https://eitaa.com/PayehayePooshali ـ📄👆👆👆 🔹 نکته ششم: اگر شخصی بر #اختصاص این دعا نسبت به امام زمان(ع) اصرار ورزد و به نقل مرحوم سید بن طاووس نیز تمسک جسته و عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوَارِثِينَ) را #ادامه_دعای مذکور تلقی نماید ، دو راه در پیش رو دارد: 🟣 راه اول: این که کلمه (الْأَئِمَّةِ) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوَارِثِينَ) را به معنای #اصطلاحی بگیرد که در این صورت مراد 👈 پیشوایانِ مفترض الطاعه‌ای هستند که خلیفه خدا روی زمین بوده و دارای عصمت و علم الهی و ... می‌باشند. (1) پس یعنی ما در این دعا از خدا می‌خواهیم تا ذریه امام زمان(ع) را جزو این پیشوایان قرار داده و آنان را وارث در زمین گرداند. در صورت پذیرش این معنی 👈 نقل مرحوم سید بن طاووس با احادیث فراوان در بحث امامان و خلفاء و اوصیاء 12گانه بعد از پیامبر(ع) #تعارض داشته که باید بر اساس راهکارهای موجود در باب تعارض پیش رفت. 🔻 امام باقر(ع) اولین راهکار در احادیث متعارض را اینگونه بیان فرمودند: خُذْ بِمَا اشْتَهَرَ بَيْنَ‏ أَصْحَابِكَ‏ وَ دَعِ الشَّاذَّ النَّادِر. 🔅 ترجمه: آنچه که بین اصحابت #مشهور است را اخذ کن و [حدیث] شاذ و نادر را رها کن. زراره می‌پرسد: [اگر] هر دو حدیث مشهور هستند و روایت شده‌اند [چه کنیم؟]، حضرتش [راهکار دوم را بیان کرده و] فرمودند: خُذْ بِقَوْلِ أَعْدَلِهِمَا عِنْدَكَ وَ أَوْثَقِهِمَا فِي نَفْسِك‏. 🔅 ترجمه: قول عادل‌ترین و مورد وثوق‌ترین آن دو در نزد خودت را اخذ کن. 📕 بحارالانوار، ج2ص245 . 📌 بر اساس این دو راهکار از امام باقر(ع)، نقل مرحوم سید بن طاووس قابل تمسک نمی‌باشد زیرا وجود امامان ـــ به معنای اصطلاحی ـــ از ذریه امام زمان(ع) #هیچگونه_شهرتی بین اصحاب نداشته و سند نقل مرحوم سید بن طاووس نیز #مرفوع بوده و برخی از راویان آن ذکر نشده‌ و این حدیث، #ضعیف_السند محسوب می‌شود. 🟣 راه دوم: این که کلمه (الْأَئِمَّةِ) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوَارِثِينَ) را به معنای #لغوی بگیرد ـــ یعنی پیشوایان ـــ که در این صورت از خدا می‌خواهیم تا ذریه امام زمان(ع) را جزو پیشوایان و حاکمان و وارثین در زمین قرار دهد. 🖋 توضیح این که: کلمه (امام) از نظر #لغوی به معنای #پیشوا می‌باشد. در لسان العرب، ذیل ماده (أمم) آمده است: الإِمامُ‏: كلُّ من‏ ائتَمَّ‏ به قومٌ كانوا على الصِّراطِ المستقيمِ أَو كانوا ضالِّين‏ ... الإِمامُ‏ الّذِي يُقْتَدى بِه. 🔅ترجمه: امام، هر کسی را گویند که قومی به او اقتدا کند، چه بر صراط مستقیم باشند و چه گمراه ... امام کسی است که به او اقتدا می‌شود. 📌 پس با توجه به این معنای لغوی، اطلاق کلمه (امام) بر 👈 #پیش_نماز و #فرماندهان_جنگی و #حاکمان_ومدیران_حکومتی و ... صحیح می‌باشد زیرا آنان کسانی هستند که افرادی به آنها اقتدا می‌کنند. ✅ با پذیرش این معنا، دیگر تعارضی بین نقل مرحوم سید بن طاووس و روایات مربوط به تعداد امامان و اوصیاء بعد از پیامبر(ص) ایجاد نمی‌شود زیرا منظور از امام در این روایات به معنای #اصطلاحی می‌باشد. ⛔️ اشکال و جواب: ممکن است برخی از همبوشیان بگویند: [ کلمه (الْأَئِمَّةِ) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوَارِثِينَ) به معنای اصطلاحی است زیرا در این فراز برای شخص امام زمان(ع) هم دعا می‌شود و از خدا می‌خواهیم که ایشان را جزو #ائمه_وارثین قرار دهد و همانطور که می‌دانیم، امام زمان(ع) دارای مقام امامت #اصطلاحی هستند ] 🖋 در پاسخ به این اشکال می‌گوییم: 1️⃣ اگر کلمه (الْأَئِمَّةِ) در این فراز به معنای #اصطلاحی باشد، این دعا با احادیث دیگر #تعارض داشته که در راه اول پیرامون آن گفتگو نمودیم. 2️⃣ این که در فراز فوق برای امام زمان(ع) هم دعا می‌شود نمی‌تواند دلیل بر این باشد که حتما کلمه (الْأَئِمَّةِ) به معنای اصطلاحی است زیرا اطلاق کلمه (الْأَئِمَّةِ) به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوایان ـــ بر حضرتش نیز صحیح بوده و ایشان به عنوان #امام_الائمه و #پیشوای_همه_خلایق می‌باشند. 📌 همانطور که عرض شد، کلمه (امام) در لغت به معنای کسی است که دیگران به او اقتدا کرده و او پیشوای آنان است. 📌 در حقیقت، اطلاق لفظ امام به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوا ـــ به هر کسی که دارای مقام امامت اصطلاحی است صحیح بوده اما هر کسی که امام به معنای لغوی است، دارای مقام امامت اصطلاحی نمی‌باشد. ـــــــــــــــــــــــــ پی نوشت: (1) جهت آشنایی با مقام والای امامت ـــ همان مقامی که حضرت ابراهیم(ع) پس از امتحانات سخت به آن نائل گردید و بر طبق روایات، حضرت رسول(ص) و ائمه معصومین(ع) جزو وارثین این مقام هستند ـــ به حدیث شریف امام رضا(ع) در کتاب الکافی، ج1ص198 مراجعه فرمایید. (صفحه بعد)📄👇👇👇 .