eitaa logo
کانال پرسمان دینی
843 دنبال‌کننده
45 عکس
13 ویدیو
81 فایل
بحول و قوه الهی؛پاسخگوی شبهات وسوالات دینی در« گروه »و «کانالهای پرسمان» می باشیم. http://eitaa.com/joinchat/2121924619Ce5ff3b4f6e @ebadi_porseman
مشاهده در ایتا
دانلود
پرسمان 💢غیبت چیست؟💢 @Porseman_channel پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) در تعريف غيبت مى فرمايند: «آن است كه ياد كنى برادر خود را به چيزى كه او ناخوش آيد» 1 عالمان اخلاقى در تعريف غيبت گفته اند: غيبت عبارت است از: «بدگويى و پرده درى نسبت به حيثيت و آبروى افراد، يعنى در غياب شخصى كارهاى بد و ناپسند شخصى و يا عيوب و نقائص جسمى و اخلاقى او را به گونهاى براى كسانى كه او را مى شناسند، بازگو كنند كه اگر به گوشش برسد، ناراحت شود. ذكر نقايص شخص «خواه آن نقص در بدن او باشد مثل اينكه بگويى: فلانى كور، يا كر، يا گنگ، يا كوتاه، يا بلند، يا سياه، يا زرد يا... و امثال اينهاست. يا در نسب او باشد مثل اينكه بگويى: پسر فلان فاسق، يا ظالم، يا نانجيب و نحو اينهاست. يا در صفات و افعال و اقوال او باشد مثل اينكه بگويى: بد خلق، يا بخيل، يا متكبر، يا جبان، يا رياكار، يا دروغگو، يا دزد، يا ظالم، يا پرگو، يا پرخور، يا بى وقت به خانه مردم مى رود و نحو اينهاست. يا در چيزى باشد كه متعلق به او باشد از: لباس، يا خانه، يا مركب، چنانكه بگويى: جامه فلان كس چركين است. يا خانه او چون خانه يهودان است... و امثال اينهاو هم چنين در ساير امورى كه به او منسوب است و به بدى ياد شود كه اگر آن را بشنود ناخوشش آيد. «غيبت» يعنى، عيب و نقطه ضعفهاى كسى را پشت سر او بازگو كنند، به طورى كه اگر بشنود ناراحت شود و بدش بيايد (نمىخواهد آن عيوب و نقطه ضعفها به گوش ديگران نرسد و آبرويش از بين برود). اين از گناهان بزرگ است كه در قرآن از آن به خوردن گوشت برادر مؤمن تعبير شده است و در روايات هم تعبيرات شديد اللحنى نسبت به غيبت كننده آمده است. از روايات بر مي‌آيد كه غيبت سه ركن دارد: 1ـ نخست اين كه سخني را پشت سر كسي بگويد؛ 2- ذكر عيوب پنهان باشد؛ 3- اگر غيبت شونده آن را بشنود ناراحت شود مكارم شيرازي، اخلاق در قرآن، انتشارات علي ابن ابيطالب، ج3، ص108. از رسول اكرم (ص) روايتي نقل شد كه حضرت در تعريف غيبت فرمود: «ذكرك اخاك بما يكره». مقصود از «يكره» در اين حديث، اين نيست كه آن چه را فقط برادرت خوش ندارد، ذكر كني؛ بلكه منظور، امري است كه به طور طبيعي و نزد عامه ناخوشايند باشد، زيرا خداوند متعال راضي نيست آبروي مؤمن در اجتماع بريزد. پيامبر اكرم (ص): ان الله تبارك و تعالي فوض الي المؤمن كل شيء الا اذلال نفسه. خداوند بلند مرتبه همه چيز، جز ذليل كردن نفس را به مؤمن تفويض كرده است. بنابراين از روايت مي‌توان برداشت كرد كه اگر مؤمن، عيب برادر مؤمن خود را كه ناپسند تلقي ميشود، پشت سرش بگويد و آن فرد هم راضي باشد، رضايتش موجب برداشته شدن حرمت اين عمل نميشود. روزى يكى از اصحاب به ديگرى گفت: فلان شخص بسيار خواب است. حضرت فرمود: گوشت برادر خود را خوردى. عيب و نقصي در غياب فرد بازگو شود كه از مردم پوشيده بوده است؛ بنابراين اگر فردي به داشتن عيبي نزد مردم معروف باشد، بازگفتن آن نزد كسي كه از آن آگاهي دارد، حرام نيست. حضرت موسي بن جعفر(ع) فرمود: من ذكر رجلا من خلفه بما هو فيه مما عرفه الناس لم يغتبه و من ذكره من خلفه بما هو فيه مما لايعرفه الناس اغتابه. كسي كه پشت سر شخصي چيزي را يادآور شود كه همه مردم ميدانند، غيبت نيست و اگر كسي پشت سر شخصي نقص يا عيبي را بگويد كه مردم نميدانند، غيبت است. -با توجه به متن مذكور مشخص مي شود كه اگر شنونده از آن مورد اطلاع داشته باشد و شما چيزي به علم او اضافه نكنيد، اين صحبت بنا بر نظر اكثر علماي اخلاق غيبت نيست. -نقد اگر حكايت از عيبي از آن فرد بكند،غيبت است. مواردی که نزد اكثر افراد ،عيب محسوب مي شود غيبت است. غيبت كردن منحصر به زبان نيست، بلكه هر نوعى كه نقصى از غير را بفهماند غيبت است، خواه به قول باشد، يا فعل، يا اشاره يا ايماء يا رمز يا نوشتن. روايت است كه زنى بر عايشه وارد شد چون بيرون رفت عايشه با دست خود اشاره كرد كه كوتاه است. حضرت فرمود: كه غيبت او را كردى. فرقى نيست در حرمت غيبت، ميان كنايه و تصريح بلكه بسا باشد كه كنايه بدتر است.» 2 مواردى كه به عنوان مثال ذكر شد تنها نمونه اى از مصاديق غيبت است و براى آگاهى بيشتر مى توانيد به كتب اخلاقى مراجعه كنيد. در مواردى غيبت كردن جايز است مثل اينكه فرد علنى و بدون هيچ گونه پروايى در برابر ديگران گناه ميكند غيبت او اشكالى ندارد، اگر چه خوشش نيايد. البته بايد خيلى مراقب باشيم كه حتى جايى هم كه جواز غيبت داريم وارد آن نشويم مگر به ضرورت. چرا كه ممكن است مقدمه اى شود براى ورود به حرام. انسان اگر در رفتار و گفتار خود دقت كند ملاحظه مى كند كه داراى عيب و نقص هاى فراوان است. پس چه خوب است كه به عيوب خود بپردازد و از عيب جويى نسبت به ديگران پرهيز كند. چقدر زشت است كه انسان از عيوب خود غافل شده و در صدد بيان عيوب ديگران برآيد. انس ابن مالك گويد: رسول خدا (صلى الله
عليه و آله و سلم) فرمود: در شب معراج گذشتم به قومى كه روى هاى خود را با چنگال خويش خراش مى دادند. از جبرئيل پرسيدم اينان كيان اند؟ گفت اينها كسانى هستند كه غيبت مردم را مى كردند» در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مىخوانيم كه فرمود: «يُؤْتى بِاحَدٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ يُوقَفُ بَيْنَ يَدَىِ اللَّهُ يُدْفَعُ الَيْهِ كِتابُهُ فَلا يَرَى حَسَناتِهِ فَيَقُولُ الهِى لَيْسَ هذا كِتابِى فَانِّى لا ارَى فيها طاعَتى فَقالَ انَّ رَبَّكَ لا يَضِلُّ وَ لا يَنْسى، ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغْتياب النَّاسِ ثُمَّ يُؤْتى بِآخَرَ وَ يُدْفَعُ الَيْهِ كِتابُهُ فَيَرى فيها طاعاتٍ كَثيرةٍ، فَيَقُولُ الهى ما هذا كِتابى فَانِّى ما عَمِلْتُ هَذِهِ الطَّاعاتِ، فَيَقُولُ: انَّ فُلاناً اغْتابَكَ فَدُفعَتْ حَسَناتُهُ الَيْكَ؛ روز قيامت كسى را در دادگاه عدل الهى حاضر مىكنند، و نامه اعمالش را به دست او مىدهند، نگاه مىكند حسنات خود را در آن نمىبيند، عرضه مىدارد :خدايا! اين نامه عمل من نيست، زيرا طاعات خود را در آن نمىبينم، خداوند به او مىگويد: پروردگار تو نه گمراه مىشود و نه چيزى را فراموش مىكند. طاعات تو به سبب غيبت مردم از بين رفت، سپس ديگرى را مىآورند و نامه عملش را به دستش مىسپارند، در آن طاعات زيادى مىبيند كه انجام نداده بود. عرض مىكند: خداوندا! اين نامه عمل من نيست، چرا كه من اين طاعات را انجام ندادهام، خداوند مىفرمايد: فلان كس تو را غيبت كرد، بدين سبب حسناتش به تو داده شد @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢حکم شرعی خرید و فروش پایان نامه💢 @Porseman_channel مطابق نظر آيت الله خامنه اي به طور کلي کيفيت انجام پروژه و تأليف پايان‌نامه تابع قوانين و مقررات مربوطه است؛ اگر طبق مقررات، بايد توسط خود دانشجو تأليف شود، واگذاري آن به ديگرى جايز نيست، همچنان که انجام آن براى ديگرى و کسب درآمد از آن، جايز نيست. طبق نظر آيت الله مكارم شيرازي کسب در آمد از این طریق جایز نیست (راهنمایی دانشجویان خوب است ولی بجای آنها نوشتن جایز نیست). مطابق نظر آيت الله سيستاني اگر بر خلاف مقررات دانشگاه باشد اصل عمل و پول آن محل اشکال است . آيت الله صافي گلپايگاني امر مذکور در سؤال، در مواردی که موجب تخلّف از مقررات و معرّفی غیر صالح به‌جای صالح باشد، جایز نیست. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢حکم شعبده بازی و تردستی💢 @Porseman_channel حكم شعبده بازى و تردستى كه در مجالس عروسى و مانند آن رايج است، چيست؟ آيات عظام امام، فاضل و نورى: شعبده بازى و تردستى حرام است. آيه اللّه  صافى: بنابر احتياط واجب، شعبده بازى و تردستى حرام است. آيه اللّه  خامنه اى: شعبده بازى حرام است؛ ولى بازى هايى كه در آن سرعت حركت و تردستى وجود دارد (و به عنوان نمايش و سرگرمى انجام مى گيرد) و شعبده محسوب نمى شود، اشكال ندارد. آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: شعبده بازى، اگر عنوان حرامى بر آن مترتب شود، مانند ضرر رساندن به مؤمن، حرام است. آيه اللّه  مكارم: بازى هايى كه به عنوان نمايش و سرگرمى و تفريح انجام مى گيرد و هدفى جز تردستى و زرنگى شخص را به دنبال ندارد، جايز است؛ ولى اگر براى اغفال مردم باشد، نوعى از سحر محسوب مى شود و حرام است. آيه اللّه  بهجت: تمام اقسام شعبده بازى حرام است؛ مگر آنكه نفس كار جايز و از لهو خارج و داراى غرض عقلايى و مشروع باشد. 🔴تبصره. شعبده عبارت است از، واقعى جلوه دادن آنچه كه حقيقت ندارد بر اثر سرعت حركت و انجام كار غير عادى. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢در آمد شعبده بازی💢 @Porseman_channel همه مراجع (به جز تبريزى): درآمدى كه از راه شعبده بازى به دست مى آيد، حكم بازى آن را دارد آيه اللّه  تبريزى: خير، درآمدى كه از راه شعبده بازى به دست مى آيد، اكل مال به باطل محسوب مى شود (و حرام است). @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢تماشاى شعبده💢 @Porseman_channel شركت در مجالس عروسى كه در ضمن آن عده اى شعبده بازى مى كنند، چيست؟ آيا مشاهده آن جايز است؟ @Porseman_channel آيات عظام امام، فاضل و نورى: شركت در اين گونه مجالس (كه داراى غرض عقلايى است) حرام نيست و اگر در وسط مجلس شعبده بازى انجام گيرد، اگر مشاهده آن باعث تأييد گناه كار شود، جايز نيست و بايد مجلس را ترك كند. آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: اگر عنوان حرامى بر آن مترتب نشود، مانند ضرر رساندن به مؤمن، مشاهده آن اشكال ندارد. آيات عظام بهجت، خامنه اى و مكارم: شركت در اين گونه مجالس حرام نيست و اگر در وسط مجلس شعبده بازى از نوع حرام آن انجام گيرد، اگر مشاهده آن باعث تأييد گناه كار شود، جايز نيست و بايد مجلس را ترك كند. آيه اللّه  صافى: شركت در اين گونه مجالس حرام نيست و اگر در وسط مجلس شعبده بازى انجام گيرد، اگر مشاهده آن باعث تأييد گناه كار شود، جايز نيست و بايد مجلس را ترك كند. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پرسمان جوشاندن سرکه چه حکمی دارد؟ @Porseman_channel رهبری: جوشاندن سرکه اشکال ندارد. مکارم: جوشاندن سرکه اشکالی ندارد. سیستانی به طور کلی جوشیدن سرکه، غوره و کشمش اشکالی ندارند، ولی انگور اگر جوشیده شود نجس می شود و باید دو سوم آن تبخیر شود تا پاک شود. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پرسمان 💢عدم ذکر مدت عقد موقت 💢 @Porseman_channel رهبری وصافی: س. در صورتی که در عقد موقت، مهریه ذکر شده ولی مدت ذکر نشده حکم عقد چیست؟ ج. تبدیل به عقد دائم می شود. مکارم در ازدواج موقّت باید مقدار وقت و مقدار مهر تعیین شده باشد و بدون آن باطل است. سیستانی: عقد باطل است. بهجت: ظاهرا متعه باطل است. نوری همدانی: عقد باطل است. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢آب مهریه حضرت زهرا س💢 @Porseman_channel مهريه حضرت زهرا(س) طبق روايات اسلامي پانصد درهم (قاضي نورالله تستري، احقاق الحق، ج 8، ص 351.)؛ يعني 250 مثقال نقره است اگر در برخي روايات، آب و ثلث بهشت به عنوان مهريه حضرت زهرا(س) بيان شده است. (سفينة البحار، ج 2، ص 563.) مهريه اصطلاحي و معروف نيست، بلكه مهريه معنوي است. مهريه متداول را بايد شوهر از مال خود به همسرش بدهد، اما آب فرات و بهشت ملك امام علي(ع) نبود تا به حضرت زهرا(س) بدهد. لذا اين مطلب كه در زبان بعضي از مردم مشهور شده كه آب مهريه حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ است منشأ روايي دارد كه به چند نمونه از اين روايات اشاره مي‌شود: امام باقر ـ عليه السلام ـ مي‌فرمايند: جُعِلَتْ لها في الارض اربعة انهار: الفرات و نيل مصر و نهروان و نهر بلخ. يعني چهار نهر فرات، نيل، نهروان و بلخ در روي زمين براي حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ قرار داده شده است. [مجلسي، محمدباقر، بحارالانوار، ج 43، ص 113، حديث 34. ] و همچنين در حديث ديگر آمده كه: امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمودند: مهريه حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ در آسمان يك پنجم دنيا و ثلث بهشت و چهار رود از رودهاي دنيا؛ فرات، نيل، نهروان و بلخ مقرر شده و در زمين هم مهر السنة يعني پانصد درهم بوده است. [رسولي محلاتي، سيد هاشم، زندگاني حضرت فاطمه ص49] بنابراين معني «آب مهريه زهرا(س) است» ، عبارت از، آب رود هايي است كه خداوند متعال آنها را به عنوان مهريه در روي زمين براي آن حضرت قرار داده و چون كه اين چهار رود آب هاي زيادي در ذخيره دارند، بدين لحاظ تعبير به «آب مهريه زهرا(س) است» مي كنند. مقصود از مهر بودن فرات یا چهار نهر بزرگ برای حضرت زهرا (س) معنای تشریفی و نمادین آن است که با مقام قدسی و ولایی آن بانوی بزرگ ارتباط دارد؛ علت این نوع مهریه این است که حضرت زهرا سلام الله علیها را خداوند به حضرت علی علیه السلام تزویج کرده است و وقتی که خداوند دختری را به عقد پسری درآورد هدیه‌ای به آن پسر می‌دهد. هدیه خداوند به‌طور حتم یک هدیه مهمی خواهد بود. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢عرق جنب از حرام💢 @Porseman_channel مسأله ۱۱۶ عرق جنب از حرام، نجس نیست، ولی احتیاط واجب آن است که با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده، نماز نخوانند. (اراکی:) مسأله عرق جنب از حرام گر چه نجس بودن آن، محل ّ اشکال است ولی با بدن یا لباسی که به آن، آلوده شده نمی‌توان نماز خواند. (خوئی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است و بنا بر احتیاط مستحب ّ نماز با آن نخوانند و نزدیکی با زن در حال حیض، حکم جنابت از حرام را دارد. (گلپایگانی، صافی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است چه در حال جماع بیرون آید یا بعد از آن، از مرد باشد یا از زن، از زنا باشد یا از لواط یا از وطی و نزدیکی کردن با حیوانات یا استمناء؛ (و استمناء آن است که انسان با خود کاری کند که منی از او بیرون آید) لکن بنا بر احتیاط واجب با بدن یا لباسی که آلوده به آن است، نمی‌شود نماز خواند. (بهجت:) مسأله عرق جنب از حرام نجس نیست ولی بنا بر أظهر و أحوط، با بدن یا لباسی که به آن آلوده شده تا خشک نشده است نماز نخوانند. (تبریزی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است و بنا بر احتیاط نماز با آن جائز نیست و بعید نیست احتیاط در این مسأله واجب نباشد و نزدیکی با زن در حال حیض حکم جنابت از حرام را دارد. (سیستانی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است و نماز با آن صحیح است. (زنجانی:) مسأله عرق جنب از حرام پاک است، ولی بنا بر احتیاط مستحب از آن اجتناب کنند، چه عرق در حال نزدیکی بیرون آید یا بعد از آن، از مرد باشد یا از زن، از زنا باشد، یا از لواط، یا از نزدیکی کردن با حیوانات، یا استمناء. (مکارم:) مسأله کسی که از طریق حرام جنب شود، خواه به واسطه زنا باشد یا لواط و یا استمناء، عرق او نجس نیست، ولی ما دام که بدن یا لباس او عرق دارد، با آن نماز نخواند بنا بر احتیاط واجب. احتیاط مستحب ّ آن است که از عرق جنب از حرام پرهیز شود و برای رعایت این احتیاط، بهتر است با آب ملایم غسل کند که به هنگام غسل بدن او عرق نکند، این در صورتی است که با آب قلیل غسل نماید و اگر با آب کر و مانند آن باشد اشکال ندارد، امّا بعد از پایان غسل یک بار همه بدن را آب بکشد (بنا بر احتیاط مستحب ّ). مسأله ۳۷۳ عرق جنب از حرام نجس نیست (۱) و کسی که از حرام جنب شده اگر با آب گرم هم غسل کند صحیح است (۲). (۱) (اراکی:) نجس بودن عرق جنب از حرام محل ّ اشکال است.. (۲) (مکارم:) ولی بهتر است با آب ملایم غسل کند که عرق ننماید. (گلپایگانی:) مسأله گذشت که عرق جنب از حرام نجس نیست ولی بنا بر قول به نجاست آن، کسی که از حرام جنب شده و اگر بخواهد با آب گرم غسل کند عرق می‌کند، باید با آب سرد غسل کند و اگر آب سرد پیدا نکند یا برای او ضرر داشته باشد، نمی‌تواند در بیرون آب غسل ترتیبی کند و چنانچه بعد از آن که تمام بدن زیر آب رفت، نیّت غسل ترتیبی کند و به نیّت سر و گردن بدن را حرکت دهد بعد یک مرتبه به نیّت طرف راست و مرتبه دیگر به نیّت طرف چپ، بدن را حرکت دهد، غسل او صحیح است. (خوئی، سیستانی، زنجانی:) مسأله کسی که از حرام جُنُب شده چنانچه با آب گرم غسل کند اگر چه عرق می‌کند غسل او صحیح است (خوئی، زنجانی: و احتیاط مستحب ّ آن است که با آب سرد غسل کند). (صافی:) مسأله گذشت که عرق جُنُب از حرام نجس نیست، بنا بر این اگر با آب گرم غسل کند، غسل او صحیح است و احتیاط مستحب آن است که با آب سرد غسل کند. (تبریزی:) مسأله کسی که از حرام جُنُب شده و بخواهد با آب گرم غسل کند عرق می‌کند، مانعی ندارد. مطابق نظر آيت الله خامنه اي پاک است و لکن احتياط واجب آن است که با عرق جنب از حرام نماز خوانده نشود، بله اگر عرق موجود در لباس مذکور خشک شده و يا شسته شده باشد، نماز خواندن با آن مانع ندارد. استفتائات جديد. @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢علت عزاداری💢 چرا به اهل بیت ع که با شهادتشان به بهشت رفته اند؛ عزاداری میکنیم؟ @Porseman_channel ✅اینکه شخص در فقدان عزیز از دست رفته خود ناله و مویه و عزاداری نماید کاملا طبیعی و مطالبق طبع و فطرت هر انسانی است و هر انسان به اقتضاء وجود احساس و عواطفی که نسبت به عزیزان خود دارد؛در فقدان آنها عزادازی میکند. این کاملا طبیعی است و کسانی که این اشکال را مطرح میکنندنیز قطعا اقرار و اعتراف دارند که عزاداری برای فقدان عزیز جگر سوز و داغ سنگینی بوده و جای پرسش ندارد. اینکه کسی اعتراض به مادر فرزند از دست داده کند که چرا میگریی؟بسیار عجیب است و همه به او اعتراض میکنند که نمی بینی داغ دیده؟مگر داغ دیده میخندد و شادی میکند؟؟ ما محبان اهل بیت ع ؛ بیش از عزیزان خود ،اهل بیت ع را دوست داریم و حتی همین عزیزان خود را قربانی و فدای اهل بیت ع میکنیم؛لذا کاملا طبیعی است و جای پرسش ندارد که چرا عزاداری؟ چون داغ عزیز دیده ایم و این طبیعی است. البته قطعا جای شهدا بهشت است و اهل بیت ع سروران شهدا هستند لیکن این از داغ ما نمیکاهد بلکه می افزاید که چنین خوبانی را بشریت قدر ندانست و از دست داد. گریه ما بخاطر خود اهل بیت ع ؛ بلکه بخاطر داغی که به فقدان آنها ما بر دل داریم؛می باشد. ضمنا ادامه این عزاداری ها در طول سالیان و قرنها ؛ در واقع تجدید داغ است . احیاء این مکتب مرهون تذکر و یادآوری و عزاداری است. ایام شهادت اهل بیت ع؛ فرصتی برای تجدید پیمان با آنها و بزرگداشت آنها و اعلام همبستگی و سلم با آنها و حرب با دشمنانشان است (انی سلم لمن سالمکم وحرب لمن حاربکم) در واقع این عزاداری ؛ مصداق بارز فروع دین (تولی و تبری) است و مکتب و کلاسی است که در آن تجلیل دوست و دشمن شناسی را می آموزیم. پس عزاداری به اهل بیت ع؛ عزاداری خشک و خالی و شعار بی شعور نیست بلکه یک مکتب است یک متد و روش احیاگر سنت و سیره اهل بیت ع و آموزه های آنهاست.... لذا سوال از چرایی عزاداری علی رغم بهشتی بودن آن ذوات مقدسه ؛ واضح میشود.وروشن میگردد که فلسفه احیاگری و روشنگری و تربیت و ترویج آرمانها در آن نهفته است وروحیه ظلم ستیزی و دشمن شناسی را بارور می نماید.... 👌چه زیبا فرموده سید بن طاووس : و اگر در پوشيدن شعار بىتابى و مصيبت زدهگى در زمينه از بين رفتن نشانههاى هدايت و تأسيس پايههاى گمراهى و از تأسف بر سعادتى كه از دست ما رفته، و از تأثر بر اين شهادتى كه اقدام بر آن شده غرض ما امتثال امر سنّت پيغمبر و كتاب خدا نبود، ما در مقابل اين نعمت بزرگ جامههاى سرور و بشارت بتن ميكرديم، ولى چون در ناليدن باين مصيبت، پادشاه روز معاد را رضايت حاصل، و نيكوكاران از بندگان را غرضى مترتب است لذا ما هم جامه گريستن پوشيديم و با اشك ريختن انس گرفتيم 📕لهوف ص 75 @Porseman_channel 🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴 🔴🔴🔴🔴🔴🔴 🔴🔴🔴🔴
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢حيض در اعتكاف💢 @Porseman_channel اگر زن در حال اعتكاف عادت ماهانه شود، تكليف چيست؟ همه مراجع (به جز تبريزى و وحيد): اعتكاف او باطل مى شود و بايد در اسرع وقت از مسجد خارج شود و چنانچه عادت ماهانه در روز سوم اتفاق بيفتد، بايد قضاى آن را به جاى آورد. آيات عظام تبريزى و وحيد: اعتكاف او باطل مى شود و بايد در اسرع وقت از مسجد خارج شود و چنانچه عادت ماهانه در روز سوم اتفاق بيفتد بنا بر احتياط واجب بايد قضاى آن را به جاى آورد. [آیت الله خامنه ای:با پيداشدن حيض ولو در بعض روز سوم اعتكاف باطل مى‌شود و قضا ندارد ] @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پرسمان 💢رحلت یا شهادت پیامبرص💢 @Porseman_channel آنچه كه در تاريخ آمده و محدثين آن را نقل كردهاند و مشهور است، مسأله رحلت است نه شهادت. محدث بزرگوار، مرحوم حاج شيخ عباس قمى بعد از آن كه كيفيت رحلت آن حضرت را از شيخ مفيد و طبرسى نقل مىكند، در پايان همان باب احاديثى را كه ناظر به شهادت آن حضرت مىباشد آورده است. مىگويد: «در احاديث معتبره وارد شده است كه آن حضرت به شهادت از دنيا رفت، چنان كه صفار به سند معتبر از حضرت صادق (ع) روايت كرده است كه در روز خيبر زهر دادند آن حضرت را در دست بزغاله چون حضرت لقمهاى تناول فرمود آن گوشت به سخن آمده و گفت يا رسول الله مرا به زهر آلودهاند. پس حضرت در مرض موت خود مىفرمود كه امروز پشت مرا درهم شكست آن لقمه كه در خيبر تناول كردم و هيچ پيغمبر و وصى پيامبرى نيست مگر آن كه به شهادت از دنيا بيرون برود. در روايت ديگر فرمود كه زن يهوديه آن حضرت را زهر داد.... اين روايات ناظر بر اين است كه اثر سمها موجبات شهادت و رحلت آن حضرت را فراهم كرده است يعنى رحلت آن حضرت مستند به همان مسموميتها است. در نتيجه قول مشهور كه پيامبر اسلام (ص) در سال دهم هجرت در اواخر عمر خود در اثر بيمارى رحلت فرمودند منافاتى با قول سوم شهادت حضرت ندارد زيرا ممكن است و بيمارى حضرت در اثر همان زهر باشد چنانچه از روايت مذكور نيز فهميده مىشود. @Porseman_channel براى آگاهى بيشتر ر. ك: 1- منتهىالامال، شيخ عباس قمى 2- بحارالانوار، ج 22، ص 455 3- اصول كافى، ثقهالاسلام كلينى، ج 2، ص 323 و 324، نشر فرهنگ اهلالبيت 4- فروغ ابديت، جعفر سبحانى، ج 2، ص 501 5- ناسخالتواريخ، ميرزا تقى لسانالملك، ج 3، ص 443، انتشارات محمدى @Porseman_channel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا