#زندگینامه
🔰مرحوم دکتر احمد احمدی فرزند مرحوم «محمد» در سال ۱۳۱۲ شمسی در روستای «کهکدان» از توابع بخش سامن شهرستان ملایر به دنیا آمد.
او پس از فراگیری خواندن و نوشتن و روخوانی قرآن در مکتب خانه ی روستا، به علوم دینی علاقه مند شده و برای فراگیری دروس حوزوی مقدماتی تصمیم به عزیمت به حوزه علمیه بروجرد گرفت.
اما او در دوازده سالگی طعم یتیمی را چشید و پدر خود را که یک کشاورز بود، از دست داد.
ایشان در سال ۱۳۳۱ شمسی وارد حوزه علمیه بروجرد شد و به مدت پنج سال دروس دینی را تا اواخر سطوح، در بروجرد فرا گرفت و سپس در سال ۱۳۳۶ شمسی به حوزه علمیه قم رفت و دروس سطوح را تکمیل و دوسال بعد در دروس خارج فقه و اصول علمایی چون؛
*مرحوم آیت الله العظمی سید حسین بروجردی
*مرحوم امام خمینی
*مرحوم آیت الله العظمی سید شهاب الدین نجفی مرعشی
*مرحوم آیت الله سید محمد محقق داماد
*مرحوم آیت الله سید محمد باقر سلطانی طباطبایی تلمذ نمود.
همچنین دروس اخلاق را نزد مرحوم آیت الله شیخ علی مشکینی مستفیض شد و دروس تفسیر و فلسفه و علوم عقلی(اسفار و شفای ابن سینا) را در محضر مرحوم علامه طباطبایی بهره برد.
از هم دوره ها و دوستان ایشان می توان به مرحوم علامه حسن زاده آملی، مرحوم علامه مصباح یزدی، آیت الله العظمی جوادی آملی، آیت الله العظمی نوری همدانی، آیت الله سید مصطفی محقق داماد نام برد.
او در همان سالها در قم در مجله «مکتب اسلام» فعالیت داشت.
ایشان از سال ۱۳۳۷ تا چند سال پس از ۱۳۵۰ با مجله «مکتب اسلام» همکاری داشت و از نگاشتن مقاله تا پاسخ به سؤالات دینی و ویرایش و نقد فعالیت می کرد و همچنین از سال ۱۳۴۶ تا ۱۳۶۱ با مؤسسه «در راه حق» همکاری علمی، آموزشی داشت.
ایشان در سال ۱۳۴۱ شمسی به تهران رفت و در آزمون مدرسی دانشگاه الهیات پذیرفته شد و مدتها در مدارس تویسرکان به عنوان معلم فعالیت می کرد.
مرحوم دکتر احمدی از سال ۱۳۵۲ شمسی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران بود.
او در سال ۱۳۵۸ شمسی همزمان دکترای فلسفه غرب را از دانشگاه تهران اخذ کرد و در کنار آن بر زبان آلمانی مسلط شد.
ایشان استاد دانشگاه تهران بود که فلسفه اسلامی و فلسفه غرب و فلسفه تطبیقی را در مقطع دکتری تدریس کرده بود.
او از مؤسسان دانشگاه تربیت مدرس بود و به مدت چهارده سال رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس بود.
همچنین ایشان مؤسس و مدیر سازمان «سمت»(سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انسانی دانشگاه‌ها) و نماینده مردم تهران در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و از اساتید مدرسه عالی و دانشگاه شهید مطهری بود.
ایشان در دی ماه سال ۱۳۶۰ به فرمان امام خمینی به ستاد انقلاب فرهنگی(که بعدها در سال ۱۳۶۳ به شورای عالی انقلاب فرهنگی تبدیل شد) رفت.
ایشان در طی سفری که به آمریکا داشت، توسط دانشمندان دانشگاهی، ازایشان درخواست تدریس فلسفه اسلامی می شود که ایشان قبول نمی کنند و پیشنهاد آنان را ردّ می کند.
از ایشان آثاری چون؛
*بن لایه های شناخت
*مختارات من نصوص الفلسفة الاسلامیه
*پادزهر در دفع انکار نزول وحی(پاسخی فشرده به کتاب بسط تجربه نبوی)
ایشان همچنین دبیر همایش بین المللی بانوان قرآن پژوه تا دوره چهاردهم این همایش بود.
سرانجام ایشان در روز شنبه ۱۹ خرداد سال ۱۳۹۷ شمسی برابر با روز ۲۵ رمضان ۱۴۳۹ قمری در بیمارستان امام خمینی تهران بر اثر عارضه قلبی درگذشت و پیکر ایشان بعد از تشییع در تهران و قم و اقامه ی نماز توسط آیت الله العظمی جوادی آملی در حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) در کنار استاد خود، مرحوم علامه طباطبایی به خاک سپرده شد.
✍کانال
#علمای_همدان
🆔
@OlamayeHamedan
