به قول نِد توی کتاب ماه بر فراز مانیفست، زنده باد شب...)

نامه‌ای از پرومتئوس به ایگدراسیل ایگدراسیل، تو ریشه در همه‌ی جهان‌ها داری، و من، تبعیدیِ کوه‌ها، هنوز در بندم. تو ایستاده‌ای، بی‌نیاز از زمان، و من سوخته‌ام، در آتش دانشی که برای انسان‌ها دزدیدم. اما بگذار بگویم: اگر قرار باشد چیزی ارزش رنج داشته باشد، آن دانایی‌ست. تو می‌دانی که هر برگت، خاطره‌ای‌ست از نبرد، از تولد، از مرگ. و من، با زنجیر به صخره، هنوز باور دارم که حتی یک جرقه، می‌تواند شب را بشکند. اگر روزی شاخه‌ای از تو بر زمین افتاد، بگذار آن شاخه، آتش را در خود داشته باشد. تا شاید نسل بعد، نه با ترس، بلکه با فهم، زندگی کند. با احترام به ریشه‌هایی که می‌فهمند، پرومتئوس

ایگی تقدیمیت اومد

منم نتم تموم شدددد😭

نت گرفتممم

از دیشبه می‌خوام بگم وقت نشد،

بالاخره داس مرگ جلد دوم تموم شدددد

واای

لعنتی چقدر قشنگ بوددد

اصلا خیلی خیلی خوب بود نمیدونم چجوری بگم... مرگ شخصیت ها داغون کننده و کلی اتفاق هیجان انگیز

و وااای فقط آخرش

هنوز تو شکم