📪 پیام جدید
پرسیدم: از چه انسان هایی بیشتر از همه متنفری؟
دخترک سرش را به دیوار تکیه داد و گذاشت سکوت برای دقایقی فضا را پر کند.
سپس چشمانش را بست و در حالی که طبق عادت قدیمی اش پوست لبش را میکند پاسخ داد: از دروغگوها .... نه هر دروغگویی؛ آنهایی که در طول روز لبخند میزنن و دائما تلاش میکنن آن توده خفه کننده درون گلویشان را فرو ببرن.
آنهایی که به گونه ای رفتار میکنن که انگار همه چیز سر جایش است و هر روز که از تخت بلند می شوند می گویند امروز عالی پیش می رود. اونا به بقیه و خودشان طوری نشان می دهند که گویی تمام زندگی اشان مطابق همان برنامه ای است که سال ها برای تلاش کردن ولی درواقع زندگی اشان روی خطی موازی قرار دارد که هیچ ارتباطی با خواسته ها و آرزو هایشان ندارد...
📪 پیام جدید
ناگهان صورتش را به سمت من چرخاند و با نگاهی که نمیتوانستم بخوانمش ادامه داد: میدانی ... همان دروغگو هایی که خودشان را فریب می دهند.
سپس از جاش بلند شد و در حالی که به سکوت شب گوش میداد دوباره از روی شانه نگاهش را به سمت من هدایت کرد و با لبخندی که تلخی پشتش را با تمام سلول هایم میتوانستم بچشم گفت: شاید به همین دلیل است که بیشتر از هر انسانی از خودم متنفرم.
دقایقی بعد من تنها در تاریکی شب نشسته بودم و او دیگر آنجا نبود. نمیدانم برای نبودش باید دنیا را مقصر بدانم یا خودم را؛ ولی این رو میدانم که دیگر برای داوطلب شدن مقصر زمان تمام شده است.
دیگه سعی کردم از بینشون اونی که به نظرم بهترینه رو انتخاب کنم😅 (هرچند همچنان به نظرم گند زدم..)
#دایگو
