من اونی که ترس از دست دادنشو داشتم، خودم ول کردم. اتفاقا خیلی هم آدمِ بیا باهم درستش کنیمی هستم، ولی اینکه دائم مشغولِ شستن کوهی از ظرف‌های یکبارمصرف باشم؛ به نظرم کار بیهوده‌ایه. اینکه قرار باشه هربار تلاش کنم که بگم وجود دارم، فراموش شدن و ترجیح می‌دم. دلم نمی‌خواد هربار به نرسیدن برسم.

صدایم کردی و انگار، سنگی بستی به پاهای منی که در حال غرق شدن در سیاه چاله ی چشم هایت بودم...

مجدد خاک تو ملاجت عزیزم

این دومین مجلس عمرم بود که کم رقصیدم🫠 البته کلا 3 /4 تا آهنگ ولی خب بازم🫠

نمیدونم میفهمید چی میگم یا نه . . ولی صبح جمعه ای که با عمو فیتیله شروع میشد و ناهار دورهمی تو خونه مادربزرگ و پدربزرگ بودیم و به بازی و خنده میگذشت ، بهترین تراپیِ تاریخ بشر محسوب میشد ‌:))

دوست دارم اما ؛ اندازه کل دنیا ازت دلخورم .

چه میدونم سکته کن بگو برا تو‌ کردم، برا خوشگلیت.

روز 18‌ : ترجیح میدم بقیه بگن اینو راجبم

اگه وقتتو صرف دنبال کردن پروانه‌ها کنی ، اونا فرار میکنن. ولی اگه وقتتو صرف ساختن یه باغ قشنگ کنی ، پروانه‌ها خودشون به سمتت میان. و اگه نیومدن ، تو هنوز یه باغ قشنگ داری . . :)