعش افتاده .......
کلافه 《لا اله الا اللهی》میگوید و به پیشانی اش دست میکشد .
فرصت را غنیمت میشمارم و میگویم
+این بی انصافیه ، ما هنوز ازدواجم نکردیم . خودخواهی اینکه تو منو بزاری بری ، اگه یه وقت ..... اگه یه وقت شهید بشی ، تو یه بار میمیری تموم میشه ولی من تا آخر عمرم صد بار میمیرم و زنده میشم .
تو میری اون دنیا تو خوشی زندگیتو میکنی ولی من میمونم تو این دنیا پر پر میشم .
بی اختیار بغض میکنم .
سجاد با لحن ملایمی میگوید
_ببین اگه از مرگ و شهادت میترسی ، چه من اینجا باشم چه تو سوریه اگه زمان مرگم برسه میمیرم ، با این تفاوت که اونجا شهید میشم ولی اینجا فقط میمیرم .
حضرت علی میفرماین جهاد مرگ رو جلو نمیندازه .
بعدم فکر نکن کاری که تو میکنی کمتر از منه ، تازه بیشتر از کاریه که من نیکنم، من میرم اونجا میجنگم جهاد اصغر میکنم ولی تو که میمونی اینجا و سختی میکشی جهاد اکبر میکنی .
برای تو ثواب جهاد اکبرو مینویسن .
کمی مکث میکنه ، چهره غم زده ام را که میبیند میگوید
_ببین من نمیخوام مجبورت کنم ، من الان میرم تو خوب فکراتو بکن ، یک ساعت دیگه برمیگردم نظرتو بهم بگو .
فقط حرفایی که الان بهت زدمو یادت نره .
از روی تخت بلند میشود .
حتی سر بلند نمیکنم نگاهش کنم ، نه بخاطر اینکه دلخورم ، بخاطر اینکه اگر نگاهش کنم بغضم میترکد .
فقط به دست هایم خیره شده ام و فکر میکنم .
سجاد که حال و روزم را میبیند خم میشود و روی سرم را میبوسد .
زیر گوشم با محبت زمزمه میکند .
_همینقدر که تو برام ارزش داری ناموس مردای سوریه هم براشون ارزش داره
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
رمان_لبخند_بهشتی 🦋
نویسنده: میم بانو🌸
قسمت_صد_بیست_پنجم
بخش_اول
سجاد که حال و روزم را میبیند خم میشود و روی سرم را میبوسد .
زیر گوشم با محبت زمزمه میکند .
_همینقدر که تو برام ارزش داری ناموس مردای سوریه هم براشون ارزش داره
و بعد به سمت در میرود . قبل از اینکه از اتاق خارج شود میگوید
_من از عمو محمد و خاله اجازه گرفتم ، گفتن اگه تو رضایت بدی مشکلی ندارن .
بهشون گفتم باهات راجب این موضوع حرف نزن ، نمیخوام به اجبار قبول کنی ، خوب فکراتو بکن ، اگه از ته دلت راضی شدی اونوقت رضایت بده .
و بعد از اتاق خارج میشود .
با بسته شدن در سر بلند میکنم و به جای خالی اش نگاه میکنم .
هنوز بوی عطر یاسش در اتاق هست .
با تمام توان هوا را میبلعم تا هم بغضم را قورت بدهم ، هم عطر یاسش را وارد ریه هایم کنم .
بلند میشوم شروع به سرچ در اینترنت میکنم ، درباره همسر شهیدان ، درباره خاطراتشان .
نکات جالب و علت اجازه دادنشان را در دفترچه ای یاد داشت میکنم .
راه میروم ، فکر میکنم ، مینویسم ، میخوانم و تمام تلاشم را میکنم تا به نتیجه برسم .
با صدای در به خودم می آیم .
دفترچه را میبندم و همانطور که خودکار را کنارش قرار میدهم نگاهی به ساعت می اندازم .
دقیقا ۱ ساعت گذشته است .
از پشت میز تحریر بلند میشوم و با صدای بلند میگویم
+بفرمایید
در را باز میکند و آرام وارد میشود .
لبخند پهنی میزند و نگاهم میکند .
تصمیم را گرفتم ، میگزارم برود .
دیگر از او دلخور نیستم ، خوشحالم ، از اینکه خود خواه نیست ، از اینکه باغیرت است . از اینکه میخواهد راه شهدا را در پیش بگیرد .
برایم سخت است ، فکر کردن به رفتنش هم برایم سخت است .
دوری از او سخت است ، خیلی هم سخت است .
روی تخت مینشیند و همانطور که به کنارش اشاره میکند میگوید
_بیا بشین .
کنارش مینشینم ، دوباره بغض میکنم .
نمیخواهم متوجه بغضم شود ، نمیخواهم گریه کنم ، میترسم ناراحتی ام پریشانش کند .
چشم به دست هایم میدوزم و با انگشتر حلقه در دستم بازی میکنم .
انگشتری نازک و نقره ای رنگ که روی آن پر از نگین است .
_تصمیم گرفتی یا بیشتر وقت میخوای
+تصمیم گرفتم .
لبخندش عمیق و لحنش مهربان تر میشود
_خب نتبجه چی شد ؟
+میتونی بری . راضیم . یه ذره ناراحتم اونم بخاطر اینکه نمیتونم ببینمت وگرنه از اینکه میری خوشحالم
چند گفتن این یک جمله برایم سخت بود .
مردم و زنده شدم تا آن را گفتم .
چشم هایش را رضایتمند باز و بسته میکند و با صدایی پر از شادی میگوید
_مطمئن بودم همین تصمیمو میگیری .
سر بلند میکنم و در چشم هایش نگاه میکنم .
قهوه ای چشم هایش پر از ذوق است
#حدیث💌
امام‌موسی‌ٰ‌کاظم‌علیه‌السلام؛
هرگاه‌اززمین‌و‌زمینیان‌دلتنگ‌شدی
به‌آسمان‌نگاه‌کن‌و‌سه‌باربگو:
"بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم"
https://eitaa.com/Navid_safare🪴
چله#زیارت_عاشورا
به نیابت از#شهید_نوید_صفری
هدیه به#حضرت_عباس
حاجت روایی شما بزرگواران😍
روز: نهم
ڪانال رسمـے شهیـد نوید صفرے♥️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سلسله‌جلسات: #چگونه_گناه_نکنیم
🎙سخنـرانی:
_- استاد رائفی پـور -_
#جلسه_اول
#پیشنهاد_دانلود🔥
{🍀💚🍀} ☜ #ترک_گناه
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
رمان_لبخند_بهشتی 🦋
نویسنده: میم بانو🌸
قسمت_صد_بیست_پنجم
بخش_دوم
+سالم بر میگردی دیگه ؟
_یه چیزی بگم ؟
سر تکان میدهم
_من روز عقد دعا کردم شهید بشم . از تو ام خواستم برام دعا کنی که به حاجتم برسم . تو حرم......
میان حرفش میپرم . صدایم از شدت بغض میلرزد
+یعنی چی ؟ به من گفتی عمر دسته خوداست ، این همه دل منو خوش کردی آخرش میگی من دعا کردم شهید شم
لبخندش را جمع و لحنش را ملایم میکند
_مگه شهادت بَده ؟
کلافه میان موهایم دست میکشم . سعی میکنم کمی بر خودم مسلط باشم تا گریه ام نگیرد
+من نمیگم بَده ، میگم تگرم قرار بر ..... بر شهید شدن باشه حد اقل الان نه . ما هنوز ازدواج نکردیم . من چقدر با تو خاطره دارم ؟ چقدر با تو زندگی کردم ؟ مگه من .....
میان صحبتم ساکت میشوم .
اگرم ادامه بدهم گریه ام میگیرد .
چقدر سخت است بغض گلویم را بفشارد و تو مجبور باشی به زور نگهش داری .
_ببین من اینو گفتم تا آماده باشی ، تا با خودت فکر نکنی من ۱۰۰ درصد قراره سالم برگردم .
گفتم که اگه شهید شدم......
+باشه ، بسه ، ادامه نده
بغض بیشتر به گلویم چنگ میزند .
سجاد متوجه بغضم میشود .
نگاهم میکند چشم هایم را از او میدزدم و به زمین میدوزم .
_نورا
پاسخی نمیدهم
_سرتو بلند کن
باز هم جوابی از دهانم خارج نمیشود .
اگر نگاهش کنم یا حرف بزنم بغضم میترکد .
با محبت میگوید
_نورا میدونم ناراحتی ، میدونم نمیخوای منو اذیت کنی ولی نریز تو خودت ، بهت آسیب میزنه .
گریه کن من ناراحت نمیشم ، اگه گریه نکنی بریزی تو خودت من بیشتر ناراحت میشم .
این حرفش مثل نفتی ست که روی آتش میریزند .
آتش جانم را بیشتر میکند و اشک تا پشت چشم هایم میاید اما باز هم مقاومت میکنم .
هرچه من سعی در نگه داشتن گریه ام دارم سجاد تلاش میکند تا من گریه کنم و در خودم نریزم .
دست زیر چانه ام میبرد و صورتم را بالا می آورد .
تن صدایش را پایین می آورد
_منو نگا کن ،،،،،،،،، میخوای گریه کنی سبک شی ؟
دیگر نمیتوانم دَوام بیاورم .
دست جلوی دهانم میگیرم و با صدای بلند گریه میکنم .
سجاد بی هیچ حرفی در آغوش میکشدم و موهایم را نوازش نمیکند .
هیچ نمیگوید ، فقط سکوت ، سکوتی که از هر حرفی آرامشبخش تر و از هر دلداری آرام کننده تر است .
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
در خانه را باز میکنم و پشت سر سجاد وارد خانه عمو محمود میشوم .
همانطور که در را میبندم با خنده میگویم
+صابخونه ؟ کجایی ؟ مهمون نمیخواید ؟
خاله شیرین از آشپزخانه بیرون می آید و با دیدن من لبخند میزند
_سلام دورت بگردم ، چرا مهمون نمیخوام ؟ مهمون به این خوبی رو مگه میشه نخواست .
و بعد با محبت در آغوش میکشدم
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
رمان_لبخند_بهشتی 🦋
نویسنده: میم بانو🌸
قسمت_صد_بیست_پنجم
بخش_سوم
_سجاد نگفت میای عزیزم وگرنه تدارک میدیدم واست .
+نه خاله خودم گفتم نگه ، خواستم یهویی بیام غافلگیر بشید .
گونه ام را میبوسد
_قربونت برم خاله
از آغوش خاله شیرین بیرون میایم و جعبه شیرینی را از دست سجاد میگیرم .
بعد از اینکه خاله شیرین و سجاد باهم سلام میکنند
شیرینی را به دست خاله شیرین میدهم .
خاله متعحب ابرو بالا می اندازد
_به چه مناسبت ؟
+شیرینی دادن که همیشه مناسبت نداره
_خاله جون چرا زحمت کشیدی آخه
+غصه نخور خاله پولشو سجاد داده
و بعد چشمکی حواله اش میکنم .
میخندد و به سمتم آشپزخانه میرود .
من و سجاد روی مبل ۳ نفره ای کنار هم مینشینیم .
بعد از مدتی خاله همراه با شیرینی و شربت پیش ما برمیگردد .
از خاله تشکر میکنیم و منتظر میشویم تا بشیند .
رو به روی ما مینشیند .
فبل از اینکه فرصت پیدا کند چیزی بگوید میگویم
+راستش خاله همچین بی دلیلم نیومدم خونتون
_خیر باشه انشالله
آب دهانم را با شدت قورت میدهم و نگاهی به سجاد می اندازم
+بله خیره . سجاد براتون توضیح میده
سجاد با تردید نگاهش را میان من و خاله شیرین میگرداند و شروع به صحبت میکند
_مامان من میخوام یه کاری بکنم ، از نورا و خانوادش اجازه گرفتم .
با بابا هم صحبت کردم اجازه داد .
فقط مونده رضایت شما رو بگیرم .
کمی مکث میکند . دستی به پیشانی اش میکشو و ادامه میدهد
_راستش مامان میخوام برای سوریه ثبت نام کنم . میخواستم ببینم اجازه میدید ؟
خاله ابتدا نگاهی به سجاد و بعد نگاهی به من می اندازد
_میخوای سوریه بری ؟ برای چی ؟ میخوای بری بین یه مشت داعشی حرومی چیکار کنی مادر ؟
سجاد لبخند میزند
_میخوام برم بجنگم ، میخوام از حریم حرم حضرت زینب دفاع کنم
خاله شیرین رنگش میپرد
+میخوای با داعش بجنگی ؟
سجاد سر تکان میدهد
خاله شیرین نفس هایش به شماره می افتد
+مادر برا چی میخوای بری با داعش بجنگی ؟ سوگلمو از دست دادم کم بود حالا بزارم تو ام جلو چشم پر پر بشی ؟
سجاد سریع میگوید
_نه مامان جان کی گفته هرکی میره سوریه شهید میشه ؟
ببین مامان اگه قسمت من مرگ باشه چه اینجا باشم چه سوریه میمیرم فقط با این تفاوت که اونجا شهید میشم اینجا به مرگ عادی میمیرم .
خاله شیرین چشم هایش پر از اشک میشود .
سعی میکند بر خودش مسلط باشد
_نه سجاد نمیزارم ، من دیگه طاقت ندارم ، تگه سوگل بود میزاشتم ولی اگه .......
نه نمیزارم ، نمیتونم بزارم
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
حتی‌اگرخستہ‌ای‌یاحوصلہ‌نداری
نمازهایت‌را‌عاشقانہ‌بخوان♥️!
تکرارهیچ‌چیز‌جز‌نـمـاز
دراین‌دنیا‌قشنگ‌نیست"
#شهیدمصطفی‌چمران
بعضۍڪارهامثل‌لیموشیرین‌هستند
اولش‌شیرینہ
امابعداز‌گذشت‌مدت‌ڪوتاهۍ‌تلخ‌میشہ...
درست‌مثل‌گناه..!
اولش‌باعث‌شادۍولذت،اماتاآخرعمرت
بایدجواب‌همون‌گناهت‌روبدۍ . . .💔
نوید دلها 🫀🪖
خآلِصانہ..؛
بۍریـٰا،باج‌ـٰان‌ودِل،بۍحـدّومَـرز،
#تـااَبـدیِڪ‌جـورِدیـگَردوستَـت‌دآرم‌حُسیـن..(:
استادم‌گفت:
وابستہ‌خدا‌بشید :)))
گفتم:
چجوری؟
گفت:
چجورےوابستہ‌یہ‌نفرمیشۍ؟
گفتم:
وقتے‌زیادباهاش‌حرف‌میزنم
زیاد‌میرم،میام..
تویہ‌جملہ‌گفت:
رفت‌وآمدتوبا خدا زیادڪن..!🌱
#تلنگر
.
.
میدانم‌قرارمان‌بود
باری‌ازدوشِ‌تو‌بردارم
اما‌چه‌کنم‌که‌حالاخودم‌شده‌ام
باری‌بردوشِ‌تو..💔
+استغفار‌میکنی‌برای‌من؟!
توبخواه‌ازخداآمرزش‌گناهانم‌را..!
#شهید‌گمنام🕊
https://eitaa.com/Navid_safare🌿