هدایت شده از The Stories Yet Untold
کسی که تو ناشناس اینو گفتی، عیبی نداره میتونی از کانال بری...
من کسی رو زور نکردم که اینجا بمونه...
بازم خیلی خیلی ببخشید که مجبورین برای نوشته انقد صبر کنید...
درسته من قبول دارم که یکسری از نوشتههام افتضاحه، کموکاستی داره، نقصان داره و یا کلا از ریشه غیرقابل دوستداشتنه...
ولی من دارم برای تکتک کلمههام تلاش میکنم، شده حتی روزی ۵ خط هم مینویسم که دستم سرد نشه. سعی میکنم توی موقعیتهای پیشاومده بنویسم، ماشینزدگی رو تحمل کنم و از فرصت پیش اومده توی اتوبوس یا سرویس استفاده کنم و چند خطی یک داستان رو پیش ببرم، بهدوستم توی طراحی داستان خودش کمک کنم، از دوستای صمیمیم احوالپرسی کنم، جواب تماسهای خانوادهم رو بدم، بهخواهر کوچیکم توجه کنم و داستان جالبی رو برای برادرم تعریف کنم...
درسته من کمالگرام و هر کلمهرو هزارانبار مزهمزه میکنم تا خوب بشه ولی بازم با اینحال من دارم تلاش میکنم تا چیزی رو خلق کنم که دیگران رو خوشحال کنه، بترسونه و یا تو زندگیشون بهشون کمک کنه...
که با تمام مشکلاتت و سر مشغولی هات بتونی باز هم بنویسی و اونقدر پاک کنی و درست کنی که آخرش بشه شاهکار.
اصلا نباید برات مهم باشه بقیه چی میگن چون اونا قطعا تو رو ررک نمیکنن که با چه شرایطی می نویسی
و این همه چیزایی که نوشتی با این همه واقعا خوب و زیاده.
از اینکه شکسته نفسی می کنی هم بدم میاد.
به چیزی که هستی به استعدادی که داری به کسی که هستی افتخار کن و مغرور باش.
اینجوری قدر خودتو میدونی و حتی بهتر هم میشی.
با شکسته نفسی کردن و به زیر کشیدن خودت به هیچجا نمیرسی