حقیقت را میخواهید؟
ما نه بدبختیم، نه افسرده و نه حتی بیمارِ روانی...
عاشق هم نیستیم.
ما فقط از خدا دور شدهایم.
و این چیزی است که دارد ما را میکشد...
یه مسئلهای خیلی وقته رو مخمه.
اونم زیاد شدنِ این "بلاگرهای روزمرگی" تو ایتاست.
یارو تا ازدواج کرده سریع اومده واسه ما یه کانال زده و از تماااام فعالیتهای روزانهش تولید محتوا میکنه.
به کجا چنین شتابان؟
اصن محتواهای تو به چه درد زندگی من میخوره؟
الان مثلا من بدونم تو ناهار قیمه پختی، شب قراره خانواده ی شوهرت بیان خونتون، شوهرت واست شیرکاکائو خریده که خوشحال شی و... واقعا به چه کار من میاد؟
شاید موقع خوندنش خندتون بگیره، ولی جدا این یه معضله!
یعنی دغدغه ی نووجون امروزی بشه دنبال کردن زندگی یه نفر دیگه که تو اکثر مواقع داره فخرفروشی میکنه و تجملات زندگیشو به رخ ما میکشه، و دنیای کوچیک ذهنی اون صاحب کانالم همین باشه که الان یه عکس با شوهرش بگیره پست کنه یا بره حرم یه فیلم بگیره که بتونه تو کانالش بذاره و تعداد فالووراش نریزه...
اگه هر کدوم از اینا در حد خودشون سعی میکردن محتواهایی تولید کنن که رو مخاطبشون اثر بذاره یا باعث حالِ خوب دلشون و یه لبخند کوچیک بشه، خیلی همهچیز فرق میکرد :)
#همینجوری_دلیطور🫀
«پیچکِ خیالッ»
یه مسئلهای خیلی وقته رو مخمه. اونم زیاد شدنِ این "بلاگرهای روزمرگی" تو ایتاست. یارو تا ازدواج کرده
البته؛
به نظرم خود کسایی هم که این افراد رو دنبال میکنن، دارن باعث بزرگ شدن و اسم دَر کردنشون میشن.
در واقع ما با دستای خودمون داریم کسایی رو برای خودمون بزرگ میکنیم که هیچ محتوای تاثیرگذاری ندارن و متقابلا، رو سبک زندگی خودمونم تاثیر میذارن.
از انواع مصرفگراییها بگیر تا چشم و همچشمی و...
حواسمون به کانالی که دنبال میکنیم باشه :)