eitaa logo
شهید محمد منتظری نیوان نار
129 دنبال‌کننده
43.8هزار عکس
26.4هزار ویدیو
1.7هزار فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
کوتاه‌ نوشته ای از سیره و سبک زندگانی آیت‌الله بهجت قدس‌سره: کنار بچه می‌نشست. انگشت‌های سبابه و میانی یک دستش را مثل پاهای کسی که قدم بزند، می‌گرفت و دستش را می‌برد سمت بچه و می‌گفت: «اومد، اومد، اومد، اومد.» بچه‌ها که سر راهش را می‌گرفتند، آن‌لحظه مثل خودشان می‌شد. حرفی هم اگر بود، کودکانه می‌زد. روزی مرا کشید کنار و گفت: «با بچه‌ها باید با زبان خودشان حرف زد.» انگار می‌دانست که چند روز پیش هر چه کردم، نتوانسته بودم پسرم را قانع کنم! 📚 این بهشت، آن بهشت، ص۶۴؛ بر اساس خاطرۀ حجت‌الاسلام و المسلمین علی بهجت
با کودکان سنین مدرسه بالغانه صحبت کنید. آنها دوست دارند بزرگ شدنشان را تأیید کنیم. به آنها بر می خورد اگر احساس کنند مانند بچه ها با آنها صحبت می شود (حتی اگر مانند کودکان رفتار کنند) ❌ به جای جمله، چند بار باید بهت بگم مشقت را بنویس؟! ✅ بگوئید: فکر کنم مشق داشته باشی، کی می خوای اونها را شروع کنی؟
⛔️ تکالیف بچه ها را انجام ندهید. انجام دادن تکالیف ، مسؤولیت کودک شماست ولی لازم نیست زمان انجام تکالیف از او فاصله بگیرید. حضور شما هر چند اندک به کودک کمک می کند تکالیف را بهتر انجام دهد و درس ها را بهتر بیاموزید. ❌ هرگز به جای کودک تکالیف را انجام ندهید. ✅ اما برای پاسخ به سوالاتش کنارش باشید تا بتوانید از همان آغاز عادات مطالعه ای کودک را نیز نظر بگیرید و متوجه مشکلات او شوید. البته طوری که وابسته و متکی به شما نباشد حضوری نامحسوس برایش داشته باشید مثلا کنارش بنشینید و کتاب خودتان را مطالعه کنید.. @golpabasir
خانه را پادگان نکنید، نخواهید ک فقط بله و یا چشــــــــــم بشنوید. وقتی نظام تربيتی در خانه كودک را تشنه و گرسنه عشق نگه می‌دارد، وقتی از كودک انتظارات زياد میشود، می‌شود، و می‌شود، كودک به اين نتيجه ميرسد که برای گرفتن محبت اطرافيانش باید به هر كاری آنها می‌گویند انجام دهد، یعنی نمیتواند به دیگران نه بگوید، چون که می‌خواهد همه دوستش بدارند، چون وقتی محبت می بیند خيالش راحت است که تنبيه نميشود. برای همين او انسان وابسته ای خواهد شد. @golpabasir
🔴 بیخودی غُر نزنید! خیلی وقت‌ها حواس والدین به چیزهایی که می‌گویند نیست. در حالی که بچه‌ها مثل یک اسفنج که آب را به خودش جذب می‌کند، حرف‌های مادر و پدرشان را جذب می‌کنند و توی ناخودآگاه‌شان قرار می‌دهند. اگر مادر یا پدری هستید که بخشی از شخصیت شما شده است، لطفا جلوی بچه‌ها مراقب باشید. قرار نیست آن‌ها از شما یاد بگیرند که زل زدن به نیمه خالی لیوان کار خوبی است، بلکه قرار است کاملا خلاف آن را یاد بگیرند. بنابراین از حالا به بعد به جای اینکه در مورد سختی‌های کارتان غر بزنید، روی نکات مثبت تمرکز کنید، مثلا بگویید: «روز خسته کننده‌ای داشتم ولی بالاخره پروژه‌ام را تمام کردم!» @golpabasir
📢 قابل توجه عزیز : حتی اگر با همسرتان در اوج تفاهم باشید با تولد اولین فرزند و با بزرگ ‌شدن او و برای تربیتش باید دوباره بر سر میز مذاکره بنشینید و درباره روش های تربیتی تفاهم نامه جدیدی امضا کنید. این هماهنگی و تفاهم یکی از مهم ترین کلیدهای تربیت فرزند است. 1- مادر اخم می کند و پدر لبخند می زند.این فرمانده دستور حمله می دهد و آن یکی دستور عقب نشینی. با این وضعیت طفل معصوم هیچوقت نمی فهمد چه کاری خوب است و چه کاری بد است این تعارض سم مهلکی برای شخصیت کودک است. او در این خانواده هرگز احساس امنیت نمی کند چون در هر صورت بازنده میدان است و این مسئله او را دچارافسردگی و اضطراب میکند. 2- وقتی پدر به دلیلی کودک را از بازی کردن با دوستانش محروم می کند و مادر در غیبت پدر به او مجوز بازی می دهد کودک متوجه می شود که قانون پدر زیاد هم جدی نیست. در این خانواده نه پدر و مادر اعتباری دارند و نه قانونشان. 3- والدین گاهی به خاطر مصلحت فرزندشان خطوط قرمزی قرار می دهند و آنها را از بعضی از کارها منع می کنند. اما بچه ها هم سیاستمداران خبره ای هستند. آنها خیلی خوب می توانند با استفاده از اختلاف سلیقه والدینشان تحریم ها را دور بزنند. 4- بپذیرید که چاره ای نیست و باید با یکدیگر درتربیت فرزندتان هماهنگ شوید زیرا آسیبی که از اختلاف والدین متوجه کودک می شود از عمل کردن به روش یکی از والدین حتی اگر اشکالاتی در آن باشد بدتر است پس درباره مسائل تربیتی فرزندان خوب مطالعه و گفتگو کنید تا به توافق برسید. اگر در موقعیتی سردرگم شدید با شخص سومی که در این مسائل اطلاعات کافی دارد مشورت کنید. 5- اختلاف شما و همسرتان باید مثل یک راز سر به مهر باقی بماند. پس هرگز در مقابل بچه ها درباره این مسائل بگو مگو نکنید و یواشکی مسئله را بین خودتان حل کنید. 6- اطرافیان کودک بخصوص مادر بزرگها و پدر بزرگها هم باید با شیوه تربیتی والدین کودک همراه باشند. البته همراه کردن آنها کمی دشوار است اما اگر والدین کودک به اندازه کافی با یکدیگر هماهنگ باشند دیگران نیز با آنها همراه خواهند شد. @golpabasir
✅ زمانی كه فرزند شما ناراحت است و برای عقده گشايی نزد شما می آيد، ممكن است به عنوان مثال بگويد : - از معلمم متنفرم. - از خاله بدم مياد. - تو مامان بدی هستی. - بابا رو دوست ندارم. - ديگه خونه مادر بزرگ نميام. - از خواهرم يا برادرم بدم مياد. و........ در چنين شرايطی : ❌نصيحت نكنيد. ❌حالت دفاعی به خود نگيريد. ❌سعی نكنيد فرزندتان را متقاعد كنيد كه اشتباه می كند. ❌سعی نكنيد نظر او را عوض كنيد. ❌سعی نكنيد در حمايت از ديگران صحبت كنيد. ✅ در چنين مواردی ، شنونده خوبی باشيد و سعی كنيد به او بفهمانيد كه احساسش را درک می كنيد. @golpabasir
وقتی كودک می بيند که در خانه، يک روش تربیتی وجود ندارد و بچه ها به وسيله چند نفر بزرگ می شوند، به اين نتيجه ميرسد که چيزی به اسم درست و غلط وجود ندارد. 👈 مثلا مادر ميگوید: "نميتونی بستنی بخوری" ولی پدر ميگوید: "بعد از غذا ميتونی بخوری" و مادربزرگ می گوید:" عزيزم بيا الان بخور". ⭕️ حتی اگر همه افراد يکدست اشتباه رفتار كنند، بهتر از آن است که در خانه يكی رفتار اشتباهی داشته باشد و ديگری رفتار درست. ✅ یکدستی و هماهنگی بزرگترين عامل آرامش كودک است. 📢 کسانی که به مادر در نگهداری کودک کمک می کنند، بهتر است از خودشان قانون جدید نگذارند. بهترین راه تکرار کاری است که مادر با کودک انجام میدهد. @golpabasir
🚫به جای کودکتان جواب ندهید! گاهی اتفاق می افتد کسی از فرزند شما سؤالی می پرسد، ولی قادر نیست جواب سؤال طرف مقابل را به خوبی پاسخ دهد. ممکن است در این شرایط حتی دستش را جلوی صورتش بگیرد یا خود را پشت سر شما قایم کند. 👈 در این مواقع لازم نیست شما به جای او پاسخ سوال را دهید یا حتی به جای او به خاطر پاسخ ندادنش معذرت خواهی کنید. فقط کافی است موضوع بحث را سریعا عوض کرده و او را از حالت فشار و تنش ایجاد شده خارج نمایید. یادمان باشد هر کجا که می نشینیم از نگرانی خود در رابطه با و خجالتی بودن فرزندمان سخن نگوییم. بازگو کردن این مسأله به طور مداوم، این ذهنیت را برای فرزندمان ایجاد می کند که مشکل او بسیار مهلک و لاینحل است و از طرفی او را به خاطر عدم روابط اجتماعی صحیح اش نیز مورد مواخذه قرار ندهید. به جای سرزنش سعی کنیم که راهکارهای اساسی برای حل مشکل پیدا کنیم. @golpabasir
هرگز جلوی بچه را نگيريد، که اگر بچه در اين مدت آنچه را که در توان دارد، اعم از قوه بازيگری و پرخوری و غير آن بيرون نريزد اين قوه در او ريشه ميکند و آن هنگام که بزرگ شد بازيگر و پرخور می شود. زيرا تا انسان آنچه را که در درون دارد بيرون نريزد نمی ‌تواند آن را رها کند. 🌟کودک اگر در اين سنين خوب بخورد و خوب بخوابد و خوب بازی کند بعد از آن ديگر بازيگری و پرخوری و زياده خوابی کودک تمام می شود و او متعادل بار می آيد.
✅ فرزندانمان را کارآفرین بار بیاوریم نه کارمند. سیستم آموزشی ما به بچه ها میگه برید وکیل و مهندس و دکتر بشید، رسانه ها فوتبالیست شدن و هنرمند شدن رو تبلیغ میکنن، تو خونه همه دنبال اینیم که بچه هامون درس بخونن و تحصیل کرده بشن و... 👈 کجای این و تربیت به بچه ها یاد میده کارآفرین باشن؟ برای خودشون کسب و کار داشته باشن؟ شرکت تاسیس کنن و صاحب کار باشن؟ تجارت کنن و تاجر بشن؟ تقریبا هیچ جا... کلا در حال آموزش به بچه هامون هستیم که توی زندگی اصلا نکنن و همیشه توی عافیت زندگی کنن. کارمند جاهای خوبی بشن و حقوق بگیر باشن. ❓چکار کنیم که کار آفرین بار بیاریم بچه هامون رو؟ ✅ ۱. دادن همیشگی به بچه ها عادتیه که ذاتا بچه ها رو غیر مستقل و حقوق بگیر بار میاره. بچه ها رو منتظر پرداخت منظم بار میاره. مواجب بگیر و این دقیقا مخالف روحیه کار آفرینیه. ⏪ مناسب به نظر میرسه این باشه که پول تو جیبی بچه ها مشروط بشه به کمکی که به خانواده میکنن و ارزشی که برای خانواده ایجاد میکنن. یاد بگیرن که در صورت کمک به خانواده و انجام یک کار خلاقانه و خوب میتونن پول توجیبی های متغیر بگیرن. هم پروش پیدا میکنه و هم حقوق بگیر و مواجب بگیر نمیشن. ✅ ۲. هر شب براشون نخونید. چهار شب شما قصه بخونید و ۳ شب بخواهید اونا برای شما قصه بگن. کارآفرین باید بتونه سناریو ایجاد کنه و دیگران رو تحت تاثیر قرار بده. ✅ ۳. بچه ها رو تشویق کنید جلوی دوستاشون راجع به اسباب بازیهاشون و بازی هایی که بلدن کنن. بهشون یاد بدید که روی بقیه تأثیر بزارن و دوستاشون رو با خودشون همراه و هم نظر کنن. ✅ ۴. اگه جایی مثلا توی رستورانی میرید و خدمات نامناسبی میگیرید، به بچه ها یاد بدید که خدمات نامناسب رو تشخیص بدن و بتونن کنن. ✅ ۵. بعضی از ویژگی های که باید در بچه ها تقویت بشن اینها هستند: نتیجه گرایی، استمرار، رهبری، درون نگری، همبسته بودن @golpabasir
🔻راه‌ حل‌های پیشنهادی برای جلوگیری از در کودکان👇 در این بخش برای کودکانی که می دهند، روشهای درمانی را مورد بحث قرار می دهیم: 🔹والدین باید به طور کلی ناسزاگویی را ترک کنند، همچنین به کودک توضیح دهند که رفتار قبلی آن ها صحیح نبوده است. 🔹کنترل محیط و تعاملات کودک بسیار حائز اهمیت است، باید با دور کردن کودک از محیط های ناسالم، دوستان و رفت و آمدهای مناسبی را نیز جایگزین کرد. مناسب تر است که والدین به طور ویژه از ۲ سالگی یعنی زمانی که کودک تقلید کلامی رو به پیشرفتی را نشان می دهد به این نکته توجه داشته باشند. 🔹والدین با دقت بیشتری کارتون ها، فیلم ها و بازی های رایانه ای را برای کودکانشان انتخاب کنند. 🔹روش های سختگیرانه والدین، رفتارهای پرخاشگرانه به خصوص ناسزاگویی کودک را افزایش می دهد، تغییر شیوه های تعامل با کودک از تثبیت این رفتار جلوگیری می کند. 🔹در مقابل فحاشی کودک هیچ گونه واکنشی نشان ندهید و کاملا حرکات او را نادیده بگیرید تا حس کنترل کردن دیگران در او تقویت نشود. 🔹با شنیدن حرف های زشت کودک نخندید، بلکه با او صحبت کنید و برایش توضیح دهید هر روزی که حرف های ناپسند نزند یا در مهمانی ها این رفتار را نداشته باشد پاداش خواهد گرفت. ** و در پایان، باید در پی ایجاد کردن موقعیت هایی باشید که کودک احساس نشاط و دوست داشتنی بودن را تجربه کند. @golpabasir