ز تو با تو راز گویم بزبان بی زبانی بتو از تو راه جویم بنشان بی نشانی چه شوی ز دیده پنهان که چو روز می نماید رخ همچو آفتابت ز نقاب آسمانی تو چه معنی لطیفی که مجرّد از دلیلی تو چه آیتی شریفی که منزّه از بیانی ز تو دیده چون بدوزم که توئی چراغ دیده ز تو کی کنار گیرم که تو در میان جانی همه پرتو و تو شمعی همه عنصر و تو روحی همه قطره و تو بحری همه گوهر و تو کانی چو تو صورتی ندیدم همه موبمو لطایف چو تو سورتی نخواندم همه سربسر معانی بجنایتم چه بینی بعنایتم نظر کن که نگه کنند شاهان سوی بندگان جانی بجز آه و اشک میگون نکشد دل ضعیفم بسماع ارغنونی و شراب ارغوانی دل دردمند خواجو بخدنگ غمزه خستن نه طریق دوستانست و نه شرط مهربانی https://eitaa.com/Ostadkhosravi

دعای باران. متن خطبه ✍ اللَّهُمَّ قَدِ انْصَاحَتْ جِبَالُنَا وَ اغْبَرَّتْ أَرْضُنَا وَ هَامَتْ دَوَابُّنَا وَ تَحَیَّرَتْ فِی مَرَابِضِهَا وَ عَجَّتْ عَجِیجَ الثَّکَالَى عَلَى أَوْلَادِهَا وَ مَلَّتِ التَّرَدُّدَ فِی مَرَاتِعِهَا وَ الْحَنِینَ إِلَى مَوَارِدِهَا، اللَّهُمَّ فَارْحَمْ أَنِینَ الْآنَّهِ وَ حَنِینَ الْحَانَّهِ، اللَّهُمَّ فَارْحَمْ حَیْرَتَهَا فِی مَذَاهِبِهَا وَ أَنِینَهَا فِی مَوَالِجِهَا. اللَّهُمَّ خَرَجْنَا إِلَیْکَ حِینَ اعْتَکَرَتْ عَلَیْنَا حَدَابِیرُ السِّنِینَ وَ أَخْلَفَتْنَا مَخَایِلُ الْجُودِ فَکُنْتَ الرَّجَاءَ لِلْمُبْتَئِسِ وَ الْبَلَاغَ لِلْمُلْتَمِسِ، نَدْعُوکَ حِینَ قَنَطَ الْأَنَامُ وَ مُنِعَ الْغَمَامُ وَ هَلَکَ السَّوَامُ أَلَّا تُؤَاخِذَنَا بِأَعْمَالِنَا وَ لَا تَأْخُذَنَا بِذُنُوبِنَا، وَ انْشُرْ عَلَیْنَا رَحْمَتَکَ بِالسَّحَابِ الْمُنْبَعِقِ وَ الرَّبِیعِ الْمُغْدِقِ وَ النَّبَاتِ الْمُونِقِ سَحّاً وَابِلًا تُحْیِی بِهِ مَا قَدْ مَاتَ وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ. اللَّهُمَّ سُقْیَا مِنْکَ مُحْیِیَهً مُرْوِیَهً تَامَّهً عَامَّهً طَیِّبَهً مُبَارَکَهً هَنِیئَهً [مَریِئَهً] مَرِیعَهً زَاکِیاً نَبْتُهَا ثَامِراً فَرْعُهَا نَاضِراً وَرَقُهَا تُنْعِشُ بِهَا الضَّعِیفَ مِنْ عِبَادِکَ وَ تُحْیِی بِهَا الْمَیِّتَ مِنْ بِلَادِکَ. اللَّهُمَّ سُقْیَا مِنْکَ تُعْشِبُ بِهَا نِجَادُنَا وَ تَجْرِی بِهَا وِهَادُنَا وَ یُخْصِبُ بِهَا جَنَابُنَا وَ تُقْبِلُ بِهَا ثِمَارُنَا وَ تَعِیشُ بِهَا مَوَاشِینَا وَ تَنْدَى بِهَا أَقَاصِینَا وَ تَسْتَعِینُ بِهَا ضَوَاحِینَا مِنْ بَرَکَاتِکَ الْوَاسِعَهِ وَ عَطَایَاکَ الْجَزِیلَهِ عَلَى بَرِیَّتِکَ الْمُرْمِلَهِ وَ وَحْشِکَ الْمُهْمَلَهِ وَ أَنْزِلْ عَلَیْنَا سَمَاءً مُخْضِلَهً مِدْرَاراً هَاطِلَهً یُدَافِعُ الْوَدْقُ مِنْهَا الْوَدْقَ وَ یَحْفِزُ الْقَطْرُ مِنْهَا الْقَطْرَ غَیْرَ خُلَّبٍ بَرْقُهَا وَ لَا جَهَامٍ عَارِضُهَا وَ لَا قَزَعٍ رَبَابُهَا وَ لَا شَفَّانٍ ذِهَابُهَا حَتَّى یُخْصِبَ لِإِمْرَاعِهَا الْمُجْدِبُونَ وَ یَحْیَا بِبَرَکَتِهَا الْمُسْنِتُونَ، فَإِنَّکَ تُنْزِلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا وَ تَنْشُرُ رَحْمَتَکَ وَ أَنْتَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ. خداوندا کوه هاى ما از بى آبى شکاف خورده و زمین ما غبار آلود و دام هاى ما در آغل هاى خود سرگردانند و چون زن بچّه مرده فریاد مى کشند، و از رفت و آمد بى حاصل به سوى چراگاه ها و آبشخورها، خسته شده اند. بار خدایا بر ناله گوسفندان و فریاد و آه شتران ماده رحمت آور، خدایا به سرگردانى آنها در راه ها و ناله هایشان در خوابگاه ها رحمت آور. بار خدایا هنگامى به سوى تو بیرون آمدیم که خشکسالى پیاپى هجوم آورده، و ابرهاى پر باران از ما پشت کرده و خشک و نامهربان بدون بارش قطره اى باران گذشتند. خدایا تو امید هر بیچاره و حل کننده مشکلات هر طلب کننده مى باشى، خدایا تو را مى خوانیم، در این هنگام که همه نا امید شده اند، و ابر رحمت بر ما نمى بارد و حیوانات ما نابود گردیدند، ما را به کردار ما عذاب نکنى، و به گناهان ما کیفر ندهى. خدایا رحمت خود را با ابر پر باران و بهار پر آب و گیاهان خوش منظر شاداب بر ما نازل فرما، بارانى درشت قطره بر ما فرو فرست که مردگان را زنده و آنچه از دست ما رفته به ما باز گرداند. خدایا ما را با بارانى سیراب کن که زنده کننده، سیراب سازنده، فراگیر و به همه جا رونده، پاکیزه و با برکت، گوارا و پر نعمت، گیاه آن بسیار، شاخه هاى آن به بار نشسته و برگ هایش تازه و آب دار باشد تا با چنان بارانى بنده ناتوان را توان بخشى، و شهرهاى مرده ات را زنده سازى. خدایا بارانى ده که بسیار ببارد تا زمین هاى بلند ما پر گیاه شود، و در زمین هاى پست روان گردد و نعمت هاى فراوان در اطراف ما گسترش یابد، تا با آن میوه هاى ما بسیار، گلّه هاى ما زنده و فراوان، و سرزمینهاى دورتر از ما نیز بهرمند گردند، و روستاهاى ما از آن نیرومند شوند. اینها همه از برکات گسترده و بخشش هاى فراوان تو باشد که بر سرزمین هاى فقر زده و حیوانات وحشى ما نازل مى گردد. خداوندا بارانى ده دانه درشت که پیاپى براى سیراب شدن گیاهان ما ببارد، چنانکه قطرات آن یکدیگر را برانند، و دانه هاى آن به شدّت برهم کوبیده شوند، نه رعد و برقى بى باران، و ابرى بى ثمر، و کوچک و پراکنده، و نه دانه هاى ریز باران همراه با بادهاى سرد. خدایا بارانى پر آب فرو فرست که قحطى زدگان به نعمت هاى فراوان رسند و آثار خشکسالى از میان برود که همانا، تویى خداوندى که پس از نا امید شدن مردم باران را فرو مى فرستى و رحمت خود را همه جا گسترش مى دهى و تویى سرپرست نظام آفرینش که به ستودن سزاوارى. https://eitaa.com/Ostadkhosravi

🎥 شوکه‌شدن مهاجران از انباشت زباله‌ها و شدت کثیفی خیابان‌های بیرمنگام انگلیس https://eitaa.com/Ostadkhosravi

سیدنا قائدنا الحسینی الخامنه ای و رحمت الله و برکاته https://eitaa.com/Ostadkhosravi

🔴دنیا دارد بیدار میشود! بیدارتر از ما، بیدارتر از حکام عرب سیل عظیم جمعیت در کپنهاک ،پایتخت دانمارک بی سابقه است اما اینجا در دانشگاه باید به دانشجو ۱۹ ساله متاثر از شبکه های اجتماعی بفهمانیم و اثبات کنیم که تو تنها کشور حامی نیستی و دنیا از آن رژیم متنفر است! https://eitaa.com/Ostadkhosravi

اما ارسطو که می گوید : قوه ممتزجها ثابت است منظورش اینست که طبیعت آنها یعنی صورت و کمال اول که مبدأ کمالات دوم یعنی کیفیات است ثابت است و زایل نمی شود، ولی مفسران گمان کرده اند مقصودش قوه مقابل فعل است یعنی ممتزجها در حال قوه و استعدادند و فعلیت ندارند، و لیکن این اشتباه است و از آنجا روی داده که صورت یعنی طبیعت و فعلیت را از کیفیات و عوارض تمیز نداده اند، و حق این است که هر عنصری یک صورت جوهری دارد، و دنبال آن صورت کمالاتی است از کم و کیف و مکان، و از جهت آن صورت و از جهت ماده تخصص می یابد بسردی و گرمی و خشکی و تری و مقدار و حرکت ببالا و زیر و سکون در مکان طبیعی، و این سردی و گرمی و خشکی و تری و زیر و بالا رفتن صورت عناصر نیست، بلکه کیفیاتی است که از صورت حاصل می شود، و صورت مبدأ آنهاست و ما می گوئیم در امتزاج صورت عنصر که حقیقت و نوعیت اوست بالفعل محفوظ است، فقط كيفياتش بواسطة امتزاج کاسته شده است نه اینکه بکلی برطرف شده باشد. پس در امتزاج عناصر فاسد نمی شوند و لیکن بصفتی هم که در حال خلوص داشتند نمی مانند. اجزاء جسم هر چه کوچکتر باشند امتزاج بهتر و آسانتر می شود، و اجزاء بزرگ به دشواری با هم ممزوج میشوند، اگر اجزاء یک جسم بزرگ و دیگری کوچک باشد جسم بزرگ کوچک را فاسد میکند، و نمی گذارد امتزاج واقع شود، ولی گاهی هم کوچک در بزرگ تأثیر می کند، چنانکه کیمیاگران در عملیات خود مدعی هستند. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ https://eitaa.com/Ostadkhosravi🆔

در روز سه‌شنبه سه حاجتم را روا کن: گناهی برایم مگذار جز آنکه بیامرزی و نه اندوهی جز آنکه آن را برطرف سازی و نه دشمنی جز آنکه دور گردانی، به نام خدا که بهترین نام‌هاست، به نام خدا پروردگار زمین و آسمان، دوری هر ناخوشایندی را که ابتدایش خشم خداست و نیل به هر محبوبی را که آغازش خوشنودی اوست خواستارم، پس از سوی خود سرانجامم را به آمرزش پایان ده، ای صاحب نیکی https://eitaa.com/Ostadkhosravi