https://t.me/PayehayePooshaly ـ📄👆👆👆 📣 توضیح این که: کلمه (امام) از نظر #لغوی به معنای #پیشوا می‌باشد. در لسان العرب آمده است: الإِمامُ‏: كلُّ من‏ ائتَمَّ‏ به قومٌ كانوا على الصِّراطِ المستقيمِ أَو كانوا ضالِّين‏ ... الإِمامُ‏ الّذِي يُقْتَدى بِه. 🔅 ترجمه: امام، هر کسی را گویند که 👈 قومی به او #اقتدا کند، چه بر صراط مستقیم باشند و چه گمراه ... امام کسی است که به او #اقتدا می‌شود. 📕 لسان العرب، ماده (أمم) . 📌 پس با توجه به این معنای لغوی، اطلاق کلمه (امام) بر #پیش_نماز و #فرماندهان_جنگی و #حاکمان و #مدیران_حکومتی و ... صحیح می‌باشد زیرا آنان کسانی هستند که افرادی به آنها #اقتدا می‌کنند. 👈 با پذیرش این معنا، دیگر تعارضی بین این دعا و روایات مربوط به تعداد امامان و اوصیاء بعد از پیامبر (ع) ایجاد نمی‌شود زیرا منظور از امام در این روایات به معنای #اصطلاحی می‌باشد. 🔴 اشکال و جواب: ممکن است برخی از همبوشیان بگویند: [ کلمه (الْأَئِمَّةَ) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ فِيهَا الْأَئِمَّةَ الْوَارِثِينَ) به معنای اصطلاحی است زیرا در این فراز برای شخص امام زمان (ع) هم دعا می‌شود و از خدا می‌خواهیم که ایشان را جزو ائمه وارثین قرار دهد و همانطور که می‌دانیم، امام زمان (ع) دارای مقام امامت #اصطلاحی هستند ] 🖋 در پاسخ به این اشکال می‌گوییم: اولا 👈 اگر کلمه (الْأَئِمَّة) در این فراز به معنای #اصطلاحی باشد، این دعا با احادیث دیگر #تعارض داشته که در #راه_اول پیرامون آن گفتگو نمودیم. ثانیا 👈 این که در فراز فوق برای امام زمان (ع) هم دعا می‌شود نمی‌تواند دلیل بر این باشد که حتما کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای اصطلاحی است زیرا اطلاق کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوایان ـــ بر حضرتش نیز صحیح می‌باشد. همانطور که عرض شد، کلمه (امام) در لغت به معنای کسی است که دیگران به او #اقتدا کرده و او #پیشوای آنان است. بنابراین در صورت پذیرش صدور عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ فِيهَا الْأَئِمَّةَ الْوَارِثِينَ) از معصومین (ع) اطلاق لفظ امام بر فرماندهان و حاکمان و ائمه جماعات و مدیران از فرزندان امام زمان (ع) صحیح بوده و تعارضی با روایات دال بر امامان و اوصیاء 12گانه پیامبر (ع) ایجاد نمی‌کند و حضرتش نیز به عنوان #امام_الائمه و #پیشوای_همه_خلایق می‌باشند. 📌 در حقیقت، اطلاق لفظ امام به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوا ـــ به هر کسی که دارای #مقام_امامت_اصطلاحی است صحیح بوده اما هر کسی که امام به معنای #لغوی است، دارای مقام امامت اصطلاحی نمی‌باشد. 🔴 خلاصه این که: اگر دعای فوق از معصومین (ع) صادر شده باشد، باز هم ناظم العقیلی نمی‌تواند ادعای خویش را در مورد امامت فرزندان امام زمان (ع) ـــ به معنای اصطلاحی ـــ ثابت نماید زیرا: 1️⃣ اگر کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای #اصطلاحی باشد، باید وارد باب #تعارض شده که در این صورت طبق کلام امام باقر (ع) نمی‌توان به این دعا تمسک جست. 2️⃣ و یا این که کلمه (الْأَئِمَّة) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ فِيهَا الْأَئِمَّةَ الْوَارِثِينَ) به معنای #لغوی بوده و مراد، دعا برای پیشوایی فرزندان امام زمان (ع) می‌باشد. (صفحه بعد) 📄👇👇👇 .

https://eitaa.com/PayehayePooshali ـ📄👆👆👆 🔹 نکته هفتم: اینک با توجه به نکته ششم، این سوال در ذهن ایجاد می‌شود که: ضمیر (هـ) در عبارت (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) به چه کسی برگشت می‌کند❓ 🖋 و اما پاسخ: در این دعا ابتدا بر رسول خدا (ص) و سپس بر امامان پس از ایشان درود و صلوات فرستاده شده است، بنابراین 👈 ضمیر (هـ) در آخرین فراز این دعا (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) به رسول خدا (ص) برگشت می‌نماید و در این صورت #هیچ_تعارضی بین این دعا و روایات فراوان دیگر در باب امامان 12گانه (ع) به وجود نمی‌آید. 🔹 نکته هشتم: اگر شخصی ـــ بدون توجه به نکات قبل ـــ بر انتساب این دعا به معصومین (ع) اصرار بورزد و مرجع ضمیر (هـ) در این فراز را (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) امام زمان (ع) بداند، دو راه در پیش رو دارد: #راه_اول: این که کلمه (الْأَئِمَّة) در عبارت (وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) را به معنای اصطلاحی بگیرد که در این صورت مراد 👈 پیشوایانِ مفترض الطاعه‌ای هستند که خلیفه خدا روی زمین بوده و دارای عصمت و علم الهی و ... می‌باشند (1). پس یعنی ما در این دعا بر امامان ـــ به معنای اصطلاحی ـــ از فرزندان امام زمان (ع) سلام می‌فرستیم. 📌 در صورت پذیرش این معنی، دعای فوق با احادیث فراوان در بحث امامان و خلفاء و اوصیاء 12گانه بعد از پیامبر (ص) #تعارض داشته که باید بر اساس راهکارهای موجود در باب تعارض پیش رفت. امام باقر (ع) اولین راهکار در احادیث متعارض را اینگونه بیان فرمودند: 🔅 خذْ بِمَا اشْتَهَرَ بَيْنَ‏ أَصْحَابِكَ‏ وَ دَعِ الشَّاذَّ النَّادِر. ترجمه: آنچه که بین اصحابت مشهور است را اخذ کن و [حدیث] شاذ و نادر را رها کن. زراره می‌پرسد: [اگر] هر دو حدیث مشهور هستند و روایت شده‌اند [چه کنیم؟]، حضرتش [راهکار دوم را بیان کرده و] فرمودند: 🔅 خذْ بِقَوْلِ أَعْدَلِهِمَا عِنْدَكَ وَ أَوْثَقِهِمَا فِي نَفْسِك‏. ترجمه: قول عادل‌ترین و موثّق‌ترین آن دو در نزد خودت را اخذ کن. 📕 بحارالانوار، ج2ص245 . 📌 بر اساس این دو راهکار از امام باقر (ع)، نقل مرحوم علامه مجلسی قابل تمسک نمی‌باشد زیرا وجود امامان ـــ به معنای اصطلاحی ـــ از ذریه امام زمان (ع) #هیچگونه_شهرتی بین اصحاب نداشته و این دعا #فاقد_سند می‌باشد. #راه_دوم: این که کلمه (الْأَئِمَّة) در عبارت (وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) را به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوایان ـــ بگیرد. 🖋 توضیح این که: کلمه (امام) از نظر لغوی به معنای پیشوا می‌باشد. در لسان العرب آمده است: الإِمامُ‏: كلُّ من‏ ائتَمَّ‏ به قومٌ كانوا على الصِّراطِ المستقيمِ أَو كانوا ضالِّين‏ ... الإِمامُ‏ الّذِي يُقْتَدى بِه. ترجمه: امام، هر کسی را گویند که قومی به او #اقتدا کند، چه بر صراط مستقیم باشند و چه گمراه ... امام کسی است که به او #اقتدا می‌شود. 📕 لسان العرب، ماده (أمم) . ✅ پس با توجه به این معنای لغوی، اطلاق کلمه (امام) بر 👈 پیش نماز و فرماندهان جنگی و حاکمان و مدیران حکومتی و ... صحیح می‌باشد زیرا آنان کسانی هستند که افرادی به آنها #اقتدا می‌کنند. با پذیرش این معنا، دیگر تعارضی بین این دعا و روایات مربوط به تعداد امامان و اوصیاء 12گانه بعد از پیامبر (ص) ایجاد نمی‌شود زیرا در این دعا 👈 معنای لغوی امام مد نظر می‌باشد. ⭕️ خلاصه این که: اگر دعای فوق از معصومین صادر شده باشد و مرجع ضمیر (هـ) در فراز (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) امام زمان (ع) باشد، باز هم ناظم العقیلی نمی‌تواند ادعای خویش را در مورد امامت فرزندان امام زمان (ع) ـــ به معنای اصطلاحی ـــ ثابت نماید زیرا: 1️⃣ اگر کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای اصطلاحی باشد، باید وارد باب تعارض شده که در این صورت طبق کلام امام باقر (ع) نمی‌توان به این دعا تمسک جست. 2️⃣ و یا این که کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای لغوی بوده که در این صورت استدلال ناظم العقیلی در اثبات امامت اصطلاحی فرزندان امام زمان (ع) نقش بر آب می‌شود. ـــــــــــــــــــــــــــ پی‌نوشت: (1) جهت آشنایی با مقام والای امامت ـــ همان مقامی که حضرت ابراهیم (ع) پس از امتحانات سخت به آن نائل گردید و بر طبق روایات، حضرت رسول (ص) و ائمه معصومین (ع) این مقام را از ایشان به ارث برده‌اند ـــ به حدیث شریف امام رضا (ع) در کتاب الکافی، ج1ص198 مراجعه فرمایید. (صفحه بعد)📄👇👇👇 .