…

آن‌روز، پس از تمام آن اتفاقات، لبخندی زدم و گفتم که خیلی خوش گذشت، سپس به خانه برگشتم و در تاریکی، زیر سقف آسمان و در کنار ستاره‌ها آنقدر گریستم تا تکه‌ای از من گم شد. نمی‌دانم کجا رفت، شاید ستاره شد، شاید حسرت شد، شاید هم اشک شد و به آسمان رفت تا بعدا ببارد، اما گم شد و من دیگر هیچگاه آن را نیافتم، هیچگاه موفق نشدم خلایی را که در من بزرگتر می‌شد را متوقف کنم، آن خلا از آن تکه‌ی گم‌شده آنقدر بزرگ و بزرگ‌تر شد که در انتها من مردم. می‌دانستید دردناک‌ترین نوع مرگ، مرگ روح است؟ زخمی به جای می‌گذارد که هیچگاه نابود نمی‌شود و هیچگاه دیده نمی‌شود و به طور جسمی هم درد ندارد، فقط هست، گاهی می‌بارد، گاهی بغض می‌شود، گاهی نیز خشم، و آن خلا روح مرا بلعید، غم کجا بود؟ خیلی خوش گذشت...

سیلوانا عکستو حروم کردم🙂💔

حقیقتا وای

فقط وای

می‌دونید اگه یه شروع دوباره، یه نصطه قشنگ اوج، فیلمی که فقط ابرقهرمانی نیست و پر از مفاهیم خفنه، شخصیت‌های جذاب، طنز باورنکردنی و کلی چیز دیگه کنار هم قرار بگیرن چی میشه؟

میشه Thunderbolts

بعد از صد سال بالاخره دیدمش و فقط باید بگم وایییی

مارول داره بر می‌گرده💪💪

در دفاع از خودم باید بگم دیشب نشستم مصاحبه رو ساختم و از دیشبه داره میادددد

بعدش کلا یادم رفت شب بخیر بگم

واقعا شرمنده‌تونم، وای نت اصلا خوب نیست