eitaa logo
نیمرو🍳
696 دنبال‌کننده
9.4هزار عکس
3.8هزار ویدیو
22 فایل
آدرس کانال تلگرام ===»»». @nimrootel آدرس کانال ایتا ===»»». @nimroo_eita حدودا هر سه ساعت 10 تا 15پست قرار داده میشود ارسال سوژه و تبادل ===»»». @nimroo_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🔵 تربیتی در حساب خدا ! عَن جابر بن یزید الجُعفی عَن ابی جعفرٍ محمدبن‌علیٍ الباقر علیه‌السلام قال مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله حَجَبُوهُ مِنَ النَّارِ بِإِذنِ الله عَزَّوَجَل؛ (الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی 634) «یَحتَسِبُهُم عِندَالله» یعنی جوری این فرزندان را، این اولاد را بار بیاورد که بتواند آنها را به حساب خدا بگذارد. طبعاً فرزندی را انسان می تواند به حساب خدا بگذارد که او تربیت الهی پیدا کرده باشد؛ متدیّن باشد؛ اهل فسق و فجور و تضییع اوقات و این ها نباشد. این [فرزند] را انسان می تواند به حساب خدا بگذارد و الّا اگر یک فرزندی بود که انسان او را بد تربیت کرد –کما این که بعضیها فرزندان خودشان را بد تربیت می کنند؛ از اوّل این بچّه را اهل دنیا و اهل اشرافیگری و اهل شهوات و این ها بار می‌آورند. 👈 در محیط خانواده، پدر و مادر، مشی شان برای فرزند، یک سرمشق است. اگر این سرمشق، سرمشق بدی باشد، بچّه بد بار می‌آید. فرض کنید پدر و مادر متقلّب [باشند]، دروغگو [باشند]، به همدیگر رحم نمی کنند، به همدیگر خیانت می کنند؛ اینها را هم بچّه، جلوی چشمش می بیند ؛ [پدر و مادر] به مسائل دینی اهمّیّت نمی دهند؛ به فرائض، به نماز، به روزه. بچّه [هم] همین‌جور بار می‌آید. ⭕️ این تربیت بد است- گاهی هست که انسان بچّه را، تربیت بد هم نمی کند لکن رها می کند؛ خیلی از ماها گرفتار این معنا هستیم؛ نه این که بچّه را بد تربیت کنیم، نه، امّا رهایش می کنیم؛ کَأنّه احساس مسئولیّتی نسبت به او نداریم. گاهی اوقات برای درس خواندن و مشق نوشتنش وقت صرف می کنیم اما برای نماز خواندنش، برای آشنا شدنش با قرآن، با مسائل دینی، نه، هیچ وقتی نمی گذاریم. این رها کردن بچّه است. این ها را نمی شود انسان به حساب خدا بگذارد؛ 👈 یعنی بگوید خدایا این بچّه را من تربیت کردم برای تو، در حساب تو؛ نمی شود. ... تربیت فرزندان، تربیت تک‌تک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده که خوب بود، چه بچّه یکی باشد چه پنج تا باشد، فرقی نمی کند، به‌طور طبیعی، به‌طور غالب خوب تربیت می شوند. پس بنابراین «یَحتَسِبُهُم عِندَالله» که در این حدیث شریف هست، معنایش این است که بچّه را جوری تربیت کند که بتواند او را پای خدا حساب کند. ↩️ حالا، اگر «مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله»، اگر [انسان] تقدیم کند اولادی را -تقدیم کند یعنی بار بیاورد، پرورش بدهد، ارائه بدهد فرزندانی را- که بتواند آنها را پای خدا حساب بکند، این فرزندان، او را از آتش الهی، از عذاب الهی دور نگه می دارند، مانع می شوند. این یکی از این چیزهای مهم است. ⭕️ خدای متعال به ما میگوید که عمل صالح کنید تا پیش خدای متعال مأجور باشید، از عذاب الهی مأمون باشید؛ اما به این اکتفا نمی کند؛ می فرماید اگر چنانچه نسل بعد از خودتان را هم تربیت کردید، این هم یک حسنه‌ای است، یک عمل صالحی است که می تواند شما را حاجب از آتش باشد. 📡 [ برداشت از : Khamenei.ir ] ❤️ ❤️ 📩 💌 💌 📩 📩 👌😍
📝 فی الکافی عن الکاظم (علیه السلام ) : إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَيَّدَ الْمُؤْمِنَ‏ بِرُوحٍ‏ مِنْهُ‏ تَحْضُرُهُ فِي كُلِّ وَقْتٍ يُحْسِنُ فِيهِ وَ يَتَّقِي وَ تَغِيبُ عَنْهُ فِي كُلِّ وَقْتٍ يُذْنِبُ فِيهِ وَ يَعْتَدِي ... ( الشافی ، ص 604 )  روایت بسیار خوبی است . می فرماید : خداوند متعال مومن را به روح خود تأیید می کند. یک روحی از طرف پروردگار در مؤمن وجود دارد ، که او را کمک و تایید می کند . امّا این روح همیشه با انسان همراه نیست . چه موقع حاضر می شود و حضور دارد ؟ آن وقتی که انسان کار نیک انجام می دهد و تقوی پیشه می کند. 🔍 این روح الهی ، این احساس الهی که مایه کمک اوست، در او حضور پیدا می کند. امّا آن وقتی که گناهی انجام می دهد ، به کسی تعدّی می کند ، از حدّ الهی و شرعی عبور می کند،این روح از او غایب می شود . این روح هنگام انجام کار نیک با سرور و خشنودی اهتزاز و هیجان پیدا می کند . 🔍 وقتی کار بدی انجام می دهد ، این نورانیّتی که در دل انـسان به خـاطر عبادت ، به خـاطر توجّه و تقوا پدید می آید، این روح الهی ، ایـن تـوجّه الهی از انسان دور می شود و فاصله می گیـرد، کانّه چراغـی در درون انـسان روشـن بود (که) بر اثـر گناه خاموش می شود. 📜بنـدگان خدا ! نعمت های خدا را به یاد بیاورید ! به وسیله اصلاح نفس خودتان آنها را حفظ کنید ! اگر این کار را کردید ، یقین شما افزایش پیدا می کند ، و با این کار نیکی که انجام می دهید یک درآمد نفیس و گرانبهایی به دست می آورید. ( شرح حدیث از حضرت آیت الله امام خامنه ای (مد ظله العالی) مورخ 88/12/18 ) ❤️ ❤️ 📩 📩 📩 📩 📩 👌😍👌
🔴 حد و اندازه تواضع فی الکافی عن ابی الحسن(ع) قال الراوی: قلتُ: مَا حَدُّ التَّوَاضُعِ الَّذِی إِذَا فَعَلَهُ الْعَبْدُ كَانَ مُتَوَاضِعاً فَقَالَ التَّوَاضُعُ دَرَجَاتٌ مِنْهَا أَنْ یعْرِفَ الْمَرْءُ قَدْرَ نَفْسِهِ فَینْزِلَهَا مَنْزِلَتَهَا بِقَلْبٍ سَلِیمٍ لَا یحِبُّ أَنْ یأْتِی إِلَی أَحَدٍ إِلَّا مِثْلَ مَا یؤْتَی إِلَیهِ إِنْ رَأَی سَیئَةً دَرَأَهَا بِالْحَسَنَةِ كَاظِمُ الْغَیظِ عَافٍ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِینَ. (الشافی ص 564) یک درجه از تواضع این است که : انسان اندازه خودش را بشناسد. زیادتر از آنچه هست، خود را به حساب نیاورد.البته کمتر از آنچه که هست هم به حساب نیاورد. قلب سلیم در مقابل قلب مریض است. قلب مریض، آن است که صفات ناپسندی مثل تکبّر، خودبینی و غرور در آن هست. 🔵 انسان وقتی با غرور، با تکبّر و خودپسندی به خودش نگاه کند، خودش را طوری می بیند که اگر با یک قلب سالمی به خود نگاه کند، طور دیگری می بیند. آن وقتی که بعضی از مزایای وجودی انسان برای انسان ظاهر می شود، یک خودشگفتی ای در او به وجود می آید، اگر انسان متوجّه کند خود را به ضعف هایی که دارد. ضعف های ما از قوّت های ما بیشتر است. هر انسانی این طور است جز معصومین علیهم السلام. 🔘 گناهانی که می کنیم، ضعف هایی که داریم، بی صبری ها، بی تابی هایی که در مقابل مصیبت ها و دردها و رنج ها داریم، حسدها، ناتوانی های گوناگون روحی و جسمی و فکری و عقلی و امثال اینها، اگر انسان همه اینها را ملاحظه کند، می تواند به درستی اندازه خود را، قدر خود را به دست بیاورد. لازمه این که انسان خود را درست ارزیابی کند، این هاست:🔻🔻 1⃣ انسان با دیگران همان طوری برخورد بکند که مایل است با او برخورد بکنند، از گناهان دیگران صرف نظر کند؛ چون ملاحظه می کند که خودش هم دچار مشکلات فراوانی است، این طور نباشد که ضعف ها را در دیگران ببیند، اما در خود این ضعف ها را مشاهده نکند. 2⃣ اگر از کسی بدی دید، آن را با نیکی پاسخ بدهد، کما اینکه از دیگران همین توقع را دارد. شرح حدیث از امام خامنه ای – مدظلّه العالی؛ [ مورخ: 18 /3/ 88] ❤️ ❤️ 💬 💬 💬 💬 💬 ♦️ 👌😍👌
📩 🌸حضرت امام صادق علیه السلام🌸 ما من جرعة یتجرّعها العبد احبٌّ الی اللّه‌ عزّ و جلّ من جرعةغیظ یتجرّعها عند تردّدها فی قلبه اِمّا بصبرٍ او بحلمٍ ( الشافی ، ص 554 ) تعبیر زیبا و فصیح این روایت این است که هیج جرعه ای در پیش خدای متعال محبوب تر نیست از آن جرعه خشمی که انسان آن را فرو می برد. هنگامی که انسان عصبانی و خشمگین می شود ، گاهی این خشم خود را در بیان ، در عمل و رفتار غیر متعادل خود بروز می دهد ، فریاد می کشد ، داد می کشد ، 🔵👈 گاهی نیز با دست می زند،چیزی را پرتاب می کند ، اینها همه اش عصبانیّت است، اگر چنانچه انسان بتواند این جرعه خشم را فرو ببرد ، از این حرکات نامتعادل خلاص می شود ... حال این فرو خوردن خشم یا به وسیله ابزار مهم صبر است ، یا به وسیله حلم. صبر آنجایی است که انسان به طور طبیعی آدم حلیمی نیست . حلیم یعنی با ظرفیت ، یعنی جنبه داشتن. 🔵👈 وقتی انسان ظرفیت روحی دارد نه در هنگام خوشحالی خیلی حواسش پرت می شود و کارهای بی رویه می کند ، نه در هنگام عصبانیّت . آن کسی که دارای حلم و ظرفیت نیست ، به خودش فشار بیاورد و صبر کند.صبر یعنی مهار کردن نفس با فشار و زور . (شرح حدیث از امام خامنه ای مدظله العالی در مقدمه درس خارج مورخ 88/1/18) ❤️ ❤️ 🔍 🔍 🔍 🔍 🔍 🔍 🔍 👌😍👌
🔵رفتن آسان ، برگشت سخت❗️ اِتَّقِ اَلْمُرْتَقَى اَلسَّهْلَ إِذَا كَانَ مُنْحَدَرُهُ وَعْراً. وَ كَانَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ( عليه السَّلام ) يَقُولُ: "لَا تَدَعِ النَّفْسَ وَ هَوَاهَا، فَإِنَّ هَوَاهَا فِي رَدَاهَا، وَ تَرْكُ النَّفْسِ وَ مَا تَهْوَى أَذَاهَا، وَ كَفُّ النَّفْسِ عَمَّا تَهْوَى دَوَاهَا" ( الشافی صفحه 598) ... می فرماید: بر حذر باش! پرهیز کن! از حرکت در یک سر بالایی آسان، در صورتی که ( پایان آن) سر پایینی آن سخت است. ... گاهی انسان یک راه هایی را در کوهستان می رود، چه پیاده، چه با وسیله، وقتی می رود، راه آسان و خیلی خوبی است. بعد که می رسد به نقطه ای که حالا باید سر پایینی بیاید، می بیند یک پرتگاه مهیب و سختی است، نمی شود پایین آمد، راه صعب العبوری است. ↩️منظورشان این هواهای نفسانی است. البته مرحوم فیض (رضوان الله علیه) در اینجا می فرمایند: ... یکی از مصادیقش همین طلب ریاست است. راه هایی که رفتنش به نظر انسان آسان است، لکن پایین آمدن از آن راه آسان نیست. وقتی انسـان آنجا رفـت، گیر خواهـد کرد. به نـقطه ای خواهد رسـید که اگر بـخواهد تنزل بکند، سـقوط است. می گویند از این گونه راه ها پرهیز کن. ↩️ این شهوات دنیاست. که یکی از آنها هم ، همین رفتن طرف ریاست است. جاه و مقام دنیوی و دنبال پست های گوناگون رفتن، که انسان وقتی از نبردبان شهوت بالا رفت و هوا و هوس نفسانی را اشباع و اغناء کرد، آن طرف قضیه، سقوط است. ... بعد حضرت از پدر بزرگوارشان نقل می فرمایند که آن بزرگوار فرمود: نفس و هوس های نفسانی را رها نکن، مثل یک حیوان که افسارش را بردارند و او را رها کنند، این طوری نباشد؛ رَدا به معنی سقوط است. هوای نفس انسان در آن چیزهایی است که مایه سقوط اوست. ↩️ هوس های نفسانی انسان را ساقط می کند، تنزل می دهد. رها کردن نفس با هوس هایش، که همین طور هر کار می خواهد انجام بدهد، داء و مرض نفس است. اگر چه سخت می آید، آسان نیست، اما با این كَفُّ النَّفْسِ ، انسان اعتلا پیدا می کند، نورانیت پیدا می کند. ( شرح حدیث از حضرت آیت الله امام خامنه ای (مد ظله العالی ) ، مورّخ 15/10/ 88) ❤️ ❤️ 🔍 🔍 🔍 🔍 👌😍👌
‍ 🍃🍃🍃🍃👆👆🍃🍃🍃🍃 مدیریت خانواده 💠👈 موضوع: تدبیر منزل(مدیریت خانواده) 📌 قسمت هجدهم آراستگی 👉 💠 اما آراستگی؛ 📌 آراستگی ظاهری یکی از مسائل مهم اخلاقی است، مرتب بودن لباس، منظم بودن و مناسب بودن لباس و ظاهر فرد، تناسب آنها با هر دوره از زندگی، آراسته بودن موی سر و صورت،... همه و همه از مواردی است که نمی توان به سادگی از آن گذشت. 💠 در مورد پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله نقل شده است که نصف مخارج زندگیشان هزینه آراستگی ایشان می شد؛ مثل عطر و شانه و آینه و نظافت و قیچی و غیره. 📌 پیامبر(ص) خیلی به ظاهر خودش می رسید، آنقدر خود را تمیز می کرد که هیچ پشه و مگسی روی آن حضرت نمی نشست(البته غیر از مسئله معجزه بودن)، از بس خودش را می شست و عطر می زد و تمیز و معطر بود. 💠 اینکه لباس سیاه مکروه است، مراد لباس زیرین است که زود عرق می کند و کثیف می شود و کثیفی آن هم معلوم نیست؛ لذا زود بو می گیرد ✅ ادامه دارد....... قسمت 8⃣1⃣ 💠 حجت الاسلام استاد احمد عابدی زید عزّه 📩 📩 🔍 🔍 😍👌😍
توجه به قصد و نیت در عمل فی الکافی عن الصادق (ع): مَنْ أَرادَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ بِالْقَليلِ مِنْ عَمَلِهِ أَظْهَرَ اللَّهُ لَهُ أَكْثَرَ مِمَّا أَرادَ النَّاسَ بِالْكَثيرِ مِنْ عَمَلِهِ فى تَعَبٍ مِنْ بَدَنِهِ وَ سَهَرٍ مِنْ لَيْلِهِ أَبَى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَّا انْ يُقَلِّلَه ُ فى عَيْنِ مَنْ سَمِعَهُ. (الشافی ص 577) در فضیلت پنهان نگه داشتن عبادت، بین خود و خدا و به رخ مردم نکشیدن، می فرماید: ☑️ کسی که کار کمی انجام می دهد ولی قصد و نیّت او خداست، بیش از آن مقداری که که او برای خدا خواسته است انجام بدهد، خدای متعال کار او را آشکار می کند، یعنی مردم را متوجه او می کند. این یک تاثیر طبیعی است که خدای متعال در این گونه کار انجام داده است؛ نفس عمل برای خدا یک چنین تاثیری را دارد، ولو خود انسان برای خدا انجام داده، برای مردم انجام نداده، اما این تاثیر را خدای متعال در آن می گذارد. نقطه مقابل آن این است که: ☑️ اگر کسی کار زیادی انجام می دهد، قصد او، نیت او این است که مردم ببینند، مردم بفهمند، بدن خودش را به زحمت می اندازد، شب را بیداری می کشد، اما قصدش خدا نیست، قصدش این است که کردم ببینند و بفهمند، خدای متعال این را کوچک و کم می کند در چشم آن کسانی که آن را می بینند. شرح حدیث از امام خامنه ای مدظلّه العالی، مورخ: یکشنبه 10 /8/ 88] ❤️ ❤️ 📩 📩 📩 📩 📩 👌😍👌
✅ فی الکافی عن الباقر (ع) : «قُلْتُ لِابِی جَعْفَرٍ علیه السلام حَدِّثْنِی بِما اَنتَفِعُ بِهِ فَقالَ یا اَبا عُبَیدَةَ اَکْثِر ذِکْرَ الْمَوتِ (الشافی صفحه، 534) ابو عبیده از حضرت (باقر علیه السلام ) در خواست نصیحت می کند که چیزی به من بگو که من از آن بهره مند بشوم.حضرت می فرمایند: یاد مرگ را در ذهن خود زیا د کن ! فَاِنَّهُ لَمْ یُکْثِر الاِنسانُ ذِکْرَ الْمَوتِ اِلاَّ زَهِدَ فِی الدُّنْیا؛. هر کسی که زیاد به یاد مرگ باشد به دنیا بی رغبت می شود. جلوه های دنیا در چشم او و در دل او بی رونق می شود. واقع قضیه هم همین است. 🔵👈 کسانی که خیلی به دنیا چسبیدند ، از یاد مرگ می گریزند. اگر کسی اسم مرگ را بیاورد ، پریشان و آشفته می شوند. شنیدیم بعضی ها را که وقتی نصیحتشان می کردند؛ اسم مرگ را می آورند، دستپاچه می شدند. می گفتند آقا نگو! اصلاً می ترسند به یاد مرگ بیفتند. این ، از جهت چسبندگی شدید به دنیاست. اصلاً طاقت ندارد اسم مرگ را بشنود ؛ چون مرگ فراق همه چیز است. 🔵👈همه آن دلخوشی ها ، دلبستگی ها و لذت هایی که انسان در دنیا دارد ، از همه اینها مفارقت می کند و دور می شود.این کسی که دلبسته به اینهاست، چه چیزی برایش بدتر،سنگین تر،سخت تر از این مفارقت است !؟ انسان یک چیزی گم کند ، چیزی که به آن دلبسته است ، چه قدر آشفته می شود؟! 🔵👈حالا همه محبوب های زندگی را ، افراد محبوب ، اشیاء محبوب، همه اینها را انسان از دست می دهد. بین او و همه اینها جدایی می افتد. این کسی که دلبسته به اینهاست ، از مرگ وحشت می کند اصلاً اسمش را نمی خواهد بشنود. بنابراین ، یک قاعده روشنی شد، که اگر می خواهید این حالت دلبستگی کم بشود ، زیاد یاد مرگ بکنید . 🍁شرح حدیث از حضرت آیت الله امام خامنه ای ( مدظله العالی) 7/ 8/ 87 🌸 🌸 🔍 🔍 👌😍
🔵ممکن است تا قبل از فردا نباشیم قال علیٌ علیه السلام : مَا أُنْزَلَ الْمَوْتَ حَقَّ مَنْزِلَتِهِ مَنْ عَدَّ غَداً مِنْ أَجَلِهْ.     ( امالی ، ص 170 ) تعبیر کوتاه و بسیار گویا و عبرت انگیزی است . می فرماید : کسی که فردا را جزو مهلتِ عمر خود و زندگی خود بداند ، مرگ را درست نشناخته و در جای حقیقی ِ خود قرار نداده است این که ما خیال کنیم یک چند سال دیگر هستیم ، ... این یک نگرشِ عامیانه است، ... ممکن است تا قبل از فردا ما نباشیم، کما اینکه نظایرش را فراوان دیدید. در دعای صحیفه سجادیه، تعبیر عجیبی است ، 🔴 می فرماید : پروردگارا! به من آن روحیه را عطا کن! که امیدِ رسیدنِ نفسِ بعدی را به این نفس نداشته باشم. داریم راه می رویم ، این که قدمِ بعدی حتماً از سوی ما برداشته خواهد شد ، این را ما خاطر جمع نباشیم.... اگر این روحیه را پیدا کردیم دیگر انسان کارها را عقب نمی اندازد. و کارهای لازم را در وقتش انجام می دهد. شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت ا... امام خامنه ای (مدظله العالی)  ، 7 /10/ 1393 ] ❤️ ❤️
❇️ قال رسول الله صلى الله عليه و آله : مَن كانَ مسلما فلا يَمكُرْ و لا يَخدَعْ ؛ فإنّي سَمِعتُ جَبرئيلَ عليه السلام يقولُ : إنّ المَكرَ و الخَديعَةَ في النّارِ . ( امالی ص 344) ❇️ روابط بین انسانها در جامعه اسلامی باید بر اساس صداقت ،رفاقت،دلسوزی و خیر خواهی باشد، نه بر اساس فریبکاری و این که بخواهند یکدیگر را فریب بدهند! ... 🔻 گاهی فریب در مسائل مربوط به معاملات و تجارت و بازار می آید که البته بد است، لکن زیانِ آن به قدرِ همان پولی است که بر اثر فریب جابجا می شود... گاهی اوقات دائره وسیع تری پیدا می کند، اولاً خدعه به یک نفر نیست به یک جمع و جماعت است ، ثانیاً آنچه از دست می رود ،ده تومان و صد تومان و هزار تومان نیست، 🔻 گاهی دین از دست می رود! گاهی مسائل عمده از دست می رود! لذا در روابط اجتماعی ، درکارهای بزرگ، بالخصوص در کارهای مملکتی ، در کارهای سیاسی در کارهای گروهی و کارهای مربوط به تبلیغات دینی ، باید خیلی مراقبت کرد که صفا و صداقت حاکم باشد نه مکر و خدعه. پیغمبرمی فرماید : از جبرئيل عليه السلام شنيدم كه مى گفت: همانا نيرنگ و حيله گرى در آتشند. یعنی فردی که دارای این عنوان است جایش درون آتش است. 🔹 [شرح حدیث از امام خامنه ای مدظله العالی، مقدمه درس خارج مورخ 28/2/94 ] ❤️ ❤️ ✅
❇️ قال الصادق علیه السلام: مَنْ رَأَى أَخَاهُ عَلَى أَمْرٍ یكْرَهُهُ فَلَمْ یرُدَّهُ عَنْهُ وَ هُوَ یقْدِرُ عَلَیهِ فَقَدْ خَانَهُ ... (أمالی الصدوق ص270) ❇️ یعنی شما که مؤمن هستید ، معارف دین ، حرام و حلال را می شناسید ، اگر برادر مؤمن خودتان را دیدید که سرگرم کاری است که شما کراهت از آن دارید ، یعنی آن را بد و زشت می شمارید؛ ... ⭕️ اگر اورا از آن کار باز ندارید در حالی که می توانید مانعِ انجام آن کار بشوید ؛ اگر این طور عمل نکردید ، فَقَد خانَه ، به این برادر خیانت کرده اید. مثل کسی که در حال نوشیدنِ سمّی به خیال این که شربت است ، می باشد ، شما هم می دانید این زهر است ، کشنده است ، می توانید مانعِ او بشوید ، امّا مانع نمی شوید! 🔵این که ما خیال کنیم در مسائل مادی و اجتماعی و سیاسی و امثال اینها وظیفه داریم که راهنمایی کنیم ، ، اما در مسائلی که مربوط به دین می شود ، این وظیفه را نداریم! این خطای بزرگی است. می بینید کسی نماز نمی خواند ، می بینید کسی مشغول غیبت است، به فرائض بی اعتناست ، و ... باید او را از این کار باز دارید. رَدَّ ، اعمّ از باز داشتن لسانی و غیر لسانی است. ✅ (یعنی) نگذارید این کار را بکند. نه آنکه فقط به او بگویید که او هم گاهی گوش کند ، گاهی گوش نکند ! اگر به او علاقمندید، نباید بگذارید! اگر گذاشتید آن کار خلاف را بکند ، این خیانت به اوست. اگر بینی که نابینا و چاه است اگر خاموش بنشینی گناه است. 🔹 [ شرح حدیث از امام خامنه ای مدظله العالی ، 27 / 2/ 1394 ] ❤️ ❤️ ✅ 🔵👈 واقعا خواندنی و پند آموز👌😍👌