💢فلسفه غیبت💢 چرا امام زمان ع غايب است؟ @Porseman_channel گاهى صلاح معلم در اين است كه موقتاً از كلاس بيرون برود. چون تا سر كلاس است بچهها خوب شناخته نمىشوند. بايد ديد در غياب معلم چه مىكنند و از بيرون آنها را كنترل كرد. اصلًا پليس را بر مىداريم و ببينيم مردم خودشان چگونه رانندگى مىكنند؟ والا سر چهار راه ترمز كردى از ترس جريمه است. اينكه هنر نيست. بايد ببينيم چقدر قانونمند شدهايم. قانون در نهاد تو رفته يا از ترس پليس قانون را رعايت مىكنى؟ پس غيبت ضرورت دارد و اين غيبت را امامان يكى يكى تمرين مىدادند. اگر اداره برق يك شهر براى روشنايى كوچهاى، تير چراغ برقى نصب كرد و لامپى به آن زد، ولى بچههاى كوچه با زدن سنگ لامپ را شكستند، مأموره اداره لامپ ديگرى مىزند. چنانچه مجدداً بچهها لامپ را هم بشكنند، باز اداره برق، براى روشنايى محل اقدام به نصب لامپ ديگرى مىنمايد. حال اگر براى بار سوم بچههاى بىادب لامپ را شكستند، به احتمال بسيار زياد، اداره برق تمايلى به نصب مجدد لامپ ندارد، اما به خاطر خواهش بزرگترها و رفاه حال اهالى آن كوچه، ممكن است لامپ ديگرى را نصب كند. اما فكر مىكنيد اداره برق تا چه تعداد اين كار را انجام دهد؟ در مورد بحث ما نيز، حاكمان ستمگر، يازده چراغ هدايت را شكستند، خداوند نيز چراغ دوازدهم را نگه داشت تا زمانى كه مردم لياقت و آمادگى بهرهگيرى از اين چراغ هدايت را پيدا كنند. بيان علت حقيقى و اصلى غيبت امرى دشوار و شايد دور از دسترس باشد. درباره غيبت مىتوان، هم نگاه تاريخى داشت و هم نگاه روايى: يك. نگاه تاريخى: وقتى به تاريخ صدر اسلام و حتى قبل از آن مىنگريم، به خوبى مىبينيم كه جبهه كفر و باطل براى مقابله با جبهه حق و نابودى آن، از هيچ اقدامى فروگذارى نكرده و در اين راه حتى از كشتن پيشوايان دين نيز ابايى نداشته است. از اين رو خلفاى معاصر امام حسن عسكرى (ع) ايشان را به شدت تحت نظر داشتند تا وقتى فرزند ايشان به دنيا مىآيد، او را در همان ابتداى زندگى به شهادت برسانند. بنابراين بسيار طبيعى است كه خداوند آخرين حجت خود را در پرده غيبت قرار دهد تا جان او حفظ شود و در موعد مقرر و زمانى كه مردم آمادگى ظهور داشتند ظهور كرده و جهان را پر از عدل و داد نمايد. دو. نگاه روايى: در روايات به علت و حكمتهاى متعددى اشاره شده است از جمله: الف. غيبت سرى از اسرار الهى: پيامبر (ص) فرمود: ان هذا لامر من امر الله و سر من سر الله اين امر الهى و سرى از اسرار خداوند است. (بحار الانوار، ج 51، ص 73). ب. آزمايش مردم: امام على (ع) فرمود: به خدا قسم من و دو فرزندم شهيد مىشويم. خداوند در آخر الزمان مردى از فرزندانم را به خون خواهى ما بر خواهد انگيخت و او مدتى غايب مىشود تا مردم آزمايش شوند و گمراهان جدا گردند تا جايى كه افراد نادان مىگويند: خداوند ديگر به آل محمد كارى ندارد. (غيبت نعمامى، ب 10). ج. ستم پيشه بودن انسانها: امير مؤمنان (ع) فرمود: زمين از حجت خدا خالى نمىماند، ولى خداوند به دليل ستم پيشه بودن و زيادهروى انسانها، آنان را از وجود [ظاهرى] حجت خود محروم مىسازد (غيبت نعمانى، ب 10). د. حفظ جان امام: امام باقر (ع) فرمود: براى قائم ما قبل از آنكه به پا خيزد غيبتى است. راوى پرسيد چرا، حضرت فرمود: مىترسد [از قتل]. برخى بر اساس روايت اول مىگويند: علت اصلى غيبت، روشن نيست و آنچه از علتها گفته شده (مانند حفظ جان) از آثار غيبت است، نه علت اصلى (فصلنامه انتظار، ش 4، مقاله استاد طبسى). به هر حال غيبت امام مهدى (عج) يكى از پديدههايى است كه با اراده و تدبير خداوند رخ داده و داراى حكمت ها و مصلحتى مهم و قابل توجه است. عبداللَّه بن فضل هاشمى مىگويد: عرض كردم: «حكمت و فايده اين غيبت چيست؟» فرمود: «حكمت غيبت او، همان حكمت غيبت آن عده از حجتهاى خداوند است كه قبلاً از آنها ياد شده است حكمت اين غيبت نيز تا بعد از ظهور آن حضرت، بر مردم معلوم نخواهد شد همان طور كه حكمت كارهايى كه خضر انجام داد، تا قبل از جدا شدنش از موسى، معلوم نشد. اى پسر فضل اين امرى الهى است و سرّ آن و جهات پنهانى آن نيز، الهى و به خدا مربوط است و هنگامى كه ما مىدانيم خداوند عزّوجل حكيم است، قبول و اعتراف مىكنيم كه تمام كارهايش، عين حكمت و درستى است هر چند كه علت و چرايى آن كارها، براى ما روشن نشده باشد» اثبات الهداه، ج 3، ص 488، ج. 217 بر اساس اين حديث، علّت و حكمت اصلى «غيبت»، براى ما معلوم نيست و پس از ظهور مهدى (عج) آشكار مىگردد @Porseman_channel

💢#سانسور و #تقطیع💢 @Porseman_channel یکی از #جنایتهایی که در این زمان اتفاق می افتد. و در واقع در مسیر تخریب شخصیتها و چهره ها بخصوص مذهبی و دینی می بینیم؛ بحث تقطیع و سانسور می باشد در واقع با تقطیع و #برش سخنرانی ها و نوشتجات و کنار هم قرار دادن ناجوانمردانه آن (توسط امکانات پیشرفته امروزی)نسبت دادن حرف ناگفته و عمل ناکرده به کسی و تهمت و دروغ بستن به اوست. چه زشت است که با اغراض #سیاسی و شخصی و اعتقادی دست به تقطیع زده شودو این تحریف را انجام داده و مرتکب عمل غیر اخلاقی شد. حتی این مساله در مورد قرآن هم توسط برخی اعمال و اجرا میشودو مطالب تقطیع شده را به عنوان کلام خدا به عوام الناس منتقل میکنند. مثل اینکه خدا فرموده لاتقربوا الصلاه(نماز نخوانید) اقرء(هر نوشته ای را بخوان) لا تقتلوا الصید(صید را نکشید) ویل للمصلین(وای بر نمازگزاران) یا با استناد به آیه و نادیده گرفتن آیات دیگر ، بحث شفاعت را منکر شد چرا که خدا فرمود: شفاعت کسی قبول نیست... خب اینها همه تحریف وتقطیع هستندوعوام الناس را فریب می دهند در حالیکه با ملاحظه مطالب بعد و آیات دیگر خودم: سانسور و تقطیع یکی از جنایتهایی که در این زمان اتفاق می افتد. و در واقع در مسیر تخریب شخصیتها و چهره ها بخصوص مذهبی و دینی می بینیم؛ بحث تقطیع و سانسور می باشد در واقع با تقطیع و برش سخنرانی ها و نوشتجات و کنار هم قرار دادن ناجوانمردانه آن (توسط امکانات پیشرفته امروزی)نسبت دادن حرف ناگفته و عمل ناکرده به کسی و تهمت و دروغ بستن به اوست. چه زشت است که با اغراض سیاسی و شخصی و اعتقادی دست به تقطیع زده شودو این تحریف را انجام داده و مرتکب عمل غیر اخلاقی شد. حتی این مساله در مورد قرآن هم توسط برخی اعمال و اجرا میشودو مطالب تقطیع شده را به عنوان کلام خدا این نسبت واضح میگردد. البته این همجه در روایات نیز بوده و با تقطیع روایات؛نسبتهایی به معصوم می دادند. مثلا اینکه پیامبرص فرموده: اختلاف امتی رحمهٌ اختلاف خوب چیزی است ورحمت است در حالیکه چنین نیست و چه فایده ای در اختلاف وجود دارد جزاینکه موجب هرج و مرج و به هم خوردن زندگی و امنیت و ثبات و آرامش واز دست رفتن فرصتها و هزاران گناه و خونریری ها و...بشود؟ امام صادق ع فرمود:مراد از اختلاف؛ رفت و آمدپیش پیامبرص برای یادگیری احکام است نه اختلافی که معنای تفرقه و تزاحم آراء باشد معاني الأخبار / ج1 ؛ ص355 و البته این سانسور و تقطیع در کلام بزرگان و رجال دینی سیاسی نیزوجود دارد؛لذا باید هشیار بود و هر صوت و تصویری را در این فضاها باور نکرد. و متوجه ابزارهای تخریب و ترور شخصیتها در این فضاها بود.... @Porseman_channel

💢مذهب جعفری 💢 دلیل اینکه مذهب شیعه را مذهب جعفری خوانده‌اند چیست؟ @Porseman_channel 1️⃣اولا به تصریح روایات همه اهل بیت ع نور واحدندودرجه عصمت و وصایت را دارند همه در خدمت اسلام بوده اند و از نشر معارف اسلام چیزی کم نگذاشتند... تفاوتی که است در شرائط حاکم در زمان زندگی ایشان و اقتضائات زمان شان بوده است... در زمان صلح خدمت به اسلام و ضامن بقای آن بوده در زمان دیگر جنگ و جهادوشهادت در زمانی سکوت و دعا و زمانی اهتمام به تعلیم و آموزش و برپا کردن نهضت علمی... زمان امامت امام صادق ع مصادف با مهیا بودن شرائط نشر معارف و نهضت علمی بود لذا امام به وظیفه خود چنین عمل نمودند.. دوره زندگی امام صادق(ع) مصادف بود با اواخر حکومت امویان و اوایل خلافت عباسیان. به سبب درگیریها و اختلافاتی که میان این دو خاندان به وجود آمده بود، فرصت خوبی برای فعالیت‌های فرهنگی پدید آمد که امام صادق(ع) از آن بهره گرفت و شیعه را توسعه داد. امام با تشکیل حلقات درس و تبیین معارف و مبانی تشیع، به نشر و تبلیغ اسلام پرداخت. روایات بسیار زیادی را بیان فرمود. به همین جهت حیات مجددی در کالبد شیعه دمیده شد. معارف و احکام شیعه بیش از هر زمانی مطرح گردید. نظم و ترتیب خاص و ارزندهای به شیعه داده شد. بدین جهت این مذهب را به امام جعفر صادق منسوب می‌نمایند. زیرا علاوه بر تحکیم مبانی آن، عمده احادیث این مذهب- نسبت به امامان دیگر - از این امام بزرگوار نقل شده است 📚زندگانی امام صادق ع، جعفر شهیدی، ص۶۱؛ 2️⃣ثانیا در دوران امام صادق ع و بعد ایشان ، مذاهب فقهی اهل سنت شکل گرفت و ائمه اهل سنت؛مالک و حنبل و حنفی و شافعی شاگرد با واسطه یا بی واسطه حضرت بودند.و هم زمانی اینها به هم ؛ در زمانی که تقسیم مذاهب شده به اینکه برخی را حنفی و برخی را مالکی و شافعی و حنبلی نامیدند و پیروانی تشکیل شد... بالطبع در مقابل اینها عادی خواهد بود به پیروان امام صادق ع نیز جعفری بگویند.... همانطور که در برهه ای زمان واژه علوی و فاطمی به کار برده شد... 👌دقت نماییم مذهب جعفری همان دین اسلام و مذهب محمدی ص است و اگرروسای دیگر مذاهب عنوان علم و فقاهت را یدک میکشند... امام صادق ع ؛ امام معصومی بود که کلامش کلام پدرانش و کلام رسول خاتم ص و خدا بوده است... لذا نابت ترین آموزه ها را مذهب جعفری دارد و آن است که منادی راستین اسلام می باشد... @Porseman_channel 🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🌿🌿🌿🌿

💢تفاوت شیعه جعفری با شیعه اثنی عشری 💢 @Porseman_channel شیعه جعفری با شیعه دوازده امامی تفاوتی ندارد. شیعه ی جعفری یا شیعه دوازده امامی، کسانی هستند که نه تنها امامت بلافصل علی (ع) را قبول دارند، بلکه یازده فرزند او را نیز امام می دانند. اینها را جعفری گفته اند چون اوّلاً بیشترین معارف این فرقه از امام جعفر صادق (ع) رسیده است و ثانیاً این مذهب، مذهب شاگردان خاصّ امام صادق (ع) بود. زمانی که بعد از امام صادق (ع) شیعیان به چند فرقه تقسیم شدند، شاگرادان مخصوص آن حضرت به توصیه ی ایشان، به امامت امام موسی کاظم (ع) گرویدند و موسویّه یا مفضّله نامیده شدند. امتداد همین فرقه است که امروزه مشهورترین شاخه ی شیعه را تشکیل داده و شیعه ی جعفری یا اثناعشری یا دوزاده امامی نامیده می شود. @Porseman_channel

💢حرمت بردن نام امام زمان ع 💢 @Porseman_channel حضرت مهدی(ع) همنام با پیامبر(ص) و هم لقب با آن وجود شریف است. نام آن حضرت، محمدولقب او ابوالقاسم است. در بعضی احادیث معتبر، تصریح به این نام در مجالس عمومی منع شده است.(ترجمه، مکیال المکارم، ج۲،ص۱۸۸) پیامبر(ص) می‌فرماید: «لا یسمه باسمه ظاهراً قبل قیامه الا کافر به»؛«در آشکارا نام او را تا قبل از قیام او، جز کافر به او نمی‌برد».(مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۲۸۵) امام باقر(ع) نیز فرموده است: «لا یسمی حتی یظهر امره»؛«نام او نباید برده شود تا اینکه امر (قیام) او آشکار شود».(کافی، ج۱، ص۵۲۵) امام رضا(ع) نقل شده است: «لا یسمی باسمه بعد غیبة احد حتی یراه و یعلن باسمه فلیسمه کل الخلق»؛«کسی نام او را پس از غیبت او نبرد تا زمانی که او را ببیند و نامش آشکار شود و تمام مردم نام او را ببرند».(مستدرک، ج۱۲، ص۲۸۵) امام حسن عسکری(ع) می‌فرماید: «لا یحل لاحد ان یسمیه و یکنیه بکنیته الی ان یظهر الله دولته و سلطنته»؛« برای هیچ کس حلال نیست که نام و کنیه او را ببرد تا وقتی که خدا دولت و حکومتش را آشکار سازد.(مستدرک، ج۱۲،ص۲۸۵). بر اساس این دسته از روایات ـ که نام بردن آن حضرت تا زمان ظهور منع شده است ـ بسیاری از عالمان شیعه تصریح و تلفظ نام شریف آن حضرت را حرام دانسته‌اند. و لذا برای اینکه این نام تلفظ نشود در نوشته‌ها به صورت «م‌ح‌م‌د» می‌نویسند اگر چه نوشتن به صورت «محمد» حرام نیست. به همین دلیل و برای رعایت احتیاط و برای این که خواننده متون حاوی نام ایشان، ناخودآگاه این نام را بر زبان نیاورد، نویسندگان، آن را به صورت جداگانه نگاشته تا هشداری به مخاطب باشد که به وظیفه خود در تکلم ننمودن به نام ایشان، عمل نماید و دلیل جداگانه دیگری برای این جداسازی وجود ندارد. البته برخی از عالمان شیعه (مانند خواجه نصیر طوسی) تلفظ نام اصلی را هم جایز دانسته‌اند و از زمان شیخ بهایی به بعد در این مسأله بین عالمان شیعه اختلاف نظر و رأی پدید آمد.(مکیال المکارم، ج۲، ص۱۹۰). گروهی از عالمان شیعه(مانند شیخ مفید، شیخ صدوق، علامه طبرسی، محقق داماد، مرحوم مجلسی و محدث نوری و …) به زبان آوردن نام اصلی حضرت را حرام دانسته‌اند. گروه دیگر از عالمان شیعه (مانند شیخ انصاری و شیخ حر عاملی و …) ذکر نام اصلی حضرت مهدی(ع) را حرام ندانسته و روایات منع را مربوط به زمان غیبت صغری می‌دانند که جان آن حضرت از طرف حکومت وقت در خطر بوده‌است. این گروه در تایید نظر خود، روایات و زیارات را که نام اصلی حضرت مهدی(ع) تصریح شده است ذکر می‌کنند: از آنجا که بیشتر «روایات منع» نام بردن را تا زمان ظهور ممنوع شمرده‌اند؛ لذا بسیاری از عالمان شیعه ذکر و تلفظ نام شریف حضرت مهدی(ع) را سزاوار نمی‌دانند و می‌فرمایند: بهتر است تصریح به نام اصلی آن وجود شریف نشود». اما درباره،فلسفه این منع؛ چند نظريه را مي‌توان مطرح كرد. 1ـ نام نبردن حضرت صاحب الزمان(عج) به اسم اصلي، شايد كنايه از بزرگداشت مقام و تعظيم آن حضرت باشد. معمولاً انسان كسي را كه برايش بسيار حرمت قائل است به اسم، حكايت و خطاب نمي‌كند. 2ـ پنهان داشتن امر از غير شيعيان: در زمان سلاطين غير شيعي انتساب به حضرت صاحب الزمان(عج) مي‌توانست موجبات اذيت و آزار شيعيان را فراهم آورد. از اين رو امامان شيعه با نهي از ناميدن آن حضرت با اسم اصلي ايشان، در حقيقت شيعيان را امر به تقيّه كرده‌اند. 3ـ شايد ناميدن ايشان به اسم واقعي، كنايه از نشان دادن ايشان و راهنمايي اشخاص به مكان آن حضرت باشد. و از اين جهت در بعضي روايات از ناميدن ايشان تنها در مجامع عمومي نهي شده است. در توقيعي از حضرت صاحب الزمان(عليه السلام) در اين باره آمده است:«ملعون ملعون من سمّاني في محفل من الناس» يعني از رحمت خدا به دور است هر كس در ميان مردم نام مرا ببرد.(بحارالانوار، ج51، ص33) 4ـ احتمال ديگر هم آن است كه اين امر به جهت حفظ احترام حضرت رسول اكرم(ص) باشد، تا نكندتوجه و توسلات ما به حضرت ولي عصر(عج)، نام مبارك حضرت ختمي مرتبت را تحت شعاع قرار دهد؛ خصوصا كه كنيه مبارك امام هم همان كنيه مبارك رسول گرامي اسلام است. @Porseman_channel