دعای تحویل سال #واحد_کار_نوروز کانال کشوری پیش دبستانی کیامهر 🌀🌀🌀🌀🌀🌀 🆔CHANNEL : @PISHDABESTANIKIA 🌀🌀🌀🌀🌀🌀

آهنگ تحویل سال #واحد_کار_نوروز کانال کشوری پیش دبستانی کیامهر 🌀🌀🌀🌀🌀🌀 🆔CHANNEL : @PISHDABESTANIKIA 🌀🌀🌀🌀🌀🌀

دعای تحویل سال #واحد_کار_نوروز کانال کشوری پیش دبستانی کیامهر 🌀🌀🌀🌀🌀🌀 🆔CHANNEL : @PISHDABESTANIKIA 🌀🌀🌀🌀🌀🌀

جشنهای فروردین ماه: گاهشمار نیاکانی مان پر است از جشهای گوناگون و ماه نخست سال، ماه فروردین، نیز با جشنهای بسیار آغاز میشود. 🌺 1 فروردین: نوروز باستانی 🌺 آغاز بهار، درست در زمان نو شدن طبیعت و برابر شدن زمان شب و روز نیاکانمان نوروز باستانی را جشن میگرفتند که خردمندانه ترین سال نو در جهان است و نشان از دانش ژرف ستاره شناسی و طبیعت شناسی در نزد نیاکان مان دارد. 🌺 6 فروردین: زادروز اشوزرتشت 🌺 پس از آن در ششم فروردین نیاکانمان زادروز نخستین پیام آور خردگرای جهان را جشن میگیرد که هرگز دستور کشت و کشتار نداد بلکه سخن از راستی و اشویی زد. 🌺 13 فروردین: سیزده بدر، روز تیشتر ایزد 🌺 سپس در سیزدهمین روز سال به دل طبیعت رفته و برای بارش باران و داشتن سالی پر از داده های اهورایی نیایش میکنند و طبیعت پاک را میستایند. عدد 13 نه تنها در میان نیاکان ما نحس نبوده و نیست، بلکه همه اعداد نزد ما ایرانیان نیک و فرخنده هستند. رفتن به دل طبیعت در روز سیزدهم که نام تیشتر، ستاره باران زا، را بر خود دارد، برای افزونی بارش باران در آن سال و داشتن طبیعتی پر خواسته میباشد. 🌺 19 فروردین: جشن فروردینگان 🌺 نیاکان ما حتی برای مرگ عزیزانشان هم سوگواری نمیکردند زیرا مرگ تن قانون طبیعت است، اما نام نیک است که هرگز نمیمیرد. از همین روی، نیاکان ما روز گرامیداشت فروهر نیاکانشان را نیز جشن فروردینگان نامیدند و در این روز بر سر آرامگاه آنان رفته و برای شادی فروهر آنان دهشهایی میکنند. 🌀🌀🌀🌀 @PISHDABESTANIKIA

چرا پیش از نوروز خانه تکانی میکنیم؟ چرا پیش از نوروز برای پاکیزگی فردی و اجتماعی می کوشیم؟ . حال با دقت متن زیر را بخوانید👇 . نیاکان ما در عهد باستان پنج روز پایانی سال را جشن می گرفتند و به پایکوبی و خانه تکانی و پاکیزگی فردی می پرداختند.این پنج روز معروف است به پنجه یا بهریزک. آنها اعتقاد داشتند که فروهر درگذشتگانِ هر خانواده ای در روزهای پایانی سال که همه در تدارک جشن آفرینش دوباره طبیعت هستند، به خانه باز می گردند با این امید که از نزدیک ببینند بازماندگانشان در این جشن با آرامش و شادی به سر می برند. البته آنچه که از درگذشتگان به خانه ها باز می گشت، با درکی که ما امروز از «ارواح» داریم، متفاوت بود. فروهر یا فرَوَشی در اصل نیرو یا شاید بهتر است بگوییم وجود معنوی و جاودانه ای است در نهاد آدمی که پیش از تولد او در عالم مینویی وجود داشته و پس از درگذشت او نیز در همان عالم بالا برای همیشه باقی می ماند. وظیفه فروهرها کمک به پیشرفت های معنوی انسانهاست. امروز هم می بینیم که بزرگترهای فامیل سعی می کنند کسانی را که با هم قهر و از هم دلگیر هستند، در همین روزها آشتی دهند و صلح و صفا را برقرار کنند، آنها نمی خواهند در حضور فروشی ها هیچ اثری از بغض و کدورت دیده شود. همچنین دلیل اینکه مادران اصرار دارند پیش از فرا رسیدن اولین روز سال نو همه کارهایشان را انجام داده باشند، باز به همین باور بر می گردد زیرا فروهر ها در آخرین روز سال کهنه و پیش از فرا رسیدن سال نو خانه را ترک می کنند و پس از آنکه شادی و پاکیزگی را در میان بازماندگانشان می بینند و از این بابت که آنها نیز با طبیعت همگام و همراه شده اند، خاطرجمع می شوند، برای آنها آرزوی سعادت و پیروزی کرده و دوباره به عالم بالا بر می گردند. . برای همین باید همه کارها تا پیش از رفتن آنها تمام شود تا اعضای خانواده همگی روسفید باشند. هرچند، این روزها دیگر کسی علت این باورها را نمی داند زیرا این فرهنگ نسل به نسل از مادران و پدران به فرزندان رسیده و با تغییر در دین و آیین ها طی چند هزار سال، گرد فراموشی بر ریشه های آن نشسته است. شاید تنها نشانه برجای مانده از این باور را بتوان در میان برخی از خانواده های زرتشتی دنبال کرد؛ آنها هنوز هم در آخرین شب سال برای بدرقه فروهرها آتش روشن می کنند، نیایش های خاص آن شب را به جا می آورند، آرزو می کنند فروهر ها از آنها خشنود و راضی باشند و بازگشتشان در سال آینده را از درگاه خداوند طلب می کنند. . پس از تازش تازیان جشن های ایرانی اجازه برگزاری نداشتند. روایت هست که در یک سال ، روز واپسین پنجه دقیقا مصادف شد با چهارشنبه (در گاهشمار زرتشتی چهارشنبه یا شنبه یا یکشنبه و ... وجود ندارد و روز ها ، نام های خاصی دارند مانند سروش و بهمن و اشتاد) و چهارشنبه هم برای تازیان نحس بود.بنابراین ایرانیان به تازیان گفتند که ما این چهارشنبه را جشن میگیریم تا نحسی آن برطرف شود و آن چهارشنبه پایانی سال بود. این نظریه در اصل یک ترفند بود تا ایرانیان بتوانند جشن پنجه را برگزار کنند. پس از آن سال و در صد ها سال بعد همه ایرانیان به جز زرتشتیان چهارشنبه پایانی سال را جشن میگرفتند تا به امروز که به شکل چهارشنبه سوری امروزی درآمده. جشن چهارشنبه سوری شاید منشا گرفته از پنجه باشد ولی تفاوت های بسیاری دارند و از یکدیگر متمایز هستند. . #جشن_پنجه 🌀🌀🌀🌀 @PISHDABESTANIKIA

دکتر عبدالحسین زرینکوب داستان حاجی فیروز دلقک ملی یا قهرمان ملی در ۱۵ ابان ماه سال ۲۳ شمسی عمر خلیفه دوم عرب و عامل کشتار هزاران ایرانی بدست یک برده ایرانی به نام پیروز نهاوندی ملقب به ابو لؤلؤ در مدینه به قتل رسید و باعث شادی فراوان ایرانیان شد!. و با توجه به اینکه در ان دوران چندین ماه وقت لازم بوده تا خبرها بوسیله کاروانها و مسافران از مدینه به ایران برسد خبر قتل عمربه دست پیروز حتما در اواخر زمستان به ایران رسیده و همه جا پخش شده و باعث شادی زیاد مردم در استانه نوروزسال ۲۴ شمسی شده است. آن هم بعد از هشت سال تمام ظلم و ستم و بیداد و جنایت اعراب در ایران! (شکست بزرگ قادسیه که آغاز ورود اعراب به ایران بود در سال ۱۵ شمسی یعنی هشت سال قبل رخ داده بود!) اما یک مشکل بزرگ بر سر راه شادی ملی مردم ایران وجود داشت! اگر مردم اشکارا از مرگ عمر شادی می کردند قطعا توسط حکام عرب کشته می شدند پس مجبور بودند که شادی خود را به نوعی پنهان کنند! لذا از ترکیب شدن شادی مردم از قتل عمر به دست پیروز و نیاز به پنهان کردن این شادی شخصیت جالب حاجی فیروز بدست ایرانیان ساخته می شود! از یک طرف اسم حاجی فیروز به آشکارا نشان دهنده پیروز نهاوندی در عربستان است(چون مردم هرکس را که به عربستان میرفت حاجی می گفتند) رنگ قرمز جامه و رنگ سیاه چهره حاجی فیروز نشان دهنده جنگ و مبارزه است. در ایران قدیم رنگ قرمز و سیاه نشان دهنده جنگ و مبارزه بوده است دقت کنید به دو تن از بزرگترین سرداران ایرانی بابک خرمدین که رهبر سرخ جامگان بود و ابومسلم خراسانی که رهبر سیاه جامگان بود! (در ایران قدیم رنگ مرگ و عزا داری سیاه نبوده بلکه مانند هندیها سفید بوده است!) رقص حاجی فیروز نشاندهنده شادی و سرور مردم از مرگ عمر است! و حتی شعر معروفی هم که حاجی فیروز می خواند : «ارباب خودم بز بز قندی ارباب خودم چرا نمی خندی» در اصل مسخره کردن اربابهای عرب آن زمان و مخصوصا بزرگترین عربها یعنی عمر است! بز بز قندی اشاره آشکار به چهره عربهاست که طبق سنت ریش دراز می کردند و سبیل می تراشیدند و شبیه بز می شدند که ریش دارد و سبیل ندارد!!! از طرف دیگر فیروز زده و بزرگترین ارباب عربها یعنی عمر را کشته و به طور مسخره کردن به ارباب خود یعنی عمر می گوید حالا پس چرا نمی خندی؟؟ و صد البته که وقتی عربهای حاکم به حاجی فیروز نگاه می کردند متوجه داستان پشت پرده حاجی فیروز نمی شدند و ایرانیان با خیال راحت در جلوی چشم عربها مرگ خلیفه شان عمر را جشن می گرفتند ومی رقصیدند به ریش عربها و عمرشان می خندیدند! ازمحبوبیت زیاد شخصیت حاجی فیروز در تمام نقاط ایران که تا امروز هم بجا مانده است روشن می شود که پیروز نهاوندی به خاطر قتل عمر در زمان خودش چه محبوبیت عظیمی در بین ایرانیان داشته است و چقدر دل ایرانیان را شاد کرده است! در نهایت باید گفت که پیروز نهاوندی یکی از بزرگترین قهرمانان ملی ایران است و اگر در گذشته های دور اجداد ما از ترس اعراب مهاجم ناچار بودند شخصیت جدی پیروز نهاوندی را به صورت کمدی و دلقک در بیاورند الان وظیفه ملی ماست که بعد از ۱۴۰۰ سال دوباره این شخصیت ملی و قهرمان بزرگ کشورمان را از حالت طنز و دلقک خارج کنیم و به صورت یک قهرمان بزرگ ملی مورد سپاس و بزرگ داشت قرار دهیم.. برگرفته از کتاب_دوقرن سکوت اثر دکتر زرین_کوب 🌀🌀🌀🌀 @PISHDABESTANIKIA

#موزیک_حاجی_فیروز 🌀🌀🌀🌀🌀 @PISHDABESTANIKIA

آهنگ حاجی فیروز کانال شعر و قصه کیامهر 💤💤💤💤💤💤 🆔CHANNEL : @kiaghese 💤💤💤💤💤💤

آهنگ حاجی فیروز کانال شعر و قصه کیامهر 💤💤💤💤💤💤 🆔CHANNEL : @kiaghese 💤💤💤💤💤💤

آهنگ حاجی فیروز کانال شعر و قصه کیامهر 💤💤💤💤💤💤 🆔CHANNEL : @kiaghese 💤💤💤💤💤💤

آهنگ حاجی فیروز کانال شعر و قصه کیامهر 💤💤💤💤💤💤 🆔CHANNEL : @kiaghese 💤💤💤💤💤💤