#سوال_مسابقه_پنجاه وچهارم 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 📅16اسفند-1401 ⭕️کدام گزینه یا گزینه ها؛صحیح می باشد؟ گزینه 1⃣: زنی از شوهرش طلاق گرفته وبامرددیگری ازدواج کرده؛ازشوهر دوم دختردارشده؛آن دختر،به شوهر سابق زن محرم است گزینه 2⃣: کسی که برای ختم قرآن پول گرفته میتواند آن قرآن رابا نگاه به مصحف،تو دلش بخواند.(بدون تکلم و تلفظ) گزینه 3⃣: از نظر شرعی با یک لیوان آب میشود غسل کرد گزینه 4⃣:شیرگاوی که بچه اش را مرده به دنیا آورده ،نجس وحرام است گزینه 5⃣: حرکت انگشت دست برای شمارش اذکاردرنماز،مبطل نماز است 📩 لطفا فقط شماره گزینه یا گزینه های صحیح را به آیدی @ebadi_porseman 🆔 ارسال کنید 📩 ⏲مهلت ⏳ارسال گزینه ✅صحیح ✅؛ازالان تا 1ظهر فردا ⌛️ می باشد.⏰ 🌹 به چند⃣ نفر که پاسخ صحیح ارسال کنند به قید قرعه ؛کارت شارژ گوشی📱 ؛هدیه داده میشود 🌹 ➖➖➖➖➖ ✅✅ #کانال_پرسمان_دینی @Porseman_channel

اتمام مهلت پاسخگویی به سوال مسابقه👆👆👆👆 از همه دوستانی که در مسابقه شرکت کردند؛ کمال تشکر را داریم....🌷 ان شاء الله مسابقه مناسبتی بعدی متعاقبا اعلام خواهد شد...🌸 گرو‌ه دوباره ؛ شبانه روز فعال شد... لطف بفرمایید فقط سوالات شرعی و شبهات دینی ارسال بفرمایید... جواب صحیحِ سوال و اسم کاربرانی که قرعه بنامشان افتاده؛ بخاطر رعایت نظم گروه؛ در کانال پرسمان ؛ بعد از مدتی اعلام خواهد شد....🌷 @Porseman_channel موفق باشید🌷

#پاسخ_مسابقه با سلام وتشکر از حضورومشارکت دوستان همراه🌷 گزینه 1⃣ ؛ درست بودد. 👇👇👇👇 به دوستانی که پاسخ صحیح داده بودند؛و برنده این مسابقه شدند،،هدیه شارژ مستقیم تقدیم میگردد🌷 این #مسابقه؛5⃣برنده داشت Hn حسامی به هم وطن لافتی الا علی اللهم اجعل عواقب... 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 موفق باشید🌷

💢حرمت بردن نام امام زمان ع 💢 @Porseman_channel حضرت مهدی(ع) همنام با پیامبر(ص) و هم لقب با آن وجود شریف است. نام آن حضرت، محمدولقب او ابوالقاسم است. در بعضی احادیث معتبر، تصریح به این نام در مجالس عمومی منع شده است.(ترجمه، مکیال المکارم، ج۲،ص۱۸۸) پیامبر(ص) می‌فرماید: «لا یسمه باسمه ظاهراً قبل قیامه الا کافر به»؛«در آشکارا نام او را تا قبل از قیام او، جز کافر به او نمی‌برد».(مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۲۸۵) امام باقر(ع) نیز فرموده است: «لا یسمی حتی یظهر امره»؛«نام او نباید برده شود تا اینکه امر (قیام) او آشکار شود».(کافی، ج۱، ص۵۲۵) امام رضا(ع) نقل شده است: «لا یسمی باسمه بعد غیبة احد حتی یراه و یعلن باسمه فلیسمه کل الخلق»؛«کسی نام او را پس از غیبت او نبرد تا زمانی که او را ببیند و نامش آشکار شود و تمام مردم نام او را ببرند».(مستدرک، ج۱۲، ص۲۸۵) امام حسن عسکری(ع) می‌فرماید: «لا یحل لاحد ان یسمیه و یکنیه بکنیته الی ان یظهر الله دولته و سلطنته»؛« برای هیچ کس حلال نیست که نام و کنیه او را ببرد تا وقتی که خدا دولت و حکومتش را آشکار سازد.(مستدرک، ج۱۲،ص۲۸۵). بر اساس این دسته از روایات ـ که نام بردن آن حضرت تا زمان ظهور منع شده است ـ بسیاری از عالمان شیعه تصریح و تلفظ نام شریف آن حضرت را حرام دانسته‌اند. و لذا برای اینکه این نام تلفظ نشود در نوشته‌ها به صورت «م‌ح‌م‌د» می‌نویسند اگر چه نوشتن به صورت «محمد» حرام نیست. به همین دلیل و برای رعایت احتیاط و برای این که خواننده متون حاوی نام ایشان، ناخودآگاه این نام را بر زبان نیاورد، نویسندگان، آن را به صورت جداگانه نگاشته تا هشداری به مخاطب باشد که به وظیفه خود در تکلم ننمودن به نام ایشان، عمل نماید و دلیل جداگانه دیگری برای این جداسازی وجود ندارد. البته برخی از عالمان شیعه (مانند خواجه نصیر طوسی) تلفظ نام اصلی را هم جایز دانسته‌اند و از زمان شیخ بهایی به بعد در این مسأله بین عالمان شیعه اختلاف نظر و رأی پدید آمد.(مکیال المکارم، ج۲، ص۱۹۰). گروهی از عالمان شیعه(مانند شیخ مفید، شیخ صدوق، علامه طبرسی، محقق داماد، مرحوم مجلسی و محدث نوری و …) به زبان آوردن نام اصلی حضرت را حرام دانسته‌اند. گروه دیگر از عالمان شیعه (مانند شیخ انصاری و شیخ حر عاملی و …) ذکر نام اصلی حضرت مهدی(ع) را حرام ندانسته و روایات منع را مربوط به زمان غیبت صغری می‌دانند که جان آن حضرت از طرف حکومت وقت در خطر بوده‌است. این گروه در تایید نظر خود، روایات و زیارات را که نام اصلی حضرت مهدی(ع) تصریح شده است ذکر می‌کنند: از آنجا که بیشتر «روایات منع» نام بردن را تا زمان ظهور ممنوع شمرده‌اند؛ لذا بسیاری از عالمان شیعه ذکر و تلفظ نام شریف حضرت مهدی(ع) را سزاوار نمی‌دانند و می‌فرمایند: بهتر است تصریح به نام اصلی آن وجود شریف نشود». اما درباره،فلسفه این منع؛ چند نظريه را مي‌توان مطرح كرد. 1ـ نام نبردن حضرت صاحب الزمان(عج) به اسم اصلي، شايد كنايه از بزرگداشت مقام و تعظيم آن حضرت باشد. معمولاً انسان كسي را كه برايش بسيار حرمت قائل است به اسم، حكايت و خطاب نمي‌كند. 2ـ پنهان داشتن امر از غير شيعيان: در زمان سلاطين غير شيعي انتساب به حضرت صاحب الزمان(عج) مي‌توانست موجبات اذيت و آزار شيعيان را فراهم آورد. از اين رو امامان شيعه با نهي از ناميدن آن حضرت با اسم اصلي ايشان، در حقيقت شيعيان را امر به تقيّه كرده‌اند. 3ـ شايد ناميدن ايشان به اسم واقعي، كنايه از نشان دادن ايشان و راهنمايي اشخاص به مكان آن حضرت باشد. و از اين جهت در بعضي روايات از ناميدن ايشان تنها در مجامع عمومي نهي شده است. در توقيعي از حضرت صاحب الزمان(عليه السلام) در اين باره آمده است:«ملعون ملعون من سمّاني في محفل من الناس» يعني از رحمت خدا به دور است هر كس در ميان مردم نام مرا ببرد.(بحارالانوار، ج51، ص33) 4ـ احتمال ديگر هم آن است كه اين امر به جهت حفظ احترام حضرت رسول اكرم(ص) باشد، تا نكندتوجه و توسلات ما به حضرت ولي عصر(عج)، نام مبارك حضرت ختمي مرتبت را تحت شعاع قرار دهد؛ خصوصا كه كنيه مبارك امام هم همان كنيه مبارك رسول گرامي اسلام است. @Porseman_channel

💢کفاره عذر و تاخیر💢 @Porseman_channel کفاره تاخير و عذر، به ازاء هر روز يک مد طعام(معادل 750 گرم گندم و مانند آن) و يا اطعام يک فقير (حدود 16000تومان) که بايد به مصرف نان يا طعامي برسد که يک انسان را سير کند، همچنين پرداخت پول بجاي کفاره کافي نيست مگر اينکه يقين داشته باشد که فقير، آن را صرف نان میکند. @Porseman_channel

پرسمان #احکام 💢کاشت ناخن مصنوعی💢 @Porseman_channel آیت الله خامنه ای کاشت ناخن فى نفسه اشکال ندارد و با فرض صدق زینت، باید از نامحرم پوشانده شود. در صورت کاشت ناخن، براى وضو و غسل باید مانع ـ ولو با صرف هزینه ممکن ـ برطرف گردد و چنانچه می‌داند امکان برطرف‌کردن آن نیست و یا رفع آن با مشقّت غیر قابل تحمّل همراه بوده و یا ضرر قابل توجهى دارد، در وقت نماز باید وضو یا غسل را انجام دهد سپس مبادرت به این کار کند و وضو و غسل‌هاى بعدى را باید به‌صورت جبیره انجام دهد(یعنى با دست مرطوب مانع را مسح نماید)؛ اما در صورتى که امکان برطرف کردن آن ـ ولو در روز‌های بعد ـ باشد و برطرف نکند، وضو و غسل جبیره باطل خواهد بود. آیت الله مکارم شیرازی در صورتي که ضرورتي براي اين کار نباشد آن را ترک کنند، و چنانچه ضرورتي وجود داشته باشد و امکان جداسازي ناخن هاي مصنوعي به هنگام غسل و وضو نباشد، با آن وضو و غسل جبيره اي مي گيرند. آیت الله صافی گلپایگانی کاشتن ناخن به صورتی که برای وضو و غسل نتوانند آن را بردارند اشکال دارد ولی چنانچه شخصی مرتکب این عمل شده باشد، در صورت امکان، ناخن مصنوعی را بردارد و وضو و غسل به نحو معمول انجام شود و در صورت عدم امکان برداشتن ناخن، با همان حال وضو و غسل به عنوان جبیره انجام شود و احتیاطاً تیمّم هم کند. آیت الله سیستانی غسل و وضو با چنان چیزی که مانع از وصول آب می شود صحیح نیست و ناگزیر باید آنها را برای انجام غسل و وضوی صحیح زایل و پاک کرد و قصد آرایش، مجوّز چنان کاری نمی شود. آیت الله بهجت شخصى که اصلاً ناخن ندارد و مى خواهد ناخن مصنوعى بکارد، آن ناخن جزو بدن او نمى شود، چون رشد و نموّ ندارد و از اوّل این کاشتن جایز نیست، چون اضطرار ندارد. در وضو و غسل اشکال پیدا مى شود و در داخل وقت نماز، ضایع نمودن امر واجب محسوب مى شود و قبل از وقت نماز هم خلاف احتیاط است؛ ولى اگر این کار را کرد و هنگام وضو یا غسل امکان بیرون آوردنِ آن نبود، باید در مسح و غسل عمل به جبیره کند. ✅سوال آیا غسال وظیفه شرعی جداسازی ناخن مصنوعی قبل از غسل میت دارد؟ واگر حین جداسازی ناخن مصنوعی جنایتی بر میت وارد شود دیه دارد؟ مقلد رهبری پاسخ:وظیفه شرعی غسال، جدا کردن ناخن مصنوعی برای غسل نیست و اگر جنایتی در حین جداسازی رخ دهد دیه بر عهده او خواهد بود.   @Porseman_channel

پرسمان #احکام آیا با غسل مستحبی میشود نماز خواند؟ @Porseman_channel به فتوای آیات عظام: امام خمینی، خامنه ای، صافی، سبحانی ، گلپایگانی، فاضل و بهجت کسی که غسل جنابت کرده، نباید برای نماز وضو بگیرد. با غسل های واجب دیگر مانند غسل حیض و نفاس و استحاضه نمی شود نماز خواند و باید وضو گرفت. نیز با غسل های مستحب نمی شود نماز خواند . به نظر آیات عظام: وحید خراسانی، سیستانی، نوری همدانی، تبریزی و خوئی با غسل های واجب غیر از غسل استحاضه متوسطه می شود بدون وضو نماز خواند ، اگرچه احتیاط مستحب آن است که وضو هم بگیرد. نیز با غسل های مستحبی که مستحب بودنش ثابت شده باشد ، ( مانند غسل جمعه ) می توان نماز خواند، اگر چه احتیاط مستحب آن است که وضو هم بگیرد . به نظر آیت الله شبیری زنجانی با هر غسل واجب ( غیر از غسل استحاضه ) و هر غسل مستحبی که استحبابش ثابت شده باشد ، می توان نماز خواند، اگرچه احتیاط مستحب آن است که وضو هم بگیرد . به نظر آیت الله مکارم شیرازی با هر غسلى مى توان نماز خواند و وضو واجب نیست ، خواه جنابت باشد یا غیر آن ، واجب باشد یا مستحب، ولى احتیاط مستحب آن است که در غیر غسل جنابت وضو بگیرد .برای اقامه نماز وضو لازم نیست بلکه برای نماز خواندن وضو گرفتن واجب است . @Porseman_channel

💢وضوى حائض💢 @Porseman_channel آيا با غسل حيض مى توان نماز خواند، يا بايد وضو هم گرفت؟ ✅آيات عظام امام، بهجت، خامنه اى، صافى و فاضل: خير، بايد براى نماز نيز وضو گرفت. آيات عظام تبريزى، سيستانى، مكارم، نورى و وحيد: آرى، با غسل حيض مى توان نماز خواند. اما احتياط مستحب آن است كه وضو هم بگيرد. ✅پرسش زن هنگام پاك شدن، پيش از غسل وضو بگيرد يا بعد از آن؟ همه مراجع: فرقى ندارد؛ ولى اگر پيش از غسل وضو بگيرد، بهتر است. @Porseman_channel

💢مراسم چهار شنبه سوری 💢 دیدگاه اسلام و عقل به مراسم چهارشنبه سوری چیست؟ @Porseman_channel ✅چهارشنبه یکی از روزهای هفته است و سوری به معنای سرخی است. در نزدیک غروب آفتاب روز سه شنبه=شب چهارشنبه ؛آتشی درست می کنند و از روی آن پریده و می گویند.زردی من از تو و سرخی تو از من یعنی زردی و بیماری و کسالت و نگرانی من به تو منتقل شود و سرخی تو ؛زیبایی و نشاط و گرمی و روشنایی تو به من منتقل شود. مراسم دیگری چون فال گوش وایستادن ؛وهیچ مبنای شرعی بلکه عقلی نیز ندارد. اینها چهارشنبه را روز نحسی تصور کرده اند و با شادی و آتش درست کردن و...از پلیدی آن اجتناب کنندو مانع آن شوند.و از بین ببرند. برخی این آتش زدن را به ماجرای مختار و عملکرد او ؛ نسبت داده اند که دستور داد شیعیان موافق او؛ آتش در پشت بام خود درست کنند تا به این طریق موافق و مخالفش را بشناسد. بهرحال هیچ مبنای شرعی و عقلی به تکرار این عمل در هر سال وجود ندارد. مورد توصیه دین و شریعت و عقل نیست. و چه آسیبهای جسمی و روحی و اقتصادی که این خودسوزی ها و آتش زدن ها به دنبال دارد. به هدر رفتن سرمایه های انسانی و اقتصادی بسیار با خرید موارد منفجره و محترقه می شود. ایجاد ترس و دلهره و اختلال نظم واختلال امنیت اجتماعی و صدمات جسمانی مثل کوری و سوختگی و معلولیت و حتی مرگ سوغات شوم این حرکت می باشد. و متاسفانه هر سال دررسانه ها منعکس میشود. ضمنا تبلیغ و ترویج خرافه است.چیزی که مبنای عقلی ندارد تبلیغ میشود. لذا چهارشنبه سوری از دو جهت مشکل دارد یکی مشکل اعتقادی و ترویج خرافه است و از طرف دیگر آسیبهای اقتصادی و از بین رفتن سرمایه انسانی و...است. از این رو؛ مورد نهی مراجع تقلید واقع شده و فتوا به عدم جواز آن داده اند. @Porseman_channel 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌸🌸🌸🌸🌸🌸

💢حکم عروسک 💢 @Porseman_channel 👈👈امام خمینی ره: آيا در اسلام خريدوفروش عروسكهاى اسباب بازى اشكال دارد يا خير؟ ج - مانع ندارد‌اگر چه ساختن مجسمۀ ذى روح جايز نيست. س 48 - ساختن عروسك و انجام نمايشهاى عروسكى شرعا چگونه است؟ ج - ساختن عروسك جايز نيست و نمايش مانع ندارد. س 49 - آيا ساختن و درست كردن عروسك اشكال دارد؟ آيا وجود عروسك در منزل براى بازى كودكان اشكال دارد؟ آيا كشيدن شكل عكس انسان كامل (نقاشى كردن) اشكال دارد؟ ج - ساختن مجسّمۀ حيوان ذى روح، حرام است، ولى نگهداشتن آن در منزل حرام نيست. و نقاشى هم اگر مجسمه نباشد حرمت ندارد. 👈👈رهبری: س 1221: ساخت عروسك و مجسمه و نقاشى و ترسيم چهره موجودات زنده اعم از گياهان، حيوانات و انسان چه حكمى دارد؟ خريد و فروش و نگهدارى و ارائه آنها در نمايشگاه چه حكمى دارد؟ ج: ساخت مجسمه و نقاشى و ترسيم موجودات بى‌روح اشكال ندارد و هم چنين نقاشى و ترسيم چهره موجودات ذى روح، اگر بدون برجستگى باشد و يا مجسمه آنها كه به صورت غير كامل باشد، اشكال ندارد، ولى ساخت مجسمه انسان يا ساير حيوانات به صورت كامل اشكال دارد. امّا خريد و فروش و نگهدارى نقاشى و مجسمه جايز است و ارائه آنها در نمايشگاه هم اشكال ندارد. 👈👈👈آیت الله تبریزی: 3 - ساختن مجسمۀ ذوى الارواح حرام است، آيا عروسك‌سازى بوسيلۀ پارچه يا مواد پلاستيكى يا مجسمه‌هايى كه بوسيلۀ خميرى مخصوص ساخته مى‌شود را نيز شامل مى‌شود؟ بسمه تعالى - ساختن مجسمه اگر از ذوى الارواح باشد بنابر مشهور حرام و اين قول مطابق با احتياط است و ساختن عروسك اگر عرفا اسباب بازى به حساب آيد مانعى ندارد، و اللّه العالم. 924 - حكم عروسك‌سازى و مجسمه‌سازى با وسايل مختلف چيست؟ در صورتى كه اعضاى حيوان و يا انسان به طور كامل ساخته شود؟ در صورتى كه اعضاى حيوان و يا انسان به طور كامل نباشد، مثل اينكه انگشت نداشته باشد؟ بسمه تعالى - مجسمه‌سازى جاندار چنانچه به نحو كامل بوده باشد بنابر مشهور حرام است، و نداشتن يك دست و يا يك پا منافاتى با كامل بودن ندارد، و امّا ساختن عروسك مانعى ندارد، و اللّه العالم. 👈👈آیت الله فاضل لنکرانی: سؤال 1016: آيا ساختن مجسمه و عروسك، بوسيله خمير توسط كودكان و يا خريدن آن براى كودك اشكال دارد؟ جواب: كودكان مكلّف نيستند. و امور مذكوره نسبت به آنها مانعى ندارد. 👈👈آیت الله مکارم شیرازی: جواب: مجسّمه‌سازى اشكال دارد؛ ولى اگر از قبيل عروسك و بازيچه باشد، خواه نقشى بازى كند يا نه، اشكالى ندارد. 👈👈آیت الله سیستانی پرسش: آیا ساختن عروسک پارچه ای جایز است؟ پاسخ: بنابر احتیاط واجب جایز نیست. ۱۰پرسش: اینجانب عروسکهائی با پارچه وپنبه درست می کنم این کار صرفا برای سرگرمی من است می خواستم حکمش را بدانم؟ پاسخ: بنابر احتیاط واجب جایز نیست ولی نگهداری آنچه درست کرده اید مانعی ندارد. @Porseman_channel

💢خانه تکانی💢 وظیفه ما در این ایام چیست؟ @Porseman_channel وظیفه خانه تکانی است. این روزها روزهای خانه تکانی است . هم خانه تکانی عید نوروز و هم خانه تکانی عید رجب و فصل بندگی... چه زیباست در کنار خانه تکانی ظاهری که دنبال زدودن خاک و خل ،گرد و غبار و پیدا کردن و بیرون کردن آشغالها و درصدد رفع کثافات و اهتمام به تمیزی هستیم . تا هم خانه تمیز شود وهم مهیای تشریف فرمایی مهمانان... یک خانه تکانی دل و بیرون کردن آشغالها و گردو غبار تعلقات و کینه و نفرت ها باشیم. درصدد رفع کثافات اخلاق رذیله و اهتمام به تمیزی دل کنیم... خانه دل را از کدورات یکسال غفلت و گناه تمیز کرده و آماده ورود به مهمانی ماه رمضان شویم. وظیفه ؛تخلیه و تجلیه و تحلیه است... «آیینه شو جمال پری طلعتان طلب جاروب کن تو خانه پس مهمان طلب» @Porseman_channel 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 🌸🌸🌸🌸

💢روزه اساتید و دانشجویان💢 @Porseman_channel اساتيد و دانشجويان در صورتى كه كمتر از ده روزدر محل تحصيل و خوابگاه مىمانند، تكليف نماز و روزهشان چيست؟ امام: نماز شكسته است و روزه صحيح نيست. آيات عظام بهجت، صافى، فاضل و نورى: اساتيد و دانشجويان، اگر در كمتر از ده روز، حداقل يك بار، بين وطن و دانشگاه رفت و آمد داشته باشند و اين وضعيت، تا مدتى ادامه داشته باشد- به طورى كه نزد عرف «سفر» كار آنان شمرده شود- نماز ايشان در محل تحصيل و بين راه تمام و روزه صحيح است. [به طور مثال حداقل چهار ماه]. تبصره 1. (سفر اول) تمامى دانشجويان و اساتيد مذكور، هرگاه در طول مدت تحصيل بيش از ده روز در وطن خود بمانند، و يا اولين مسافرت شروع سال تحصيلى آنان باشد، بايد نماز را در محل درس شكسته بخوانند و روزه نگيرند. اما پس از يك رفت و برگشت ميان وطن و محل تحصيل، نماز را كامل بخوانند و روزه را بگيرند. تبصره 2. به فتواى آيةاللَّه بهجت، سفر اول با طى مسير هشت فرسخ، تحقق مىيابد. از اين رو اگر فاصله محل درس و تدريس از وطن، بيش از هشت فرسخ باشد، در همان اولين مسافرت نيز نمازشان در محل تحصيل، كامل و روزه صحيح است. آيةاللَّه تبريزى: دانشجو اگر در مدت كمتر از ده روز، بين وطن و دانشگاه رفت و آمد كند، بايد احتياط كند؛ يعنى، نماز را تمام و شكسته بخواند و اگر روزه گرفت،صحيح است و قضا ندارد. استاد اگر هر هفته، براى تدريس، به حدّ مسافت شرعى مسافرت مىكند- چنانچه مدت تدريس، دو ماه يا زيادتر باشد- بايد نماز را تمام بخواند و روزه بگيرد. تبصره. با توجه به اينكه آيةاللَّه تبريزى در اين مسئله احتياط واجب دارند، مقلدان ايشان مىتوانند در اين مسئله به فتواى مرجع تقليد مساوى و يا اعلم بعدى رجوع كنند و نمازشان را تمام بخوانند و روزه بگيرند. آيةاللَّه خامنهاى: اساتيد و دانشجويان بورسيه و مأمور به تحصيل، اگر در كمتر از ده روز، حداقل يك بار بين وطن و دانشگاه رفت و آمد داشته باشند، نماز آنان تمام و روزه ايشان صحيح است؛ اما ديگر دانشجويان، نمازشان شكسته و روزه آنها صحيح نيست. تبصره. با توجه به اينكه آيةاللَّه خامنهاى در مسئله رجوع به مرجع مساوى، احتياط واجب دارند، دانشجويان مىتوانند در اين مسئله به مرجع تقليد مساوى ديگر، مراجعه كنند؛ [به شرط اينكه مرجع تقليد جديد] رجوع به مرجع مساوى را جايز دانسته باشد و نماز دانشجوى مسافر را تمام و روزه او را صحيح بداند (مانند آيةاللَّه بهجت). آيةاللَّه سيستانى: 1. اگر زمان تحصيل و تدريس اساتيد و دانشجويان، حداقل دو سال ادامه دارد و در آنجا مستقر مىشوند] گر چه در هفته دو شبانه روز كامل باشند؛ به نحوى كه به آنان مسافر گفته نشود آنجا در حكم وطن است و بايد نمازشان را در محل تحصيل، تمام بخوانند و روزه را بگيرند. 2. اگر اساتيد و دانشجويان در هفته، حداقل سه روز بيش از مسافت شرعى رفت و آمد كنند و يا در سفر باشند و اين برنامه براى مدتى) به طور مثال شش ماه در يك سال و يا حداقل سه ماه در چند سال تحصيلى (ادامه يابد؛ كثيرالسفر محسوب مىشوند و نماز ايشان در محل تحصيل و بين راه تمام و روزهشان صحيح است. تبصره 1. در هر دو صورت اگر در ماه اول، قصد اقامت ده روز نكنند، بايد احتياط نمايند؛ يعنى، نمازشان را هم تمام و هم شكسته بخوانند و روزه را هم بگيرندو هم قضا نمايند. تبصره 2. با توجه به اينكه آيةاللَّه سيستانى، رجوع به مرجع تقليد مساوى را جايز مىداند، مقلدان ايشان مىتوانند در اين مسئله به مرجع مساوى ديگر، مراجعه كنند كه نماز را كامل و روزه را صحيح مىداند. @Porseman_channel

کانال پرسمان دینی: حکم مسافری بین ده روزقصد اقامتش به اطراف شهر خارج میشود؟ @Porseman_channel (مسأله 1338) مسافري كه مي خواهد ده روز در محلّي بماند، اگر از اول قصد داشته باشد كه در بين ده روز به اطراف آنجا برود(1)چنانچه جايي كه مي خواهد برودخطه سور بلد اقامت يا ازبساتين و مزارع و باغات اطراف آن باشد به مقداري كه رفتن به آنجا منافي با صدق اقامت در بلد نباشد بايد در تمام ده روز نماز را تمام بخواند، ولي چنانچه بخواهد تا كمتر از چهار فرسخ برود، چنانچه در نيت او باشد كه در بين ده روز فقط يك مرتبه برود و بيش از دو ساعت رفتن و برگشتن را طول ندهد، در همه ده روز بايد نمازش را تمام بخواند. 1- فاضل: چنانچه جایی که می خواهد برود از توابع آن باشد مانند باغ های اطراف شهر ، باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر از توابع آن نباشد و کمتر از مسافت شرعی باشد اگر به گونه ای باشد که شب و در زمان استراحت در محلّ قصد اقامت باشد ، نمازش تمام است. بهجت: چنانچه جایی که می خواهد برود از مقدار ترخص دورتر نباشد، بايد در همه ده روز نماز را تمام بخواند، و اگر از مقدار ترخص دورتر باشد ولي كمتر از مقدار مسافت يعني چهار فرسخ شرعي باشد، چنانچه قسمت عمده روز را در محلّ اقامت باشد كافي است و نمازش تمام است و عرفاً صدق اقامت ده روز در آنجا مي كند. مكارم: چنانچه جایی که می خواهد برود به اندازه اي دور نيست كه جزء مسافرت محسوب شود، بايد نمازرا تمام بخواند، اما اگر طوري است كه جزء مسافرت محسوب مي شود بايد تمام ده روز را شكسته بخواند. سبحانی: چنانچه جایی که می خواهد برود به اندازه ای دور نیست که مسافرت حساب شود باید در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر به اندازه ای باشد که عرفا مسافرت حساب شود باید در تمام ده روز نماز را شکسته بخواند. * اراكي: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند ، اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به مزارع و باغات آنجا برود و مقداري كه رفتن به آنجا منافي با صدق اقامت در بلد نباشد، يعني عرفاً بگويند در يك محلّ مي ماند، بايد در تمام ده روز نماز را تمام بخواند، و همچنين اگر بخواهد به خارج از محدوده ترخص تا كمتر از چهار فرسخ برود و زود برگردد به طوري كه عرفاً نگويند در يك محلّ نمي ماند مثل اين كه بخواهد همان روز برگردد بايد نماز را تمام بخواند. گلپايگاني، صافي: مسأله- مسافري كه مي خواهد ده روز در محلّي بماند، بايد از اول، قصد ماندن ده روز در آن محلّ يا توابع آن مانند باغها و بساتين را داشته باشد و اگر از اول قصد بيرون رفتن از آن محلّ و توابع آن را داشته باشد، هرچند به حدّ ترخّص نرسد بايد شكسته بخواند. خوئي، تبريزي: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا – كه به قدر حدّ ترخّص يا بيشتر دور باشد- برود اگر مدت رفتن و آمدنش مثلاً به اندازه يك يا دو ساعت است كه در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد، نماز را تمام بخواند و اگر مدت از اين بيشتر باشد احتياطاً بين شكسته و تمام جمع نمايد، و اگر تمام يا بيشتر روز باشد نمازش شكسته است. وحید: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطرف آنجا – که به حدّ ترخّص یا کمتر از چهار فرسخ دور باشد- برود در صورتی که مدت رفت و آمدش به اندازه ای باشد که در نظر عرف با اقامت ده روز اول در آن محلّ منافات نداشته باشد - مانند یک یا دو ساعت- باید نماز را تمام بخواند و اگر مدت بیشتر از این باشد ، در صورتی که تمام روز یا شب باشد نمازش شکسته است و در غیر این صورت بنابراحتیاط واجب نماز را هم تمام و هم شکسته بخواند. سيستاني: مسأله- مسافری که می خواهد ده روز در محلّی بماند اگر از اول قصد داشته باشد که در بین ده روز به اطراف آنجا كه عرفاً جايي ديگر به حساب مي آيد و فاصله آن از چهار فرسخ كمتر است برود، اگر مدت رفتن و آمدنش به اندازه اي باشد كه در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد، نماز را تمام بخواند و چنانچه منافات داشته باشد نماز را شكسته بجا آورد، مثلاً اگر از اول قصد داشته باشد كه تمام يك روز يا تمام يك شب از آنجا خارج شود با قصد اقامت منافات دارد و بايد نمازرا شكسته بجا آورد ولي چنانچه قصدش اين باشد كه مثلاً در نصف روز خارج شده و سپس برگردد، هر چند برگشتنش بعد از رسيدن شب باشد، بايد نماز را تمام بجا آورد، مگر در صورتي كه اين طور خارج شدن او به مقداري تكرار شود كه عرفاً بگويند در دو جا يا بيشتر اقامت دارد.