حتی قهرمان ایتاکا هم به خانه نرسید مگر روزی که خدایان واسطه شدند، چون اودیسه‌ی قهرمان گفت به چیزی که در ظاهر یک چشم و در واقع هزاران چشم دارد، که من هیچکسم، پس از خشم پوسایدون در امان نخواهی ماند، چون او پادشاه دریا‌هاست.

حال بشنوید از خواهران سرنوشت که اگر به مذاقشان خوش نیاید حتی باد هم نمی‌وزد، آن‌ها همه چیز را به ظاهر بر دوش خدایان انداختند و این در صورتی است که، سرنوشت و گذشته و قدرت زندگانی و بالا و پایین شما دست آن‌ها اندرون نخ‌ها و زیر تیغ قیچی آنهاست...

خیلی یهویی تصمیم به نوشتن اینا گرفتم🤡 بذارید پای جبران فعالیت‌های کم. امیدوارم خوب شده باشن...

قبلا پرسیدید باز هم پرسیدید الان، خیر من یک نویسنده‌ام و حتی وقتی حالم هم زیاد خوب نیست باز هم از ذهنم می‌نویسم، تا به حال فقط چند بار رفتم سراغ چت جی پی تی و سعی می‌کنم تا حد امکان به خاطر نوشته‌هام نرم سراغش، تخیل آدم‌ها رو ترجیح می‌‌دم😔🙏

https://eitaa.com/picses/492 خیلی ممنوننن، خودمم تعجب کردم اولین باره این مدلی می‌نویسم😄

به قول نِد توی کتاب ماه بر فراز مانیفست، زنده باد شب...)

پاندورا کاش دقت می‌کردی چه چیزی را باز می‌کنی، این دنیا واقعا قابل تحمل نیست، چه امید باشد چه نه.