پنجاه خصلت از خصوصیات اخلاقی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله
💠 بي‌شک تأسی به سيره و سنت آن حضرت براساس آيه‌‌کريمه «و لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» و از جمله آنچه در اين مطلب به آن اشاره شده، راهگشای مشکلات و مسائل مبتلا به جامعه مسلمانان خواهد بود.
۱- هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت
۲- در راه رفتن قدم‌ها را بر زمين نمی‌کشيد.
۳- نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود.
۴- هر که را می‌ديد مبادرت به سلام می کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.
۵- وقتی با کسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمی‌کشيد.
۶- با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است.
۷- هرگاه به کسی می‌نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد.
۸- هرگز به روی مردم چشم نمی‌دوخت و خيره نگاه نمی‌کرد.
۹- چون اشاره می‌کرد با دست اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو.
۱۰- سکوتی طولانی داشت و تا نياز نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود.
۱۱- هرگاه با کسی، هم صحبت می‌شد به سخنان او خوب گوش فرا می‌داد.
۱۲- چون با کسی سخن می‌گفت کاملا برمی‌گشت و رو به او می‌نشست.
۱۳- با هرکه می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد آن حضرت برنمی‌خاست.
۱۴- در مجلسي نمی‌نشست و برنمی‌خاست مگر با ياد خدا.
۱۵- هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب می‌نشست نه در صدر آن.
۱۶- در مجلس جای خاصي را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد.
۱۷- هرگز در حضور مردم تکيه نمی‌زد.
۱۸- اکثر نشستن آن حضرت، رو به قبله بود.
۱۹- اگر در محضر او چيزی رخ می‌داد که ناپسند وی بود ناديده می‌گرفت.
۲۰- اگر از کسی خطايی صادر می‌گشت آن را نقل نمی‌کرد.
۲۱- کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی‌کرد.
۲۲- هرگز با کسی جدل و منازعه نمی‌کرد.
۲۳- هرگز سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد.
۲۴- پاسخ به سوالی را چند مرتبه تکرار می‌کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود.
۲۵- چون سخن ناصواب از کسي می‌شنيد. نمی‌فرمود « چرا فلانی چنين گفت» بلکه می‌فرمود « بعضی مردم را چه می‌شود که چنين می‌گويند؟»
۲۶- با فقرا زياد نشست و برخاست می‌کرد و با آنان هم غذا می‌شد.
۲۷- دعوت بندگان و غلامان را می‌پذيرفت.
۲۸- هديه را قبول می‌کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود.
۲۹- بيش از همه صله رحم به جا می‌آورد.
۳۰- به خويشاوندان خود احسان می‌کرد بی آنکه آنان را بر ديگران برتری دهد.
۳۱- کار نيک را تحسين و تشويق می‌فرمود و کار بد را تقبيح می‌نمود و از آن نهی می‌کرد.
۳۲- آنچه موجب صلاح دين و دنيای مردم بود به آنان می‌فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می‌شنوند به غايبان برسانند.
۳۳- هرکه عذر می‌آورد عذر او را قبول می‌کرد.
۳۴- هرگز کسی را حقير نمی‌شمرد.
۳۵- هرگز کسی را دشنام نداد و يا به لقب‌های بد نخواند.
۳۶- هرگز کسی از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد.
۳۷- هرگز عيب مردم را جستجو نمی‌کرد.
۳۸- از شر مردم بر حذر بود ولی از آنان کناره نمی‌گرفت و با همه خوشخو بود.
۳۹- هرگز مذمت مردم را نمی‌کرد و بسيار مدح آنان نمی‌گفت.
۴۰- بر جسارت ديگران صبر می‌فرمود و بدی را به نيکی جزا می‌داد.
۴۱- از بيماران عيادت می‌کرد اگرچه دور افتاده‌ترين نقطه مدينه بود.
۴۲- سراغ اصحاب خود را می‌گرفت و همواره جويای حال آنان می‌شد.
۴۳- اصحاب را به بهترين نام‌هايشان صدا می‌زد.
۴۴- با اصحابش در کارها بسيار مشورت مي کرد و بر آن تاکيد مي فرمود.
۴۵- در جمع يارانش دايره‌وار می‌نشست و اگر غريبه‌ای بر آنان وارد می‌شد نمی‌توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است.
۴۶- ميان يارانش انس و الفت برقرار می‌کرد.
۴۷- وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود.
۴۸- هرگاه چيزی به فقير می‌بخشيد به دست خودش می‌داد و به کسی حواله نمی‌کرد.
۴۹- اگر در حال نماز بود و کسی پيش او می‌آمد نمازش را کوتاه می‌کرد.
۵۰- اگر در حال نماز بود و کودکی گريه می‌کرد نمازش را کوتاه می‌کرد.
🍁
بسیاری از چیزهایی که امروز داری
همان دعاهایی بود که
فکر میکردی
خدا آنها را نمی شنود ...
+ امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند:
چون مهدی ظهور کند؛ بر روی زمین کافری نمی ماند جز اینکه ایمان می آورد، و انسان ناشایستی نمی ماند. جز اینکه به صلاح و تقوی میگراید
📚روزگار رهایی،ج۱،ص۴۶۹
اللّھمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج🌱
#امام_زمان